من خطاب به روحم : تا محرم تحمل کن . تا محرم تحمل کن . تا محرم تحمل کن . تا محرم تحمل کن . تا محرم تحمل کن .

همه موندن تو خدایی یا بنده .

مفرح‌ ذات ؟ ذکر‌ یاعلی .

زلزله شده بود ، دیوار های مدینه می‌لرزید ! همه ترسیده بودن . ریختن در ِ خونه مولاعلی ، یاعلی ! یه کاری بکن ، الان همه شهر خراب میشه ! آقا اومد وسط کوچه ، زمین و دیوار ها هنوز می‌لرزیدن ، مولا پاشو محکم کوبید به زمین ! و گفت : زمین ! ابوتراب بر تو فرمان می‌دهد آرام بگیر !

به هیچ کس منِ افتاده را امیدی نیست . . در این میانه مگر یاعلی دهد مددم ؛

میگه که : کیست علی ؟ همانکه در کعبه ، به روی شانه پیامبر رفت ، شانه های نبی همان عرش است ، حیدر از عرش هم بالاتر رفت ، چرخش روزگار دست علی‌ست ، کهکشان دانه های تسبیحش ، در خیبر شکست چیزی نیست ، فتح آن قله بود تفریحش ، چند روزی درست قبل ازل ، زندگی را شروع کرده علی ، هر زمان رزق می‌رسد از راه ، شک ندارم رکوع کرده علی . [ هو علی ] .

آنکه در خون عشق بازی می‌کند ؛ تا قیامت سرفرازی می‌کند !

[آری.. قلم مات ِعلی‌ست]

فرقِ علی را چشمِ ظاهربین مردم شکافت نه شمشیر ابن‌ملجم‌مرادی !

Doğum günün kutlu olsun Muhib Ali . . !