#حکمت ۳۳ #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً، وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً.   اعتدال در بخشش و حسابرسى (اخلاقى، اجتماعى، اقتصادى): و درود خدا بر او، فرمود: بخشنده باش امّا زياده روے نڪن، در زندگى حسابگر باش امّا سخت گير مباش.

🌹🍃

#حکمت ۳۴ #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): أَشْرَفُ الْغِنَى، تَرْكُ الْمُنَى.  راه بى نيازى (اخلاقى): و درود خدا بر او، فرمود: بهترين بى‌نيازے، ترك آرزوهاست.  

🌼🍃

#حکمت ۳۵ #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ، قَالُوا فِيهِ [مَا] بِمَا لَا يَعْلَمُون.   ضرورت موقعيّت شناسى (اخلاق اجتماعى): و درود خدا بر او، فرمود: ڪسى در انجام ڪارے ڪه مردم خوش ندارند، شتاب ڪند، در باره او چيزي خواهند گفت ڪه از آن اطّلاعى ندارند.  

☀️🔅☀️🔅

#حکمت 36 #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ، أَسَاءَ الْعَمَلَ. آرزوهاے طولانى و بزهڪارے (اخلاقى): و درود خدا بر او، فرمود: ڪسى ڪه آرزوهايش طولانى است ڪردارش نيز ناپسند است.🌷 با هم #نهج_البلاغه بخوانیم

🍃🌹

#حکمت 37 #نهج_البلاغه وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِينُ الْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ(علیه السلام): (در سر راه صفّين دهقانان شهر انبار تا امام را ديدند پياده شده، و پيشاپيش آن حضرت مى دويدند. فرمود چرا چنين مى كنيد گفتند عادتى است كه پادشاهان خود را احترام مى كرديم، فرمود): مَا هَذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ؟ فَقَالُوا خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا. فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا يَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُكُمْ وَ إِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَ عَلَى أَنْفُسِكُمْ فِي دُنْيَاكُمْ وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِي [أُخْرَاكُمْ] آخِرَتِكُمْ، وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَ أَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّار. ضرورت ترك آداب جاهلى (اخلاقى، سياسى، تربيتى): و درود خدا بر او، فرمود: به خدا سوگند ڪه اميران شما از اين ڪار سودے نبردند، و شما در دنيا با آن خود را به زحمت مى افڪنيد، و در آخرت دچار رنج و زحمت مى‌گرديد. و چه زيانبار است رنجى ڪه عذاب در پى آن باشد، و چه سودمند است آسايشى ڪه با آن، امان از آتش جهنّم باشد.

🔅🌼🔅🌼

#حکمت 38 #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام) لِابْنِهِ الْحَسَنِ (علیه السلام): يَا بُنَيَّ احْفَظْ عَنِّي أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً، لَا يَضُرُّكَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ: إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ، وَ أَكْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ، وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ، وَ أَكْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ. يَا بُنَيَّ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ، فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّكَ؛ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْبَخِيلِ، فَإِنَّهُ يَقْعُدُ عَنْكَ أَحْوَجَ مَا تَكُونُ إِلَيْهِ؛ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْفَاجِرِ، فَإِنَّهُ يَبِيعُكَ بِالتَّافِهِ؛ وَ إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْكَذَّابِ، فَإِنَّهُ كَالسَّرَابِ يُقَرِّبُ عَلَيْكَ الْبَعِيدَ وَ يُبَعِّدُ عَلَيْكَ الْقَرِيبَ. ارزش هاوآداب معاشرت با مردم (اخلاقى،اجتماعى،تربيتى): به فرزندش امام حسن عليه السّلام فرمود: پسرم چهار چيز از من ياد گير (در خوبى‌ها)و چهارچيزبه خاطر بسپار (هشدارها)ڪه تا به آنها عمل مى‌ڪنى زيان نبينى: الف-خوبى‌ها: 1-هماناارزشمندترين بى‌نيازےعقل است 2-و بزرگترين فقر بى‌خردےاست 3-و ترسناك ترين تنهايى خودپسندے است 4-وگرامى‌ترين ارزش خانوادگى،اخلاق نيڪوست. ب-هشدارها: 1-پسرم از دوستى با احمق بپرهيز،چرا ڪه مى‌خواهد به تو نفعى رساند امّا دچار زيانت مى‌ڪند 2-از دوستى با بخيل بپرهيز،زيرا آنچه را ڪه سخت به آن نياز دارے از تو دريغ مى‌دارد. 3-و از دوستى با بدڪار بپرهيز، ڪه با اندك بهايى تو را مى‌فروشد. 4-و از دوستى با دروغگو بپرهيز، ڪه او به سراب ماند: دور را به تو نزديك، و نزديك را دور مى‌نماياند.