امروز دفترچه خاطراتم و باز کردم.. و باورم نمیشه، 19/3/1397 نوشتم: و من امروز فاتحه تمام خاطرات با تو را خواندم.. و این ابتدای ویرانیست:) باورم نمیشه انقدر آینده نگر بودم..

اگه دست من بود دوست داشتم مغزتونو در بیارم با چنگال لهش کنم، بزنم تو دیوار بعد بیام پیشتون بگم همین بود دستور میداد حرف بزنید نه حالا خفه شید.بمیرید.

+

دوست داشتن رو با کوچیکترین رفتار و ارزش قائل شدن میشه فهمید نه با حرف

کی گفته من بغل دوست ندارم؟ من عاشق بغلم.. فقط دیگه برا بغلم ارزش قائل میشم

آدمای صبور وقتی صبرشون تموم میشه یجوری میرن که انگار از اول نبودن

پشت هر کاری که براتون میکنم کلی ذوقه، لطفا کورش نکنید:)

بعضیارو هیچ جوره نمیشه قانع کرد، باید به نفهمیشون احترام گذاشت

یلداتون خیلی مبارک^^

وقتي كسي ميميره، ميشه خاكسترش رو به شركت خاصي داد تا ازش بذر توليد كنه. فكر كن وقتي عزيزي رو از دست ميدي، با خاكسترش بذر بكاري و از چوب درختي كه ازش ريشه گرفته ساز بتراشي ‏جنون آميز ترين نوع علاقه ست. هربار دلتنگ شدي ميتوني سازي رو بنوازي كه قسمتي از وجود اون شخص رو حمل مي كنه.

وضعیت روحی خوبی ندارم و از این بابتم مطمئنم که آدما حالمو بدتر میکنن

در او همه چیز زیبا بود، حتی زخم هایی که برای پوشاندن آن ها می کوشید.