🔻رازق کِرم، رازق همگان است. هنگامی که حضرت موسی (ع ) از طرف خداوند، برای رفتن به سوی فرعون ،و دعوت او به خداپرستی ، ماءمور گردید، موسی علیه السلام (که احساس خطر می کرد) به فکر خانواده و بچه های خود افتاد، و به خدا عرض کرد: پروردگارا چه کسی از خانواده و بچه های من ، سرپرستی می کند؟! خداوند به موسی (ع ) فرمان داد: عصای خود را بر سنگ بزن. موسی (ع ) عصایش را بر سنگ زد، آن سنگ شکست، در درون آن، سنگ دیگری نمایان شد، با عصای خود یک ضربه دیگر بر آن سنگ زد، آن نیز شکسته شد و در درونش سنگ دیگری پیدا گردید، 🌹موسی (ع ) ضربه دیگری با عصای خود بر سنگ سوم زد، و آن سنگ نیز شکسته شد، او در درون آن سنگ ، کرمی را دید که چیزی به دهان گرفته و آن را می خورد. پرده های حجاب از گوش موسی (ع ) به کنار رفت و شنید آن کرم می گوید: سبحان من یرانی و یسمع کلامی و یعرف مکانی و یذکرنی و لاینسانی. پاک و منزه است آن خداوندی که مرا می بیند، و سخن مرا می شنود، و به جایگاه من آگاه است ، و بیاد من هست، و مرا فراموش نمی‌کند. 👈به این ترتیب، موسی (ع ) دریافت، که خداوند عهده دار رزق و روزی بندگان است، و با توکل بر او، کارها سامان می یابد. 📧داستان دوستان، محمد محمدی اشتهاردی به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

اسب چموش چشم و همچشمی! ✍حاج اسماعیل دولابی رحمةالله علیه؛ در جوانی اسبی داشتم؛ وقتی از کنار دیواری عبور می‌کرد و سایه‌اش به دیوار می‌افتاد، اسبم به آن نگاه و خیال می‌کرد اسب دیگری است. به همین خاطر خرناس می‌کشید و سعی می‌کرد از آن جلو بزند و، چون هرچه تند می‌رفت، می‌دید هنوز از سایه‌اش جلو نیفتاده است؛ باز هم به سرعتش اضافه می‌کرد تا حدی که اگر این جریان ادامه پیدا می‌کرد مرا به کشتن می‌داد. اما دیوار تمام می‌شد و سایه‌اش از بین می‌رفت، آرام می‌گرفت. در دنیا وقتی به دیگران نگاه کنی، دلت می‌خواهد در جنبه‌های مختلف دنیوی از آن‌ها جلو بزند و اگر از چشم و همچشمی با دیگران بازش نداری، تو را به نابودی می‌کشاند! کانال سبک زندگی اهل بیت(ع) https://eitaa.com/ahlebit110 https://t.me/ahlbeyt110

ترس ازمهلت الهی در کلام امام علی علیه‌السلام 🌾🌾🌾🌾🌾 امام(علیه السلام) در سخنی حکمت آميز به گنهکاران مغرور هشدار  مى دهد 🍃🍃🍃🍃🍃🍃 : «اى فرزند آدم! هنگامى که مى بینى پروردگارت نعمت هایش را پى در پى بر تو مى فرستد در حالى که تو معصیت او را مى کنى از او بترس (مبادا مجازات سنگینش در انتظار تو باشد)»; (یَا بْنَ آدَمَ، إِذَا رَأَیْتَ رَبَّکَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْکَ نِعَمَهُ وَأَنْتَ تَعْصِیهِ فَاحْذَرْهُ). 🌾 گنهکاران سه دسته اند🌿🌿 : گروهى آلودگى کمى دارند و یا اعمال نیک بسیار توأم با صفاى دل. خداوند این گروه را در همین جهان گرفتار مجازات هایى مى کند تا پاک شوند و پاک از جهان بروند. 🌾🌾🌾🌾🌾 گروه دیگرى گناهان سنگین تر و مجازات بیشترى دارند که خداوند به آنها فرمان توبه داده و اگر توبه نکنند در آخرت گرفتارند. 🎍🎍🌾🌾🎍🎍 گروه سومى هستند که طغیان و سرکشى را به حد اعلى رسانده اند خداوند آنها را در همین دنیا گرفتار عذاب استدراج مى کند. منظور از عذاب استدراجى این است که لطف و رحمت خود را از آنها مى گیرد و توفیق را از آنها سلب مى کند ، میدان را براى آنها باز مى گذارد، بلکه هر روز نعمت بیشترى به آنها مى دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگین گردد. ناگهان مجازات سنگین و دردناکى به سراغشان مى آید و آنها را در هم مى کوبد و به یقین مجازات در این حالت که در ناز و نعمت به سر مى برند بسیار دردناک تر است. 🎍🌾 قرآن مجید بارها به عذاب استدراجى اشاره مى فرماید ; درباره گروهى از امت هاى پیشین مى گوید:🌾🌾🌾 ما آنها را گرفتار رنج و ناراحتى ساختیم شاید بیدار شوند و تسلیم گردند. .. «(فَلَمّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَىْء حَتّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ); هنگامى که آنچه را به آنها تذکر داده شده بود به فراموشى سپردند🎍🎍🎍 درهاى همه چیز (از نعمت ها) را به روى آنها گشودیم تا (کاملاً) خوشحال شدند (و به آن دل بستند) ناگهان آنها را گرفتیم (و سخت مجازات کردیم) و در این هنگام همگى مأیوس شدند».(۱) در سوره اعراف آیه ۱۸۲ و ۱۸۳ نیز مى خوانیم: «(وَالَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ * وَأُمْلى لَهُمْ إِنَّ کَیْدى مَتینٌ); و آنها که آیات ما را تکذیب کردند به تدریج از جایى که نمى دانند گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد * و به آنها مهلت مى دهیم (تا مجازاتشان دردناک تر باشد) زیرا تدبیر من قوى (و حساب شده) است». در کتاب شریف کافى از امام صادق(علیه السلام) چنین نقل شده: «إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَرَادَ بِعَبْد خَیْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنَقِمَة وَیُذَکِّرُهُ الاِْسْتِغْفَارَ وَإِذَا أَرَادَ بِعَبْد شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً أَتْبَعَهُ بِنِعْمَة لِیُنْسِیَهُ الاِْسْتِغْفَارَ وَیَتَمَادَى بِهَا; هنگامى که خداوند نیکى بندگى را بخواهد، به هنگامى که گناهى انجام مى دهد او را گوشمالى مى دهد تا به یاد توبه بیفتد و هنگامى که بدى براى بنده اى (بر اثر اعمالش بخواهد) هنگامى که گناهى مى کند نعمتى به او مى بخشد تا استغفار را فراموش کند و به کار خود ادامه دهد و این همان چیزى است که خداوند متعال مى فرماید: «(سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ) بِالنِّعَمِ عِنْدَ الْمَعَاصِی ; ما آنها را تدریجا از آنجا که نمى دانند (به سوى عذاب) مى بریم با بخشیدن نعمت به هنگام گناه».(۲ ) در اینجا این سؤال پیش مى آید که کار خداوند هدایت و بیدار ساختن است نه غافل کردن و گرفتار نمودن. در پاسخ به این سؤال باید به این نکته توجه داشت که توفیقات الهى بر اثر لیاقت هاست; گاه افرادى چنان مست و مغرور و سرکش مى شوند که هر گونه شایستگى هدایت را از دست مى دهند و در واقع اعمال آنهاست که آنها را آن قدر از خدا دور کرده که حتى لیاقت هشدار ندارند، بلکه به عکس مستحق مجازات هاى سنگین اند. حکمت ۲۵ نهج البلاغة. 🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🌾🎍🎍🎍🎍🎍🎍🌾

🔸 عنْ عَلِيِّ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : خَرَجْتُ أَنَا وَ أَبِي ذَاتَ يَوْمٍ فَإِذَا هُوَ بِأُنَاسٍ مِنْ أَصْحَابِنَا بَيْنَ اَلْقَبْرِ وَ اَلْمِنْبَرِ فَدَنَا مِنْهُمْ وَ سَلَّمَ عَلَيْهِمْ ثُمَّ قَالَ وَ اَللَّهِ إِنِّي لَأُحِبُّ رِيحَكُمْ وَ أَرْوَاحَكُمْ فَأَعِينُونَا عَلَى ذَلِكَ بِوَرَعٍ وَ اِجْتِهَادٍ وَ اِعْلَمُوا أَنَّ وَلاَيَتَنَا لاَ تُنَالُ إِلاَّ بِالْوَرَعِ وَ اَلاِجْتِهَادِ إِذَا اِئْتَمَّ أَحَدُكُمْ بِعَبْدٍ فَلْيَعْمَلْ بِعَمَلِهِ أَنْتُمْ شِيعَةُ اَللَّهِ وَ أَنْتُمْ شُرْطَةُ اَللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَنْصَارُ اَللَّهِ وَ أَنْتُمُ اَلسّٰابِقُونَ اَلْأَوَّلُونَ : وَ اَلسَّابِقُونَ اَلْآخِرُونَ اَلسَّابِقُونَ فِي اَلدُّنْيَا إِلَى وَلاَيَتِنَا وَ اَلسَّابِقُونَ فِي اَلْآخِرَةِ إِلَى اَلْجَنَّةِ قَدْ ضَمِنَّا لَكُمُ اَلْجَنَّةَ بِضَمَانِ اَللَّهِ وَ ضَمَانِ رَسُولِ اَللَّهِ أَنْتُمُ اَلطَّيِّبُونَ وَ نِسَاؤُكُمُ اَلطَّيِّبَاتُ كُلُّ مُؤْمِنَةٍ حَوْرَاءُ وَ كُلُّ مُؤْمِنٍ صِدِّيقٌ . 🔹 امام صادق عليه السّلام فرمود: روزى من و پدرم از خانه خارج شديم، آنجا پدرم با عدّه اى از اصحاب ما بين قبر و منبر روبرو شد، نزديك آنها شد و بر آنها سلام كرد، سپس فرمود: بخدا قسم من بوى شما و نفس شما را دوست دارم، ما را بر اين محبت به وسيلۀ پرهيزگارى و سعى و تلاش خود يارى كنيد، و بدانيد جز به پرهيزگارى و تلاش و كوشش كسى به ولايت و دوستى ما نرسد، هر گاه يكى از شماها اقتداى به بنده اى از بندگان خدا نمود بايد مثل او عمل كند، شما شيعيان خداييد، شما سربازان خدائيد، شما ياوران خداييد، و شما پيشى گيرندگان اوّلين و آخرين هستيد، و در دنيا اولين پيشى گيرندگان به ولايت مائيد و در آخرت پيشى گيرندگان به سوى بهشت هستيد، ما به ضمانت خدا و رسولش بهشت را براى شما ضمان كرده ايم، شما پاكانيد و زنان شما پاكانند، هر زن مؤمنه اى مانند حوريان بهشت است و هر مرد مؤمنى راستگوست.

🌹آخوندت داره می‌جنبه❗️ 🔻زمانیکه مرحوم بافقی به ظلم و ستم شاه گرفتار شد و به زندان برده شد، در زندان تا سه روز لب به غذا نزده و فرموده بود: «غذای سلطان جائر، حرام است». یکی از مأموران زندان به آقا عرض می کند: «از ضعف تلف می شوید. خوب است از خارج زندان، چیزی تهیه شود». آقا می فرماید: «پول کمی همراه من هست. اگر ممکن است، با آن، نخودچی و سبزی تره برای من بگیرید و بیاورید». تا مدتی غذای ایشان در زندان همین بود، تا آنجا که بدنشان ضعیف شد. خود شیخ محمدتقی به مرحوم رازی فرموده بود: «کارم به جایی رسید که قدرت نماز خواندن و عبادت نداشتم. از شدت ضعف و گرسنگی دیگر نمی توانستم ایستاده نماز بخوانم. 💌تا یک روز به خدا عرضه کردم: «خدایا آخوندت می جنبد» و حرکتی کردم. اشاره به اینکه تو فرموده ای: وَ ما مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ عَلَی اللهِ رِزْقُها ؛ پس وعده الهی وَ الَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهْدِینَّهُمْ سُبُلَنا محقق شد وَ مَنْ یتَّقِ اللهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یرْزُقْهُ مِنْ حَیثُ لا یحْتَسِب. وقت غذا شد. سیدی از در زندان وارد شد با مامور زندان و شخص دیگری که مجموعه خوراک از چلو و خورشت و... در مقابل من گذاشت و گفت: «کل هنیئاً لک وصبغا؛ بخور. گوارایت باد». مقداری از آن را خوردم و بقیه را به زندانی های دیگر دادم. تا چهار ماه غذای من از بیرون زندان می آمد. تا اینکه آقا را از زندان آزاد کردند. 📚نقل شده از گلشن ابرار، ج7، ص291. به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711

🎥گوشت خوک زیر میکروسکوپ ▪️زمانی که خداوند در آیات بقره، 173 و مائده، 3 می‌فرماید: «إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ الله...» و «حُرِّمَتْ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةُ وَ الدَّمُ وَ لَحْمُ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَیْرِ اللهِ بِه...» یعنی جز این نیست که [خداوند] بر شما، مردار و خون و گوشت خوک و حیوانى را که [وقت تذکیه] نام غیر خدا بر آن برده شده حرام کرده است حالا با اثبات علمی این آیه بدانید که ضرر خوردن گوشت خوک وجود این انگل‌های مضر برای انسان است که در فیلم بالا نشان داده شده است.

🔰پرتویی از شخصیت حضرت ام البنین 💠غلامعباس هاشمی همدانی 👌زندگی شرافتمندانه و عزتمندانه هر انسانی در گرو برخی فضائل اخلاقی است که در راس آنها شجاعت و شهامت است. انسان ترسو همواره خوار و ذلیل زندگی می کند. از آنجا که خداوند زندگی را برای مومن عزتمندانه خواسته: وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ(منافقون٨). همگان را به ترس از خود فرا می خواند: وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَيْنِ اثْنَيْنِ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (نحل٥١) و این دستور به همه امت ها صادر شده است چنانکه در باره امت حضرت موسی نیز فرمود: يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ اذْكُرُوا نِعْمَتِيَ الَّتِي أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا بِعَهْدِي أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (بقره٤٠). دلیل اینکه دستور می دهد تنها از من بترسید این است که هر که از خدا بترسد از غیر خدا نمی هراسد؛ زیرا ترس نیز مانند عاطفه و شهوت و شکم و مانند آن از غرائز است و اگر در راه معقول و مشروع خرج شود در راه نامشروع صرف نمی گردد. در زندگی قبیلگی حجاز، رابطه ترس و ذلت، و شجاعت و عزت، ظهور بیشتری دارد. به همین جهت در بین فضائل انسانی، این شجاعت است که بیش از بسیاری از فضائل مورد اهتمام است. از همین رو امیر المومنین علیه السلام به عقیل که نسب شناس ماهری بود فرمود: زنی را برای من اختیار کن که از نسل دلیرمردان عرب باشد تا با او ازدواج کنم و او برایم پسری شجاع به دنیا آورد. عقیل، حضرت ام البنین از خاندان بنی کلاب را که در شجاعت بى‏ مانند بودند، براى حضرت انتخاب نمود و عرض کرد: با ام البنین کلابیه ازدواج کن زیرا در عرب، شجاع تر از پدران و خاندان او وجود ندارد. این عزت نفس و آزادگی فرزند که اسدالله الغالب علی بن ابی طالب دنبال آن است باید از مادری مانند ام البنین نیز به ارث برده شود. این مادر دقیقا همان است که توانست خواسته امام علی علیه السلام برآورَد. مادری که خود یقین داشت در دامن خود و در آغوش علی علیه السلام چه عزیزی تربیت یافته است. ام البنین شاعره نبوده چرا که از وی تنها چند بیت در کتب معتبر در رثای قمر بنی هاشم نقل شده است و این اشعار بیانگر نگاه حقیقی و توقع بدون تردید وی از عزت نفس و شرافت و حریت فرزندی است که در دامنش تربیت یافته است: وَیْلی علی شِبْلی اَما لَ بَرَأْسِهِ ضَرْبُ العَمد لَوْ کَانَ سَیْفُهُ فِی یَدَیْهِ لما دَنَا مِنْهُ اَحَدْ وای بر شیر زاده من که بر سرش ضربت عمود فرود آمده. اگر فرزند من، دست در تن و شمشیر در کف داشت، هیچ کس را یارای آن نبود که به فرزندم نزدیک شود؟ ام البنین در این دو بیت، اوج عزت و شرافت و حریت میوه وجودش را به تصویر کشیده است. یعنی فرزندی که میوه وجود من است کسی بود که در برابر ۳۰هزار سپاهی مسلح و به تنهایی نه تنها فرار نمی کرد و نه تنها خود را نمی باخت بلکه اگر دستانش در بدن بود و شمشیر در دست داشت کسی توان و جرات نزدیک شدن به او را نیز نداشت.  https://eitaa.com/hashemighir

💌حدیث توسل عَنْ سَلْمَانَ (رض) قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ: إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: يَا عِبَادِي أَ وَ لَيْسَ مَنْ كَانَ لَهُ إِلَيْكُمْ حَاجَةٌ مِنْ كِبَارِ اَلْحَوَائِجِ لاَ تَجِدُّونَ بِهَا إِلاَّ إِذَا تَحَمَّلَ عَلَيْكُمْ بِأَحَبِّ اَلْخَلْقِ إِلَيْكُمْ تَقْضُونَهَا كَرَامَةً لِشَفِيعِهِمْ أَلاَ فَاعْلَمُوا أَنَّ أَكْرَمَ اَلْخَلْقِ عَلَيَّ وَ أَحَبَّهُمْ إِلَيَّ مُحَمَّدٌ وَ أَفْضَلَهُمْ لَدَيَّ مُحَمَّدٌ وَ أَخُوهُ عَلِيٌّ مِنْ بَعْدِهِ وَ اَلْأَئِمَّةُ اَلَّذِينَ هُمُ اَلْوَسَائِلُ فَلْيَدْعُنِي مَنْ أَهَمَّتْهُ حَاجَةٌ يُرِيدُ نَفْعَهَا أَوْ دَهَتْهُ دَاهِيَةٌ يُرِيدُ كَشْفَ ضُرِّهَا بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلطَّاهِرِينَ أَقْضِهَا أَحْسَنَ مِمَّا يَقْضِيهَا مَنْ تَشْفَعُونَ إِلَيْهِ بِأَحَبِّ اَلْخَلْقِ سلمان گويد: از پيامبر صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم شنيدم كه مى‌فرمود: خداوند مى‌فرمايد: اى بندگانم، آيا چنين نيست كه كسى به شما نيازى دارد،آن را برآورده نمى‌كنيد، مگر اينكه محبوب‌ترين مردم را نزد شما، شفيع گرداند، تا حاجتش را به احترام وى برآورده سازيد؟ بدانيد كه گرامى‌ترين و محبوب‌ترين خلق نزد من محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و افضلشان در نزد من برادرش، على عليه السّلام است‌. پس ائمۀ عليهم السّلام وسائلى هستند كه بايد مرا به مقام آنان بخوانيد، تا حاجت روا گرديد و يا بيمارى داريد كه مى‌خواهيد برطرف گردد، بايد بگوييد: به حق محمد صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم و فرزندان پاكش عليهم السّلام آن را به بهترين وجه جبران فرما. 📚بحارالانوار ج ۹۱ ص ۲۲ به کانال #اخلاق_عملی بپیوندید: https://eitaa.com/joinchat/2943615170Cc0541e3711