#حکمت 32 #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ، وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ. ارزش و والايى انجام دهنده ڪارهاے خير (اخلاقى) : و درود خدا بر او، فرمود: نيڪوڪار، از ڪار نيك بهتر و بدڪار از ڪار بد بدتر است.

#حکمت ۳۳ #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً، وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً.   اعتدال در بخشش و حسابرسى (اخلاقى، اجتماعى، اقتصادى): و درود خدا بر او، فرمود: بخشنده باش امّا زياده روے نڪن، در زندگى حسابگر باش امّا سخت گير مباش.

🌹🍃

#حکمت ۳۴ #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): أَشْرَفُ الْغِنَى، تَرْكُ الْمُنَى.  راه بى نيازى (اخلاقى): و درود خدا بر او، فرمود: بهترين بى‌نيازے، ترك آرزوهاست.  

🌼🍃

#حکمت ۳۵ #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ، قَالُوا فِيهِ [مَا] بِمَا لَا يَعْلَمُون.   ضرورت موقعيّت شناسى (اخلاق اجتماعى): و درود خدا بر او، فرمود: ڪسى در انجام ڪارے ڪه مردم خوش ندارند، شتاب ڪند، در باره او چيزي خواهند گفت ڪه از آن اطّلاعى ندارند.  

☀️🔅☀️🔅

#حکمت 36 #نهج_البلاغه وَ قَالَ (علیه السلام): مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ، أَسَاءَ الْعَمَلَ. آرزوهاے طولانى و بزهڪارے (اخلاقى): و درود خدا بر او، فرمود: ڪسى ڪه آرزوهايش طولانى است ڪردارش نيز ناپسند است.🌷 با هم #نهج_البلاغه بخوانیم

🍃🌹

#حکمت 37 #نهج_البلاغه وَ قَدْ لَقِيَهُ عِنْدَ مَسِيرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِينُ الْأَنْبَارِ فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَيْنَ يَدَيْهِ، فَقَالَ(علیه السلام): (در سر راه صفّين دهقانان شهر انبار تا امام را ديدند پياده شده، و پيشاپيش آن حضرت مى دويدند. فرمود چرا چنين مى كنيد گفتند عادتى است كه پادشاهان خود را احترام مى كرديم، فرمود): مَا هَذَا الَّذِي صَنَعْتُمُوهُ؟ فَقَالُوا خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا. فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا يَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُكُمْ وَ إِنَّكُمْ لَتَشُقُّونَ عَلَى أَنْفُسِكُمْ فِي دُنْيَاكُمْ وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِي [أُخْرَاكُمْ] آخِرَتِكُمْ، وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ، وَ أَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّار. ضرورت ترك آداب جاهلى (اخلاقى، سياسى، تربيتى): و درود خدا بر او، فرمود: به خدا سوگند ڪه اميران شما از اين ڪار سودے نبردند، و شما در دنيا با آن خود را به زحمت مى افڪنيد، و در آخرت دچار رنج و زحمت مى‌گرديد. و چه زيانبار است رنجى ڪه عذاب در پى آن باشد، و چه سودمند است آسايشى ڪه با آن، امان از آتش جهنّم باشد.