🔰رهبران بهائی= #ایرانیان #شریف یا ...؟! ✍در گوشه‌هایی از پیام نوروزی که نهاد رهبری بهائیت (موسوم به بیت العدل) صادر نمود، ضمن توصیه‌ی #بهائیان به تلاش برای آبادانی ایران، خود را دعاگوی مردم "شریف" ایران دانست: «شما به زندگی در کشوری مفتخرید که حضرت ولیّ #عزیز #امرالله درباره‌ی آن می‌فرمایند "اهل بها چه در ایران و چه در خارج آن موطن جمال اقدس ابهی را پرستش نمایند و در احیا و تعزیز و ترقّی و ترویج مصالح حقیقیّهٴ این سرزمین منافع و راحت بلکه جان و مال خویش را فدا و ایثار کنند. ♦️اما به راستی می‌توان چنین ادبیات محترمانه‌ای را نمایان‌گر باطن بهائیت دانست؟! پاسخ این پرسش را می‌توان با گذری کوتاه در سخنان پیشوایان بهائی دریافت: 1⃣اول: پیامبرخوانده‌ی بهائیت در توهینی آشکار به ایرانیان، ایران را مدرسه‌ی نادانی، دروغ‌گویی و نفاق معرفی کرده است: «اکثر از ناس در دبستان جهل و نادانی تربیت شده‌اند و در مغازه کذب و نِفاق و سائر. کجا است بینا و کجا است شنوا...».[2] 2⃣دوم: دومین پیشوای این فرقه، عبدالبهاء نیز با ابراز خوشحالی از بلاهایی که بر سر مردم ایران آمده، ایرانیان را شرور خطاب کرده است: «چقدر این ایرانی‌ها شرورند. هنوز آرام نگرفته‌اند. این قدر بلایا و رزایا (پیش‌آمدهای ناگوار) که بر آن‌ها وارد آمده هنوز بر آن شرارت اولیه هستند».[3] وی همچنین در جایی دیگر، ایرانیان را غافل، بی‌خرد، کر و کُور و مُرده خطاب کرده است.[4] 3⃣سوم: سومین پیشوای این فرقه، شوقی افندی نیز بارها ایرانیان را مخاطب هتاکی‌های تند خود قرار داده و ملّت شریف ایران را وحشی خطاب کرده است: «ملّتی جاهل، متعصب و متوحش (وحشی)».[5] وی همچنین قساوت و شقاوت ایرانیان را متحیرالعقول توصیف می‌کند و می‌گوید مشابه آن، حتی از وحشیان آفریقا نیز دیده نشده است.[6] 📚پی‌نوشت: [1]. نهاد رهبری بهائیت "بیت العدل"، پیام نوروزی سال 1397 ش. [2]. عبدالحمید اشراق خاوری، مائده آسمانی، ، 129 بدیع، ج 4، ص 151. [3]. مجله‌ی آهنگ بدیع، سال چهارم، 1328، شماره‌ی 5، ص 3. [4]. عباس افندی، مکاتیب، ، 133 بدیع، ج 6، ص 87. [5]. اسماعیل رائین، انشعاب در بهائیت، ص 42، [6]. اسماعیل رائین، انشعاب در بهائیت، ص 42، 🔴نقد فرقه‌های صوفیه ♨ @n_tasavof 👈 🔴آخرین اخبار فرق، ادیان و مذاهب ♨️ @adyannet 👈