بعضیاشون واقعین بعضیا نه! 🥲

حالا چجور بفهمم و بهشون بفهمونم؟ خب امتحانشون میکنم :)))

خودمم بالا سرشون وای می‌ایستم! نه برا مچ گیری تقلبا! نه! تقلب هم عیب نداره بزار داشته باشن! بهتر، اصلا بندگان صالح و نیکوکار و انتخاب می‌کنم برا تقلبشون...

من وایمیسم که دلشون گرم باشه به بودنم! بدونن من هستم! ✨

خدایا کیا⁉️ +اونایی که خوب درس بندگی رو خوندن و می‌دونن راه درست من کجاست! اونایی که واقعین... 🌿

بالاسرشون هستم تا اگه یجا یکی شون استرس گرفت و ناراحت شد، سرشو بگیره بالا! منو نگاه کنه، نترسه! غم و اندوه از دلش بره! دلش آروم بشه و بعد با آرامش و خیال راحت امتحانشو بده :))

اینجاست که جواب سؤال مونه... خدا که داننده ی راز هاست رفیق! 😅 نگفته میدونه چی به چیه! اما اینجا هاست که بهمون میفهمونه داریم چیکار میکنیم... با خودمون و دنیا چندچندیم؟

اینجاهاست که وقتی زار میزنیم خدایا چرا من؟ خدایا مگه من بنده‌ی خوبی نبودم؟ خدا میگه میدونم تو خوبی! میخوام بهت یادآوری بشه که واقعن خوبی؟! یا داری ادعا میکنی؟

میگم رفیق؟ واقعا قبول داریم که خدا هست؟ که همه چی دست خودشه؟ 🌱

بله صفر تا صد خدا رو قبول داریم!

اونیکه داره ادعا میکنه بلده چجوریه؟ امتحان و که میبینه نق میزنه مگه نه؟ روشو برمیگردونه... میگه من اصلا زبان دوست ندارم! من اصلا نمیخوام قبول شم! اصلا... یهو پا میشه برگه رو میده!

پس امتحان چی؟ هیچی مردودی...!

ولی خب یکی امتحانه رو میده! ولی براش سخت بوده... میگه اوستا کریم! امتحانت سخت بودا خسته شدیم از دست این امتحان دادن...

... اما گاهی دنیا و خودمون، خودمون رو مجبور میکنیم که هی شکایت کنیم!

بله رفیق! دنیا با تمام وجود داره به سمتی میره که همه رو تو خودش غرق میکنه... یه روز با بلا و بیماری و حوادث طبیعی یروزم با ظلم و جنگ و گناه و بی عدالتی...

دنیا طبق همون نقشه ای که خدا داره، تمام تلاشش رو میکنه که امتحان بگیره! با بعضی امتحانا، آدماش رو دنیایی تر کنه، جوری تو خودش حلشون کنه که دیگه نه اهمیتی به خودشون بدن نه هم نوع شون و نه... خداشون! 💔

و اینجا فقط لازمه روح ‌رو خسته کنه و گاهی انگار دیگه روحمون توان موندن تو این جسم کوچیک و نداره...

تو بعضیا با رو برگردوندن از خدا و دین و اهل بیت نمود پیدا میکنه و تو بعضیامون نا امیدی ها و فراموشی هامون...

و دقیقا همینجاهاست که دیگه داد خیلی ها در میآد...!

- خدا چی شد رحمتت؟ چی شد امید واری‌یات؟ چی شد دوره ی آسونی و خوبی؟

و تو گیر و دار این سوالا، یهو یکی پا میشه، میره، و برگه امتحانشو میزاره کنار! میگه بسه! خدا یا قبولت دارما...!

ولی اگه بخوام یه زندگی خوب داشته باشم، اگه بخوام طبق این روزگار پیش برم و هماهنگ مردم باشم، نمیتونم هرچی تو گفتی بنویسم! خب...

خدا پیش خودش میگه ببین! نکته همین جاست بنده ی کم صبر من ! اگه واقعا بهم ایمان داری و منتظر روز های بهتری، پس با راهکارهایی که دادم پیش برو و امتحانات رو درست بده! و در نهایت صبر و کن و منتظر نتیجه بمون! 🌿

خلاصه بریم اصل مطلب و بگیم و تمام:)

رفیق جان و دل! مگه منتظر روزای بهتر نیستی؟🙃 همه مون منتظر یه روزی هستیم که دیگه نه سختی توش باشه، نه دردی، نه مریضی، نه جنگی، نه ظلمی... نه گناهی...