#امام_باقر_ع
محمد بن منکدر می‌گفت: «فکر می‌کردم که علی بن الحسین (السجاد علیه السلام) جانشینی بهتر از خودش به جا نمی‌گذارد تا آن که پسرش محمد بن علی (الباقر علیه السلام) را دیدم که خواستم او را وعظ کنم، اما او من را وعظ کرد.»
یارانش به او گفتند: «چه وعظی به تو کرد؟»
گفت: « به سوی برخی نواحی مدینه در ساعتی گرم خارج شدم که ابو جعفر، محمد بن علی (باقر ع) من را دید… با خودم گفتم: «سبحان الله. بزرگمردی از بزرگان قریش در این ساعت [گرم] با این حال اما در طلب دنیا؟! حتما او را موعظه می‌کنم.» به او نزدیک شدم و سلام کردم و او با سختی و در حالی که عرق می‌ریخت، جواب سلامم را داد.
گفتم: «خدا امورت را به صلاح بیندازد. بزرگی از بزرگان قریش در این ساعت، با این حال آن هم در طلب دنیا؟! اگر اجلت بیاید و تو بر این حال باشی چه کار می‌کنی؟»
گفت: «اگر مرگ سراغم بیاید و من بر این حال باشم، مرگ درحالی سراغم آمده که در حال طاعتی از طاعات الهی هستم. خودم و عیالم را از [امثال] تو و از مردم بی‌نیاز می‌کنم و من همواره از این می‌ترسیدم [و بر این فکر بوده‌ام] که اگر مرگ سراغم بیاید و من بر معصیت از معاصی خدا بودم [چه می‌شود].» گفتم: «راست گفتی. خواستم تو را وعظ کنم ولی تو وعظم کردی.»
📚 منابع:
✅ کلینی، محمد بن یعقوب؛ الكافي (ط - الإسلامية)، ج5، ص: 73
✅ شیخ مفید، محمد بن محمد؛ الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج2، ص: 161
✅ شیخ طوسی، محمد بن الحسن؛ تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج6، ص: 325
✅ نقل شده توسط علامه عسکری در کتاب تالیفی ایشان: مع علي الوردي في کتابه وعاظ السلاطین، چاپ مرکز مطالعات اسلامی علامه عسکری، ص ۲۲
🔸کانال رسمی علامه عسکری در ایتا
💠
@alaskari_farsi
