♦️کوتاه‌ترین خطبه نماز جمعه تاریخ اسلام شیخ محمود الحسنات، واعظ فلسطينی: 🔹"اگر بیش از ۳۰ هزار شهید ،۷۰ هزار مجروح و دو میلیون آواره در ‎غزه نتوانستند امت اسلام را بیدار کنند، حرف‌های من چه می‌تواند بکند؟! نماز را اقامه کنید" @AkhbareFori

تفسیر آموزشی قرآن ص ۱۷ تفسیر سوره‌ی «یس»، آیه‌ی ۱۲. (إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتَي وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْ ءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ). در حقيقت، ما خود مردگان را زنده مي‌كنيم؛ و آن‌چه را از پيش فرستادند و آثارشان را مي‌نويسيم؛ و همه چيز را در (كتاب) پيشوايِ روشن‌گر برشمرده ايم. نکته‌هایی که از آیه‌ی شریفه استفاده می‌شود و یا در ارتباط با آن‌ است عبارتند از:  ۱_ ثبت اعمال انسان به تناسب بحثی که در آیات گذشته پیرامون اجر و پاداش پر ارزش مؤمنان و پذیرندگان انذارهای انبیاء آمده بود، در این آیه، به مساله‌ی "معاد و رستاخیز و ثبت و ضبط اعمال برای حساب و جزا"اشاره کرده، می‌فرماید: "ما مردگان را زنده می‌کنیم:" (إِنّٰا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتیٰ). تکیه روی عنوان"نحن" (ما) اشاره به این است که با قدرت عظیمی که همه در ما سراغ دارید دیگر جای بحث و گفت‌وگو نیست که چگونه استخوان‌های پوسیده و عظام رمیم از نو جان می‌گیرد، و لباس حیات در تن می‌پوشد؟ نه تنها مردگان را زنده می‌کنیم بلکه"تمام آن‌چه را از پیش فرستاده اند و تمام آثار آن‌ها را می‌نویسیم" مقصود از چيزهايي كه از پيش فرستاده شده: (ما قدّموا)، همان كردار انسان هاست كه در ظاهر آثاري از آن‌ها باقي نمي ماند؛ ولي در نزد خدا به طور کامل ثبت شده‌اند۱. ۲_ ثبت آثار و نتایج اعمال منظور از آثار انسان ها: (وَآثَارَهُمْ)، همان نتايج اعمال آن‌هاست، كه آثارشان در محيط منعكس گرديده و باقي است، هم چون بناهاي نيك و مراكز مفيد خيريه و نشر كتاب و يا كارهايي كه به صورت سنّت و روش نيك يا زيان آور از انسان باقي مي‌ماند۲. ۳_ مراد از «امام مبين» «امام مبين» به معناي پيشواي روشن‌گر است و در اين جا اشاره به كتاب علم الاهي (لوح محفوظ) است، كه اعمال همه‌ي انسان‌ها و حوادث در آن جا ثبت و محفوظ است. و به آن امام مي‌گويند، چرا كه در رستاخيز پيشواي مأموران و معيار سنجش ارزش اعمال انسان هاست (و در آيات قرآن به برخي كتاب‌هاي آسماني نيز امام گفته شده است)۳. کلمه‌ی «امام»، هم به کتاب گفته شده: «وَ مِنْ قَبْلِهِ کِتٰابُ مُوسیٰ إِمٰاماً»۴، و هم به اشخاص: «إِنِّی جٰاعِلُکَ لِلنّٰاسِ إِمٰاماً» ۵. در روایات، حضرت علیّ بن ابی طالب علیهما السلام به عنوان یکی از مصداق‌های «امام مبین»معرّفی شده، که همه‌ی علوم در نزد اوست۶. بیش‌تر مفسّران مراد از «إِمٰامٍ مُبِینٍ» را لوح محفوظ دانسته‌اند، که در قرآن به آن «أُمُّ الْکِتٰابِ»۷ گفته شده است. و از آن جایی که این کتاب حاوی تمام دانش‌ها است و همه چیز و همه کس تابع مقدّراتی است که در آن نوشته شده، به آن«امام»گفته اند۸_۹. ۴_ نامه‌های اعمال در قرآن در قرآن كريم، سخن از چند كتاب و نامه‌ي عمل است: الف: نامه‌ي اعمال شخصي كه كارهاي فردي انسان در آن ثبت است: (اِقْرَأْ کِتٰابَکَ کَفیٰ بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیباً)، "خودت نامه اعمالت را بخوان، کافی است که خود حساب‌گر خویش باشی"۱۰. این‌جاست که فریاد مجرمان بلند می‌شود و می‌گویند: وای بر ما! این چه کتابی است که هیچ گناه کوچک و بزرگی نیست مگر این‌که آن را ثبت و احصا کرده است؟! " یَقُولُونَ یٰا وَیْلَتَنٰا مٰا لِهٰذَا الْکِتٰابِ لاٰ یُغٰادِرُ صَغِیرَةً وَ لاٰ کَبِیرَةً إِلاّٰ أَحْصٰاهٰا (کهف-۴۹). این همان کتابی است که"نیکوکاران آن را در دست راست دارند و بدکاران در دست چپ" (حاقه-۱۹ و ۲۵). ب: نامه‌ي اعمال امت‌ها كه بيان‌گر خطوط اجتماعي زندگي آنان است: «کُلُّ أُمَّةٍ تُدْعیٰ إِلیٰ کِتٰابِهَا»۱۱. ج: نامه‌ي عمومي و جامع يا لوح محفوظ و صفحه‌ي علم الاهي كه همه‌ي حوادث جهان و اعمال انسان‌ها در آن جا ثبت شده است: «کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنٰاهُ فِی إِمٰامٍ مُبِینٍ»، «فِی لَوْحٍ مَحْفُوظٍ»۱۲_۱۳. ۵_ آیا ثبت امور در علم الاهی به معنای جبرگرایی است؟ ثبت بودن همه‌ى امور در صفحه‌ي علم الاهي به معناي جبرگرايي نيست؛ يعني كارهاي انسان‌ها بر اساس اختيار و با توجّه به آزادي او ثبت شده است۱۴. ________________________ ۱. ر. ک: تفسیر نمونه، ج ۱۸، ص ۳۳۲؛ تفسیر قران مهر، ج ۱۷، ص ۱۵۶. ۲ و ۳. ر. ک : تفسیر قران مهر، ج ۱۷، ص ۱۵۶. ۴. هود ۱۱/ ۱۷. ۵. بقره ۲/ ۱۲۴. ۶. تفسیر نورالثقلین. ۷. زخرف.../ ۴. ۸. ر . ک: تفسیر راهنما، ذیل آیه‌ی مورد بحث. ۹. ر.ک: تفسیر نور، ج ۷، ص ۵۲۴. ۱۰. اسراء ١٧/ ١٤. ۱۱. جاثيه.../ ۲۸. ۱۲. بروج .../ ۲۲. ۱۳. ر. ک : تفسیر قران مهر، ج ۱۷، ص ۱۵۶. ۱۴. ر. ک : تفسیر قران مهر، ج ۱۷، ص ۱۵۷. 🌴 احسن الحدیث 🌴 ویژه‌ی نکته‌های قرآنی اعم از تفسیر، علوم قرآن، معرفی آثار قرآنی و... https://eitaa.com/ahsanalhadis1 https://eitaa.com/ahsanalhadis2

💠 مثال‌های خدا در قرآن کریم 🔸 لوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْيَةِ اللهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثالُ نَضْرِبُها لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ 🔹 اگر این قرآن را بر کوهی نازل می‌کردیم، می‌دیدی که در برابر آن خاشع می‌شود و از خوف خدا می‌شکافد! اینها مثالهایی است که برای مردم می‌زنیم، شاید در آن بیندیشید! ⬅️ سوره حشر، آیه ۲۱. 🔸 انزَلَ مِنَّ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَداً رَابِیاً وَ مِمَّا یُوقِدُونَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْیَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ کَذالِکَ یَضْرِبُ اللهُ الْحَقَّ وَ الْبَاطِلَ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَاءً وَ أَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ کَذالِکَ یَضْرِبُ اللهُ الْأَمْثالَ 🔹 خداوند از آسمان آبی فرستاد؛ و از هر درّه و رودخانه‌ای به اندازه آنها سیلابی جاری شد؛ سپس سیل بر روی خود کفی حمل کرد؛ و از آنچه (در کوره‌ها،) برای به دست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگی، آتش روی آن روشن می‌کنند نیز کفهایی مانند آن به وجود می‌آید -خداوند، حق و باطل را چنین مثل می‌زند!- امّا کفها به بیرون پرتاب می‌شوند، ولی آنچه به مردم سود می‌رساند [= آب یا فلز خالص] در زمین می‌ماند؛ خداوند اینچنین مثال می‌زند! ⬅️ سوره رعد، آیه ۱۷. 🔸 مثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ في سَبيلِ اللهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ في كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَ أللهُ يُضاعِفُ لِمَنْ يَشاءُ وَ أللهُ واسِعٌ عَليمٌ 🔹 کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می‌کنند، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند؛ که در هر خوشه، یکصد دانه باشد؛ و خداوند آن را برای هر کس بخواهد (و شایستگی داشته باشد)، دو یا چند برابر می‌کند؛ و خدا (از نظر قدرت و رحمت،) وسیع، و (به همه چیز) داناست. ⬅️ سوره بقره، آیه ۲۶۱ 🔸 يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى كَالَّذي يُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا يُؤْمِنُ بِاللهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَيْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْداً لا يَقْدِرُونَ عَلى شَيْ‌ءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَ أللهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكافِرينَ 🔹 ای کسانی که ایمان آورده‌اید! بخششهای خود را با منت و آزار، باطل نسازید! همانند کسی که مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌کند؛ و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمی‌آورد؛ (کار او) همچون قطعه سنگی است که بر آن، (قشر نازکی از) خاک باشد؛ (و بذرهایی در آن افشانده شود؛) و رگبار باران به آن برسد، (و همه خاکها و بذرها را بشوید،) و آن را صاف (و خالی از خاک و بذر) رها کند. آنها از کاری که انجام داده‌اند، چیزی به دست نمی‌آورند؛ و خداوند، جمعیت کافران را هدایت نمی‌کند. ⬅️ سوره بقره، آیه ۲۶۴ 🔸 و مَثَلُ الَّذينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللهِ وَ تَثْبيتاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصابَها وابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَها ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْها وابِلٌ فَطَلٌّ وَ أللهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ 🔹 و (کار) کسانی که اموال خود را برای خشنودی خدا، و تثبیت (ملکات انسانی در) روح خود، انفاق می‌کنند، همچون باغی است که در نقطه بلندی باشد، و بارانهای درشت به آن برسد، (و از هوای آزاد و نور آفتاب، به حد کافی بهره گیرد،) و میوه خود را دو چندان دهد (که همیشه شاداب و با طراوت است.) و اگر باران درشت به آن نرسد، بارانی نرم به آن می‌رسد. و خداوند به آنچه انجام می‌دهید، بیناست. ⬅️ سوره بقره، آیه ۲۶۵. 🔸 مثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ ناراً فَلَمَّا أَضاءَتْ ما حَوْلَهُ ذَهَبَ اللهُ بِنُورِهِمْ وَ تَرَكَهُمْ في ظُلُماتٍ لا يُبْصِرُونَ ﴿١٧﴾ صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُونَ ﴿١٨﴾ أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماءِ فيهِ ظُلُماتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصابِعَهُمْ في آذانِهِمْ مِنَ الصَّواعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ وَ اللهُ مُحيطٌ بِالْكافِرينَ ﴿١٩﴾ 🔹 آنان [= منافقان‌] همانند کسی هستند که آتشی افروخته (تا در بیابان تاریک، راه خود را پیدا کند)، ولی هنگامی که آتش اطراف او را روشن ساخت، خداوند (طوفانی می‌فرستد و) آن را خاموش می‌کند؛ و در تاریکیهای وحشتناکی که چشم کار نمی‌کند، آنها را رها می‌سازد. (۱۷) آنها کران، گنگها و کورانند؛ لذا (از راه خطا) بازنمی‌گردند! (۱۸) یا همچون بارانی از آسمان، که در شب تاریک همراه با رعد و برق و صاعقه (بر سر رهگذران) ببارد. آنها از ترس مرگ، انگشتانشان را در گوشهای خود می‌گذارند؛ تا صدای صاعقه را نشنوند. و خداوند به کافران احاطه دارد (و در قبضه قدرت او هستند). (۱۹) ⬅️ سوره بقره، آیات ۱۷ الی ۱۹.

تفسیر آموزشی قرآن ص ۱۸ تفسیر سوره‌ی «یس»، آیه‌ی ۱۲. ۶_ خطر تراکم گناهان کم اهمیّت در حدیث گویا و بیدار کننده‌ای از امام صادق علیه السلام می‌خوانیم: (أَبُو عَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ وَ الْحَجَّالِ جَمِيعاً عَنْ ثَعْلَبَةَ عَنْ زِيَادٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:) إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص نَزَلَ بِأَرْضٍ قَرْعَاءَ[1] فَقَالَ لِأَصْحَابِهِ ائْتُوا بِحَطَبٍ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ نَحْنُ بِأَرْضٍ قَرْعَاءَ مَا بِهَا مِنْ حَطَبٍ قَالَ فَلْيَأْتِ كُلُّ إِنْسَانٍ بِمَا قَدَرَ عَلَيْهِ فَجَاءُوا بِهِ حَتَّى رَمَوْا بَيْنَ يَدَيْهِ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص هَكَذَا تَجْتَمِعُ الذُّنُوبُ ثُمَّ قَالَ إِيَّاكُمْ وَ الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّ لِكُلِّ شَيْ‌ءٍ طَالِباً أَلَا وَ إِنَّ طَالِبَهَا يَكْتُبُ‌ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ‌ وَ كُلَّ شَيْ‌ءٍ أَحْصَيْناهُ‌ فِي إِمامٍ مُبِينٍ‌[2]. "رسول خدا وارد زمین بی آب و علفی شد، به یارانش فرمود: هیزم بیاورید، عرض کردند: ای رسول خدا! این‌جا سرزمین خشکی است که هیچ هیزم در آن نیست، فرمود: بروید، هر کدام هر مقدار می‌توانید جمع کنید، هر یک از آن‌ها مختصر هیزم یا چوب خشکیده ای با خود آورد، و همه را پیش روی پیغمبر ص روی هم ریختند (شعله ای در آن افکند و آتشی عظیم از آن زبانه کشید) سپس پیامبر ص فرمود: این‌ گونه گناهان (کوچک) روی هم متراکم می‌شوند (و شما برای تک تک آن‌ها اهمیتی قائل نیستید! ) سپس فرمود: بترسید از گناهان کوچک که هر چیزی طالبی دارد، و طالب آن‌ها آن‌چه را از پیش فرستادند، و آن‌چه را از آثار باقی گذاشته اند می‌نویسد و همه چیز را در کتاب مبین ثبت کرده [۳] . این حدیث تکان دهنده ترسیمی است گویا از تراکم گناهان کم اهمیت و آتش عظیمی که از مجموع آن‌ها زبانه می‌کشد. در حدیث دیگری آمده است که قبیله"بنو سلمه"در نقطه دور دستی از شهر مدینه قرار داشتند، تصمیم گرفتند به نزدیکی مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل مکان کنند، آیه‌ی فوق نازل شد: إِنّٰا نَحْنُ نُحْیِ الْمَوْتیٰ... و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به آن‌ها فرمود: ان آثارکم تکتب "آثار شما (گام‌های شما به سوی مسجد) در نامه اعمال‌تان نوشته خواهد شد (و پاداش خواهید گرفت) هنگامی که بنو سلمه این سخن را شنیدند صرف‌نظر کردند و در جای خود ماندند" [۴] . روشن است که آیه مفهوم وسیع و گسترده‌ای دارد که هر یک از این امور مصداقی از آن است۵. ---------- ۱. قرعاء اي لا نبات فيها. ۲. إشارة إلى قوله سبحانه في سورة يس آية 12.« وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا ... الخ». ۳. تفسیر نور الثقلین، ج ۴، ص ۳۷۸. ۴. تفسیر قرطبی"این حدیث را از"ابو سعید خدری"از"صحیح ترمذی"نقل کرده، و شبیه آن در"صحیح مسلم"از"جابر بن عبد اللّٰه انصاری"نیز آمده است، مفسران دیگر مانند"آلوسی"و"فخر رازی"و"طبرسی"و"علامه طباطبائی"نیز آن را با تفاوت مختصری ذکر کرده‌اند. ۵. تفسیر نمونه، ج ۱۸، ص ۳۳۴. 🌴 احسن الحدیث 🌴 ویژه‌ی نکته‌های قرآنی اعم از تفسیر، علوم قرآن، معرفی آثار قرآنی و... https://eitaa.com/ahsanalhadis1 https://eitaa.com/ahsanalhadis2

تفسیر آموزشی قرآن ص ۱۹ تفسیر سوره‌ی «یس»، آیه‌ی ۱۲. ۷_ امیر مؤمنان علیه السلام مصداق‌ امام مبین آن‌چه ممکن است در بدو نظر ناهماهنگ با تفسیر یاد شده تصور شود روایاتی است از طرق اهل بیت علیهم السلام، که "امام مبین"در آن‌ها به امیر مؤمنان علی علیه‌السلام تفسیر شده است. از جمله در حدیثی از امام باقر علیه السلام از پدرش از جدش علیه السلام نقل شده است که فرمود: "هنگامی که این آیه وَ کُلَّ شَیْءٍ أَحْصَیْنٰاهُ فِی إِمٰامٍ مُبِینٍ نازل شد ابو بکر و عمر برخاستند و عرض کردند: ای پیامبر! آیا منظور از آن تورات است؟ فرمود: نه، عرض کردند انجیل است؟ فرمود: نه، عرض کردند: منظور قرآن است؟ فرمود: نه، در اینحال امیر مؤمنان علی ع به سوی پیامبر ص آمد هنگامی که چشم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بر او افتاد فرمود: هو هذا! انه الامام الذی احصی اللّٰه تبارک و تعالی فیه علم کل شیء: "امام مبین این مرد است! او است امامی که خداوند متعال علم همه چیز را در او احصا فرموده"!۱. در تفسیر علی بن ابراهیم از ابن عباس از خود امیر مؤمنان نیز نقل شده است که فرمود: "انا و اللّٰه الامام المبین، ابین الحق من الباطل ورثته من رسول اللّٰه" به خدا سوگند منم امام مبین که حق را از باطل آشکار می‌سازم، این علم را از رسول خدا به ارث برده و آموخته ام"۲. گرچه بعضی از مفسران هم‌چون"آلوسی"از نقل این گونه روایات از طریق شیعه وحشت کرده، و آن را به نادانی و بی خبری از تفسیر آیه نسبت داده اند، ولی با کمی دقّت روشن می‌شود که این گونه روایات منافاتی با تفسیر"امام مبین" به"لوح محفوظ"ندارد، زیرا قلب پاک پیامبر صلی الله علیه و آله و سلّم در درجه‌ی اول و قلب وسیع جانشین او در درجه‌ی بعد آیینه‌هایی است که لوح محفوظ را منعکس می‌کند، و قسمت عظیمی از آنچه در لوح محفوظ است از سوی خدا به آن الهام می‌گردد، به این ترتیب نمونه ای از"لوح محفوظ"می باشد، و بنا بر این اطلاق"امام مبین" بر آن مطلب عجیبی نیست، چرا که فرعی است که از آن اصل گرفته شده، و شاخه ای است که به آن ریشه باز می‌گردد. از این گذشته وجود انسان کامل-چنان که می‌دانیم-عالم صغیری است که عالم کبیر را در خود خلاصه کرده است، و طبق شعر معروف منسوب به علی السلام: ا تزعم انک جرم صغیر؟ و فیک انطوی العالم الاکبر! آیا گمان می‌کنی که تو موجود کوچکی هستی در حالی که عالم بزرگ در تو خلاصه شده است؟ و نیز می‌دانیم که عالم هستی از یک نظر صفحه علم خدا و لوح محفوظ است. عجب این.که"آلوسی"با اینکه روایات فوق را شدیدا انکار می‌کند تفسیر اخیر را چندان بعید نشمرده است، و به هر حال در اینکه منظور از امام مبین "لوح محفوظ"است شکی نیست، روایات فوق نیز قابل تطبیق بر آن می‌باشد (دقت کنید). ---------- ۱. معانی الاخبار صدوق"باب معنی الامام المبین، ص ۹۵. ۲. نور الثقلین، ج ۴ ص ۳۷۹. ۳. تفسیر نمونه، ۲،ج ۱۸، ص ۳۳۶. 🌴 احسن الحدیث 🌴 ویژه‌ی نکته‌های قرآنی اعم از تفسیر، علوم قرآن، معرفی آثار قرآنی و... https://eitaa.com/ahsanalhadis1 https://eitaa.com/ahsanalhadis2

💠 مشارکت در باقیات صالحات قرآنی در ایّام عید سعید فطر ✅ در آستانه‌ی عید سعید فطر، ضمن عرض تبریک و قبولی طاعات و عبادات، یاد‌آوری می‌شود، که عزیزان قرآن دوست می‌توانند هدایای مربوط به باقیات صالحات قرآنی‌ خود را برای اعتلای فرهنگ قرآن و ترویج و نشر تعالیم آن، به شماره کارت: 👇👇 ۶۰۳۷۶۹۱۹۹۰۶۸۶۰۲۴ به نام مؤسسه احسن‌الحدیث واريز فرمایند.

💌خداحافظ ای جانِ جانِ جان اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَ السَّاعَاتِ‏ بدرود اى گرامى ‏ترین اوقاتى که ما را مصاحب و یار بودى، اى بهترین ماه در همه روز‌ها و ساعتها. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ‏ بدرود اى ماه دست یافتن به آرزوها، اى ماه سرشار از اعمال شایسته بندگان خداوند. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ‏ بدرود اى یار و قرینى که، چون باشى، قدرت بس جلیل است و، چون رخت بر بندى، فراقت رنج افزا شود. اى مایه امید ما که دوریت براى ما بس دردناک است. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ أَلِیفٍ آنَسَ مُقْبِلاً فَسَرَّ وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضَ‏ بدرود اى همدم ما که، چون بیایى، شادمانى و آرامش بر دل ما آرى و، چون بروى، رفتنت وحشت خیز است و تألم افزاى. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ وَ قَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ‏ بدرود اى همسایه‏ اى که تا با ما بودى، دلهاى ما را رقت بود و گناهان ما را نقصان. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ‏ بدرود اى یاریگر ما که در برابر شیطان یاریمان دادى و اى مصاحبى که راه هاى نیکى و فضیلت را پیش پاى ما هموار ساختى. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیکَ وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَکَ بِکَ‏ بدرود که آزاد شدگان از عذاب خداوند، در تو چه بسیارند، و چه نیکبخت است آن که حرمت تو نگه داشت. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَمْحَاکَ لِلذُّنُوبِ وَ أَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ الْعُیُوبِ‏ بدرود که چه بسا گناهان که از نامه عمل ما زدودى و چه بسا عیب‌ها که پوشیده داشتى. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَطْوَلَکَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ وَ أَهْیَبَکَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ‏ بدورد که درنگ تو براى گنه کاران چه به درازا کشید و هیبت تو در دل مؤمنان چه بسیار بود. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ لاَ تُنَافِسُهُ الْأَیَّامُ‏ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلاَمٌ‏ بدرود اى ماهى که هیچ ماه دیگر را توان همسرى با تو نیست. بدرود اى ماهى که تا تو بودى، امن و سلامت بود. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ غَیْرَ کَرِیهِ الْمُصَاحَبَهِ وَ لاَ ذَمِیمِ الْمُلاَبَسَهِ بدرود اى آن که نه در مصاحبت تو کراهت بود و نه در معاشرتت ناپسندى. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ کَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَکَاتِ وَ غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِیئَاتِ‏ بدرود که سرشار از برکات بر ما در آمدى و ما را از آلودگى ‏هاى گناه شست و شو دادى. اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ‏ بدرود که هنوز فرا نرسیده از آمدنت شادمان بودیم و هنوز رخت بر نبسته از رفتنت اندوهناک.

💌مرحوم ِمرحوم اللهمَّ لَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهدِ مِنْ صیَامِنَا إیَّاهُ فَاِنْ جَعَلْتَهُ فَاجْعَلْنِی مَرحُوماً وَ لَاتَجْعَلْنِی مَحْرُوماً بارخدایا! این را آخرین دوران روزه داری ما قرار مده و اگر قرار دهی، پس مرا بخشیده شده بگردان و محرومم قرار مده.