🔰احڪـ🔎ــام نمــ📿ــاز ❇️ شرایط لباس👕👖 نمازگزار ⁉️اگر نمازگزار در بین نماز لباسش نجس شود،چه وظیفه ای دارد؟🤔 ✅ @ahkamsistani

🔰احکـ🔎ــام فرهنگــ📚ــی اجتمــــاعی 🔖 فتوای آیات عظام (خامنه‌ای، سیستانی و مکارم)‌: هرگاه در یکی از حرم‌های مقدّس، یا مساجد یا در بین راه، محلّی برای گمشده‌ها تعیین شود و مردم بدانند برای پیدا‌کردن گمشده خود باید به آن محل مراجعه کنند و متصدّیان آن محل مورد اعتماد باشند، کافی است که گمشده را به مسئولان آن محل تحویل دهد و اگر در بعضی از شهرها چنین محلّی برای گمشده‌ها در نظر گرفته شود و مردم از آن باخبر باشند، وظیفه اعلام‌کردن با سپردن گمشده به آن محل، از دوش مردم برداشته می‌شود. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 📗 منبع: احکام سفر عتبات عالیات (ویژه کاروان‌های پیاده‌روی اربعین حسینی) 🔸@ahkamsistani

🔰احکـ🔎ــام حجابــــ بانوانــــ🧕 ⁉️حدود حجاب اسلامی برای بانوان چیست؟🤔 🔻وظیفه خانواده ها نسبت به حجاب چیست؟🧐 ✅ @ahkamsistani

⊰❀⊱━⊰﷽⊱═━━━━━━═━⊰❀⊱ 🔰احڪـــام‌ نیـّــتــــــــ ⁉️ آیا لازم است در انجام واجبات دینی نیت را بر زبان جاری کنیم؟ ✅ تلفظ به نيت واجب نيست ⬅️همان كه بدانيد قصد انجام چه كاري را داريد كه اگر از شما سؤال شود مي‌توانيد پاسخ بدهيد كافي است. (ر.ک توضيح المسائل دوازده مرجع، م943 و945 و استفتائات امام خميني(ره)، ج1، ص151،س82) مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات. ➖➖➖➖➖ 🔴 معنای نیت چیست؟⬇️⬇️ 👈 معنای نيت در عبادات اين است که فردي قصد انجام کاری را دارد که لازم نیست به زبان آورد، مثلا فردی که قصد مي کند به جايي رود اين نيت و قصدش را لازم نیست به زبان آورد، بلکه همین که می رود یعنی نیت و قصد رفتن داشته است.👉 ⬅️همچنین فردی که قصد دارد غسل بکند لازم نیست حتما به زبان آورد بلکه اگر به حمام رود و اعمال غسل را انجام دهد، به گونه ای که اگر از او بپرسند چه می کنی؟ بداند غسل حیض یا نفاس یا... می کند، کافی است و این همان نیت است. 📚منبع: توضیح المسائل مراجع، مساله 943. 🔸@ahkamsistani

گوشه‌ای از زیبایی های دیروز اتحاد بین دو ملت ایران و افغانستان وقتی از پیرزن مهاجر افغانستانی علت شرکت در راهپیمایی را می‌پرسم اینگونه جواب میدهد آقا گفته آقااا 🔸@ahkamsistani

🔸@ahkamsistani

🎥 خاطره جالب نوه امام از ماجرای عصبانیت ایشان! 🔸@ahkamsistani

🔰احکـ🔎ــام نمــــ📿ـــازجماعتـــ👥 💎 نماز جماعت مأمومِ معذور از تبعیت ⁉️ اگر مأمومی به دلیل بیماری (تنگی نفس) ناچار است که زودتر از امام، سر از رکوع یا سجده بردارد؛ آیا نمازش به جماعت صحیح است؟🧐 ✅ اگر مأموم عمدا زودتر از امام سر از رکوع یا سجده بردارد، نمازش فرادا می شود؛ بله می تواند با مقدار کمی تأخیر، رکوع و سجود را انجام دهد تا بتواند همراه امام یا پس از او، از رکوع و سجده بلند شود. 🔸@ahkamsistani

🔰احڪـ🔎ــام نمــ📿ــاز ❇️ شرایط لباس نمازگزار ⁉️اگر یقین کنیم لباس نجسی را تطهیر کرده ایم و با آن لباس نماز بخوانیم و بعد از نماز متوجه شویم آثار نجاست بر روی لباس مانده ، نماز ما چه حکمی دارد؟ ✅ @ahkamsistani

🎥 من که دلداده آل پیغمبرم من غلام‌زاده‌ی زاده‌ی حیدرم 🌏@ahkamsistani

🔰احڪـ🔎ــام موسیقـــ🎶ـــی ⁉️ آثار مخرب موسیقی حرام چیست؟😇 🔸@ahkamsistani

🌸🍃🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #اعتقادی_تاریخی حجرالأسود؛ شاهد امامت زین‌العابدین علیه‌السلام. حجرالأسود سنگی آسمانی است که تنها با امام سخن می‌گوید و تنها با دستان امام بر جای خود مستقر می‌شود. امام سجاد علیه‌السلام از این ویژگی برای اثبات امامت خویش و نجات محمد حنفیه استفاده کرد و گامی بلند در راستای از بین بردن فرقه کیسانیه برداشت. امام سجاد علیه‌السلام در دورانی بسیار سخت و اندوه‌بار زیست و به مبارزه با ظلم و انحراف پرداخت. یاران اندک، حاکمان خون‌ریز و وحشی اموی و مروانی، شدت گرفتن اختلافات سیاسی بین آل زبیر و آل مروان و بنی‌امیه، تزلزل و اختلاف در بین شیعیان و زهدفروشان و صوفی مسلکان ریاکار و بازیگر از مصائب بزرگ دوران ایشان بود. آن امام همام با هر یک از معضلات دوران خویش با سیاستی عالمانه و عاقلانه جنگید و اسلام حقیقی را حفاظت نمود. شبهه امامتِ محمد حنفیه و فرقه کیسانیه. شک در امامت بعد از امام حسین علیه‌السلام و شائبه امام بودن محمد حنفیه، امری بسیار خطرناک بود که می‌توانست منجر به تضعیف و نابودی تشیع گردد. تصور جاهلی که شیخوخیت و بزرگی سن و سال را مقدم بر فضایل اخلاقی و معنوی می‌دانست، این بار نیز گریبان برخی شیعیان را گرفته بود. امام بر حق اینک باید با یاری عموی خود جلوی انحراف و بدبختی جمعی از شیعیان را بگیرد. چه کسی قرار است بر امامت زین‌العابدین علیه‌السلام شهادت و گواهی دهد؟ این خانه او را می‌شناسد فرزدق شاعر مشهور دوران اموی، شعری زیبا در وصف امام سجاد علیه‌السلام سروده[1] و در ابتدای آن می‌گوید: هَذَا الَّذِی تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ. [این شخص همان کسی است که تمام صحرای بطحاء (بیابان عربستان) جای پایش را می‌شناسد،] وَالْبَیتُ یعْرِفُهُ وَالْحِلُّ وَالْحَرَمُ. [و این خانه کعبه با او آشناست و تمام محوطه احرام و بیرون از آن او را می‌شناسد]. زمانی که امام سجاد علیه‌السلام تردید عمو خویش را دید، به او پیشنهاد کرد که نزد کعبه بروند و از حجرالأسود بخواهند که نسبت به امامت جانشین راستین سیدالشهدا علیه‌السلام گواهی دهد. محمد حنفیه این پیشنهاد را پذیرفت و هر دو به کنار کعبه آمدند. زینت عابدان فرمود: «آغاز کن و به‌سوی خداوند ابتهال نما و گریه و زاری کن و از او بخواه تا حجر را برای تو به نطق درآورد و بعد از آن بپرس. محمد نیز دعایی با ابتهال خواند و از خداوند سؤال نمود و سپس از حجر بپرسید، ولی به او جواب نداد. علی‌بن‌حسین علیه‌السلام فرمودند: ‌ای عمو جان تو اگر وصی و امام بودی حتماً حجر به تو جواب می‌داد. محمد به آن حضرت عرض کرد: پس تو‌ ای پسر برادرم دعا کن و از او سؤال نما. پس علی‌بن‌حسین علیه‌السلام آنچه اراده فرموده بود، دعا کرد و سپس فرمود: تو را می‌خوانم‌ ای چیزی که میثاق همه انبیاء و میثاق اوصیاء و میثاق همه مردم در تو قرار داده شده است که ما را خبر دهی که وصی و امام بعد از حسین‌بن‌علی علیه‌السلام کیست؟ پس حجر تکانی خورد که نزدیک بود از موضعش بیفتد؛ سپس خداوند آن را به زبان عربی آشکار گویا نمود و گفت: اللهم بار پروردگارا! هرآینه وصایت و امامت بعد از حسین‌بن‌علی علیه‌السلام به علی‌بن‌حسین ابن‌ علی‌بن‌ابی‌طالب و ابن فاطمه دختر رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌ سپرده شده است. در این حال محمد‌بن‌حنفیه برگشت درحالی‌که از موالیان و معتقدان به امامت حضرت علی‌بن‌حسین علیه‌السلام بود».[2] حجرالأسود که شاهد بود، از قبل مدیون اوست حجاج بن یوسف با آل زبیر جنگ شدیدی داشت و طی این درگیری کعبه را خراب کرد. هنگام تجدید بنای کعبه نوبت به قرار دادن حجرالأسود در مکان خود شد. دانشمندان، قاضیان و زاهدان مختلف تلاش کردند که این سنگ آسمانی را در جای خود قرار دهند؛ اما هر بار حجر می‌افتاد و در جای خود قرار نمی‌گرفت؛ در همین حال حضرت علی‌بن‌حسین علیه‌السلام جلو آمده و حجر را گرفت و نام خداوند را بر زبان جاری کرد و آنگاه آن را نصب نمود. این بار حجر در محل خود مستقر گردید و همه مردم تکبیر گفتند.[3] پی‌نوشت: [1]. ابن کثیر، اسماعیل، البدایة و النهایة، چاپ اول، دارالاحیاء، بیتا، ج8، ص227. [2]. كلينى، محمد بن يعقوب‏، الکافی، چاپ چهارم، دارالكتب الإسلامية، 1403ق، ج1، ص348. [3]. راوندی، قطب‌الدین، الخرائج و البدایع، چاپ اول، موسسه امام مهدی، 1409ق، ج1، ص268. 🔸@ahkamsistani