#حکمت 27 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): إمْشِ بِدَائِكَ، مَا مَشَى بِك.
و درود خدا بر او، فرمود: با درد خود بساز، چندان كه با تو سازگار است.
#حکمت 28 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): أَفْضَلُ الزُّهْدِ، إِخْفَاءُ الزُّهْدِ.
و درود خدا بر او، فرمود: برترين زهد، پنهان داشتن زهد است.
#حکمت 29 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): إِذَا كُنْتَ فِي إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِي إِقْبَالٍ، فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى.
و درود خدا بر او، فرمود: هنگامى كه تو زندگى را پشت سر مى گذارى و مرگ به تو روى مى آورد، پس ديدار با مرگ چه زود خواهد بود.
#حکمت 30 #نهج_البلاغه
وَ قَالَ (علیه السلام): الْحَذَرَ الْحَذَرَ، فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ.
و درود خدا بر او، فرمود: هشدار هشدار، به خدا سوگند، چنان پرده پوشى ڪرده ڪه پندارے تو را بخشيده است.
#حکمت ۳۱ #نهج_البلاغه
وَ سُئِلَ (علیه السلام) عَنِ الْإِيمَانِ،
فَقَالَ الْإِيمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ:
عَلَى الصَّبْرِ وَ الْيَقِينِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ.
¹- شناخت پايه هاے ايمان:
و درود خدا بر او (از ايمان پرسيدند، جواب داد):
ايمان بر چهار پايه استوار است:
صبر، يقين، عدل و جهاد.
وَ الصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ:
عَلَى الشَّوْقِ
وَ الشَّفَقِ
وَ الزُّهْدِ
وَ التَّرَقُّبِ؛
فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ
وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ
وَ مَنْ زَهِدَ فِي الدُّنْيَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِيبَاتِ
وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ [فِي] إِلَى الْخَيْرَاتِ.
صبر نيز بر چهار پايه قرار دارد.
شوق، هراس، زهد و انتظار.
آن ڪس ڪه اشتياق بهشت دارد، شهوت هايش ڪاستى گيرد،
و آن ڪس ڪه از آتش جهنّم مى ترسد، از حرام دورے مى گزيند،
و آن ڪس ڪه در دنيا زهد مى ورزد، مصيبت ها را ساده پندارد،
و آن ڪس ڪه مرگ را انتظار مىڪشد در نيڪى ها شتاب مىڪند.