🔴 یک نکته مهم در باب انتخابات ۱۱ اسفند مهمترین دستاورد انتخابات اخیر در کشور پایان دوران حزب سالاری و شروع دوران گفتمان سالاری نخبگان است. شاهد پیروزی افرادی در این انتخابات هستیم که با دژ محکمی برای ورود به هسته های سخت قدرت مواجه بودند و از مزایای قدرت و ثروت احزاب و جریانات سیاسی هم محروم بودند و صرفا با کنشگری در یک حوزه گفتمانی و با حداقل امکانات رسانه ای توانستند رای مردم را بدست بیاورند. پیروزی دکتر منان رئیسی در قم بدون حمایت هیچ حزب و جریانی مرهون تلاش ایشان در گفتمان سازی در حوزه معماری ایرانی اسلامی بوده است. پیروزی افرادی مانند رسایی و امیر حسین ثابتی در تهران صرفا بخاطر کنش گری های این افراد با رسانه های خود در حوزه گفتمان های انقلاب اسلامی بوده است. ذائقه مردم برای انتخاب های سیاسی و استفاده از حق رای خود عوض شده و دیگر به افرادی با تابلوی احزاب سیاسی کمتر اقبال نشان می‌دهند. قبلا هم در رسانه بیداری ملت گفته بودیم اقبال مردم بسمت خرده گفتمان های انقلابی است. قطعا اگر تصمیم گیران مشارکت به این مسئله توجه جدی می‌کردند شاهد انتخابات باشکوه تر و مشارکت بیشتری می بودیم. 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

ما عزادار فلسطینیم هنوز ...

گزارش اول از مرحله دوم کمک‌ رسانی اعضای کانال روایت غزه به محله تل الزعتر در شهر جباليا در شمال غزه همراه با زیر نویس فارسی اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج https://iPorse.ir/6240028 @SalehGaza

نرم افزار آپ خطا میده، لطفا از نرم‌افزار خود بانک انتقال بفرمایید. ش کارت ملت 6104338676264019 ش شبا ملت IR300120010000005446873086 https://telewebion.com/episode/0xb7cc79a دوستان برای انتشار کمپین، میتونن این ویدئو به عنوان استوری بذارن توی اکانتهاشون... اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج https://iPorse.ir/6240028 @SalehGaza

دقت کنید تفاوت کمک از طریق کانال صالح غزه‌ای با بقیه طرق اینه که اولا ایشون یه بچه مذهبی انقلابی ولایی و شیعه هستند که در ایران زندگی می کنند و خانوادشون در شمال غزه هستند، یعنی کاملا مستقیم و بی واسطه است، دوم اینکه کمک ها به شمال غزه میره، جایی که معمولا کمک ها نمیره و مردم اونجا هم خیلی خیلی از جنوب کمتر امکانات دارند. در حال حاضر کمک های روتین از طریق جنوب میره، که خب البته اون هم یک صدم نیاز مردم نیست، ولی شمال تقریبا همه چیز قطعه. عددهای محسوس کمک کنید، هر وعده غذای گرم در حد آش و سوپ الان نزدیک صد هزار تومن هزینه داره. ما که فعلا نمی تونیم با جانمون جهاد کنیم با مالمون جهاد کنیم. بی راه نیست اگر کسی نصف خرجشو بده برا فلسطین. البته مسئله‌ی سیستان و سیل زدگان هم هستند که اون رو هم از نظر دور نکنید. ولی بالاخره شکر خدا سیستانی ها در پناه حکومت شیعیان مولا هستند و صدها گروه امدادی و نظامی و پشتیبانی و ... مردمی و حاکمیتی اونجا دارند خدمت می کنند، که هرچه بیشترم بشه بهتر اما قابل قیاس نیست با غزه که دشمنان بشریت وایسادن تا کودکان شیرخوار از گرسنگی بمیرند. هم غزه، هم لبنان، هم ایران جان و مال و آبرومون فدای قرآن

برای هزارمین بار برای تمام اونهایی که شک دارند کوکا و پپسی ایران وصل هستند به شرکت های اصلی آمریکایی بله وصلند به پیر به پیغمبر وصلند، خود شرکت های مادر گفتن، تازه اگه نمی گتفتند هم واضح بود، انتظار نداشته باشید، خوشگوار و نستله و سایر صنایع چند هزار میلیاردی بیان اعتراف کنن، بله ما پول هامون تبدیل به بمب و موشک میشه رو سر کودکان شیرخواره فلسطینی، اینقدر خودتونو به ساده لوحی نزنید، خودتون هم می دونید بهانه دارید میارید و مانع اصلی تحریم، نفس خودمونه!!! نه اطمینان یا عدم اطمینان از اتصال به شرکت های اصلی حداقلش اینه که اینها شبهه ناکند!! مال شبهه ناک نخورید، اونم چه شبهه خطرناکی، شبهه مشارکت در قتل نفس معصوم، در قتل مسلمان ... حالا باز می بین جلوی چادری ها و ریشو ها باز کوکا کولا و نستله هست، بخدا که آدم جیگرش می خشکه از این بی خیالی ها @aghaeimohsen

دوستم در شمال این صوت رو برام فرستاد، بعد از اینکه تعدادی از مادران از قیمت شیر خشک و پوشک در اونجا پرسیدن برای راه انداختن یه کمپینی. البته مبلغی که در انتهای ویدئو محاسبه شده برای تامین شیر خشک و پوشک یک هفته است. خلاصه خیلی درد داره، مادر گرسنه گرسنگی بچه‌شو ببینه. اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج https://iPorse.ir/6240028 @SalehGaza

در بحبوحه‌ی ابتدایی جنگ غزه، با چندتا از فعالان فلسطین این ایده رو مطرح کردم، برخی مخالف برخی موافق و برخی منکر بودند، اما کسی که نظرم را عوض کرد تا بی خیال ایده‌ام بشوم و دست از پیگیری اش بردارم سرباز روح الله بود، اون موقع روح الله نظرش این بود که این ایده‌ی کمک غذا و داروی هوایی توسط جمهوری اسلامی اونقدر خطرناک و از اراده‌ی دستگاه حاکمیتی دوره که عملا پیگیری اش وقت تلف کردنه، هرچند من معتقد بودم باید با فشارهای مردمی این مطالبه رو محقق کرد اما از اونجایی که دیدم حتی ذهن سرباز روح الله که برادریش در مسئله فلسطین ثابت شده است رو نمی تونم همراه کنم، از پیگیری ایده‌ام که ارسال هوایی بود منصرف شدم، حالا بعد از شش ماه، دیدن اینکه او هم به نقطه‌ای رسیده که ایده‌ی مشابهی رو مطرح کنه، جای خوشحالی نداره چندان چون این یعنی اوضاع خیلی خیطه. بهر حال پست بعدی رو از قلم سرباز روح الله بخونید و بیاید با هم فکر کنیم چطور می تونیم بر ترس‌های غیر خدایی و منفعت طلبی های بعضی از سیاسیون و تصمیم گیران غلبه کنیم. چون بدون مطالبه و فشار مردمی موثر و جدی بعیده حضرات حاضر به تحرک جدی باشند. طوفان الاقصی یک فرصت بزرگه، فرصتی که میتونه جایگاه جهانی ایران رو در افکار عمومی تغییری بنیادین بده و صادرات طبیعی انقلاب معرفتی خمینی بزرگ رو منجر بشه، که همزمان تهدیدی به همین بزرگی هم بالا سرشه، اونم اضمحلال و شکست مقاومت در اثر انفعال و دلسردی سربازان مقاومت. کاری باید کرد...

آیا ایران باز هم معادلات فلسطین را دچار تحول بنیادین می‌کند؟ در ششمین ماه از نبرد طوفان الاقصی و استمرار نسل‌کشی در غزه، اسرائیل توانسته برگ برنده‌ای در میدان جنگ رو کند. برگ برنده‌ی اسرائیل نه بمب‌های آمریکایی است و نه تانک‌های پیشرفته‌اش؛ اسرائیل توانسته از #گرسنگی به مثابه سلاحی برای به زانو در آوردن مقاومت بی‌بدیل مردم غزه بهره بگیرد. من برای آنچه از جمهوری اسلامی در جهت شکستن این گرسنگی مطالبه می‌کنم خیال نمی‌پردازم و بقدری که خدا به من درک از جغرافیا و قواعد سیاسی داده خودم را پیش خداوند مسوول می‌دانم تا چرت نگویم و پرت نبافم. پس دقت کنید که چه می‌نویسم: غزه محاصره است؛ زمینی، دریایی و هوایی. یعنی برای رسیدن به غزه باید از سد اسرائیل گذشت و این یعنی وارد جنگ شدن با اسرائیل اما امروز زمان آن جنگ فراگیر نیست‌. یعنی هیچ کسی - درست یا غلط - آماده رویارویی با اسرائیل در خاک و هوا و دریای اسرائیل نیست. اما محاصره زمینی غزه چون محاصره دریایی و هوایی آن نیست. اسرائیل برای جلوگیری از امدادرسانی هوایی و دریایی باید در آسمان غزه و سواحل غزه حضور پیدا کند که دیگر جزیی از محدوده‌ی رسمی کشورش نیست و این یعنی مواجهه اسرائیل با نیروهای امدادرسان در جایی خارج از مرزهای خویش که در اینصورت بهانه "حق دفاع سرزمینی" از اسرائیل سلب خواهد شد. غزه البته نه فرودگاهی دارد و نه بندر فعالی پس اگر قرار به شکستن این محاصره باشد باید عملیات رهاسازی هوایی یا انتقال کمک‌های دریایی با بهره‌گیری از شناورهای کوچکتری تا ساحل غزه صورت پذیرد. پس چرا تاکنون گروهی یا دولتی این کار را نکرده؟ پاسخ ترس دولت‌ها از واکنش سخت اسرائیل است. کاری که اسرائیل قبلا در ماجرای ناوگان ماوی مرمره ترکیه در سال ۲۰۱۰ انجام داد و ۱۰ نفر را در آب‌های آزاد به شهادت رساند و ده‌ها تن دیگر را بازداشت کرد. اگر بپرسید که چرا گروه‌های مردمی خودشان راسا اقدام به ارسال کشتی نمی‌کنند پاسخ آن است که چون کشتی‌ها برای عزیمت به سوی غزه از هر بندری نیازمند مجوز و تایید رسمی دولت مبدا هستند؛ درست مانند پرواز هواپیمایی از فرودگاهی به سوی مقصدی که باید تایید دولت مبدا را داشته باشد و باز اینجا اراده دولت‌ها مساله‌ساز می‌شود و درست اینجاست که نام ایران مطرح می‌شود. ایران قفل کمک‌رسانی تسلیحاتی به مقاومت فلسطینی را شکسته و این بر کسی پوشیده نیست. هزینه‌ی این اقدام پیشرو نیز سال‌هاست که پرداخته شده و می‌شود و اینطور نیست که ایران بخواهد سقفی جدید را در حمایت از فلسطین بشکند؛ سخن از بعدی جدید است. وقتی ایران سلاح به غزه ارسال کرده و با خباثت‌های اسرائیلی هم مواجه شده، ارسال کمک‌های انسانی که دیگر حتی مطالبه اتحادیه اروپا هم است، هزینه‌های اضافی برای ایران بدنبال نخواهد داشت. اراده‌ی عمومی حاکمیت در جمهوری اسلامی ایران در قبال مساله فلسطین از این رو فراهم آورنده ظرفیت بالقوه‌ی چنین اقدامی توسط ایران است. حال آنکه چنین اقدامی برای تمامی کشورهای دیگر منطقه بدلیل رقم زدن سقفی جدید از اقدام و کنشگری در قبال فلسطین امکان بالقوه نیز ندارد. اینجاست که حاکمیت در ایران باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد باز هم معادلات حاکم بر ماجرای فلسطین را دچار تحول بنیادین کند یا نه؟ اگر پاسخ منفی است که آقایان توضیح بدهند چرا اما اگر پاسخ آری‌ست که می‌توان با تشکیل کمیته‌ای اضطراری به دستور ریاست جمهوری، وارد جزئیات اجرایی و چند و چون این کمک‌رسانی و تمهیدات متعدد برای کمینه‌سازی تهدیدات محتمل این اقدام شد. سرباز روح‌الله | @roohullahrazavi

اون موقع ایده‌ی من کمک هوایی با پوشش زنده‌ی تصویری در هواپیمایی که پر از کمک های مردمیه بود، که تو اون هواپیما اقشار مختلف مردم بخصوص زن و بچه ها هم حضور داشتند... با هدف کم کردن احتمال زدن هواپیما و بالا بردن هزینه اش برای اسراییل. سرباز روح الله میگفت اسراییل قطعا می‌زنه و ما هم مجبوریم جواب بدیم و این یعنی جنگ و لذا هیچ کس با این ایده در بدنه حاکمیت همراه نمیشه. اما من فکر می کردم وقتی اردن که با اسراییل هماهنگه همچین کاری می کنه یعنی این اقدام بسیار مشروعه در جهان و هنوزم فکر می کنم ته تهش اسراییل محموله رو ممکنه بزنه و در شرایطی که تمام دنیا حتی متحدین سیاسی اش تو اروپا و تامین کننده سلاحش یعنی آمریکا قائل به شکست محاصره‌‌ی غذایی هستند و برای خودی نشون دادن هم که شده اومدن دارند هوایی کمک می کنند، بروز رفتار احمقانه از اسراییل بعیده و بسیار براش گرون تمام میشه. حتی اگه بشه هیچ چیز به این اندازه نمی تونه اتحاد ملی بر علیه اسرائیل در ایران تولید کنه، چیزی که در حال حاضر بسیار ازش دوریم و این ارزش یه هواپیما و چند شهید قهرمان رو حتما داره. بگذریم، اون موقع این چیزها موجب نگاه عاقل اندر سفیه می شد... اما خب الان بعد از شش ماه به همه ثابت شد ورود اسراییل به جنگ تمام عیار اصلا یک اتفاق صفر و صدی نیست و کاملا قابل مدیریته، نظریه‌ای که یمنی ها و حزب الله درستی اش رو ثابت کردند و اسرائیل هم به درستی در مورد ما فهم کرد و مرحله به مرحله و تدریجی غزه رو با خاک یکسان کرد و حالا هم سناریوی اشغال تدریجی رو با بهترین کیفیت پیش می بره. اما حالا که کارد به استخون رسیده و ضمنا حتی ایده‌ی سرباز روح الله کمک مستقیم یا ایده‌هایی به رادیکالی ایده‌ی من نیست و راهبردهای سیاسیه بیشتر بنظرم وقتشه یه بار دیگه ما مردم بیایم وسط... مشارکت سیاسی در سرنوشت کشور محدود به حاضری زدن تو انتخابات نیست. باید مردم موثرین رو به تحرک وادارند... من فعلا برای همراهی مسولین با ورود به تصمیم جدی در این مورد ایده‌ی خاصی ندارم، اما ارسال کمک های هوایی آمریکا به غزه از هواپیما، قطعا محصول فریادهای آرون بوشنل وسط شعله های آتیش بود... امیدوارم مجبور نشیم بین خودکشی و تباهی آخرت خودمون و بی آبرویی برای ایران و تلف شدن چندین هزار فلسطینی یکی رو انتخاب کنیم. حتما راه های بهتری هست...

🌐 چرا وزارت خارجه ما در طوفان الاقصی منفعل است؟ برخلاف شروع پرگاز وزارت خارجه ما در ابتدای طوفان الاقصی و مواضع تقدیر برانگیز وزیر خارجه، حالا که اتفاقا ساختار نظامی به حاشیه رفته و مسایل انسانی و سیاسی پررنگ شده چند ماه است که خبری از وزارت خارجه ما نیست! چرا؟ نمی دانم! نمی شود همه چیز را به ناکارآمدی ساختاری ارجاع داد و این بی تحرکی را در زمانه ای که میتوان ایده های متعددی را مطرح و حتی اجرا کرد، توجیه نمود! می‌پرسید چه کارهایی؟ ایده های ما برای شکستن حصر غزه چه بوده است؟‌ فقط باید کشتی ایرانی برود مصر و آن را راه ندهند و دیگر هیچ راه حلی نداریم؟ نمی توانیم یک ترکیبی از کشورهای حامی فلسطین را تبدیل به کاروانی‌ از کمک های دریایی کنیم؟‌ آیا در دیپلماسی صرف تحرک موضوعیت ندارد و حتما باید به نتیجه نهایی رسید؟! اینکه آفریقای جنوبی حرف از لزوم اسکورت کشتی های کمک و اعزام به سمت غزه میزند را کدام کشور باید روی زمین بیاورد؟‌ تنها بهانه احتمال حمله به کشتی هاست؟‌ واقعا اگر طرف مقابل یک وفاق شکل میدهد حالا که صحنه علیه آنهاست ما نمی‌توانیم با کشورهای مثل کلمبیا، اندونزی، پاکستان، قطر و... به ایده های عملی کمک رسانی برسیم؟ آیا نمی‌شود جمع مهمی از چهره های جهانی را تشویق به حضور در مرز رفح کرد و به ایده های آوانگاردتری نیز فکر کرد؟! چرا هیچ ایده و تحرکی در کار نیست؟! آیا ما برای فعال سازی چین و روسیه در مسأله غزه، فعالیت خاصی در وزارت خارجه شاهد بوده ایم؟ #طوفان_الاقصی 📍 @komeilialireza

🔴صبح امروز امارات و مصر کمک های هوایی به شمال نوار غزه انجام دادند. 🔴ارتش اردن مدعیه بزرگترین عملیات پرتاب کمک های بشردوستانه در نوار غزه را با مشارکت هواپیماهای آمریکایی، مصری و فرانسوی انجام داده @Thirdintifada