هنر مواجهه با حوادث تلخ روزگار!
✍ #استاد_علمالهدی
🔻#گفتار_اخلاقی
فرض کنیم که جام بلورین و گرانقیمتی که سخت دلبستهی آن بودهایم، به یکباره از دستمان افتاد و شکست! تکلیف چیست؟ چه باید بکنیم؟
۱ ـ در وهلهی نخست، باید واقعیت را بپذیریم؛ بپذیریم که دیگر جام شکسته است. به هیچ عنوان وقت و فکر خود را با غصّه و افسوس تلف نکنیم و مرتّب با خود نیاندیشیم که ای کاش این جام نشکسته بود و اگر الان سالم بود، چه زیبا بود و چه جلوهای داشت! اصلاً چرا جام فلانی سالم است امّا جام من باید بشکند؟!... بسیارند کسانی که وقتی یکی از جامهایشان میشکند، آن قدر خودخوری میکنند که دست آخر، باید سایر جامها را هم برای تأمین هزینه بازیابی سلامت روانی اوّلیهی خود، به حرّاج بگذارند!
یادمان باشد که به دنبال معجزه هم نباشیم و به نذر و نیاز نیفتیم که ای خدا اعجازی کن و این جام شکسته را به حالت اوّلش باز گردان! اینها فقط ذهن شما را خسته میکند و وقتتان را به باد میدهد. واقعیت را هر چند تلخ، باید به رسمیت شناخت و بر اساس آن، برای ادامهی زندگی برنامه ریخت.
۲ ـ در وهلهی دوم، ذهن عملگرای خود را به کار بگیریم و ببنیم که چه میتوانیم بکنیم تا از میزان خسارت بکاهیم؟ بدیهی است که باید تکّههای جام شکسته را جمع کنیم، تا شاید با چسباندن آنها، بتوانیم جامی و لو برای مصارف پستتر به دست آوریم؛ نباید به بهانهی از دست رفتن منفعت صد در صدی، منفعت ده در صدی را نیز از دست داد! لا اقلّ این خورده شیشهها را جمع کنیم و درون سطل آشغال برزیم تا به دست و پایمان نرود؛ چرا که در غیر این صورت، هم جام را از دست دادهایم هم آسیب جسمی دیدهایم! هیچگاه نباید گذاشت که یک حادثهی تلخ، قدرت تصمیمگیری را از ما سلب کند و حوادث تلخ دیگری را به همراه آورد.
۳ ـ در وهلهی سوم، ذهن تحلیلگر خود را به کار ببنیم و با مرور چندبارهی صحنه حادثه، علل وقوع آن را ریشهیابی کنیم؛ ببنیم اشکال کارمان کجا بود و بر اثر کدام سهلانگاری جام خود را از دست دادیم؟ سعی کنیم از این حادثه، تجربهای کسب کنیم تا جامهای دیگر زندگی را به این آسانی از دست ندهیم.
#بازنشر (۱۴ اسفند ۹۴)
∆ #سید_محمدصادق_علم_الهدی
>#دستنوشتهای_استاد_علمالهدی
>#اخلاق_زندگی
>#صبر
>#تدبیر
> #خودسازی
> #موفقیت_تحصیلی
> #طلبه_ها
➕مطالب عمومی و اخلاقی استاد:
📚 @Alamolhoda_ir
➕صوت دروس حوزوی استاد:
🎙 @Alamolhoda_org
قطعاً روزی حسرت امروز را خواهیم خورد!
✍ استاد #سید_محمدصادق_علم_الهدی
🔻#گفتار_اخلاقی
▪ حتماً برای همهی ما پیش آمده است که وقتی با نتیجهی تصمیمات اشتباه خود در گذشته مواجه شدهایم، افسوس خورده و از خدا خواستهایم که ما را به گذشته باز گرداند، تا بتوانیم این بار تصمیم درست بگیریم و درست عمل کنیم. واقعیت این است که امروز هم گذشته فردای ما است و امروز دقیقاً همان روزی است که فردا حسرت خواهیم خورد که چرا قدر آن را ندانستیم و به غفلت گذراندیم.
▫ اساساً روزی خواهد آمد که همهی مردم عالم حسرت میخورند که چرا در دنیا خوب یا خوبتر عمل نکردند؛ از این رو است که خدا در قرآن از «قیامت» با عنوان «روز حسرت» یاد کرده واز نبیّ خود خواسته است که مردمان غافل را نسبت به آن روز هشدار دهد: «وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَ هُمْ في غَفْلَةٍ» (مریم، ۳۹).
▪ آیه به این واقعیت تلخ اشاره دارد که روزی، همهی ما به عجز و لابه از خدا خواهیم خواست که یک بار دیگر ما را به امروز باز گرداند تا درست عمل کنیم: «رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا؛ فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا» (سجده، ۱۲)، که البتّه این درخواست شدنی نیست؛ چرا که مسیر زندگی انسان، بیبازگشت است.
▫ راستش عمق واقعیت نهفته در آیات، بیش از از این حرفها است؛ چرا که بر حسب متون دینی، اعمال امروز ما جزئی از وجود ابدی ما خواهد شد؛ پس ما تا ابد گرفتار رفتار امروز خود خواهیم بود، پس حسرت قیامت «حسرت ابدی» است و حسرت ابدی چیست؟ ...
▪ چه میگویم؟! درک مفاهیم مربوط به «ابد» برای ما که در چرخ زمان و فنا گرفتاریم، آسان نیست و به عنایت خود او محتاج است. لا اقلّ من در مورد خود مطمئنام که به شکل کامل و عمیق این مفاهیم را نمیفهمم، و الا لحظهای از لحظات عمر را به بطالت و غفلت سپری نمیکردم!
∆ #استاد_علم_الهدی
» #بازنشر
» #دستنوشتهای_استاد_علمالهدی
» #اخلاق_زندگی
» #اغتنام_فرصت
» #تدبیر
» #خودسازی
» #ابدیت
» #آخرت
» #طلبه_ها
➕مطالب عمومی و اخلاقی استاد:
📚 @Alamolhoda_ir
➕صوت دروس حوزوی استاد:
🎙 @Alamolhoda_org