eitaa logo
🇵🇸کانال رسمی شعر آل یاسین
5.9هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
924 ویدیو
118 فایل
خادم کانال: @sajjad_a110
مشاهده در ایتا
دانلود
شب سوم محرم نذر مظلومیتِ -لطفا حق روضه ادا شود- پیر شد! از حال او بابا خبر دارد فقط در دلِ بی طاقتش داغ پدر دارد فقط با مشقّت راه می رفت و امان از آبله از غم این ماجرا صحرا خبر دارد فقط راه، طولانی و تیغِ آفتاب و در دلش اضطرابِ تازیانه بیشتر دارد فقط اکثراً دستِ بزن دارند و با دلواپسی چشم هایی خیره سمت دور و بر دارد فقط بیشتر اهل کمینند و تمام ِ راه را- واهمه از حمله هایِ پشت سر دارد فقط جای سیلی سرخ بود امّا دوباره می زَدَش زجر(لع) زجرش داده! دائم دردسر دارد فقط گریه میکرد و حرامی بُرد پیش ِ او گذاشت غرقِ خون! در تشت! بابایی که سر دارد فقط دید و قدری درد دل کرد و سپس از حال رفت عمّه زینب(س) از غمش خونِ جگر دارد فقط! @aleyasein
بسم‌الله الرحمن الرحیم مِنَت ویرانه‌اش را خِیلِ مُژگان می‌کِشند گنج‌ها را غالبا شاهان به ویران می‌کِشند زحمتِ زائرِ نوازی‌هایِ او را از قدیم جبرئیل و آدم و نوح و سلیمان می‌کِشند او شبیهِ زینب و فرمان پذیرش عالم است بارِ او را آسمانی‌ها به قرآن می‌کِشند در خرابه ماند اما کاخ را ویرانه کرد اَمرِ او را آفتاب و باد و طوفان می‌کِشند گریه را از فاطمه آموخت تا زهرا شود از دو چشمانش خجالت اَبر و باران می‌کِشند آنکه دختر دارد این را زودتر حس می‌کند دختران نازِ پدر را با پدرجان می‌کِشند پایِ او عادت ندارد بر زمین باشد اگر عمه‌ها جایِ عمو او  را به دامان می‌کِشند موقعِ خوابش فرشته‌های غمگینی فقط بالِشان را را رویِ تاولهای سوزان می‌کِشند عمه‌هایش نیمه‌شب وقتی که خوابش می‌بَرد یک به یک از پایِ او خارِ مغیلان می‌کِشند دیگر از بازی بدش می‌آید از وقتی که دید چادرش را هرطرف با دستِ طفلان می‌کِشند با طنابی که به دستش داشت مشکل می‌رود با طنابی که به گردن داشت آسان می‌کِشند سنگ بود و چنگ بود و شعله اما هیچ یک طفل را دنبالِ بابا  نیزه‌داران می‌کِشند خواست با پایش بیاید زجر اما گفت نه طفلِ خواب آلوده را بِینِ بیابان می‌کِشند خیره خیره بر سرِ بابا نگاهی کرد و گفت از تنورِ گرم  مردم بیشتر نان می‌کِشند قسمتی از گیسویش با پیرزنها مانده است بسکه در این کوچه‌ها مویِ پریشان می‌کِشند گفت دیگر عمه دندانهای شیری‌ام نماند وای با سیلی چرا در شام دندان می‌کِشند (حسن لطفی ۹۸/۰۶/۱۱) @aleyasein
بسم الله الرحمن الرحیم آمدم ویران کنم این کاخها را بر سرش شام را میکوبم این شامِ بلا را بر سرش من به زیرِ پای زینب می‌کشانم شام را مثل این خاکِ خرابه  می‌تکانم شام را شعله دیدم لیک از عشقِ تو تب کردم خودم مردمانِ نانجیبش را ادب کردم خودم سِیرِ معراجی جمالی را جلالی آمدم تا در آغوشت کِشَم با دستِ خالی آمدم تا شنیدم در تنوری  زخم رویم خشک شد مثل خشکیِ گلویِ تو  گلویم خشک شد "چند شب بی بوسه خوابیدم دهانم تلخ شد" زجر زد رویِ لبم شیرین زبانم تلخ شد عمه‌ام میگفت با او راه می‌آید نزن ناله‌اش خاموش شد کوتاه می‌آید نزن بچه است از داد می‌ترسد نزن اما زدند دختر از فریاد می‌ترسد نزن اما زدند فرشِ راهت می‌شود این موی درهَم ریخته بوسه می‌گیرم زِ تو ای رویِ درهَم ریخته عمه جان حس میکنم مژگانِ بابا کم شده خیزران ای داد یک دندان بابا کم شده (حسن لطفی ۹۶/۰۷/۰۱) @aleyasein
بی‌پناهیم، تهی دست و فقیر آمده‌ایم مستجیریم و به دنبال مجیر آمده‌ایم ما که مسکین و یتیمیم و اسیریم چه باک به روی باز تو یا نعم الامیر آمده‌ایم مثل اشکی که روی نامهٔ ما ریخته‌ای از بلندای نگاه تو به زیر آمده‌ایم چقدر منتظر منتظرانت ماندی منتظر ماندی و افسوس که دیر آمده‌ایم سختی راه، به دوش تو و آلت افتاد ما به همراه تو از بین مسیر آمده‌ایم چقدر لطف در این سفره مهیا کردی باز ما در طلب نان و پنیر آمده‌ایم دو سه خط روضه سر سفره مرا مهمان کن تشنه_چشمیم و پی گریهٔ سیر آمده‌ایم با دل سوخته عمریست که ما دنبال سر در طشت و تن بین حصیر آمده‌ایم @aleyasein
شکر خدا که باز عزادارتان شدیم خوشبخت، ما که گرمی بازارتان شدیم پرچم زدیم، تکیه زدیم و علم زدیم شکر خدا که کارگر کارتان شدیم بیرق به دوش و حلقه به گوش و سیاهپوش منت خدای را که عزادارتان شدیم از بامتان اگرچه هر از گاه می‌پریم بیخود نیامدیم گرفتارتان شدیم این ماه، بار عام غذاهای حضرتی‌ست مثل همیشه نان‌خور دربارتان شدیم از دولت حسین و ز الطاف روضه‌هاست اینکه دوباره لایق دیدارتان شدیم باید چگونه شکر کنیم این مقام را با گریه‌های هر شبمان یارتان شدیم والشمر جالسٌ... نفس مادرت گرفت ما را ببخش باعث آزارتان شدیم @aleyasein
بسم‌الله الرحمن الرحیم اول جلسه‌ای ما نیافتادیم شُکرت از قلم ای جان حسین باز می‌گوییم هردَم دَم به دَم ای جان حسین مادرت فریاد می‌زد یابُنَیَ....سوختیم آذری‌ها تا که گفتند از حرم ای جان حسین نامِ ما را قبلِ ما زهرا نوشته یک به یک مادرت تا گفت گفتیم از عَدَم ای جان حسین هرچه ما داریم از خاکِ عزاداریِ توست روضه آری بشکند پشتِ ستم ای جان حسین شیعه با این روضه‌ها قد راست کرده تا اَبَد دارم از این اشکها تیغِ دودَم ای جان حسین دلخوشیِ ما از این دنیا فقط عشق است عشق با تو می‌سازیم با هر بیش و کم ای جان حسین قبلِ نامِ مادرم نامِ تو را آموختم با اذانش گفت وقتی مادرم ای جان حسین این کریمیِ تو ما را یاکریمت کرده است ما گِره خوردیم با اهلِ کَرَم ای جان حسین شُکر دستم پیش این و آن نمی‌گردد دراز شُکر هستم با تو تنها محترم ای جان حسین هرچه از عمرم اگر مانده است می‌گویم حسین سیر هستم از همه غیر از حرم ای جان حسین در خرابه خوابِ بابا دیده و بی حال بود می‌نوشت از اشکها با قَدِ خَم ای جان حسین (حسن لطفی ۹۸/۰۶/۱۱) @aleyasein
یا رقیه سلام الله علیها تکه چوبی در بیابان یافتم بهر عصا... تا کمک حالم شود،افسوس با آن هم زدند @aleyasein
دلم اسير يتيمی كه در نهايت درد... هنوز در دل خود شوق يك بغل دارد @aleyasein
من روی روضه هاى تو كردم حساب ها ای دختر قبيله ى عاليجناب ها... @aleyasein
عمه قربانت شود کمتر ببر نام حسین اندکی دیگر توام مهمان بابا میشوی... @aleyasein
بی بی رقيه دختران شام ميگردند همراه پدر... كاش بابا تا تو هم با خود بگردانی مرا @aleyasein
صدایت میکنم بابا، چه تسبیحی، چه تکبیری نگاهم میکنی از نی، عجب قابی، چه تصویری سراغت را که میگیرم، کسی چیزی نمی گوید مگر دلگیری از دستم، سراغ از ما نمی گیری سه ساله بودم و رفتی، ولی داغ تو پیرم کرد اگر چه خردسال اما، نصیبم شد زمین گیری مرا با دست سنگینش، چقدر این زجر بابا زد کشیدم زجر بسیاری، بدون جرم و تقصیری به خوابم آمدی دیشب، به این هم راضی ام بابا یقیناً جز وصال تو، ندارد هیچ تعبیری گرسنه هستم و تشنه، ولی از جان خود سیرم بیا با خود ببر من را، مگر از دخترت سیری مرا زد پیش چشم تو، چکید اشک تو از نیزه به خود گفتم که ای دختر، چرا دیگر نمی میری محسن صرامی @aleyasein