🟢🟢🟢 🟢 از حضور تا ظهور راننده‌ی اسنپ، سن‌وسال‌دار بود؛ کالسکه‌ی زهرا را گذاشت روی باربند و بدون توجه به مسیری که با اسنپ مشخص کرده بودم، از راه‌هایی که بلد بود، ما را در نزدیک‌ترین نقطه به دانشگاه تهران پیاده‌کرد! از «انقلاب» که به سمت «آزادی» می‌رفتیم، دوطرف خیابان پر بود از موکب‌های فرهنگی با انواع برنامه‌ها که فضای راهپیمایی را کاملاً به‌صورت یک جشن ملی درآورده‌بودند. از انواع سرودهای نوجوانانه و حضور فراوان عموروحانی‌ها گرفته تا سلام فرمانده و سَنُصلّی فی‌القُدس و تا مداحی‌های حسین طاهری و اجرای موسیقی‌های زنده از نقاط مختلف ایران! در یکی از موکب‌ها که جمعیت زیادی گوشی‌به‌دست ایستاده بودند، قرار بود خطبه‌ی عقد جاری شود! دخترم با شگفتی گفت: «واقعاً می‌خوان عقد بخونن!» و خواندند! به میدان انقلاب که رسیدیم، راه‌رفتن از بین آن جمعیت متراکم سخت شده‌بود؛ پیرمردی حدوداً ۸۰ ساله پرچم ایران را مثل کفن دوخته و پوشیده بود؛ جلو رفتم و گفتم: «خوش‌به‌حال «خمینی» با این سربازانش!» اشک در چمشمانش حلقه زد و گفت: «ما جا ماندیم!» پیشانی‌اش را بوسیدم و خودم را به خانواده رساندم. قسمت وسط خیابان انقلاب با بنرهای زیبایی آزین بسته شده بود؛ بنرهایی که دو طرفش عکس دو شهید و وسطش شعار نوشته شده بود. یکی از بچه‌ها مرا متوجه عکس شهید نواب‌صفوی کرد. گفتم: علامه‌ی امینی به نواب گفت: «من حیفم می‌آید شما در ایران بمانید، شما را می‌کشند، بیایید بروید نجف درس بخوانید با استعدادی که شما دارید مرجع خواهید شد! شهید نواب به علامه گفت: «اسلام درسخوان زیاد دارد، سگ ندارد که پای دشمنان را بگیرد!» علامه‌ی امينی چشم‌هايش پر از اشک شد! و من هم بغض کردم برای این مبارز خستگی‌ناپذیر و بزرگ و این همه غیرت و مجاهدت! مقداری جلوتر یکی دیگر از سربازان خمینی که به نظرم دهه‌ی ۷۰ عمرش را گذرانده بود، رو به مردم به نرده‌های وسط خیابان تکیه کرده بود و کاغذ کوچکی روی دستش بود: «پای شما را می‌بوسم!» رفتم جلو گفتم: «من هم دست شما را می‌بوسم!» چه لبخند پرازمهری زد! در میان غریو شادی مردم و نواهای انقلابی موکب‌ها، صدای آقای پزشکیان به آرامی از پشت بلندگوها به گوش می‌رسید: «کلام و پیام رهبر انقلاب فصل‌الخطاب رفتارها و سیاست ماست.» دست مریزاد آقای رئیس‌جمهور! عمیق‌ترین جمله‌ی این راهپیمایی را اما همسرم گفت: «گویا شکاف نسلی برعکس عمل کرده‌است! انگار دهه‌ی هشتادی‌ها و نودی‌ها دارند انقلابیون دهه‌ی ۴۰ و ۵۰ را به حرکت وامی‌دارند!» واقعاً هم برعکس شده‌بود؛ تا چشم می‌چرخاندی کودکان و نوجوانان و جوانانی را می‌دیدی که انگار حسین فهمیده‌هایی بودند که برای بیعت، خدمت امام می‌روند! در آن غلغله و بعد از کلی آدرس‌دادن بالاخره خانواده‌ی برادر و خواهرم را پیدا کردیم؛ حالا از سمت مخالف راهپیمایی در حال برگشت بودیم. انگار راهپیمایی ما تازه شروع شده بود؛ برادرم شروع کرد به شعاردادن و ما هم پشت‌بندش پاسخ می‌دادیم! صدای اذان که بلند شد تازه فهمیدیم حدود دو ساعت است که در حال راه‌پیمایی‌ هستیم! خدا را شکر بر این نعمت بزرگ! انگار این ۲۲ بهمن تا لحظه‌ی رسیدن به منزل باید انقلابی می‌ماند؛ چون در مسیر برگشت، راننده‌ی اسنپ گفت: «حاج‌آقا نمی‌خواین فیض بدین؟! یه چیزی از اسلام یا انقلاب مهمونمون کنید!» گفتم: «آیت‌الله ناصری(رحمه‌الله) به نقل از مرحوم آیت‌الله قاضی(اعلی‌الله‌مقامه) فرمودند: خمینی قیام می‌کند و بعد از سرنگونی شاه، حکومت تشکیل می‌دهد و به نام او سکه می‌زنند. بعد از او در زمان نائبش، قیام حضرت[بقیةالله سلام‌الله‌علیه] محقق خواهدشد.» و او این حرف‌ها را حدود ۲۰ سال قبل از شروع انقلاب فرمود! اندکی صبر، سحر نزدیک است! قا ریان افضل ایران

قرار نیست آب در دل بچه ها تکان نخورد! برخی‌ها تمام تلاششان را می‌کنند تا بچه‌هایشان در آرامش و آسایش کامل شاد باشند. ولی داستان تربیت فرق می‌کند. به جای اینکه یک بچه‌ی همیشه شاد تربیت کنیم، باید یک بچه‌ی قوی بار بیاوریم. احساس ناکامی، ناراحتی، ناتوانی و همه احساسات منفی را شبیه به یک لامپ فرض کنیم. وقتی فرزندمان ناراحت می‌شود، این چراغ روشن می‌شود. حالا ما دو تا انتخاب داریم: یا سعی کنیم در جا خاموشش کنیم، یا نورش را کم کنیم که بتواند ناملایمتی را تحمل کند. برخی از والدین سعی می‌کنند تا این لامپ روشن شد، سریع خاموشش کنند، به او جایگزین بدهند تا شاد شود. ولی درستش این است که کنارش بنشینیم و تماشا کنیم که او نور را کم می‌کند و آرام آرام با وضعیت کنار می آید و خودش آن را مدیریت می کند.ناامیدی و دلخوری یکی از مهم‌ترین احساساتی است که باید یاد بگیرند تحملش کنند. توانایی کنار آمدن با ناامیدی، همان چیزی است که کمک می‌کند از پس سختی‌ها بربیایند و موفقیت را تجربه کنند. اگر می‌خواهیم بچه‌هایمان تحمل ناامیدی رو یاد بگیرند، اول باید خودمان تحمل دیدن ناامیدی‌شان را داشته باشیم. اجازه بدهیم حوصله‌اش سر برود، لازم نیست همیشه با یک بازی یا فعالیت به کمکش برویم. گاهی بی‌حوصلگی خودش یک فرصت برای یادگیری است. گاهی “نه” بگوییم حتی اگر می‌توانیم “بله” بگوییم، این باعث می‌شود یاد بگیرد که همیشه همه‌ چیز طبق خواسته‌اش پیش نمی رود. اجازه بدهیم خودش دست‌وپنجه نرم کند‌. وقتی در تکالیفش گیر کرده، سریع به دادش نرسیم. کنارش بنشینیم، ولی مشکلش رو برایش حل نکنیم. وقتی فرزندان ناراحت یا ناامید می‌شوند و ما فوری یک راه‌حل جلوش می گذاریم، در واقع مهم‌ترین مهارتی که برای جلوگیری از حس طلبکاری نیاز دارد را به او یاد نمی‌دهیم.طلبکاری یعنی بچه ها نمی توانند احساسات ناخوشایند خودشان را تحمل کنند. #

عملکرد پلیس راهور تهران بزرگ در جشن با شکوه پیروزی انقلاب اسلامی ۲۲ بهمن ۱۴۰۳ https://eitaa.com/alemafzal #عفیدتی سیاسی پلیس_راهور_تهران_بزرگ قاریان افضل ایران 🌸🌺🌺🌸🌺

ازمون هوش و استعداد تحصیلی سوم تا دوازدهم

برای دریافت لینک ثبت فرزند باید نام و نام خانوادگی و کد ملی فرزند را به شماره سازمانی 09055028576 در پیامرسان ایتا پیامک کنید

🌍 در مورد پهپاد قاهر و توانمندی‌های آن کم گفته شده است، کم یعنی اینکه نیامدند و از این موفقیت بزرگ برای مردم به صورت واضح توضیح دهند... یک دستاورد تاریخی، فنآورانه و مهم در نیروهای مسلح صورت گرفت و به نظرم ما یک گام به ساخت ناو هواپیمابر برداشته‌ایم (حالا فردا ننویسید که ناو هواپیمابر فلان است و بهمان است) دقت کنید، جنگنده بدون سرنشین قاهر که روی ناو شهید بهمن باقری مستقر شد، نسخه 60درصد جنگنده قاهر 313 است که سرریز دانش آن شد، پهپاد موشک انداز قاهر... 🔻موشک کروزی که بردی بالای یک هزار کیلومتر دارد توسط این جنگنده که خودش هم بردی بالا دارد، شلیک می‌شود، آن هم نه یک تیر موشک بلکه دو تیر موشک. نیروی دریایی امریکا در طول یک دهه گذشته فقط توسط محور مقاومت تهدید شد و فقط توسط ارتش یمن مورد تاخت موشکی قرار گرفت و هنوز بسیاری از کشورها دانش و تکنولوژی لازم برای شلیک به کشتی‌ها در فاصله بالای 100 کیلومتر را ندارد (اصلا موشکش را هم ندارند) بنابراین، نیروی دریایی هنوز هم کاربردهای بسیاری دارد. 🔻یک کشتی که چند جنگنده بدون سرنشین را حمل می‌کند، در قلب اقیانوس‌ها می‌تواند آن را به پرواز درآورده و در فاصله صدها کیلومتری دشمن را پیدا کرده به سمت آن شلیک کند در حالی که هم جنگنده ساخت جوانان وطن است و هم موشکش ساخت دست پرتوان فرزندان ایران زمین. این اگر موفقیت نیست، پس چه چیزی است؟ کدام یک از کشورهای همسایه ما به تنهایی عرضه چنین کاری را دارند؟ اصلا دانش ساخت موشکش را دارند تا برسد به خود جنگنده؟ روی ناو شهید باقری سه فروند قاهر... قاریان افضل ایران