ظهور، امر ناگهانی
در بسیاری از روایات ظهور مانند قیامت، ناگهانی و غیر منتظره است و زمان آن را هیچکس جز خداوند نمی داند. امام رضا (علیه السلام) بواسطه پدران بزرگوارشان از رسول خدا (صل الله علیه و آله) نقل می کند: به پیامبر (صل الله علیه و آله) عرض شد: ای رسول خدا آن قائم که از نسل شماست چه وقت ظهور می کند؟ آن حضرت فرمودند: ظهور او مانند قیامت است.
کمال الدین جلد دوم صفحه 372
دعاهایی در مورد حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
تعجیل فرج و ظهور حضرت: این مضمون بیش از مضامین دیگر در ادعیه و زیارات آمده است. در دعاها و زیارت های مربوط به امام زمان(عجل الله تعلی فرجه الشریف) آن چه بیش از همه به چشم می خورد دعا برای تعجیل فرج گاهی به صورت تصریح و گاهی به صورت کنایه است مانند: عزّت مومنان و ذّلت جباران، منافقان، کفار، معاندان، دشمنان، سلاطین، رقیبان حضرت و آنان که سعی در خاموش نمودن نور حضرت و از یاد بردن ذکر او دارند.
موعود نامه صفحه 83
تکالیف منتظران در عصر غیبت امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
ذکر فضائل و مناقب اهل بیت به ویژه امام زمان (علیه السلام) مصداق بارز یاد خدای متعال می باشد. وظیفه همه منتظران است که در مجالس و محافل درباره فضلیت پیامبر و آل پیامبر (علیه السلام) به صحبت بنشینند. ذکر فضائل اهل بیت (علیه السلام) و مکارم اخلاق ایشان در جامعه در حقیقت تعظیم شعائر الهی و امر به معروف است.
نشانه های قائم آل محمد(علیه السلام) صفحه 66
تکالیف منتظران (غمگین از فراق)
در روایات بسیاری آمده است که نشانه فرد شیعه، اندوهگین بودن او در غم و اندوه امامان (علیه السلام) می باشد. تردیدی نیست که غیبت حضرت و آنچه از غم ها و غصه ها بر آن حضرت و بر شیعیان وارد می گردد، از مهمترین عوامل حزن ائمه هدی (علیه السلام) می باشد. و در روایات بسیاری داشتن حالت اندوه و غم در فراق حضرت بسیار مورد تاکید واقع شده است.
نشانه های قائم آل محمد(علیه السلام) صفحه 66
نکته مهم حتما برای دیدن سایت با تلفن همراه از لینک تلفن همراه استفاده نمایید.
⭕️پرهیز از معاهده با حکام جور⭕️
بخش اول این موضوع
در صورت غائب نشدن صاحب الزمان(علیه السلام) همانند امامان گذشته راهی جز درگیری با دشمنان و پذیرش معاهده نداشت. در روایاتی حکمت غیبت صاحب الزمان(علیه السلام) پرهیز از امضای معاهده با طاغوت زمان است. تا در زمان قیام فارغ از تعهد هیچ حاکمی آزادانه عمل کند، زیرا امامان مطهر پیشین از تعهد اجباری حکام زمانشان آزاد نبودند. اساسا تعهد به حکام زمان با فلسفه وجودی حضرت سازگار نیست. زیرا ماموریت بزرگی دارد که لازمه اش نقض این تعهد هاست. امام حسن مجتبی (علیه السلام) می فرمایند: « هر کدام از ما اهل بیت در زمان خود بیعت حاکمان و طاغوت های زمان را از روی تقیه به عهده دارد، مگر امام مهدی (علیه السلام) که عیسی بن مریم (علیه السلام) به امامت او نماز می گذارد. خداوند ولادت او را مخفی نگه می دارد و برای او غیبتی مقرر می فرماید تا هنگامی که قیام کند، بیعت حاکمی بر گردنش نباشد.
(کمال الدین و تمام النعمه جلد اول صفحه303 و بحارالانوار جلد 51 صفحه 110)
#الفبای-مهدویت #معاهده-با-حکام-جور
🌺🌺🌺
⭕️پرهیز از معاهده با حکام جور⭕️
بخش دوم این موضوع
امام باقر(علیه السلام) به نقل از امیرالمومنین(علیه السلام) می فرمایند:«همانا قائم ما هنگامی که به پا خیزد ، از ناحیه هیچکس بیعتی بر ذمه ندارد. به همین خاطر ، ولادت وی پوشیده و شخص شریف او از دیده ها پنهان می گردد.» امام عصر(علیه السلام) در پاسخ سوال احمد بن اسحاق فرمود: « بر گردن همه پدرانم، بیعت سرکشان زمانه بود؛ اما من وقتی خروج نمایم، بیعت هیچ سرکشی برگردنم نیست.»
(کمال الدین و تمام النعمه جلد دوم صفحه 485
#الفبای-مهدویت 🌺🌺🌺
امنیت، پیش از ظهور
بر اثر تجاوز قدرت های بزرگ، امنیت از میان حکومت های کوچک و ملت ضعیف رخت برخواهد بست و آزادی و امنیت مفهومی نخواهد داشت. رسول خدا (صل الله علیه و آله) می فرمایند: ظهور مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگامی خواهد بود که دنیا آشفته و پر از هرج و مرج گردد و گروهی به گروه دیگر یورش برند، نه بزرگ به کوچک رحم کند و نه نیرومند بر ضعیف(1)
جنایات بسیاری پیش از ظهور حضرت در جهان رخ می دهد که اعدام کودکان خردسال، سوزاندن کودکان، قطعه قطعه کردن آدم ها با اره از جمله آنهاست. حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: سفیانی گروهی را مأمور می کند تا کودکان را در محلی جمع کنند، آن گاه روغن را برای سوزاندن آنان داغ می کند، کودکان می گویند: اگر پدران ما با تو مخالفت کردند، گناه ما چیست که باید سوزانده شویم؟ او دو تن به نام های حسن و حسین را از میان کودکان بیرون می کشد و به دار می آویزد. پس از آن به سوی کوفه می رود و همان رفتار را با کودکان آنجا انجام می دهد و از آن جا بیرون می رود و باز جنایت می کند و در حالی که در دستش نیزه ای قرار دارد، زنی باردار را دستگیر می کند و آن را به یکی از یارانش می سپارد و فرمان می دهد که در وسط خیابان به او تجاوز کند. او پس از تجاوز، شکم زن را می درد و جنینش را بیرون می آورد و هیچ کس نمی تواند چنین وضعیت هولناکی را تغییر دهد(2)
ابو حمزه ثمالی می گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: ای أبا حمزه! حضرت قائم علیه السلام قيام نمی کند مگر در دورانی که خوف و ترس شدید و مصیبت ها و فتنه ها بر جامعه حاکم باشد... تا جایی که هر آرزومندی هر شب و روز آرزوی مرگ می کند(3)
به اسارت رفتن مسلمانان (۴)، فرو رفتن در زمین، افزایش مرگ های ناگهانی (۵)، ناامیدی مردم از نجات (۶)، نداشتن دادرس و پناه (۷) و جنگ و کشتار (8) از جمله اوضاع پیش از ظهور است.
1. بحارالانوار، جلد52، صفحه 380 و 154
2. عقد الدرر، صفحه 94 ، الشیعه والرجعه، جلد 1 ، صفحه 155
3. بحار الانوار، جلد 52، صفحه 348، غیبه طوسی، صفحه 274
4. ملاحم ابن طاووس، صفحه 132
5. امالی شجری، جلد 2 ، صفحه 277
6. ینابیع الموده ، صفحه 440
7. عقد الدرر، صفحه 43
8. غیبه نعمانی ، صفحه 271
#الفبای_مهدویت #امنیت_پیش_از_ظهور
www.alefbaayemahdaviat.ir/phone
امنیت، پس از ظهور
در حالی که پیش از ظهور حضرت مهدی علیه السلام، شرایط ناامنی بر جهان چیره است، یکی از بنیادی ترین کارهای حضرت، بازگرداندن امنیت به جامعه است. در حکومت حضرت مهدی علیه السلام با برنامه ریزی دقیقی که انجام می شود، در مدت کوتاهی امنیت در همه زمینه ها به جامعه باز می گردد و مردم در محیطی پر از امنیت به زندگی خود ادامه می دهند؛ امنیتی که بشر در هیچ روزگاری مانند آن را ندیده است. راه ها به گونه ای امن می شود که زنان جوان از جایی به جای دیگر، بدون همراه داشتن محرمی، سفر می کنند و از هرگونه تعرض و سوء نظر در امان هستند. (۲) مردم در امنیت کامل قضایی به سر می برند، به گونه ای که دیگر کسی از این که ممکن است حقش پایمال شود، کوچک ترین بیمی ندارد.(۳) برنامه ها و قوانین به گونه ای طرح ریزی و اجرا می شود که مردم، خود را در امنیت کامل مالی و جانی می بینند. دزدی از جامعه رخت برمی بندد و امنیت مالی تا جایی فراگیر می شود که اگر کسی دست در جیب دیگری ببرد، هرگز احتمال دزدی داده نمی شود و کار او توجیه می گردد. چنان ناامنی، جایش را به امنیت می دهد که حیوانات و جانداران را نیز در بر می گیرد؛ به گونه ای که گوسفند و گرگ در کنار هم زندگی می کنند و کودکان با عقرب و گزندگان هم بازی می شوند، بدون این که آسیبی ببینند. (2) امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: «... در آن زمان، گرگ و گوسفند در یک مکان می چرخند. کودکان با مارها و عقرب ها بازی می کنند و آسیبی نمی بینند، شر و بدی از میان می رود و خیر و خوبی می ماند... مردم به اطاعت و عبادت رو می آورند. دین و آیین رونق می یابد. امانت ها رعایت می شود، درختان پر ثمر می شود و برکت ها بسیار می گردد، اشرار به هلاکت می رسند. نیکان می مانند و از دشمنان اهل بیت کسی باقی نمی ماند.» (۶)
1. ملاحم ابن طاووس، صفحه 69 ، عقدالدرر، صفحه 151 ، فتن ابن حمّاد، صفحه 98
2. بحارالانوار، جلد 52 ، صفحه224
4. ملاحم ابن طاووس، صفحه 152
5. همان
6. عقدالدرر، صفحه 211
#الفبای_مهدویت #امنیت_پس_از_ظهور
www.alefbaayemahdaviat.ir/phone
از عشق تا شعار
بین کسانی که که به راستی، حقیقتی را باور دارند و آنان که مدعی باور داشتن چیزی هستند تفاوت از زمین تا آسمان است. مانند تفاوت عشق تا شعار. عشق آسمانی است و عشق ورزیدن کار اهالی آسمان! شعار زمینی است و شعار دادن حرفه زمینی ها! منتظران واقعی به امامشان عشق می ورزند مدعیان انتظار، تنها شعار می دهند. منتظران واقعی در پی اصلاح وضعیت موجودند. مدعیان انتظار، هر نوع صلاحی را محکوم می کنند. منتظران واقعی تلاش می کنند تا موانع ظهور را بشناسند و آنها را برطرف کنند. مدعیان انتظار، منتظر می مانند تا امام غایبی بیاید و امور را به صلاح آورد. منتظران واقعی انتظار را تکلیف و رسالت می داند. مدعیان انتظار برای رفع تکلیف منتظرند. منتظران واقعی، با نشاطند و امیدوارانه به آینده می نگرند. مدعیان انتظار، مایوس و دل خسته اند. منتظران واقعی، زندگی فردی و اجتماعی خود را بر اساس آنچه در انتظار اویند سامان می دهند. مدعیان انتظار، نه در زندگی فردی و نه در زندگی اجتماعی خود هیچ تاثیری از آنچه انتظارش را می کشند، نمی پذیرند. منتظران واقعی، برای استقرار عدالت تلاش می کنند. مدعیان انتظار، استقرار عدالت را موکول به ظهور منجی غیبی می دانند. منتظران واقعی، در مقابل ظلم و فساد ایستادگی و مبارزه می کنند. مدعیان انتظار، با عوامل فساد و ظلم تنها در دل مخالفت می کنند نه در عمل. منتظران واقعی تلاش می کنند تا حکومت های باطل را براندازند و خود زمینه ساز حکومت عدل و ایمان گردند. مدعیان انتظار، اساساً هیچ حکومتی در زمان غیبت را حکومت حق نمی دانند و معتقدند باید متظر شد تا خود امام بیاید و حکومت کند. منتظران واقعی ، امر به معروف و نهی از منکر می کنند که سنت همه صالحان عالم است. مدعیان انتظار، نسبت به دیگران بی تفاوتند. منتظران واقعی، نگران سرنوشت خود و جامعه هستند. مدعیان انتظار، به سرنوشت خود و جامعه نمی اندیشند و اقدام جدی ای در عرصه های اجتماعی و اصلاحی نمی کنند. منتظران واقعی، در برابر آزار ها و تکذیب ها مقاومت می کنند. مدعیان انتظار، آنقدر محافظه کارند که مورد آزار و تکذیب قرار نمی گیرند. عشق آسمانی است و عشق ورزیدن کار اهالی آسمان! شعار زمینی است و شعار دادن حرفه زمینی ها! منتظران واقعی، بانشاطند و امیدوارانه به آینده می نگرند. مدعیان انتظار، مایوس و دل خسته اند.
مصلح موعود در ادیان صفحه 35 و 36
#الفبای_مهدویت #از_عشق_تا_شعار #امام_زمان
www.alefbaayemahdaviat.ir/phone