میبست، دو سه بار دیگر به بابک نگاه انداخت و وقتی کارش تموم شد به طرفش رفت و کنارش نشست. بابک متوجه حضور آن مرد شد و کمی جمع و جور نشست و لحظه ای به قیافه آن مرد نگاه کرد. دکه دار با زبان فارسی سلیس گفت: یک هفته است که هر شب میایی اینجا و یه شب چیبس و یه شب نوشابه و یه شب شیر پاکتی و یه شب دو تا نخ سیگار میخری و میشینی اینجا که چی؟ بابک: اشکالی داره؟ دکه دار: نگفتم اشکال داره. دلم برات میسوزه. بابک: جدّا؟ حالا اومدی باهات درددل کنم؟ دکه دار: چرا اینقدر داغونی؟ کُنج پیشونیت چی شده؟ تا اینو پرسید، بابک یادش اومد که دستشو از پشت بسته بودند و شکنجه گر3 با کابل به سر و صورتش میزد. اونم هر چی داد و بیداد و التماس میکرد، گوش نمیدادند و بی رحمانه تر میزدند. به خودش اومد و گفت: خوب میشه. یادم میره. دکه دار: مارکه؟ بابک: زخمم؟ دکه دار: نه داداش! تیشرتتو میگم. با این سوال هم یاد اون دختره افتاد که کمکش کرد از بیمارستان نجات پیدا کنه. دختره: جایی داری بری؟ صبحونه خوردی؟ بابک: مثلا باید قبل از فرار از بیمارستان، ازم پذیرایی میکردن و صبحونه بهم میدادن؟ دختره با قهقهه گفت: میتونی مهمونم بشی. اسمم الدوزه. اسم شما چیه؟ بابک: کوچیک شما بابک! الدوز: لباسات هم خیلی داغونه آقا بابک. یه فکری به حال لباسات بکن. بابک: راستی تو چرا اینقدر فارسی خوب حرف میزنی؟ الدوز: من دانشجوی رشته ادبیات فارسیم. بابک(با تعجب): اینجا؟ یا تهرون؟ الدوز: هیچ کدوم. آنکارا درس میخونم. نگفتی! صبحونه بخوریم؟ چند دقیقه بعد، الدوز کلید انداخت و با بابک وارد خونه شدند. تا وارد شدند، دختر بچه ای پنج شش ساله دوید به سمت الدوز. دختر بچه با زبان ترکی به طرف مامانش دوید و گفت: مامان! سلام. بهتری؟ الدوز جوابش داد: قربونت برم دخترم. بیا بغلم. آره . بهترم. گفتم که چیزیم نیست. دختر بچه با تعجب به بابک نگاه کرد و از مامانش پرسید: مامان این آقا کیه؟ چقدر کثیفه! الدوز: گفته بودم نباید اشتباهات کسی جلوی خودش جار زد. الما رو به بابک: سلام. ببخشید. بابک: سلام خانم. ماشالله. ماشالله. چه دختر نازی! الدوز به بابک گفت: معرفی میکنم. دخترم آقا بابک که نیاز به کمک ما داره و خیلی نمیمونه. آقا بابک دخترم. بابک: شما که گفتی شوهر نداری! الدوز: درسته. ندارم. دیگه بابک دنباله حرفشو نگرفت و چیزی نگفت و محو سلیقه و جذابیت خونه نقلی الدوز و الما شد. تابلوها و قالیچه های کوچیک و تصاویر و نقاشی های کودکانه الما که فضا را قشنگتر کرده بود. بابک اجازه گرفت که به حمام بره و یه دوش بگیره. رفت و بعد از یه ربع بیست دقیقه خوب خودشو شست و صورتشو تیغ زد و ابرو و موهاشو مرتب تر کرد. وقتی میخواست که خودشو خشک کنه، دید یه حوله تمیز و یه دست لباس کامل مردونه که رنگارنگ بود، اونجا گذاشته بودند تا بپوشه. بابک لباسها رو پوشید و موهاشو شونه زد و اومد بیرون. الما تا چشمش به بابک خورد خیلی تعجب کرد و گفت: وَوو ... تو با بابکی که یه ربع پیش رفت حمام فرق داری! الدوز که داشت تو آشپزخونه غذا درست میکرد، وقتی حرفای الما را شنید، با یه لیوان آب پرتقال اومد ببینه چه خبره که یهو با تیپ و قیافه و جذابیت بابک مواجه شد. دست و پاش گم کرد و حواسش نبود و لیوان از دستش افتاد و شکست. با صداهای مرد دکه دار، بابک به خودش اومد: کجایی؟ عمو ! بابک: آره ... مارکه ... شما چرا ایرانی حرف میزنی؟ دکه دار: از بس ایرونی به پستم خورده. اینجا ... این میدون ... پاتوق همممه ایرونی هایی هست که یا واسه گردشگری اومدن ... یا رشته تاریخ هستن و اومدن محل تقسیم آب دوران عثمانی دیروز و نماد جمهوریت امروز ترکیه ببینن ... یا فراری و تحت تعقیبن و میان اینجا گاهی قدم بزنن و حال و هوایی عوض کنن و چارتا ایرونی ببینن و دلشون وا بشه. تو کدومشی؟ بابک: من؟ اومدم گردشگری! دکه دار: آره جان عمّت! یه هفته است فقط میایی اینجا گردشگری؟ خو برو جای دیگه! بابک: اذیت میشی که منو اینجا میبینی؟ دکه دار: نه ... وقتی مثل من زندگیت تکراری شده باشه، دنبال یه چیزی میگردی که بهش گیر بدی. بابک در حالی که داشت از جاش بلند میشد گفت: آقا خوشحال گذشت. کاری باری؟ دکه دار: نه ... قربانت ... دکه من همین بغله ... کاری داشتی بهم بگو. راستی نگفتی کارت چیه؟ دو هفته از اون دیدار گذشت. مرد دکه دار تا سرشو آورد بالا، بابک را جلوی خودش دید. دکه دار با تعجب گفت: از این طرفا؟ حالا ما یه چیزی گفتیم، تو چرا دیگه پیدات نشد؟ بابک: میتونی کمکم کنی؟ دکه دار: دو ساعت دیگه جلوی مترو. بابک: میبینمت. دو ساعت و نیم گذشت. دکه دار اومد و کنار بابک نشست و در حالی که آدامس میجوید از بابک پرسید: چی شده؟ بابک گفت: جیبمو زدند. جیب که چه عرض کنم. کل وسایلمو زدند. دکه دار پرسید: به خاطر همین پیدات نبود؟ بابک گفت: همه جا گشتم. دیگه حتی پول اینکه بخوام یه شب کنار خیابون بخوابم

ندارم. دکه دار پرسید: چرا نرفتی اداره پلیس؟ بابک گفت: اینجوری که دستی دستی خودمو انداختم تو هچل! دکه دار: نکنه قاچاقی اینجایی؟ بابک: اگه نخوام برم اداره پلیس، تکلیف چیه؟ دکه دار: اول بگو این دو هفته کجا بودی و چطور سر کردی تا بگم چیکار کن؟ بابک: چطور؟ چرا اینقدر برات مهمه؟ دکه دار: چون سابقه نداره کسی بتونه راس راس اینجا بچرخه و جواز نداشته باشه! تو بعیده جواز داشته باشی. بابک: مسافرخونه ای که بودم، چیزی نگفتم که دار و ندارم گم شده تا بتونم بیشتر بمونم. تا دیشب که دیگه فهمید و دید پول ندارم، انداختم بیرون. یا بهتره بگم فرار کردم. چون داشت زنگ میزد به اداره پلیس. دکه دار: عجب! تو هیچ طوره نمیتونی وسایلت پیدا کنی. اونم بعد از دو هفته. اصلا بهش فکر نکن. حتی شایدم یارو تو مسافرخونه عکست داده باشه اداره پلیس و اون وقته که به قول شماها خر بیار و باقالی بار کن. بابک: پس چیکار کنم؟ دکه دار: باورش برام سخته که کسی اینجا نداشته باشی و همین جوری سرت انداخته باشی پایین و اومده باشی اینجا. بابک: نیومدم جواب پس بدم. اگه میخواستم جواب پس بدم، ترجیح میدادم دستگیرم کنن و لااقل بدونم شبها سرپناه دارم. دکه دار: خب حق بده به من. آدم حتی اگه بخواد صدقه هم بده، تا ندونه طرفش واقعا فقیر هست دست نمیکنه تو جیبش. بابک: اما من نیومدم بهم صدقه بدی. فقط میخوام راهنماییم کنی که چیکار کنم؟ دکه دار: باشه. قبول. ولی اعتمادمو جلب کن. بابک: چطور؟ دکه دار: چرا پناهنده شدی؟ بهتره بگم چرا اینجایی؟ بابک: چون دنبالمن. دکه دار: چیکار کردی؟ همه گذشته تو ذهن بابک مثل یه فیلم سینمایی تکرار شد. چیزی بالغ بر سیصد نفر که تعداد زیادیشون صورشون پوشونده بودند ریخته بودن تو خیابون و شعار میدادند «برگرد شاه برگرد شاه برگرد شاه» «کشور که شاه نداره، حساب کتاب نداره» وسط همه شلوغی ها یکی دو نفر که صورتشون با ماسک سیاه پوشونده بودند چشمشون به تابلوی یکی از پاسگاه های نیرو انتظامی افتاد که بالای یکی از ساختمان های آنجا نصب شده است. به هم اشاره کردند و یه نفرشون با تلاش فراوان و به سختی از دیوارها بالا رفت. در حالی که کم کم توجه جمعیت کف خیابون به طرف جوانی جلب شد که در حالا بالا رفتن از دیوارها بود، به آن تابلو رسید. چاقویی از جیبش درآورد و چهار گوشه اون تابلو را به زور برید. جمعیت پایین، همه دست و جیغ و هورا راه انداخته بودند. وقتی این حجم از استقبال و جوّ را دید، تابلو را به صورت برعکس گرفت بالای سرش و رو به طرف همه کسانی که در حال فیلم برداری بودند ایستاد. همه جمعیت با صدای بلند و فریاد جوابش دادند و تشویقش کردند. در همون لحظه فندک از جیبش درآورد و روشنش کرد و در حالی که در یک دستش فندک و در یک دست دیگرش تابلوی آنجا بود، رو به طرف جمعیت فریاد زد: «چیکارش کنم؟» جمعیت پایین هم مثل تماشاچی های گلادیاتور، انگشت شصتشون را به نشان نابودش کن به طرف پایین گرفتند و فریاد زدند «بسوزون! بسوزون! بسوزون!» اون جوون هم همین کارو کرد و فندک گرفت زیر تابلوی وارونه شده آن پاسگاه و آتیشش زد. دکه دار وقتی حرفای بابکو شنید گفت: سخته اما ... چرا زودتر نگفتی با رژیمتون سر شاخ شدی؟ بابک با حرص و بهم ریختگی عصبی گفت: دِ مشتی توقع داشتی موقع نوشابه خریدن بگم ببخشید من تو اغتشاشات بودم و زدم پاسگاه نیرو انتظامیو ترکوندم لطفا نوشابه خنک تر بهم بدید؟ دکه دار با پوزخند پرسید: فیلمشم هست؟ تو نت منظورمه؟ بابک جدی تر گفت: اگه باشه میتونی برام کاری کنی؟ دکه دار: من نه اما بقیه شاید. بابک: بگو چیکار کنم؟ دکه دار: هر چی فیلم و عکس از کارایی که کردی جمع کن فرداشب ساعت 10 بیا همین جا. بابک: من میگم نره تو میگی بدوش! من حتی گوشی ندارم چه برسه به اینکه بخوام عکس و فیلم از خودم پیدا کنم! دکه دار: حالا فرداشب بیا ببینم چیکار میتونم بکنم؟ راستی اگه چی سرچ کنم فیلمای تو میاد؟ ادامه دارد... @قاریان افضل ایران ‎‎‌‌‎‎‌🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 #تعجیل_در_فرج_مولایمان_صلوات

💢 مقتدر مظلوم 🔹 تازه‌ترین اثر «حسن روح الامین» به مناسبت ایام شهادت حضرت زهرا سلام‌ الله علیها

📸 مردی که در زلزله بم سنگ‌تمام گذاشت @Farsna

🎥 بدون تعارف با خانواده لوکوموتیورانی که با کوکتل مولوتوف اغتشاشگران به شهادت رسید 🔹همسر شهید یزدان قجری: زمانی‌که همسرم در آتش می‌سوخت آشوبگران ایستاده بودند و از او فیلم می‌گرفتند. 🔹برادر شهید: الان سلبریتی‌ها بیایند با هشتگ بگویند چرا برادر من کشته شد. مطمئنم اگر قاتلان برادرم دستگیر شوند، همین سلبریتی‌ها هشتگ می‌زنند که اعدام نکنید. به این سلبریتی‌ها می‌گویم اگر کسی بچه‌ یا برادرتان را بکشد، بازهم می‌گویید قاتل را اعدام نکنید؟ @Farsna

ساده شده‌اش اینه؛ هر دروغ و جفنگی رو میخوایم بگیم، سند و مدرک هم ارائه ندیم، کسی هم کاری‌مون نداشته باشه!! فرق شما با #اینترنشنال چیه اون وقت؟! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

بسم اللهَ الرحمان الرحیم. 🌿 تبادلات حـزب الله در سروش تقدیم می کند🌺 🔖«لیسـت یکم»🔖 +1000 🌺ختم قران هفتگی🌺ختم صلوات🌺ختم امین الله🌺ختم زیارت عاشورا🌺و حدیث کساء🌺و هرپنجشنبه به نیت اموات وشهداختم قران🌺 @boye_atre_khooda قاریان افضل ایران https://splus.ir/www.afzalyahya غربت امام زمان @amamzamaniam رفیق شهید @montazeran313_ir 🌹 شهید خطی بی پایان...🌹 @javdanehayeiran لوازم خانگی خانه گرم @shik_bash_banoo 🎀 کانال ثوابستان 🎀 ⚘ختم هفتگی قرآن⚘چله ⚘ذکرهای گره گشا⚘ دعاهای شفابخش ⚘ختم برای اموات وشهدا ⚘ @savabistan درآمد حلال میخوای @kasb_daramadd آموزش کیک های خوشمزه @video_kake خواص سوره ها و آیات قرآن کریم @MA2021my سریالهای درحال پخش @streamingseries عنتر نشنال | antarnational @antarnational24 داستان جذاب مجید سوزوکی📌 @Asheghan_Velaiat کانال شهـ حـاج قاسـم سلیـمانی ــید @shahidegomnam14 #داروخانه_گیاهی🌿 @tabsanati محبان امام علی(ع)💚 @mhbali خادمان مادرحضرت ماه🌕🤍✨ @psranzahrai2 محبان حضرت زهرا(س)☀️🌟💓 @mhbanzahra عشقای فوتبال @fotbaj9798 خوب است بدانیم @khobastbedaniem 🔞پکیج تکنیک های همسرداری 🔥 @adabhamsardarii ‌‌‌‌ عاشقانـ❤ــــــه های مذهبی ورمان های جذاب @sarapardeh_esmat داستانهای کوتاه وآموزنده📒📕📒📕 @dastan9 حرف❤دل @harfdel1397 مطالبی ناب از جنس شهادت @mahfeleshahidan لوازم خانگی قسطی 🍴 @lavazem13 داستان زندگی قاری قرآن شهیدمحسن حاجی حسنی کارگر @mahfeleshahidan لباس گرون نخرید @pooshake_arzani 🌺🌹 امام_زمان منتظرته!🔥🌟 @moulaayeman افسران جنگ نرم🌱 @afsaran_piyroo حجاب و عفاف🌱 @hejab_va_efaf313 ؏شق با طعم سادگے💞💍 @ezdvajshohadai جهت شرڪت در قدیمی و ارزشی ترین تبادلات لیستے سروش + ( 〽تبادلات لیستی حـزب الله〽) به ڪانال زیر مراجعه کنید🔖

🌼✨بر چهره ی همچو ماه مهدی صلوات 🌼✨بر رحمت یک نگاه مهدی صلوات 🌼✨تا ماه رخش شود هویدا بفرست 🌼✨بر شان و مقام و جاه مهدی صلوات 🌼اللّهُمَّ‌صَلِّ‌عَلي 🌼مُحَمَّدوَآلِ‌مُحَمَّد 🌼 وَعَجِّل‌فَرَجَهُــم

یازهرا: 📌 شهیدی که مادرش را هرهفته سرِ قبر صدا می زند.. 🔹 روایاتی از شهید مستجاب الدعوه سید مهدی غزالی، از شهدای لشکر 25 کربلا در عملیات والفجر شش ◇ مادر شهید می گوید: نیمه شعبان متولد شد، او را به همین مناسبت "سیدمهدی" نامیدیم. ◇ بسیاری از افراد محل اگر حاجتی داشتند و یا اگر گره ای به کارشان بود، جدّ سیدمهدی را نذر می کردند و حاجت روا می شدند. ◇ روزی حسابدار کارخانه نساجی به بیماری سختی دچار شده بود، از آنجایی که احوال سیدمهدی را شنیده بود، متوسل به جد سیدمهدی شد و نذر کرد که اگر شفا پیدا کند، سیدمهدی را در کارخانه استخدام نماید. او شفا گرفت و سیدمهدی چندین سال کارگر کارخانه نساجی شد. ◇ روزی سید مهدی از جبهه آمد و گفت: مادرجان! بازهم جدّم به دادم رسید. در حال انجام عملیات بودیم؛ در محوری که ما بودیم تمامی نیروها شهید شدند و من در آنجا تنها ماندم، راه را گم کرده بودم و نمی دانستم به کدام سمت باید بروم. ◇ آنقدر جدم حسین(ع) و اربابم ابالفضل را صدا زدم که به طور تصادفی و غیر ممکن نیروهای خودی مرا پیدا کردند. ◇ هر سال روز مادر که می شود خواب می بینم سیدمهدی روی سرم گلاب می پاشد، هدیه ای به من می دهد و پیشانی ام را می بوسد. ◇ هر هفته پنج شنبه ها بر سر مزارش می روم و هنگامی که قبرش را می شویم، ناگهان از دِل قبر سید مهدی مرا صدا می زند و چند بار می گوید: - مامان! ◇ سه بار این کار را انجام می دهد. سرم را روی قبر می گذارم و با سیدمهدی دردِ دل می کنم. #شهید_سید_مهدی_غزالی🌷

رحمت حق 💓زن چهره ی اسم رحمت حق است و رحمت حق هميشه واسعه است؛ همين که شما از خدا چيزی بخواهيد او جواب می دهد. 🌷اگر زن متوجه باشد که مظهر چنين اسمی است و خداوند از طريق اسم رحمان با او مرتبط است، بر اساس همان صفت با همسر و فرزندانش برخورد مي کند و جنبه رحماني خود را تقويت مي نمايد و به راحتی آماده پذيرش تمنّای مرد می باشد. 💓💓💓 🌺رحمانی بودن خداوند به اين معناست که خداوند تقاضای بندگانش را ردّ نمی کند، مظهر اين اسم به نحو خاص، زنان هستند که اگر شرايط طبيعی خود را حفظ کنند، روحيه «خدمت» بر قلب و روان آن ها غلبه پيدا مي کند و در اين رابطه بيشتر احساس بقاء و وجود در خود مي کنند. #جایگاه_زن