هیچوقت نفهمیدم من اون آدم احساساتی بعد از ساعت دوازده شبم یا اون آدم بی تفاوت اول صبح
هر وقت خواستی جا بزنی، به حس خوب بعد از نتیجه گرفتنت، به آخیش گفتن بعد رسیدنت، به برآوردن شدن آرزوهات، به حس رضایت درونت، به خنده ی از ته دلت، به اشک شوق مامانت، به لبخندِ مغرورانه بابات فکر کن و ادامه بده؛ فقط ادامه بده.
با کسی که دوستش دارید،ساعت ها حرف بزنید به هر بهونه ای، چای بنوشید و خودتون رو از لابلای روزمرگی ها نجات بدید، اجازه ندید به همین سادگی بمیره