شده تسبيحِ باران: يا اباالفضل نوای چشمه ساران: يا اباالفضل اگر که تشنگی جان بر لبت کرد بگو با کام عطشان: يا اباالفضل #یوسف_رحیمی ☑️ @aleyasein

#امام_زمان_عج_مناجات_محرمی #محمدجواد_شیرازی زمان لطف، صحبت از حقارتم نمی کنی کریمی و نظاره بر لیاقتم نمی کنی تو را ز یاد می برم زمان معصیت ولی مرا مؤاخذه برای غفلتم نمی کنی دلم شکسته و کسی به داد من نمی رسد میان راه مانده ام، حمایتم نمی کنی؟! چه نذرها نکرده ام که زیر و رو شود دلم به هر دری که می زنم اجابتم نمی کنی اسیر ظلمت دلم شدم عزیز فاطمه به یک دعا مرا غریق رحمتم نمی کنی؟! اگر بناست سهم من همیشه دوری ات شود چرا مرا نمی کشی و راحتم نمی کنی؟! کسی من خراب را به سوریه نمی برد در این بساط عاشقی ضمانتم نمی کنی؟! *** فدای عمه ای که با دل شکسته ناله زد برادرم چرا نظر به غربتم نمی کنی؟! بزرگ این قبیله ام... مرا نزن عقیله ام کمی حیا و شرم از شرافتم نمی کنی؟! @aleyasein

#امام_رضا_ع_تشکر_بعد_از_دهه_ی_اول_محرم #علی_زمانیان گرچه از دست خودم یه خرده دلخور اومدم راستش و بخواى برا عرض تشكر اومدم نه گداىِ خوبیَم نه عاشقى خوب بلدم اومدم ده‌شب عزاداریمو تحویلت بدم یه دهه سینه‌زنى و گریه هرچى بود گذشت شب هفتمى كه چشم به راش بودم چه زود گذشت به صدام تو روضه جون تازه دادى مهربون برا نوكرى بهم اجازه دادى مهربون قسمتم شد كه با گریه خیمه رو علم كنم واسه سینه‌زناى جد تو چایی دم كنم راه دادى تا خودمو پا این علم دٌرٌس كنم شعر بگم نوحه بخونم و دو دم دٌرٌس كنم واسه مزد نیومدم، گفتى ولی به هرجهت نمك سفرتونم از خودمون بخواین فقط جواب حرفاى توى دلمو خودت بده من گداى خودتونم صلمو خودت بده حرفاى دلم باید كه هر گوشش بیتى بشه اولش مى‌خواستم این ترانه هش(ت) بیتى بشه ولى این یادم اومد روبروى باب‌الجواد روزى كن از این به بعد تنها بیام حرم زیاد @aleyasein

#امام_سجاد_ع_شهادت #امام_سجاد_ع_مصائب #قاسم_نعمتی پیرمرد بلا کشیده منم پسرِ شاه سربریده منم روضه خوانی که هرچه می گوید با دوچشم کبود دیده منم آنکه از ناقه دید بانوئی پایِ یک بوسه شد خمیده منم آن امامی که با تنی تب دار عقبِ ناقه ها دویده منم آنکه وقت فرار از خیمه نالۀ دختران شنیده منم آنکه در بین بوریا دلِ شب پیکر یک امام چیده منم آنکه درگوشۀ خرابۀ شام دفن کرده گلی شهیده منم همۀ روضه ها کنار ولی آنکه بازار شام دیده منم روضه را باز میکنم امشب سخن آغاز میکنم امشب روضه در یک کلام وای از شام دردِ بی التیام وای از شام کاش مادر مرا نمی زائید ناله های مدام وای از شام ناسزاهای بد به ما گفتند همه جایِ سلام وای از شام آن دیاریِ که کرده بازی با آبروی امام وای از شام قافله تا غروب گیر افتاد کوچه ها ناتمام وای از شام دخترِ فاطمه اذیت شد از نگاهِ حرام وای از شام گذر از کوچه هایِ تنگِ یهود آتشِ رویِ بام وای از شام جایِ حیدر زگیسویِ دختر می گرفت انتقام وای از شام در میان چهار هزار رقاص گریه در ازدحام وای از شام سر و تشت و پیاله های شراب چوبِ بی احترام وای از شام لعنتی در کنارِ سر میریخت میِ باقیِ جام وای از شام سرخ موئی اشاره کرد و یزید گفت : گفتی کدام؟؟وای از شام من چهل سال گریه میکردم با همین یک کلام وای از شام @aleyasein

#امام_سجاد_ع_شهادت #امام_سجاد_ع_مصائب #بحر_طویل #مهدی_رحیمی تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه در پرده ست تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه در خیمه به خود پیچیده تب کرده ست خودِ روضه به هر سو چشم می دوزد خودش تب می کند در خویش و می سوزد تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه مستور است تجسم نیمی از روضه ست وقتی روضه از چشم همه دور است برای فهم این روضه همین روضه که در یک گوشه ی یک خیمه افتاده ست برای فهم این روضه که نامش گاه زین العابدین و گاه سجاد است برای فهم این مضمون آیینی تو باید از حسین بن علی رخصت بخواهی و دو زانو پای شرح کامل این روضه بنشینی شب چارم شب بعد از شب طفلی که شد توی بیابان گم شب قبل از شب پنجم شب طفل امام مجتبی در گودی گودال وقتی شد زبانم لال شب چارم امام چارم ما روضه می خواند رباب و نجمه و زینب دو زانو می زنند او با خودش تا روضه می خواند که این آقا شده کامل ترین مقتل میان گودی گودال و روی تل به نوعی مستند تر از لهوف و مقتل الشمس و صحاب رحمت و کبریت احمر هم که این مقتل هزاران صفحه دارد در وداع آخر ارباب و اکبر هم که این مقتل هزاران زاویه دارد به سمت روضه ی باز گلوی خشک اصغر هم تمام دیدنی هارا هم از نزدیک هم با درک کامل دیده این آقا به جای اصغر شش ماهه هم ترسیده این آقا و همراه پدر خون علی را در هوا پاشیده این آقا کسی که روضه را می بیند از نزدیک خود هم می شود یک قسمت از روضه کسی که روضه را می بیند از نزدیک نه دل را نخواهد کند دیگر راحت از روضه نشسته با خودش یادش می آید ناگهان یک قسمت از روضه بهم می ریزد و خود می شود چون مجلس روضه به این ترتیب زین العابدین می ساخت از هر حادثه روضه اگر رد می شد از زلفش نسیمی یاد گیسوی پدر بر روی نی می کرد و تب می کرد و با موی پدر روز خودش را عین شب می کرد وداع هرکسی را با پدر می دید این آقا بهم می ریخت سر یک صحنه ی این گونه او درجا بهم می ریخت به یاد لحظه ی آخر که از خیمه پدر می رفت می افتاد به یاد لحظه ای که سر از اوج پیکر باباش سر می رفت می افتاد به یاد لحظه ای که دست زینب بر کمر می رفت می افتاد به یاد آن شبی که ساربان با خنجرش از گودی گودال در می رفت می افتاد تمام روضه ها را دیده بود و شرح هر یک را پس از کرب و بلا می دید نسیمی بر گلی می خورد، او بر دست بابا اصغر خود را که می زد دست و‌پا می دید کسی در کوچه می افتاد او در کوچه هم گودال را می دید صدای پای چندین اسب می آمد تن بابای خود را زیر سم اسب ها می دید به مقتل ها اضافه می کنم من مقتل السَّجاد کسی که با تمام لشکر ارباب هفتاددو دفعه رو خاک‌کربلا افتاد که هم کرببلا هم کوفه و هم شام دیده زجر کسی که هم خودش دیده ست هم از خواهرش هر شب شنیده زجر کسی که هم شهید و هم اسیر و هم شده جان باز یقینا روضه ها هرسال از او می شود آغاز که گفته سم شهیدش کرد جز ارباب و غم عباس و عون و قاسم و جون وعلیِ اکبر و اصغر غم بازار شام و کوفه و کوچه همه باهم شهیدش کرد @aleyasein

#امام_سجاد_ع_شهادت #امام_سجاد_ع_مصائب #سیدپوریا_هاشمی بخاطر تو چهل سال محتضر بودم به یاد تشنگی ات یک جهان شرر بودم میامدم سرسفره غذا نمیخوردم چون از گرسنگی ات خوب باخبر بودم شبیه عمه تنم رج به رج ز شلاق است شبیه عمه برای همه سپر بودم برای تو ولیِ دم شدم ولی ای وای میان قافله با شمر همسفر بودم شتر که رم بکند میپرد به هر سمتی بروی ناقه ی رم کرده در خطر بودم عمامه ام همه اش سوخت بعد سرهم سوخت ز بام آتشی آمد که بی خبر بودم غم قضیه ناموسی است در دل من امان ز لحظه تلخی که در گذر بودم به خواهرم زن رقاصه ای جسارت کرد تو حق بده به من اینقدر خون جگر بودم همان زمان که غلامی کنیزی از ما خواست میان حلقه آهن شکسته پر بودم ولی نشد که سرش را جدا کنم ز تنش ولی نشد که گرفتار صدنفر بودم سفیر روم به هم ریخت تا که من را دید ببین چقدر پدر بین دردسر بودم @aleyasein

#امام_سجاد_ع_مدح #امام_سجاد_ع_مصائب #وحید_محمدی ای شیعیان ماییم انوار هدایت ماییم خورشید سماوات ولایت ما نور چشم کائنات و ممکناتیم مائیم اعلی علت ایجاد خلقت ما خاندان عصمت و آل رسولیم جمع است در ما علم و ایمان و سیادت مائیم معنا و مراد صبر و ایثار مائیم شأن آیه های استقامت ننگ است ما را زندگی در سایه ظلم هیهات منا الذله یعنی شور عزت گریه کنان را صبح محشر یادمان هست ما دستمان باز است فردای قیامت ما در مصائب خم به ابرومان نیامد طی کرده ایم این راه را ما با صلابت من زاده مقتول صبر کربلایم بابای من جان داد لب تشنه لب شط اصلا شهادت ارث ما آل رسول است اما امان از شام و از بند اسارت وقتی که می بینم زنان فاطمی را یادم میاید صحنه های عصر غارت ای کاش می مردم نمی دیدم در آن روز با چادر کوتاه، ناموس امامت ... نعش مسلمان بر زمین هیهات، هیهات اما تن بابای من بر خاک غربت @aleyasein

#امام_سجاد_ع_شهادت #امام_سجاد_ع_مصائب #سیدپوریا_هاشمی چهل سال هرشب روضه گردان تو بودم با عمه ها پاره گریبان تو بودم چهل سال شد حرف از تنت چهل سال مردم رفتم سر سفره ولی چیزی نخوردم چهل سال تقدیر دل من درد و غم بود هرچیز میدیدم گریز روضه ام بود نعلین پا کردم بیابان یادم آمد رفتن روی خار مغیلان یادم آمد چشمم به زیر انداز حجره خورد تر شد داغ حصیری بر دل من شعله ور شد هرجور میشد روضه را مکشوفه کردم هرکس سلامم داد یاد کوفه کردم وقتی عبا دوشم کشیدم گفتم ای وای تا اشک دختر بچه دیدم گفتم ای وای در کوچه ها رد طناب آمد به چشمم نوزاد تا دیدم رباب آمد به چشمم رفتم.به تشییع جوانها گریه کردم با خنده های ساربانها گریه کردم عمامه ام افتاد و بی حد روضه خواندم انگشتر از دستم درامد روضه خواندم بازار رفتم بوی نانش اذیتم کرد بازاریان بد زبانش اذیتم کرد هرجا شلوغی بود ماتم سهم من شد شرمندگی از خواهرانم سهم من شد قرآن که میخوانم ز غصه نیمه جانم یاد لب خشک تو زیر خیزرانم حق میدهی از تشنگی قلبم کباب است در ظرف آبم روضه ی جام شراب است @aleyasein

#حضرت_رقیه #مصائب_شام با سر رسیدنِ تو دو پای مرا گرفت این نای زخم خورده نوای مرا گرفت از ذوقِ اینکه آمده ای گریه میکنم این دردِ دنده گرچه صدای مرا گرفت! من خواستم بیایی و من را بغل کنی یادم نبود زانویی جای مرا گرفت!! باید بدونِ دوش عمو در به در شوم وقتی تبر رسید و سرای مرا گرفت زهرا بزن دوباره صدایم نگاه کن هر دست ذرّه ذرّه نمای مرا گرفت! زآتش گره به مو بخورد وا نمیشود شعله ببین چگونه صفای مرا گرفت امروز پیشِ دیده ی من با سرت چه شد دیدم شراب ظرفِ دوای مرا گرفت!! اصلا ً تمامِ شکلِ دهانت عوض شده این خُرده های چوب قُوای مرا گرفت دارد خرابه دورِ سرم چرخ میزند ذهنم سراغِ خاطره های مرا گرفت عمّه حلال کن . زحماتت اثر نداشت باید در این خرابه عزای مرا گرفت 🔸شاعر: #حبیب_نیازی @aleyasein

#حضرت_زینب #مصائب_شام باید که از نیزه سرت را پس بگیرم رگ های سرخ حنجرت را پس بگیرم آه ای سلیمان زمانه سعیم این است از ساربان انگشترت را پس بگیرم باید که ازسرنیزه های تیز و سنگین ته مانده های پیکرت را پس بگیرم باید که از غارتگران نا مسلمان عمامه ی پیغمبرت را پس بگیرم باید هر آن طوری شده از قاتلانت آن دست باف مادرت را پس بگیرم باید که ازآن بی حیای پست و نامرد خلخال پای دخترت را پس بگیرم 🔸شاعر: #محمدحسن_بیات_لو @aleyasein

#مصائب_شام روز ما در شامتان جز شام ظلمانی نبود ای زنان شهر شام این رسم مهمانی نبود سنگ باران مسلمان آنهم از بالای بام این ستم بالله روا در حق نصرانی نبود پایکوبی در کنار رأس فرزند رسول با نوای ساز آیین مسلمانی نبود ما که رفتیم ای زنان شام نفرین بر شما ناسزا گفتن سزای صوت قرآنی نبود مردهاتان بر من آوردند هفده دسته گل دستۀ گل غیر آن سرهای نورانی نبود ای زنان شام، آتش بر سر ما ریختید در شما یک ذرّه خُلق و خوی انسانی نبود ای زنان شام، در اطراف مشتی داغدار جای خوشحالیّ و رقص و دست افشانی نبود ای زنان شام، گیرم خارجی بودیم ما خارجی هم گوشۀ ویرانه زندانی نبود طفل ما در گوشۀ ویران، دل شب دفن شد هیچکس آگاه از آن سرّ پنهانی نبود ای سرشک شیعه شاهد باشد بر آل رسول کار «میثم» غیر مدح و مرثیه خوانی نبود 🔸شاعر: #استاد_غلامرضا_سازگار @aleyasein

#مصائب_شام دارد تمام می شود آقا عزای تو کم گريه کرده‌ايم مُحرّم برای تو تازه به شام می رسد از راه قافله تازه رسیده نوبت طشت طلای تو @aleyasein