eitaa logo
❀شَـھٖـید؏‍ٰـݪاءحَـسَـݩ‌نِـجـمِـہْ❀🇵🇸
472 دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.7هزار ویدیو
14 فایل
وقتےبراےِدنیاےِبقیہ‌ازدنیاٺ‌گذشتے میشےدنیاےِیھ‌دنیاآدم! آره همون‌قضیه‌«عزّتِ بعدِ شھادت» اینجا‌ دعوت‌ شدہ‌ۍ‌خو‌د‌ِ شھیدی🌱🌻 اطلاعاتمونھ⇩ @alahassanenajmeh_ir نـٰاشنـٰاسمونہ⇩ https://harfeto.timefriend.net/16639225622260
مشاهده در ایتا
دانلود
⚠️ ⚠️ هنگامی که مردم به خانه‌ی حضرت لوط [علی نبینا و آله و علیه السلام] ریختند، از آنجا که تشخیص نمی‌دادند فرشته های عذاب آمده‌اند، آن سخن جسارت آمیز و وقیح را گفتند و حضرت لوط هم فرمود :《 [هود/۸۰] ای کاش برای مقابله با شما قدرتی داشتم یا به تکیه گاهی استوار پناه می جستم!》 در حدیث وارد شده که منظور حضرت لوط [علیه السلام]، ظهور امام زمان [علیه السلام] بود و ایشان درخواست ظهور مهدی موعود[علیه السلام] را داشت. یعنی از خدا خواست که《 ای کاش من در زمان ظهور امام مهدی (علیه‌السلام)بودم و این حمله‌ی شما اتفاق می افتاد و من برای فریادرسی به ایشان (علیه السلام) پناهنده می شدم》[ کمال الدین ،،ص ۶۷۳] برخی دیگر از،پیامبران مانند حضرت عیسی (علیه‌السّلام)[علی نبینا و آلهو علیه السّلام] به صراحت می گفتند:《 اَنَا مُنتَظِرُ روحِ اللهِ [بصائر الدّرجات، ص ۳۰۱ و مناقب ابن شهر آشوب ، ص ۸۴] : من چشم به راه امام مهدی (علیه‌السلام) هستم》.
⚠️ ⚠️ امامان معصوم (علیهم‌السّلام) نیز فرمودند:《 وقتی مهدی بیاید، فرج همه ی ما اهل بیت خواهد بود》. از این رو در آن دعای شریف می‌خوانیم:《 [مفاتیح الجنان] : ای پرودگار محمد و دودمان محمد! بر محمد و خاندانش درود فرست و در گشایش امر آنان، شتاب کن!》 سدیر صیرفی می‌گوید:《 وارد محضر شریف امام صادق(علیه‌السّلام) شدم و دیدم ایشان در حال ناله و بی‌تابی است[چنان که تا آن زمان، چنین ناله و زاری و گریه ای را از آن جناب ندیده بودم] امام‌صادق(علیه‌السلام) خود را به خاک می‌مالید و می فرمود:" سیّدی! سیّدی! غَیبَتُکَ نَفت رُقادی [بحارالانوار، ج۵۱،ص۱۵۲] آقای من! سرور من! نبود تو خواب را از چشم من ربوده و بستر استراحت و راحت مرا جمع کرده است!" سپس امام صادق(علیه‌السّلام) درباره‌ی مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) فرمود:《 وَلَو اَدرَکتُهُ لَخَدَمتُهُ اَیَّامَ حَیَاتِی [همان، ج۵۱،ص۱۵۲] : اگر اورا ببینم، و در زمانش باشم، تا عمر دارم، نوکری و خدمتش خواهم کرد》!!
⚠️ ⚠️ حضرت فاطمه زهرا(علیها السّلام) در هنگام ستمدیدگی و مظلومیت، آرزوی ظهور مهدی موعود(علیه‌السّلام) را داشتند. بالاتر از این ها، حتی خود خدا هم چشم به راهِ ظهور است ! عجیب است! خدا هم می فرماید:《 پس چشم به راه باشید که من هم با شما از منتظرانم[یونس/۲۰و۱۰۲]》. امام رضا (علیه‌السلام) در حدیثی شریف می فرمایند:《 ما اَحسَنَ الصَّبرَ وَ انتِظَارَ الفَرَجِ [بحارالانوار،ج۱۲ ،ص۳۷۹] : بردباری و چشم به راهِ گشایش بودن، چه زیباست!》 در این روایت، منتظر بودن را در کنار صبر یاد کرده اند؛ یعنی این دو را با هم داشتن چه زیباست! انسانِ صبور، باید منتظرِ ظهور هم باشد؛ یعنی حوصله اش سر نرود.
⚠️ ⚠️ اگر چند صباحی، چند روزی، چند هفته ای و چند سالی در انتظار بسر برد ، صبر و استقامتش را از دست ندهد و باز منتظر باشد. جمعه اول اگر نیامد ، جمعه دوم ؛ و اگر باز نیامد ، جمعه سوم و ... پیوسته چشم به راه باشد تا شاید محبوب از در ، در آمد . امام رضا( علیه السلام) در ادامه‌ی آن فرمایش ، این آیه را هم تلاوت کردند که 《 فانتَظِرُوا انِّی مَعَکُم مِنَ المُنتَظِرِینَ [یونس/۲۰ و ۱۰۲] : یعنی خداوند هم منتظر است.》 خداوند هم در انتظار ظهور آن حضرت (علیه السلام) به سر می‌برد . البته انتظار ما با انتظار خدا فرق می کند و انتظار ما به این است که خودمان را بسازیم و برای آمدنِ ایشان آماده کنیم.
⚠️ ⚠️ فایده های انتظار تعجب نکنید از این که می گویم هر لحظه در انتظار آمدنش باید باشیم . امام زمان(علیه السلام) در آن نامه‌ی شریف فرمودند :《 برای تعجیل در فرج من ، زیاد دعا کنید؛ زیرا فرج من ، فرج خود شماست[الاحتجاج، ج۲،ص ۲۸۴]》 یعنی 《اگر زیاد دعا کردید، دست کم برای شما گشایش و ظهور خواهد شد. برای شما تجلّی می کنم‌. خودم را به شما نشان مى‏دهم‌. کمالات را به شما عطا خواهم کرد 》. بنابراین شیعه باید در چنین انتظاری بسر ببرد. چگونه وقتی انسان گمشده‌ای دارد، هنگام خواب هم خواب گمشده اش را نی بیند؟! زمانی هم که در خانه نشسته، در فکر گمشده ی خود است و زنگ خانه را که می زنند، گمان می کند خبری از گمشده آورده‌اند ؟! اگر انسان ، عاشق امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) باشد، همین حال را پیدا می کند.
⚠️ ⚠️ حضرت امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند:《 انتِظَارُ الفَرَجِ، مِن اَعظَمِ الفَرَجِ[همان، ج ۲، ص۵۰] : چشم به راه گشایش بودن، خود از بزرگترین گشایش هاست 》یعنی بالاترین عظیم ترین ظهور، برای خود این انسانِ منتظر حاصل می‌شود. مگر می‌شود من به یاد امام زمان (علیه السلام) باشم و او مرا یاد نکند ؟! شما اگر به یک بزرگی احترامی بکنی، او تلافی می‌کند، جبران می‌کند، اما اگر برای امام مهدی (علیه السلام) دعا بکنی یا به یاد او بنشینی، آیا او هیچ از تو یاد نمی کند؟! تازه قضیّه عکس این‌ است! زمانی هم که ما از او غافلیم، او از ما یاد می کند. روزی عبدالله بن اَبان زیّات به محضر شریف امام رضا (علیه‌السلام) آمد و عرض کرد:《 یا ابن رسولِ الله ! برای من و خانواده و اهل بیتم دعا کنید !》 امام رضا (علیه‌السلام) در پاسخ فرمودند:《 اَوَلَستُ اَفعَلُ؟![نور الثقلین، ج ۲، ص۲۶۴] : مگر این کار را نمی کنم؟!》 در ادامه ی همین روایت فرمودند:《 به خدا سوگند کارهای شما هر روز و شب به من عرضه می شود...》. این منطق امامان معصوم (علیهم‌السلام) است که نامه ی اعمال ما که به‌دست‌آنان می رسد، اگر خوب باشد، دعا می‌کنند تا توفیق مان اضافه شود و اگر بد باشد، از خدا برای ما طلب آمرزش می کنند.
⚠️ ⚠️ 💢امام مهدی (علیه السلام) نیز ، منتظر ماست. حضرت ولیّ عصر (علیه السّلام) نیز، به علی بن مهزیار [که مشرف به محضر ایشان شد] فرمودند :《 قَد کُنّا نَتَوَقَّعُکَ لَیلاً وَ نَهاراً، فَمَا الّذی اَبطَا بِکَ عَلَینَا ؟! (دلائل الائمه‌، ص۵۴۱) : ما شب و روز چشم به راه تو بودیم، چه چیزی تورا واداشت که دیر به ما برسی ؟!》 تا حالا کجا بودی؟! تا آن زمان، علی بن مهزیار از امام زمان(علیه‌السلام) گله داشت و گفت:《 من نوزده سفر، به مکه آمده ام و می گویم یا صاحِبَ الزَّمان ! اما شما جواب مرا نمی دهید. من به مکه می آیم اما شما خودتان را به من نشان نمی دهید. پس دیگر نمی آیم ! دیگر نا امید شدم 》. گویا خیلی از امام زمان(علیه‌السلام) طلب داشت و از حضرت می خواست یک خرده مشتش را باز کند!! حضرت مهدی (علیه السلام) به فرزند مهزیار فرمود :《 تا نوزده سفر آمدی، اما من شب و روز منتظر تو بودم آن هم نه تنها در موسم حجّ!》 علی بن مهزیار هم به حضرت عرض کرد :《 آقا! قاصد شما نیامد !》 حضرت مهدی (علیه السلام) فرمود:《 اشکال از خودت بود ؛ اگر خودت را می ساختی و خوب بودی ، بلافاصله قاصد ما می‌آمد و تو به محضر ما مشرّف می‌شدی و با ملاقات داشتی!》
⚠️ ⚠️ ما هرچه بیشتر از حضرت مهدی (علیه السلام) یاد کنیم، دعای ایشان، بیشتر نصیب ما می‌شود. بنابراین گاهی ایثار بکنیم! یعنی اگر خواسته های مادی داریم، اگر خواسته‌ی معنوی داریم، عمده دعایمان ، ظهور امام زمان (علیه السلام) باشد. اگر اکنون فرشته ای به من و شما بگوید که《 یک دعای مستجاب شده دارید》، چه دعایی خواهیم کرد؟! هر کسی برای خودش دعا و خواسته ای دارد! اما آن انسانی برنده است که برای امام زمانش دعا بکند. زیرا اگر همان دعای مستجاب شده را برای امام زمان (علیه السلام) کردیم، هزاران دعا و خواسته‌ی ما مستجاب خواهد شد . حالا ما چه می‌گوییم ؟! تنها لفظ《 یا صاحب الزمان!》 آن را هم نه همیشه! و [پناه بر خدا] گاهی هم با دهن کجی و دهن درّه کردن! ما در وصف مولایمان مهدی (علیه السلام) چه بگوییم؟! همین اندازه که《 وصف کنندگان و آنهایی که خوب می توانند چیزی را بیان کنند ، در بیان وصف تو مانده اند!》اما با این حال، چاره‌ای نیست، ما هم وظیفه داریم و باید بدان عمل کنیم.
⚠️ ⚠️ زمانی که حضرت یوسف (علیه السلام) را در معرض فروش قرار دادند، مشتریان زیادی از جمله نخست وزیر مصر، برای خریداری او آمده بود . پیرزنی هم مقداری نخ [که ریسیده بود] آورده بود و با آن گلوله و توپ نخ،می خواست یوسف را بخرد! به او گفتند :《 عزیز مصر و عده ای دیگر، نرخ های بالایی برای یوسف پیشنهاد می‌دهند ؛ تو چطور با یک کلاف نخ، میخواهی یوسف را بخری ؟!》 گفت:《 بله؛ من هم میدانم که یوسف را به من نمی فروشند اما می‌خواهم نام من هم در فهرست مشتری های یوسف نوشته شود و بماند》! مشتری امام مهدی (علیه السلام) خدا و پیامبران و امامان معصوم (علیهم السلام) می باشند ؛ مَثَل ما مَثَل همان پیرزن است. ما هم باید برویم در وصف بایستیم تا ان‌شاءالله نام ما را هم در شمار طالبان و مشتریان یوسف فاطمه (علیه السلام) بنویسند.
⚠️ ⚠️ گفتار بعدی : یاد محبوب قال الله الحَکیم في کِتابِهِ الکَریم :《 فَاستَبِقُوا الخَیراتِ [مائده/۴۸؛ بقره/۱۴۸] : پس در کارهای نیک، بر یکدیگر پیشی بگیرید》 و قال مولانا علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام) :《 مَن جَلَسَ مَجلِساً یُحیی فِیهَ اَمرُنَا لَم یَمُت قَلبُهُ یَومَ تَمُوتُ القُلُوبُ [بحارالانوار، ج۱،ص۱۹۹] : هر کس در مجلسی که امر ما در آن زنده می شود ، بنشیند، روزی که دل ها می‌میرند، دل او نخواهد مرد .》 یکی دیگر از وظیفه هایی که شیعه در زمان غیبت امام زمان(علیه السلام) دارد، اقامه و شرکت در محافل و مجالسی است که نام و یاد حضرت مهدی(عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) منعقد می شود. نشانه محبّ ، زنده داشتنِ یاد محبوب است .
⚠️ ⚠️ باید بدانیم که یکی از لوازم محبت و عشق به امام زمان (علیه السلام) حضور در محافل و مجالس یاد ایشان است . همه‌ی عاقلان جهان این قانون را پذیرفته اند که:《 هر کس چیزی را دوست بدارد، آثار و یاد کردن آن را هم دوست می دارد 》. مثلاً افرادی که به دنیا علاقه دارند به اموال دنیا و زرق و برق دنیا و زینت آن هم علاقه مندند. همینطور انسانی که به دیگری علاقه دارد، قهراً به فرزندِ آن فرد نیز علاقه می‌ورزد و میگوید :《 این بچه‌ی فلانی است که دوست ماست 》. حالا چگونه می‌شود من امام زمان (علیه السلام) را دوست بدارم ولی نامش را دوست نداشته باشم؟! یادش را دوست نداشته باشم؟! مجالسِ نام و یاد ایشان را دوست نداشته باشم؟! عقل می گوید:《 اگر انسانی امام مهدی (علیه‌السلام)را دوست داشت، به نام و یاد و مجالس و دوستان آن حضرت (علیه السلام) هم علاقه و محبت دارد》.
⚠️ ⚠️ حضرت ابراهیم خلیل الرحمان (علیه السلام) وقتی نام محبوبش [خداوند] را از زبان گوینده‌ای با این کلام شنید《 پاک و منزّه است پروردگار فرشته ها و روح القدس 》. به سوی وی دوید و گفت:《 نامِ خداوند را یک بار دیگر بگو و یک سوم گوسفندانم برای تو》 و بار دیگر آن ذکر را شنید، گفت"《 نام محبوبم را یک بار دیگر بگو نصب اموالم برای تو 》. و دفعه سوم گفت :《 نام محبوبم را بگو، و کل گوسفندانم برای تو》! و در نهایت گفت:《 من دیگر چیزی ندارم؛ اگر بار دیگر نام حضرت حقّ را ببری، خودم این بار برای تو هستم و در خدمتت برای تو کار می‌کنم 》 و آن گوینده [که حضرت جبرئیل (علیه السلام) بود] گفت:《 من نیازی به گوسفندان تو ندارم》؛ یعنی آمده بودم ببینم چه مقدار خدا را دوست داری[معراج السعاده ، ص۷۴۸] آیا محبّت تو لفظی است یا عملی؟! یعنی دوستی این است که چنان مجذوب به نام محبوبش می‌شود که از همه چیزش می‌گذرد سر از پا نمی شناسد. می گردد ببیند در کجا نام محبوبش را می‌بَرند و در کجا از محبوبش یاد می کنند.