۱۶ بهمن
#حکایت ۱۵
باغبان نیک اندیش
روزی خسروی به تماشای صحرا بیرون رفت.باغبانی پیر و سال خرده را دید که سرگرم کاشتن نهال درخت است.خسرو گفت:((ای پیرمرد ،در موسم کهنسالی و فرتوتی،کار ایّام جوانی پیشه کرده ای.وقت آن است که دستاز این میل و آرزو برداری و درخت اعمال نیک در بهشت بنشانی ، چه جای این حرص و هوس باطّل است؟درختیکه تو امروز نشانی،میوه ی آن کجا توانی خورد؟))باغبان پیر و پاک دل گفت: ((دیگران کاشتند و ماخوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند))
📚 مرزبان نامه، سعدالدّین وراوینی،(باز نویسی)
@adabkhane
۱۶ بهمن
۱۸ بهمن
۱۸ بهمن
#طنز ۱۳
روزی در فصل بهاران با جمعی از دوستداران ، به هوای گشت و تماشای صحرا و دشت ، بیرون رفتیم. چون در جایی خرّم، جای گرفتیم و سفره انداختیم. سگی از دور ، خود را نزدیک ما رسانید. یکی از دوستان ، پاره سنگی برداشت و آن چنان که نانی پیش سگ اندازند ، پیش وی انداختند. سگ ، سنگ را بوی کرد و بی توقف بازگشت. سگ را صدا کردند؛اما التفات نکرد. یکی از آنان گفت :«می دانید این سگ چه گفت ؟ ». گفت :«این بدبختان از بخیلی و گرسنگی، سنگ می خورند. از خوان و سفره ایشان چه توقّع می توان داشت.» جامی، بهارستان
@adabkhane💫
۲۱ بهمن
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
زمین عروس شد و آسمان به حرف آمد
چه شادباشی ازین خوب‌تر که برف آمد؟
علی رضا بدیع
#قم
@adabkhane💫
۲۱ بهمن
۲۱ بهمن
۲۲ بهمن
#شعر ۸۶ #قطعه
محمدِ عربی آبروی هر دو سراست
کسی که خاک درش نیست خاک بر سر او
شنیده‌ام که تکلم نمود همچو مسیح
بدین حدیث، لب لعلِ روح‌پرور او
که من مدینهٔ علمم، علی دَرست مرا
عجب خجسته حدیثی‌ست! من سگ در او
بدرالدین هلالی استرآبادی
#هِلالی_جُغتایی
(اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم)
@adabkhane📙
۲۴ بهمن
#شعر ۸۷
مثنوی شاه و درویش
دُر دریای سَرمدست علی
جانشین محمدست علی
اسداللهِ سرور غالب
شاه مردان علی ابوطالب
هر که با شیر حق زند پنجه
پنجهٔ خویشتن کند رنجه
ساقی شیرگیر سرمستان
زیر دستش همه زَبَردستان
در کف، انگشت او کلیدی بود
درِ خیبر به آن کلید گشود
وز سر ذوالفقار آن فیاض
رشتهٔ کفر را شده مقراض
زیب این گلشن از جمال علیست
گل این باغ، رنگ آل علیست
بود عم‌زاده رسول خدا
چون رسول از خدا نبود جدا
پدران در نسب برابر هم
پسران در حسب برابر هم
گه سر خصم را جدا کرده
گه سر خویش را فدا کرده
هر شهی وقت بزم زر بخشد
شاه ما روز رزم سر بخشد
کرم خلق بخشش دِرَمست
گر کسی سر فدا کند کرمست
همه سرها فدای او بادا
همه شاهان گدای او بادا
بدرالدین هلالی استرآبادی
#هِلالی_جُغتایی
(اواخر قرن نهم و اوایل قرن دهم)
@adabkhane📙
۲۴ بهمن