eitaa logo
سید محمدصادق علم الهدی | کانال رسمی
1.1هزار دنبال‌کننده
27 عکس
52 ویدیو
0 فایل
سید محمدصادق علم الهدی استاد حوزه علمیه قم 📌 بازنشر بلامانع است. کانال نشر صوت دروس استاد: @Alamolhoda_org ادمین: @Oloom_Motoon آی‌دی استاد: @Alamolhoda مدیر: @sh_safayi آدرس سایت و اینستاگرام: Alamolhoda.ir این IDها در تلگرام و سروش هم فعّال است.
مشاهده در ایتا
دانلود
ما و «مدگرایی» ♦️ یک روز هیپی، و یک روز پانک، یک روز رپ، یک روز فشن... «مُد» واقعاً چیست؟ ♦️ «مُد» یک موج احساسی فراگیر و گذرا است که به نفع یک پوشش یا گویش یا آرایش یا رفتار و منش و ... به راه می‌افتد و لزوماً از منطق عقلانی و اصول زیباشناسی تبعیت نمی‌کند. از این رو چه بسیار لباس‌های مدشده‌ای که در عرف جامعه و حتی از سوی خود مدگرایان راحت و زیبا و زیبنده محسوب نمی‌گردند. ♦️ معمولاً معیار و انگیزه مدگرایی، سه چیز است که جملگی ریشه در فطرت آدمی به طور عام، و در عواطف و احساسات روحی و روانی دوران جوانی به طور خاص دارد: یکی: حسّ تظاهر به هم‌گونی و هم‌رنگی برای یافتن هویتی مشترک دومی: تنوّع‌طلبی و تمایل به تغییر سومی: گرایش به مدرنیسیم و به روز بودن و میل گریز از گذشته‌ها و سنّت‌ها ♦️ بر این اساس، مُدیسم سابقه‌ی کهنی دارد که با گسترش و فراگیری رسانه‌ها و ارتباطات جمعی، در دوران معاصر عیان‌تر و فراگیرتر نمود یافته است. ♦️ به هر حال، همان احساسات که منشاء حرکت‌های آرمان‌خواهانه اجتماعی و سیاسی در جوانان می‌شود، گاهی نیز به سطح مدگرایی در منش و روش تنزّل می‌کند. ♦️ بسا تأثیر مد از حد پوشش و ظاهر خارج شده و به تحوّل فرهنگی و بینشی منتهی شود، اما «مدگرایی» و «غرب‌گرایی» را نباید خلط کرد که این دو در مبانی متفاوت‌اند. ♦️ آری، امروز فرمان مد به دست مغرب‌نشینان است؛ زیرا اولاً غرب، نماد امروزه‌گی است! و ثانیاً اهمّیت مدیسم را به نیکی فهمیده است و حاضر است با حمایت کارتل‌ها و بنگاه‌های عظیم اقتصادی و با استخدام سلبریتی‌ها و تبلیغات رنگارنگ و کلان، برای آن هزینه کند. و ثالثاً: بی‌عرضه‌گی و بی‌انگیزه‌گی شرق‌نشینان در ارائه مدهای مورد قبول جامعه و جوانان نیز مزید بر علّت است. پایان بخش اوّل ادامه دارد... تلاشی برای فهم عمیق‌تر دین و زندگی: 📚 @Alamolhoda_ir -
سیاست «قدغن‌سازی» در کارزار فرهنگی ♦️ مقوله‌ی مد و مدگرایی امر مستحدثی است و در منابع روایی و فقهی به نام این موضوع، بابی گشوده نشده است. آنچه مسلّم است اینکه: نمی‌توان به صورت جزمی و کلی، مدگرایی را تحریم کرد، مگر آنکه ذیل یکی از از عناوین حرام بگنجد؛ مثل: لباس شهرت، تشبّه به کفار، اسراف، تبرّج، تخطّی از حدّاقل پوشش واجب و امثال این‌ها. ♦️ در مورد برندگرایی نیز نمی‌توان به نحو مطلق حکم ممنوعیت داد. هر چند استفاده از یک برند معروف، لزوماً به معنای «تجمّل» مورد ستایش در احادیث نیست؛ به‌ویژه این‌که گاهی هزینه‌ای که بابت نام این برندها پرداخت می‌شود، مصداق اسراف در اموال است و شاید در مواردی، اعانه‌ی اقتصادی کفّار باشد. ♦️ و البته اصلاً موافق نیستم که با تحریم‌های مبتنی بر محض احتیاط یا استوار بر بنیان‌های قابل تجدید نظر، فضای جامعه را بر نسل جوان که به طبیعت خود، نوپوش و نوگرا و تحوّل‌خواه است، تنگ کنیم و زمینه‌ی سوء استفاده معاندان دین را فراهم آوریم. ♦️ اگر تبعیت از مدها و برندهای غربی را شایسته جوانان خود نمی‌دانیم، قطعاً راه آن، مقولات سهل الوصولی از قبیل فتوا و الزام قانونی و برخورد قضایی نیست که به نظر من این، آسان‌ترین و در عین حال، پرخطرترین راه برای مبارزه با مظاهر غرب است؛ چرا که بی‌تردید، در جوانان روحیه‌ی عصیان و طغیان را نسبت به شرع و قانون تحریک می‌کند. ♦️ تنها راه، بالا بردن فرهنگ عمومی خودباروی است؛ زیرا خلأ و فقر «درون»، به تقلید بی‌چون چرا از «بیرون» می‌انجامد و بحران هویت فراگیر، به مدزدگی فراگیر ختم می‌شود. پایان بخش دوم (از موضوع مدگرایی) ادامه دارد... بخش اوّل: https://eitaa.com/alamolhoda_ir/37 تلاشی برای فهم عمیق‌تر دین و زندگی: 📚 @Alamolhoda_ir -
آیا مُدسازی اسلامی شدنی است؟ ♦️ این روز‌ها برخی از مُد ملّی و اسلامی سخن می‌گویند که اگر مراد، ترویج سبک‌های جدید پوششی و پیرایشی مبتنی بر آموزه‌های دینی و بومی است، که بسیار خوب است و نیاز هر جامعه‌ی برخوردار از جمعیت غالباً جوان. ♦️ حاکمیت باید تمایل طبیعی جوانان به نوگرایی و مدگرایی را به رسمیت بشناسد و از هنرمندان خلّاقی که در میادین مربوط به مدسازی تخصّص دارند ، دعوت کند تا برای جوانان، الگوهای منطبق با فرهنگ بومی و اسلامی تولید کنند و سبک زندگی نسل نو را مدیریت کنند و از گرایش کورکورانه به مدهای غربی پرهیز دهند. ♦️ هر چند تجربه این سالیان نشان می‌دهد که ما در زمینه مدسازی ـ مثل سایر مقولات مشابه ـ چندان کننده نیستیم و موفّق عمل نکرده‌ایم! ♦️ ابتدا باید حاکمیت بپذیرد که فرایند مدسازی بسیار وقت‌بر و هزینه‌زا است؛ زیرا اوّلین ایراد کار این است که ساده‌لوحانه مقولات فرهنگی را دست‌کم می‌گیریم و انتظار داریم با همین ته‌مانده حساب، در اندک زمانی، فرهنگ جامعه خودجوش وخود به خود سامان بگیرد! ♦️ مدسازان ما باید سخت‌گیری‌های بی‌مورد و تنگ‌نظرانه را کنار بگذارند و بدانند که قرار است طرحی در خور پسند جوانان ارائه کنند، نه پدر و مادر و بزرگ محلّ و روحانی بلد! ♦️ مدسازان بومی باید به روحیات و سلایق جوانان اشراف داشته و بر اصول زیباشناسی مسلط باشند تا بتوانند مبتکرانه استیل‌هایی شایسته‌ی نسل جوان پیشنهاد دهند. ♦️ مثلاً چه مانعی دارد که از رنگ‌های شاد برای طرّاحی پوشش جوانان استفاده کنیم؟ محدّث عیّاشی در تفسیر خود آورده است که روزی امام باقر ع لباسی به رنگ قرمز به تن داشتند که وقتی متوجّه نگاه تعجب‌آمیز برخی شدند، فرمودند: هیچ اشکالی در این نیست و سپس آیه «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللّهِ ...» را تلاوت کردند. (ج۲، ص۱۴) ♦️ نیز در الکافی، جرّاح مدائنی از امام باقر ع نقل کرده است که ما لباس‌های زردرنگ و سرخ‌رنگ می‌پوشیم!؛ «إِنَّا نَلْبَسُ الْمُعَصْفَرَاتِ وَ الْمُضَرَّجَاتِ». (ج۶، ص۴۴۷) خلاصه به قول معروف: حلال‌های خدا را حرام نکنیم، تا حرام‌های او را حلال نکنند! پایان بخش سوم (آخرین بخش) بخش اوّل: https://eitaa.com/alamolhoda_ir/37 بخش اوّل: https://eitaa.com/alamolhoda_ir/45 تلاشی برای فهم عمیق‌تر دین و زندگی: 📚 @Alamolhoda_ir