💡در حکم دیوان لاهه چه دستاوردی نهفته است؟ ✍️مهدی افراز بخش اول 🔸ایده مقاومت فراتر از مواجهه میلیتاریستی واجد عقلانیتی است که مسأله اش نه توسعه قدرت که ظهور حق است. مقاومت می گوید فقط زمانی که حق بروز یابد، استیلا از میان می رود و قسط اقامه می شود. مقاومت ورای مواجهه میلیتاریستی در یک میدان پیش نمی رود، هرجا که زمینه ای برای تظاهر حق باشد، آنجا میدان سرنوشت سازی برای مقاومت است. آن هایی که امروز برای قضاوت در موازنه نبرد صرفا به میدان خیام و جبالیا چشم دوخته اند، فهمی میلیتاریستی از جهاد دارند. 🔹پس از ۱۴ ماه تداوم و تشدید جنایت، دیوان کیفری بین‌المللی در یک روند دو مرحله ای، حکم بازداشت بنیامین نتانیاهو و یوآو گالانت را صادر کرد؛ حکمی که علت صدور آن، ارتکاب جنایات جنگی در غزه از سوی این دو مقام رژیم صهیونیستی اعلام شده‌است. با اندک تأملی در سابقه نهادی این دیوان درخواهیم یافت که حتما اتفاق متفاوتی در مناسبات حقوق بین الملل رقم خورده است. 🔸در عملکرد ۸۰ ساله دادگاه لاهه تاکنون هیچ رأی‌ یا حکمی که در چارچوب نظام منافع دنیای غرب معنادار نباشد، صادر نشده است. این دادگاه در طول عمر مفید خود، صرفا به موضوع نسل‌کشی اوگاندا، کنگو، آفریقای مرکزی، دارفور، کنیا و اوکراین رسیدگی و علیه ۱۵ نفر اعلام جرم کرده که هیچکدام از متعلقان به بلوک قدرت غرب نبوده اند. اما اینبار و پس از صدور رأی‌، بسیاری از کشورهای اروپایی از آمادگی خود برای اجرای حکم خبر داده‌اند و جوسپ بورل مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا تصریح کرد "باید به تصمیم این دیوان احترام گذاشته و آن را اجرا کنیم." 🔹در رفتارشناسی این حکم متفاوت، حداقل پنج احتمال قابل تصویر است؛ 🔸احتمال اول؛ بیدار شدن وجدان انسانی در ساختار حقوق بین الملل، با اندک دقتی در فلسفه وجودی نهادهای بین المللی پس از جنگ دوم و کارکرد نهاد حقوقی آن، وقوع این احتمال ساده انگارانه به نظر خواهد رسید. هیچیک از مفادی که در سیاهه جرائم سران رژیم برای صدور این حکم به آن ها استناد شده، بدیع و جدید نمی باشند. رفتارهای مبتنی بر جنایت جنگی، حمله عمدی علیه جمعیت غیرنظامی، آزار و اذیت، قتل عمدی و تحمیل گرسنگی همگی بخشی از مانیفست نظامی اسرائیل در ادوار گذشته در قبال مردم فلسطین و لبنان بوده و در هیچکدام از فصول قبلی این جنایات، این وجدان انسانی با وجود دریافت گزارشات متعدد حتی به خود هم نیامده بود و در طول یک دهه گذشته حتی موضوعات مرتبط با بحران انسانی غزه و زندانی شدن دو میلیون انسان در یک باریکه را به بحث هم نگذاشته بود. 🔹احتمال دوم؛ تغییر سیاست های کلان اتحادیه اروپا در قبال آمریکا و رژیم صهیونیستی؛ ممکن است به ذهن برسد که به جهت تغییرات در موازنه قدرت جهانی و افول هژمونی امریکایی، صهیونیزم دچار افت سرمایه در دنیای غرب شده و امکان صدور چنین حکمی صرفاً در بستر جهانی قابل تصور است که یهود امریکا در آن تضعیف شده است. لذا اتحادیه اروپا بر اساس استقلال رأی خود تلاش نموده قدم هایی را برای بیرون آمدن از ذیل پروسه تحمیلی واشنگتن بردارد و نشانه هایی را برای ایجاد تغییر بنیادین در سیاست های خود در قبال رژیم صهیونیستی بروز دهد. روشن است که چنین برداشتی از مسأله نیز بیش از حد خوشبینانه است، با توجه به این واقعیت که تمدن غربی، صرف نظر از وجوه یونانی آن، اساساً تمدنی یهودی است و در موقعیت کنونی نیز گره خوردگی ماهوی میان آینده اقتصادی اروپا و موضوع دسترسی های آمریکا به منابع غرب آسیا، هیچ امکان عقلائی برای استقلال نظر اروپائیان نسبت به مسأله اسرائیل وجود ندارد. ضمن این که در همین دادرسی محمد ضیف، یحیی السنوار و اسماعیل هنیه نیز مورد اتهام قرار گرفته و تحت همین حکم واقع شده اند، که این موضوع بیانگر این واقعیت است که اگر بنابود این دیوان با رویکردی متفاوت از گذشته اقدام نماید، نبایست چنین جرائمی را برای رهبران مقاومت فلسطین مقرر می نمود. 🔸احتمال سوم؛ تلاش اروپا برای تضعیف بلوک ترامپ از طریق تحت فشار گذاشتن باند نتانیاهو؛ با توجه به رویکردهای ضد حمایتی ترامپ در قبال اتحادیه اروپا در دور اول ریاست خود و اختلافات اساسی که در موضوع ناتو و اوکراین میان اروپا و ترامپ شکل گرفته است، این احتمال طبیعی به نظر می رسد که اتحادیه اروپا تلاش دارد با بهره گیری ابزاری از وضعیت انسانی غزه، این موضوع را به وزنه ای برای قرار گرفتن در موقعیت بهتر در موازنه منازعات خود با بلوک ترامپ تبدیل کند. https://eitaa.com/afrazmahdi

💡در حکم دیوان لاهه چه دستاوردی نهفته است؟ بخش دوم 🔹احتمال چهارم؛ تلاش ریاکارانه غرب برای حفظ ارزش های مدرن در افکار عمومی جهان؛ بیش از یکسال است که همه روزه و با سقوط هر بمب و موشک در باریکه غزه، ساختار ارزش های مدرن در پیشگاه ذهن و وجدان عمومی جهان بیش از پیش مورد محاکمه قرار گرفته و پایه های اصولی آن لرزان می گردد. طبعاً آن هایی که در جهان غرب نسبت به آینده تمدنی مدرن و باورمندی الهیات آن فهم دارند، طراحی هایی را برای ترمیم این وضعیت و بازسازی ذهنی آن صورت می دهند. حکم اخیر دادگاه لاهه می تواند ضلعی از تحقق همین سناریوها باشد. 🔸احتمال پنجم؛ استفاده از فرصت انتقال قدرت در آمریکا برای تغییر در آرایش سیاسی رژیم صهیونیستی؛ حفظ رژیم و جلوگیری از قرار گرفتن آن در سراشیبی وجودی حتماً از رسالت های تاریخی است که در شرایط کنونی جهان غرب در قبال آن احساس ضرورت می کند. بازسازی وجهه اسرائیل از طریق منحصر نمودن جنایات به رفتارها و تصمیمات شخصی نتانیاهو و تیم او و مبرّی نمودن کلیت ساختار سیاسی رژیم، حتماً در دسترس ترین راهبرد برای نجات آن و ایجاد دگرگونی در وضعیت بحران زده کنونی اش می باشد. 🔹فارغ از کنکاش در راستی آزمایی هریک از احتمالات مذکور و بدون توجه به این مطلب که آیا دنیای غرب در سناریو تازه طراحی شده خویش می تواند منفعت یا آورده ای را تصاحب کند یا خیر، می بایست متوجه دستاوردی بزرگ برای ایده مقاومت باشیم. در بدبینانه ترین احتمالات نیز قابل انکار نیست که مهم ترین ساختار حقوقی بین الملل مجبور شده است، سران رژیم را به عنوان جنایتکاران جنگی مورد پیگرد کیفری قرار دهد و این موضوع حتی اگر با هدف بازسازی تصویر جهانی از صهیونیزم هم که صورت گرفته باشد به طورناخودآگاه بزرگترین ضربه وجودی را به آن وارد آورده است. بیش از هشت دهه است که فلسفه وجودی این رژیم در چارچوب کلان روایتی با عنوان "مظلومیت تاریخی یهود" معنادار شده است. 🔸"تصویرسازی از یهود به عنوان یک قربانی تاریخی" کلان پروژه ای است که اروپای معاصر برای موفقیت آن هزاران اثر علمی و رسانه ای تولید کرده و سرمایه های فراوانی را به پای آن ریخته است. در یک فقره آن شخصیتی چون هانا آرنت به عنوان یک فیلسوف سیاسی و شاگرد مکتب هایدگر، مهم ترین اثر اندیشه سیاسی خود را تحت عنوان "یهود ستیزی" به این مسأله اختصاص می دهد که؛" نفرت از یهودیان چرا و تحت چه شرایطی در میان جوامع اروپایی پدید آمد؟" 🔹با در نظر داشتن به این واقعیات و توجه به میزان ارزش مندی که موضوع مظلومیت یهود برای عالم مدرن دارد، باید دریافت که مقاومت، امروز در بسیاری از میادین غیر میلیتاریستی همچون این میدان تاریخی چه پیروزی بزرگی را به دست آورده و چه دوران کابوس ناکی را برای روایت های غرب پدید آورده است. جنایت کار شناخته شدن سران رژیم -با این فرض که هیچ مابه ازای سیاسی و حقوقی هم نداشته باشد- منهدم کننده ارکانِ کلان روایتِ "قربانی بودن یهود" بوده و به طور مستقیم ریشه های الهیاتی اسرائیل به عنوان یک کشور و ساختار سیاسی دولت - ملت را خواهد پوساند. این رخداد در دوران پساتوافق، یک پیروزی تثبیت شده، غیرقابل انکار و بنیادین را برای جبهه مقاومت خواهد آفرید. این پیروزیِ نهفته، بیش از هرچیز مدیون منطق، عقلانیت و از همه مهم تر حقانیت ایده مقاومت بوده و در آینده نزدیک پیامدهای خود را بر مناسبات جهانی تحمیل خواهد نمود. https://eitaa.com/afrazmahdi

💡توضیحی پیرامون یک بریده فیلم... ✍مهدی افراز 🔸بریده فیلمی از بنده در فضای مجازی پخش شده است که مربوط به جلسه ای در حدود دو ماه پیش و پس از شهادت سید مقاومت، در محفل بچه مسجدی ها بوده است. 🔹بنده در این جلسه ضمن برشمردن استدلال هایی که در طرفین میدان فکری امروز ایران در جریان است، تلاش نمودم با توجه دادن به موقعیت سرنوشت سازی که در آن قرار گرفته ایم به ضرورت خروج از سرخوشی و جدی گرفتن فرمان جهاد مبنی بر حمایت همه جانبه از حزب الله بپردازم. موقعیتی که همه ظرفیت های تکنولوژیک غرب در خدمت اراده شیطانی رژیم صهیونیستی قرار گرفته و تنها راه برای تداوم پیروزی های گذشته کشاندن اراده الهی به صحنه از طریق اقدام و مجاهدت بی امان است و الا با دلخوش کردن به امکانات نظامی و خلاصه کردن اقدام به القای فشار برای پرتاب موشک نمی توانیم کمک شایانی را به مقاومت تقدیم کنیم. 🔸بیان کلی بنده ناظر به نقد رویکردی بود که از سه بی توجهی رنج می برد؛ 🔹اولا؛ نسبت به قدرت و توان دشمن گویی بی توجه است و حواسش نیست که با قدرتی مستظهر به توان شیطانی غرب میجنگد و کوچک شمردن ذهنی آن به نوعی کوچک شمردن حماسه مقاومت و حزب الله است. 🔸ثانیا؛ نسبت به اقتضائات ما در میدان نبرد و موازنه نظامی بی پروایی دارد و تصور می کند پیشرفت های فنی ما به گونه ای دست برتری مطلق درست کرده است که از هر تلاش برای تکاپو در میدان های دیگر مستغنی هستیم. 🔹ثالثا؛ نسبت به کاستی هایی که در سرمایه اجتماعی ما وجود دارد نیز بی اعتناست و آن را بی اهمیت قلمداد نموده و لذا اراده و انگیزه ای برای ارتقا و تقویت آن ندارد. 🔸و این هر سه بی توجهی یک غفلت بزرگ را درست میکند و آن غفلت از منطق پیروزی است که منطق عجز در مقابل درگاه الهی است و بسترسازی برای جریان پیدا کردن قدرت لایزال حق از مسیر مجاهدت های طاقت فرساست. 🔹ما حتما در فضای پیشرفت همه توانی که داشته ایم را به کار بسته ایم و همه دنیا را به شگفتی وا داشته ایم و عمیقا کار را برای دشمن سخت کرده ایم. 🔸ما حتما در سرمایه اجتماعی بالاترین سطح آمادگی تاریخ اسلام را داریم و این مقاومت چهل ساله ملت ایران است که این قوت را پدید آورده است، اما با این وصف وسط یک مبارزه سختی هستیم که همانطور که برای طرف مقابل وجودی است برای ما نیز حالت وجودی دارد. 🔹لذا در این جنگ سخت هم باید واقعیت سخت مواجهه با اسراییل را شناخت و به مردم بازشناساند و هم باید واقعیت کاستی ها در سرمایه اجتماعی را دید و به داد ذهن بی پناه جامعه رسید و هم در عین حال مردانه پای این جنگ ایستاد و استمداد از درگاه الهی نمود. 🔸ما در کوران یک جنگ تاریخی بزرگ هستیم و هیچ آتش بسی آتش این جنگ را به سردی نمی کشاند. 🔹ما در تداوم وعده های صادق هستیم، در حالی که هم قدرت دشمن مان را میشناسیم، هم درباره خودمان برآورد درستی داریم در ضعف و قوت و هم مطمئنیم ورق جنگ ها را اراده الهی مردم می چرخاند و لذا ناموس جهاد تبیین و تقویت ایمان عمومی به جهاد را جدی می گیریم و نهایتا از وعده های صادق مان از سه تا بیشمار نیز کوتاه نخواهیم آمد ... https://eitaa.com/afrazmahdi

🎞 ببینید 🔴 بسیار مهم‼️ 🔶🔹 توضیحات جناب شکوهیان‌راد در خصوص سوءاستفاده از صحبت‌های جناب مهدی افراز توسط رسانه‌های رژیم صهیونیستی 💢 محورهای موضوعی 1️⃣ چرا اسرائیل به چنین عملیات‌های شناختی در ایام #آتش‌بس نیاز دارد؟ 2️⃣ اصل صحبت‌های آقای افراز در جلسه‌ی مباحثه‌ی «عطش انتقام» چه بود؟ 3️⃣ بخشی از مطالب تکمیلی که در جلسه، حول محاسبه‌گری بیان شده است: 🌐 https://eitaa.com/SHRChannel/3838 4️⃣ عملیات‌های وعده‌ی صادق، بهترین سند عینی برای اثبات توان نظامی ایران نسبت به حذف اسرائیل؛ ✍️ تمدن‌نگار | شکوهیان‌راد @SHRChannel 🌐 لینک: https://eitaa.com/joinchat/2793996420C418ac5a508

بخشهایی از صحبت های آقای مهدی افراز که در رسانه های معاند حذف شده بود. 🔻 باید به استقبال جنگ برویم 🔻 اسرائیل در سراشیبی وجودی است 🔻 باید از فانتزی های ذهنی خارج شویم و واقع بینی ما به معنی محافظه کاری نیست @khatteh_farhang

💡چرا سنوار به جای مانیفست، رُمان می نویسد؟ "خارومیخک؛ زندگی نامه ای برای مقاومت" ✍️مهدی افراز / بخش اول 🔸چهل روز از شهادت بزرگ مرد تاریخ انسانیت، یحیی السنوار گذشت. سنوار آن حقیقتی را که مؤفق شد با حیات پُربار و حماسی خود در وجود تمامی فلسطینیان نشأ کند، تلاش نموده در رُمان خود نیز آن را انشاء نماید. خارومیخک، یادگاری بین نسلی است که سندی بر جهت و محتوای تاریخ مبارزه فلسطین است. سنوار برخلاف سایر رهبران مبارز برای چریک ها یا سمپاتیزان های خود مانیفست یا پروتکل نمی نویسد. او مکتوبه ای را به جای می گذارد که با طرح کلان آن برای مبارزه هم خوان و در یک مستوی است و آن رُمان است. 🔹چرا سنوار رُمان می نویسد؟ رُمان مصرف فرهنگی انسانی است که مشغول زندگی است، پس اگر او با دغدغه انتقال فرهنگ و تاریخ مقاومت به جای نوشتن مانیفست یا پروتکل، برای مبارزین آینده، رُمان می نویسد حتماً طرح مبارزاتی او زندگی است. او باور دارد که با تجربه ای که ملّت فلسطین از ناکامی ایده های چپ گرا و ملی گرا بدست آورده باید بر پارادایم اسلامی تکیه داشته باشد و در این چارچوب فکری – زیستی، مقاومت محورش با زندگی است. او در همین داستان و در خلال رفت و برگشت ها با برادر بزرگترش محمود که نماینده گفتمان چپ گرا و ملی گراست، بر این فهم خود نیز تکیه می کند. 🔸رمان از روایت حال و هوای اردوگاه های ساحل غزه در زمستان 1967 آغاز و در سپتامبر 2004 در زندان های بئر سبع پایان می یابد، سنوار در سطر به سطر و فصل به فصل این رساله تلاش می کند تا ضمن مرور تاریخ تطور مبارزه، امکان آینده را در درون خود از طریق درهم تنیدگی مقاومت و زندگی بارور کند. در فصول سی گانه این داستان، تناسب میان مقاومت و زندگی در پنج سویه مختلف جلوه گر شده است. سویه اول: مقاومت با زندگی، زندگی به مثابه سبک مقاومت 🔹سنوار در سراسر رمان تلاش می کند بگوید که تنها راه حل برای مبارزه واقعی و مؤثر با اشغال گران، تغییر سبک مقاومت از یک وضعیت فوق العاده و ویژه به وضعیتی است که نام آن زندگی است. آن چه توسط اشغال گران، اشغال شده است زندگی روزمره فلسطینیان است و اگر بناست فلسطین از غصب خارج شود باید زندگی در جریان باشد. به بیان دیگر جریان دادن مستمر به زندگی توسط مردم فلسطین، بهترین راه مقابله با آرزوهای صهیونیستی است و قدم به قدم هم برای فراخ شدن و گسترده تر شدن دایره این زندگی با محدودکنندگان آن به ضرب سلاح های سرد و گرم، سبک و سنگین مقابله می کنیم. "ام العبد زباله ها را تمیز می کرد و از لابه لایشان چیزهایی مثل بطری ها را به زن دیگری می فروخت که در جلوی درمانگاه بساط می کرد. لبنیاتی را که دیگران نمی خواستند، می خرید و از آن ها ماست درست می کرد و می فروخت. از این راه ها پول بخور و نمیری درمی آورد تا نیازهای بچه هایش را رفع کند. شاکر بود و بچه های همسر شهیدش را به دندان می گرفت و بزرگ می کرد." https://eitaa.com/afrazmahdi

💡چرا سنوار به جای مانیفست، رُمان می نویسد؟ "خارومیخک؛ زندگی نامه ای برای مقاومت" بخش دوم سویه دوم: مقاومت برای زندگی، زندگی به مثابه غایت مقاومت 🔸سنوار با یک درک عمیق اسلامی و ولایی دریافته است تا زمانی که تمامی ابعاد حیاتی انسان از ظلّ ولایت ظاغوت خارج نباشد، مسلمانی محقق نخواهد شد. شرط اول برای ورود به جهان عبودیت، رهایی شئون عادی زندگی از اراده های تحمیلی استکباری است. از این جهت مقدس ترین و الهی ترین آرمان یک انسان موحّد، ساختن زندگی است. هرچه غیر از زندگی ساخته شود، ناتمام و حداقلی است. همه وجود انسان در کره خاکی باید همسو با اراده حق تدبیر شود و ظرفی که همه وجود انسان در آن تعیّن می یابد، زندگی است. پس یک مبارز مسلمان، همه توان و قابلیت های خود از جمله مقاومت را مصروف حرکت در یک مسیر قدسی به نام حیات طیبه می کند. تمدّن هم که بزرگترین دورنمای مأموریتی انبیاء تلّقی می شود در همین افق زندگی سازی است که تجلّی تام و تمام یک زندگی عاری از انگاره ها و ساختارهای غیرالهی و شیطانی است. سنوار در خارو میخک با همین فتانت پیامبرانه، خوب می داند که برای مبارز فلسطینی هم باید همین هدف حداکثری منزل و مقصود باشد، لذا در جابه جای داستانش و به بهانه های مختلف در دل گفتگوها، آزاد شدن تمام ابعاد زندگی را حدّی راضی کننده برای مقاومت می داند. "تا جائی که من میدانم، انقلابی ها هم عاشق اند و هم ادیب! خندید و گفت؛ «درسته... اما نه برای ما، نه برای مردم فلسطین. شاید برای مبارزان ویتنام، کوبا، چین و ...! شاید سرنوشت ما اینه که فقط یه عشق داشته باشیم و بس؛ عشق این سرزمین! عشق به این زمین، به مقدساتش، خاکش، به هوایش، به پرتغال هاش! انگار که این سرزمین اجازه نمیده عشق معشوق دیگه ای توی سینه هاشقش آشیونه کنه. عشق این خاک، رقیبی رو برنمی تابه!» با خنده گفتم؛ تو هرسه تاشی؛ مبارز، عاشق و شاعر! گفت: « حرام زاده های این سرزمین چیزی برای حلال زاده ها باقی نذاشتن...! اشغال همه چیز رو آلوده کرده. خاکمون، آرامشمون، دریا و خیابان هامون و حتی نفس هامون رو... " سویه سوم: مقاومت در زندگی، مقاومت به مثابه سبک زندگی 🔹تصویر سنوار از زندگی روزمره فلسطینیان درگیر بودن همه جانبه آن ها با مقاومت است، در تمام زوایای پنهان و پیدای زندگی یک فلسطینی دارد مقاومت به عنوان ابزار کوبنده در برابر اشغال گران خود را بروز می دهد. سبک زندگی این مردم برخلاف بدیل های غربی و شرقی است در گونه ای جدید در تربیت، سلامت، معاشرت، معیشت، مراودات اقتصادی و مراحل تحصیلی و آموزشی مشحون از مقاومت شده است. "ناگهان زمین زیرپایمان لرزید و صدای زنجیر تانک به گوش رسید که مانند هیولایی که چنگال هایش را بر زمین بکشد، پیش می آمد و تلاش می کرد در پشتی دانشگاه را از جا بکند. لحظه ای نگذشت که یکی از دانشجویان با بلندگو فریاد زد:«تانک از در پشتی وارد دانشگاه شده!» و ناگهان بیش از هفتصد دانشجو به سمت تانک برگشتند، با نگاه هایی مصمم، دلیر و بادپا. به جای فرار، به سمت آن دویدند. منظره جنون انگیزی در حال خلق شدن بود. برای راننده تانک و کسانی که با آن ها بودند، روشن بود که زیر زنجیرهای آن ده ها نفر را به خاک و خون خواهند کشید؛ اما از سوی دیگر می دانستند که اگر دست همین دانشجویان به آن ها برسد، اگر از تانک بالا بروند، گوشت با استخوان شان نخواهد گذاشت. تانک با عقب گردی بزدلانه دانشگاه را ترک کرد." "در کوچه پس کوچه های محله ها و روستاها و اردوگاه ها، در گوشه و کنار شهرها و خرابه های کرانه باختری، گروه ها و هسته های جدیدی شکل می گرفتند. جوانان به دل دره های عمیق و پشت کوه های بلند می رفتند تا از سلاح هایی که به تازگی به دست آورده بودند، سردربیاورند یا با تفنگ های اجدادی که سال ها پیش پدران و پدربزرگ هایشان مخفی کرده بودند، سروکله بزنند و طرز کارشان را یاد بگیرند. آن ها برای آغاز نبردهای پیش رو آماده می شدند و مشتاق اولین فرصت رویارویی با دشمن بودند. سلاح ها را هرچند که کم بودند و ساده، در دست های بی تجربه شان می فشردند و در سینه هاشان چیزی به جوش می آمد." https://eitaa.com/afrazmahdi

💡چرا سنوار به جای مانیفست، رُمان می نویسد؟ "خارومیخک؛ زندگی نامه ای برای مقاومت" بخش سوم سویه چهارم: مقاومت معنای زندگی 🔸زندگی یک فلسطینی همانند سایر انسان ها نیازمند معنا و فلسفه است. در دنیای سنوار غیر از مقاومت هیچ عنصر انسجام بخش و ضرورت بخش دیگری غیر از مقاومت و مبارزه وجود ندارد، آن چه حیات را برای یک غزاوی هدفمند می کند تلاش برای غلبه بر وضعیتی است که اشغال و سلطه برآن تحمیل کرده است. بدون مقاومت، زندگی برایش پوچ می شود. در خارومیخک، شیخ احمد یاسین؛ آن عنصر محوری است که به عنوان مبدئی برای این معنابخشی ظهور می کند. "در طول شب، گروهی از مردان به رهبری شیخ احمد با هم ملاقات کردند و تصمیم به ادامه راهپمایی و تشدید تنش داشتند، شیخ احمد امیدواری داشت که این حالت قیام و انتفاضه به یک دولت دائمی تبدیل شود و به عادت مردم فلسطین و معنای زندگی روزمره آن ها تبدیل شود و محور اصلی زندگی ما باشد و هر چیز دیگری با این محور اصلی منطبق و سازگار شود. خود را به مقتضیاتش، تحصیل، کار، بهداشت و تمام امور زندگی تا رسیدن به اهداف مان در شکست اشغال و آزادسازی سرزمین ها تداوم دهد و گفت: «به برکت خدا پس سالها کار خالصانه در آموزش و پرورش، برای آماده شدن برای چنین مرحله ای بوده پس نباید توقف کنیم، و نباید عقب نشینی کنیم، پیشروی می کنیم و سطح کار خود را بالا می بریم و مرحله به مرحله پیشرفت می کنیم تا رسیدن به اهداف، مردم ما ثابت خواهند کرد که در حد وظیفه هستند و مشمول عنایات الهی خواهند بود." سویه پنجم: مقاومت امکانِ زندگی 🔹در اندیشه سنوار تنها زمانی که برای شهادت آماده و مشتاق هستید، امکان می یابید در همین زندگی موفقیت هایی کسب کنید. تنها کسی که برای مرگ آماده است، می تواند بر زندگی خود تسلط داشته باشد. به همین جهت بخش هایی از خارومیخک به گزارش تحلیل های مردمی می گذرد که آرام آرام فهم و جمع بندی شان این می شود که برای داشتن زندگی، چاره ای جز مقاومت وجود ندارد و مقاومت تنها مسیر ممکن برای تداوم زندگی است. "در گوشه ای، چند نفر از همسایگانمان نشسته بودند چای می نوشیدند، بعضی ها سیگار می کشیدند و از دل مشغولی ها و نگرانی هایشان می گفتند. آن ها از عزت و کرامتی که نیروهای مقاومت از زیر لگد اشغالگران بیرونش کشیده بودند، احساس افتخار می کردند و از فرداهای نامعلوم می ترسیدند.آیا وضعیت به همین شکل باقی می ماند؟! آیا نیروهای اشغالگر حمله های سنگین تری به اردوگاه نمی کنند؟ حرف ها متفاوت بود؛ اما نظر غالب بر این بود که باید به میدان آمد و هرکسی به نوعی می گفت که دیگر چه چیزی برای از دست دادن داریم؟ فقط خانه ای؛ آن هم زیر ساطور دشمن، پس چرا باید بترسیم؟!" https://eitaa.com/afrazmahdi