eitaa logo
فرهنگستان اهل بیت علیهم السلام
265 دنبال‌کننده
11.9هزار عکس
5.1هزار ویدیو
294 فایل
تفسیر ن_______________ور هرروزیک آیه ازقرآن کریم باصدای دلنشین حاج آقاقرائتی تفسیرمیگردد. بزرگواران مارادرنشرمطالب و مفاهیم قرآنی یاری کنید. کپی مطالب آزاداست. ازقرآن واهل بیت ع امدادبجوییم @Yazahrayeatharادمین eitaa.com/joinchat/523173890Ca1c4896e78
مشاهده در ایتا
دانلود
🕋 🏴روزگار ، چه گناهی دارد ! امام هادی علیه السلام به کسی که با مشکلات و زیانهایی رو به رو شده بود و به روزگار بد می گفت، فرمود: ما ذَنْبُ الاَیّامِ حَتّی صِرْتُمْ تَتَشَأمُونَ بِها إذا جُوزیتُم بِاَعْمالِکُمْ فیِها؟ روزها چه گناهی دارند که وقتی به کیفر اعمالتان در روزگار می رسید، روزها را شوم می دانید؟(1) 🖌شرح حدیث: «در دست روزگار، بود تازیانه ای. آری... ولی این تازیانه را ما به دست روزگار می دهیم و اگر بلایی بر سرمان می آید، نتیجه ی اعمال خودمان در زندگی است. دنیا، دنیای و اسباب است. هر کس بازتاب اعمال خویش را می بیند، یا در دنیا یا در آخرت. خداوند بارها در قرآن کریم، گرفتاریها، هلاکتها، و عذابهای مردم و اقوام را نتیجه عملکرد خود آنان معرفی کرده است (بِما کَسَبَتْ اَیدِی النّاس)(2). این هشدار، به ما می آموزد که اگر فقر و فلاکت و عقب ماندگی و بدفرجامی داریم، آن را به گردن تقدیر نیندازیم و به روزگار و سپهر کج رفتار و چرخ غدّار نسبت ندهیم، بلکه ارتباط میان«عمل و جزا» و«کنش و واکنش» را از یاد نبریم. تمثیلی که مولانا بیان کرده و گفته است« این جهان کوه است و فعلِ ما ندا»، اشاره به همین حقیقت است که از اعمال خود غافل نشویم. خوبی های ما به خودمان باز می گردد و ذخیره ی آینده ی ما می شود. بدیهای ما نیز دامنگیرمان گشته، ما را به کام عذاب و مجازات می کشاند. اگر بدی کردیم و بدی دیدیم، از شومی عمل ماست که به خودمان برگشته است، نه از ایّام و شومی روزگار. این که شاعری می گوید: « روزم اگر سیاه است، تقصیر آفتاب است»(3). از همان دید غلط سرچشمه می گیرد که امام هادی علیه السلام آن را رد کرده است. شومی را در عمل خویش بجوییم، نه در روزگار! 🔹پی نوشت: 1. تحف العقول، ص 482. 2. ر. ک: شوری(42)، آیه 30؛ جاثیه(45)، آیه 22؛ بقره(2)، آیه 286؛ آل عمران(3)، آیه 25 و... آیات فراوان دیگر. 3. دیوان کلیم، ص 113. منبع: حکمت های نقوی، انتشارات آستان قدس رضوی
🌟✨🌟 👌گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام : نام مباركش حسين و پنجمين تن از چهارده معصوم است. در سوم شعبان سال ٤ ه‍. در مدينه به دنيا آمد. جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام (ص) و پدر والامقامش حضرت على (ع) و مادر گرامى‌اش (س) است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام است: سبط و سيّد الشّهداء. پس از تولّد، رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت. امام حسين (ع) هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار بدو نزديك بود. پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت. او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢) ☑️زندگى سياسى-اجتماعى پيش از امامت: الف. روزگار امام على (ع) : اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او. امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى. امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود. امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى جمل، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است ( زندگانى امام حسين ، ٤٩-٣١) . ب. روزگار امام حسن (ع) : دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه‍. طول كشيد. ☑️امامت: امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه‍. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند. افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام ، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١) ☑️قيام امام حسين (ع) : چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه‍. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست ، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
─┅─═ঊঈ💗ঊঈ═─┅─ ⏪سوره 12. یوسف آيه 32 آيه🔻 ⤵قَالَتْ فَذَ لِكُنَّ الَّذِى لُمْتُنَّنِى فِيهِ وَلَقَدْ رَ وَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَ لَئِنْ لَّمْ يَفْعَلْ مَآ ءَامُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُوناً مِّنَ الصَّغِرِينَ ترجمه🔻 ⤵(همسر عزیز مصر به زنانى كه دست خود را بریده بودند) گفت: این همان كسى است كه مرا درباره او ملامت مى‌كردید. و البته من از او كام خواستم ولى او پاكى ورزید. و اگر آنچه را به او دستور مى‌دهم انجام ندهد، حتماً زندانى خواهد شد و قطعاً از خوارشدگان خواهد بود. ─┅─═ঊঈ💗ঊঈ═─┅─ نکته ها⚡📬 ⤵شرایط اجتماعى و روانى، در نوع عكسالعمل افراد تأثیر دارد. همسر عزیز آنگاه كه از افشاى كار زشت خود مى‌ترسد، درها را مى‌بندد، 💦 «غلقّت الابواب»، امّا هنگامى كه زنان مصر را همراه و همداستان خود مى‌بیند، علناً مى‌گوید: «أنا راودته» من او را فرا خواندم. در جامعه نیز وقتى حساسیّت به زشتى گناه از بین برود، گناه آسان مى‌شود. 💦شاید براى جلوگیرى از همین امر است كه در دعاى كمیل مى‌خوانیم: «اللّهم اغفر لى الذنوب الّتى تَهتك العِصَم» 💦 خداوندا! گناهانى كه پرده حیا را پاره مى‌كند برایم بیامرز. زیرا گناه در ابتدا انجامش براى انسان سنگین است، امّا همین كه پرده حیا برافتاد آسان مى‌شود. ─┅─═ঊঈ💗ঊঈ═─┅─ پيام ها⚡📬  1-💫 دیگران را ملامت نكنید كه خود گرفتار مى‌شوید. «فذلكنّ الّذى لمتنّنى فیه»  2-🌸 عشق گناه آلود، سبب رسوائى مى‌شود. «لقد راودته»  3-💫 دروغگو رسوا مى‌شود. كسى كه دیروز گفت: یوسف قصد سوء داشته؛ «اراد باهلك سوء» امروز مى‌گوید: «لقد راودته» من قصد كام گرفتن از او را داشتم.  4-🌸 اخلاص و عفّت پاكان، سبب رسوایى ناپاكان مى‌شود. «و لقد راودته عن نفسه»*  5 -💫 گاهى دشمن هم به پاكى شخص مقابل، گواهى مى‌دهد. «فاستعصم» (وجدان مجرم نیز گاهى بیدار مى‌شود.)  6-🌸 پاكى، لازمهى نبوّت است. «فاستعصم ...»  7-💫 چه پاكانى كه به خاطر خودكامگان به زندان مى‌روند. «فاستعصم... لیسجننّ»  8 -🌸 گناهكاران براى رسیدن به هدف خویش از هر وسیله‌اى استفاده مى‌كنند. «و لئن لم یفعل ما آمره لیسجننّ»*  9-💫 قدرت اگر با ایمان و تقوا همراه نباشد براى هواى نفس مورد استفاده قرار مى‌گیرد. «ما آمره لیسجننّ»*  10-🌸 زلیخا در دستگاه حكومتى مصر داراى نفوذ بوده است. «لیسجننّ»*  11-💫 سوء استفاده از قدرت، حربه‌ى طاغوتیان است. «لیسجننّ»  12-🌸 تهدید به حبس وتحقیر، حربه وشیوهى طاغوتیان است. «لیسجننّ،... الصاغرین»  13-💫 هواى نفس به قدرى نیرومند است كه حتّى با رسوایى نیز به راه خود ادامه مى‌دهد. «راودته... و لئن لم یفعل ما آمره...»*  14-🌸 عاشقِ شكست خورده، دشمن مى‌شود. «قالت... لیسجنّن و لیكوناً من الصاغرین» 🍃اللهم صل علی محمد و ال محمد وعجل فرجهم.🍃 ┅══🍃 ✼📖✼ 🍃══┅ .
─┅─═ঊঈ🌻ঊঈ═─┅ ⏪سوره 12. یوسف آيه 51 آيه🔻 ⤵قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَ وَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قَلْنَ حَشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الَْنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَاْ رَ وَتُّهُ عَننَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّدِقِينَ ترجمه🔻 ⤵(پادشاه به زنان) گفت: وقتى از یوسف كام مى‌خواستید چه منظور داشتید؟ زنان گفتند: منزه است خدا، ما هیچ بدى از او نمى‌دانیم. همسر عزیز گفت: اكنون حقیقت آشكار شد من (بودم كه ) از او كام خواستم و بى‌شك او از راستگویان است. ─┅─═ঊঈ🌻ঊঈ═─┅ نکته ها🔻تفسیرنور☀ ⤵«خطب» دعوت شدن براى امر مهم را گویند. «خطیب» كسى است كه مردم را به هدفى بزرگ دعوت مىكند. «حصحص» از «حصّه» یعنى جدا شدن حقّ از باطل است. 💮در این ماجرا یكى از سنّتهاى الهى محقّق شده است، كه به خاطر تقواى الهى، گشایش ایجاد مى‌شود. 💮 «و مَن یتّق اللَّه یَجعل له مَخرجاً و یرزقه من حیث لایحتسب» هركس از خدا پروا كند، براى او راه خروج و گشایش قرار مى‌دهد و از جایى كه حسابش را نمى‌كند، به او روزى مى‌رساند. 📙تفسیر اطیبالبیان.طلاق 2 - 3. ─┅─═ঊঈ🌻ঊঈ═─┅─ پيام ها⚡📬 1-🎐 گاهى كه گره كور مى‌شود، شخص اوّل كشور باید خود پرونده را بررسى و دادگاه تشكیل دهد. «قال ما خطبكنّ»  2-🎄 افراد متّهم را دعوت كنید تا از خود دفاع كنند. «ما خطبكنّ» حتّى زلیخا نیز حضور داشت.«قالت امراة العزیز»  3-🎐 به دنبال تلخى‌ها شیرینى‌ها است. در برابر «اراد باهلك سوءً»، «ما علمنا علیه من سوء» آمده است.  4-🎄 زنان مصر نه تنها بر خطاكار نبودن یوسف اعتراف كردند، بلكه هر نوع بدى و انحرافى را از او نفى كردند. («من سوء» یعنى هیچ عیب و گناهى بر او نیست)*  5 -🎐 حقّ براى همیشه، مخفى نمى‌ماند. «الآن حصحص الحقّ»  6-🎄 روشن شدن برخى پروندهها و حقایق نیاز به زمان دارد. «الآن حصحص الحقّ»*  7-🎐 وجدانها، روزى بیدار شده واعتراف مىكنند. «انا راودته» چنانكه فشار جامعه و محیط، گردنكشان را به اعتراف وادار مى‌كند.(همسر عزیز همین كه دید تمام زنان به پاكدامنى یوسف اقرار كردند، او نیز به اعتراف گردن نهاد.)  8 -🎄 عزیز مصر خواست مراودهى زلیخا با یوسف‌علیه السلام مخفى بماند، ولى خداوند آن را بر همهى عالمیان و براى همیشه آشكار كرد تا پاكى یوسف اثبات گردد. «قالت... أنا راودتُه»*  9-🎐آنگاه كه خدا بخواهد، دشمن، خود وسیله‌ى نجات و رفع اتّهام مى‌شود. «انّه لمن الصّادقین»* ─┅─═ঊঈ🌻ঊঈ═─┅─ ⏪سوره 12. یوسف آيه 52 آيه🔻 ⤵ذَ لِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّى لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِى كَيْدَ الْخَآئِنِينَ ترجمه🔻 ⤵(یوسف گفت:) این (اعاده حیثیت) براى آن بود كه (عزیز) بداند من در نهان به او خیانت نكرده‌ام و قطعاً خداوند نیرنگ خائنان را به جایى نمى‌رساند. ─┅─═ঊঈ🌻ঊঈ═─┅─ نکته ها🔻تفسیرنور☀ ⤵در اینكه این آیه كلام یوسفعلیه السلام است و یا ادامه كلام همسر عزیز مصر، دو نظر وجود دارد؛ برخى از تفاسیر آن را ادامه سخن یوسف مى‌دانند و برخى دیگر، ادامه سخنان همسر عزیز مصر مى‌شمارند، ولى با توجّه به محتواى آیه، نظر اوّل درست است و نمى‌تواند كلام همسر عزیز مصر باشد. 🔖 زیرا چه خیانتى بالاتر از اینكه یك نفر بى‌گناه، سالها در زندان بماند. 🔖یوسف‌علیه السلام با این سخن، دلیل تأخیر خودش را براى خروج از زندان، بررسى مجدد پرونده و اعادهى حیثیّت مطرح مى‌كند. 📘تفسیر مجمعالبیان و المیزان. تفسیر نمونه. ─┅─═ঊঈ🌻ঊঈ═─┅─ پيام ها⚡📬  1-🌻 شخص كریم درصدد انتقام نیست، به دنبال اعادهى حیثیّت و كشف حقیقت است. «ذلك لیعلم»  2-❄ سوءظنها را از اذهان برطرف كنیم. «ذلك لیعلم...»*  3-🌻 سوء قصد به همسر مرد، خیانت به مرد است. «لم اَخنه»  4-❄ خیانت، كارى ناپسند است، هر چند در حقّ كافر باشد. «لم اخنه»*  5 -🌻 نشان ایمان واقعى، خیانت نكردن در پنهانى و خفاست. «لماخنه بالغیب»  6-❄ خائن براى كار خویش با توجیه خلافش، نقشه مى‌كشد. «كید الخائنین»  7-🌻 یوسف تلاش مى‌كرد تا پادشاه را متوجّه سازد كه ارادهى خداوند و سنّت الهى، نقش تعیین كنندهاى در حوادث و رخدادها دارد. «انّ اللَّه لایهدى...»  8 -❄ خائن، به نتیجه نمىرسد و خوش عاقبت نیست. آرى! اگر ما پاك باشیم؛ «لم اخنه بالغیب» خداوند اجازه نمى‌دهد، ناپاكان آبروى ما را برباد دهند. «انّ اللَّه لایهدى كید الخائنین»  9-🌻 از سنن الهى، عدم موفقیّت خائنان و شكست و رسوایى آنان است. «انّ اللّه لا یهدى كید الخائنین»*  🍃اللهم صل علی محمد و ال محمد وعجل فرجهم.🍃 ┅══🍃 ✼📖✼ 🍃══┅ .
🦋 🚩فضیلت و برکات سوره انشراح ▫️رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم : هر کس سوره انشراح را قرائت نماید مانند کسی است که حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم را دیدار کرده و اگر غمگین و باشد خداوند ناراحتی اش را برطرف می کند.(1) ▫️امام صادق علیه السلام فرمودند: هر کس سوره انشراح را در شب و روزش زیاد قرائت کند، هیچ چیزی از اجزای بدن او و اطراف او نیست مگر اینکه در روز قیامت به سود او می دهند.(2) ▫️امام باقر علیه السلام هم فرمودند: هر کس سوره انشراح را در شب و روزش تلاوت نماید شهید از دنیا می رود و برانگیخته می شود و شهید زنده می شود و او مانند کسی است که با شمشیرش در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و در راه خدا مبارزه کرده است.(3) 🍂آثار و برکات سوره 1) درمان درد سینه و قلب از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده: هر کس این سوره را بخواند خداوند به او یقین و عافیت عطا می کند و هر کس آن را برای قرائت نماید و برای این درد آن را بنویسد خداوند او را شفا می دهد. (4) 2) رفع دلتنگی طبرسی می گوید: برای رفع هفده مرتبه سوره «انشراح» خوانده شود هر روز دو بار انجام شود یک بار صبح و یک بار عصر.(5) 3) حفاظت از مسافران سفر دریایی هر کس که مسافر دریا است سوره انشراح را بخواند از ترس ها  و دردهای ان سالم می ماند تا زمانی که از کشتی پیاده گردد.(6) 4) برای دفع سنگ کلیه و مثانه نوشیدن آب نوشته این سوره برای انداختن و مثانه مفید است و مثانه را باز می کند. و برای سردی خوب است... (7) 5) آسانی وضع حمل گویند به جهت آسانی سوره انشراح را بنویسد و بشوید و به زن حامله بنوشاند زود و به آسانی وضع حمل کند.(8) 🍂ختومات مجرب الف) برآورده شدن حاجات این ختم را سه روز تکرار کند: هر روز 7 بار حمد بخوان و 700 صلوات و 80 با ر انشراح را بخوان و بعد 1001 بار توحید و مجددا 7 بار حمد و 100 صلوات بفرست و حاجتت را بخواه.به حتم برآورده می گردد. (9) ب) جهت ثروتمند شدن جهت توانگری چهارشنبه آخر صفر انشراح و تین و نصر و توحید هر کدام را 7 بار بخواندو مجرب است.(10) 🔸پی نوشت: (1) مجمع البیان، ج10، ص387 (2) ثواب الاعمال،ص123 (3) اعلام الدین، ص383 (4) تفسیرالبرهان، ج5، ص687 (5) مکارم الاخلاق، ص378 (6) مستدرک الوسائل، ج8، ص236 (7) المصباح کفعمی، ص460 (8) درمان با قران ، ص151 (9) درمان با قران، ص151 (10) همان
🌠 استاد الهی قمشه‌ای : اگر می گویند ذکرخدا کنید ، منظور این نیست که یک تسبیح دستمون بگیریم و بگوییم : یا الله ، یا رحمان ، یا رحیم و ... ،اسم ببریم!  اینها ذکر نیست. ذکر اینست که او در کل زندگی ما حضور داشته باشه.   اگر یک اسم خدا جمیل است ، پس باید در معماریمان باشد ، توی رفتارهایمان باشد ، تو لباسمون باشد تو ظاهر و باطنمون باید باشد ، تو صحبت کردنمون باید باشد.   کو جمیل!؟ که تو می گویی من ذاکرم! هر کس ذاکر نباشد ، به اسماء الله زندگیش سخت می شود ، معیشتش تنگ می شود «راستی چقدر در زندگیهامون حضو ر خدا را حس کردیم تا حال»
🍀 ..........❤️ ـ 🌸 ـ ❤️.........🍀 السلام عݪیڪ یا صاځب اݪزݥاݩ ✨ صبح بڂير حضرتـــ دلبــــ ❤️ــر گل نرگـــــ 🌼 ـــسم روز از نو 🌞 دوستـــ داشتنتــ 🥀 از نو مولا جانــــم 🌟
❤️گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام : ❤️نام مباركش حسين و پنجمين تن از چهارده معصوم است. ❤️در سوم شعبان سال ٤ ه‍. در مدينه به دنيا آمد. جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام (ص) و پدر والامقامش حضرت على (ع) و مادر گرامى‌اش (س) است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام است: سبط و سيّد الشّهداء. پس از تولّد، رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت. امام حسين (ع) هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار بدو نزديك بود. پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت. او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢) ☑️زندگى سياسى-اجتماعى پيش از امامت: الف. روزگار امام على (ع) : اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او. امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى. امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود. امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى جمل، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است ( زندگانى امام حسين ، ٤٩-٣١) . ب. روزگار امام حسن (ع) : دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه‍. طول كشيد. ☑️امامت: امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه‍. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند. افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام ، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١) ☑️قيام امام حسين (ع) : چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه‍. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست ، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
🌷🍃🌷🍃🌷 🌷🍃دعای روزبیست ودوم ماه مبارک رمضان 🌷بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحات ِجَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ 🌷بار الهادر این روز از رمضان درهای فضلت را بر من بگشا برکاتت را بر من فرود آر و مرا در بدست آوردن موجبات رضایتت موفق بدارو ر بهترین مکانهای بهشتت سکنایم ده. ای برآورنده خواهش درماندگان‏🍃
🌓 ❤️عرفه، روز نهم ذی الحجه «عَرَفَة» کلمه‌ای عربی از ماده «ع ر ف» است، به معنای ادراک، فهم و شناختن چیزی همراه با تفکر و تدبر در آثار آن. نام عرفه، از عرفات (جایی در مکه که باید در این تاریخ در آن وقوف کرد)اخذ شده و گفته‌اند که عرفات را از آن رو بدین نام خوانده‌اند که زمینی مشخص و شناخته شده در میان کوهها است در عَرَفَه، روز ، بنابر فقه شیعه، حج‌گزاران باید از ظهر تا غروب شرعی این روز را در  عرفات،  وقوف کنند. عرفه نزد مسلمانان از روزهای پرفضیلت سال محسوب می‌گردد و در منابع روایی، اعمالی برای آن برشمرده شده که با فضیلت‌ترین آنها  دعا و استغفار است.  زیارت امام حسین(ع) نیز از اعمال این روز است. خواندن  بسیار سفارش شده است. ▫️اهمیت و فضیلت: روز عرفه روز آغاز  حج است. حج گزاران در این روز در صحرای عرفات گرد هم می‌آیند و ضمن دعا و استغفار، از توفیق در ادای فریضه مهم حج، شکرگزاری می‌کنند. نظر به اهمیت این روز، ادعیه و مناجاتی ویژه آن از معصومین علیهم السّلام  و بزرگان دینی نقل شده است. از جمله مشهورترین این ادعیه، دعای امام حسین(ع) مشهور به دعای عرفه است که بسیاری از شیعیان هر ساله در نقاط مختلف دنیا، به قرائت آن در این روز اهتمام جدی دارند. از دعاهای مشهور دیگر برای این روز، دعایی است که از امام علی بن حسین(ع) نقل شده است. روایات بسیاری روز عرفه را به عنوان روزی ویژه برای معرفی کرده‌اند. ▫️احکام فقهی : در فقه شیعه واجب است حج‌گزار از ظهر روز عرفات (نهم ذیحجه) تا مغرب در عرفات وقوف کند؛ یعنی فرد حج‌گزار باید در صحرای عرفات بماند و از آنجا خارج نشود. این از ارکان حج است، بدین معنا که چنانچه حج‌گزار به عرفات نرود و دست‌کم مقداری هرچند کوتاه در آنجا نماند، حجش باطل خواهد بود. ▫️مستحبات روز عرفه برای روز عرفه مستحبی در روایات برشمرده شده که برخی از آنها عبارتند از: بنابر روایات، دعا و استغفار با فضیلت‌ترین عمل روز عرفه است و در میان ادعیه، دعای امام حسین(ع) در این روز، مشهور به دعای عرفه، بسیار توصیه شده است. غسل، زیارت امام حسین(ع)، بیتوته در منا به این معنا که حج‌گزار شب عرفه را تا در مِنا بماند، صدقه و روزه از اعمال این روز است. 🔸 کانال تَخَصُصـــی ثَقَلَین
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 دم تکانی الکاظمی برای عربستان... استفاده از عنوان جعلی خلیج ع ر ب ی در سخنرانی شب گذشته الکاظمی نخست وزیر موقت عراق 😏😡 ‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
❤️❣ سلام پدر مهربان ما صبحت بخير 🖤 🥀همین که هر صبـ🌞ــح خیالـــم از پُر است..، شـکـــ🤲ـر میکنم که خــــدا مــــرا آفرید♥️ 💚الّلهُـمَّ عَجِّل لولیک الفرج💚 🤲
❤️گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام : نام مباركش حسين و پنجمين معصوم از چهارده معصوم علیهم السلام است. در سوم شعبان سال ٤ ه‍. در مدينه به دنيا آمد. جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله و پدر والامقامش حضرت على علیه‌السلام و مادر گرامى‌اش سلام الله علیها است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام : سبط و سيّد الشّهداء. پس از تولّد، رسول خدا صلى الله علیه و آله خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت. امام حسين علیه السلام هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار به او نزديك بود. پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت. او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢) ▫️زندگى سياسى، اجتماعى پيش از امامت: الف. روزگار امام على علیه السلام : اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او. امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى. امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود. امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: .شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى ، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است. ▫️ب. روزگار امام حسن (ع) : دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه‍. طول كشيد. امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه‍. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند. افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام ، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١) ▫️قيام امام حسين (ع) : چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه‍. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست ، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
❤️گذری بر زندگی امام حسين عليه السّلام : ❤️نام مباركش حسين و پنجمين تن از چهارده معصوم است. ❤️در سوم شعبان سال ٤ ه‍. در مدينه به دنيا آمد. جدّ ارجمندش، پيامبر اسلام (ص) و پدر والامقامش حضرت على (ع) و مادر گرامى‌اش (س) است. كنيۀ مبارك او، ابوعبداللّه و از القاب مشهور آن امام است: سبط و سيّد الشّهداء. پس از تولّد، رسول خدا (صلى الله علیه و آله ) خود در گوش او اذان و اقامه گفت و پيوسته بدو عنايتى ويژه داشت. امام حسين (ع) هفت ساله بود كه پيامبر به سراى جاويد رفت و در اين مدّت بسيار بدو نزديك بود. پيامبر علاقه‌اى بسيار به او داشت و پيوسته در گفتار و رفتار، از مهر شگفت خويش به فرزند دخترش پرده برمى‌داشت. او را به سينه مى‌فشرد و گلويش را مى‌بوسيد و مى‌فرمود: «حسين از من است و من از اويم. خدا دوست دارد كسى را كه حسين را دوست دارد. حسين از اسباط است.» ( مسند احمد ، ٤/١٧٢) ☑️زندگى سياسى-اجتماعى پيش از امامت: الف. روزگار امام على (ع) : اين دوران را مى‌توان در دو بخش باز نمود: يكى دوران ٢٥ سالۀ سكوت پدر و ديگر، دوران حكومت او. امام حسين (ع) در دوران نخست همراه پدر شاهد كژروى‌هاى برخى اصحاب پيامبر (ص) و پيشامدهاى بسيار تلخ بود؛ همانند شهادت مادر، غصب فدك، محروميّت بنى هاشم از خمس و بدعت در احكام و مقرّرات اسلامى. امام حسين (ع) در اين دوران، پيرو و پشتيبان پدر بود و گاه كه مصلحت تمنّا مى‌كرد، نارضايتى و مخالفت خويش را با وضعيّت جامعه اسلامى بازمى‌نمود. امام در دوران دوم، پدر را در زمامدارى يارى مى‌كرد. فعّاليّت‌هاى امام حسين (ع) در روزگار پنج سالۀ خلافت پدر عبارت بود از: شركت در امور سياسى، اجتماعى، فرهنگى و نظامى. بسيج نيرو براى رويارويى با دشمن و حضور پرشور در جنگ‌هاى جمل، صفّين و نهروان بخشى از اين گونه فعّاليّت‌ها است ( زندگانى امام حسين ، ٤٩-٣١) . ب. روزگار امام حسن (ع) : دوران امامت امام حسن (ع) از سال ٤٠ تا ٥٠ ه‍. طول كشيد. ☑️امامت: امامت حضرت حسين بن على (ع) از سال ٥٠ آغاز گشت و تا ٦١ ه‍. ادامه يافت. امام حسين (ع) از دوازده تنى است كه پيامبر (ص) در جابر انصارى از آنان ياد مى‌كند و آنان را خليفه و وصىّ خويش مى‌خواند. افزون بر اين، امام (ع) در ماجراى مباهله همراه پيامبر (ص) بود. پيامبر (ص) دربارۀ امامت او و برادرش امام حسن (ع) فرمود: «اين دو فرزندم، امام‌اند؛ چه بنشينند و چه قيام كنند.» ( مصنّفات الشّيخ المفيد ، ١١/٣٠) حضرت حسن بن على (ع) نيز بر امامت او تصريح كرده و هنگام ، برادر را امام پس از خود خوانده و فرموده است: «چون وفات يابم و روح از تنم جدا گردد، حسين بن على امام است. وراثت او از پيامبر، نزد خدا در كتاب ثبت است.» ( الاصول من الكافى ، ١/٣٠١) ☑️قيام امام حسين (ع) : چون امام حسن (ع) به شهادت رسيد، امام حسين (ع) ده سال در حكومت معاويه به سر برد و در اين مدّت برادر را پيش گرفت؛ هر چند پيوسته از مشروع نبودن حكومت معاويه پرده برمى‌داشت. پس از مرگ معاويه در سال ٦٠ ه‍. فرزندش يزيد بر جاى او نشست. امام حسين (ع) با روى كار آمدن چنين كسى، ديگر صلح را مصلحت ندانست و قيام آشكار خويش عليه حكومت را آغاز كرد. معاويه را خليفۀ نخست به حكومت شام گمارده بود. او شخصيتى دينى براى خويش برساخت و عناوينى جعلى همانند خال المؤمنين و كاتب وحى بر خود نهاد. سياست ، از طرفى با فريبكارى و ظاهرسازى و عوام فريبى همراه بود و از طرف ديگر بر پايه ترور، ايجاد وحشت و تبعيد استوار شده بود (ر. ك. معاويه و تاريخ؛ كشف الهاويه) . بر اين اساس، قيام عليه معاويه، بسيار دشوار مى‌نمود تا جايى كه هم امام حسن (ع) و هم امام حسين (ع) قيام را در زمان معاويه به مصلحت ندانستند.
❤️زکات فطره: زَکات فِطره یا زکات فطر که در فارسی معمولاً به آن فطریه می‌گویند، عملی واجب در  به معنای پرداخت مقداری از مال با مقدار و کیفیتی خاص به مستمندان به مناسبت عید فطر است. ▫️مقدار زکات فطره برای هر نفر ـ بر مبنای خوراک غالب ـ یک صاع (حدود سه کیلوگرم) از گندم، جو، خرما و کشمش یا معادل قیمت آن است. ▫️زمان پرداخت آن، قبل از نماز عید فطر یا قبل از ظهر عید فطر است. موارد مصرف این زکات نیز همانند زکات مال است. بر اساس روایات، پرداخت تکمیل‌کننده روزه، باعث قبولی آن، موجب حفظ انسان از مرگ در آن سال و تکمیل‌کننده زکات مال است. ▫️امام صادق علیه‌السلام فرمود: از کمال روزه، پرداخت زکات فطریه است، همان‌گونه که صلوات بر پیامبر صلی‌الله علیه وآله از کمال نماز است، چرا که هر کس روزه بدارد، اما زکات نپردازد، اگر به عمد ترک کرده باشد، برای او روزه‌ای نیست و نیز کسی که بر پیامبر صلی‌الله علیه وآله را ترک کند، نمازی برای او نیست. خدای متعال، پیش از نماز، زکات را گفته و فرموده است:«‌قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَکیٰ وَ ذَکرَ اسْمَ رَ بِّهِ فَصَلَّیٰ» 🔹من لایحضره الفقیه ج۲