تاریخ به افق کربلا 🏴روز هشتم محرم الحرام سال ۶۱ هجری قمری بر امام حسین(ع) و همراهانشون چطور گذشت؟ ▪️در پایان روز هشتم، حضرت سکینه (ع) فرزند اباعبدالله الحسین (ع) می‌گوید مهتاب ‏فضای خیمه امام را روشن کرده بود دیدم پدرم میان جمعیت ایستاده و خطاب به یاران و ‏همراهان می‌فرماید: ای مردم! هر کدام از شما که می‌تواند بر تیزی شمشیر و ضربات ‏نیزه‌ها صبر کند، با ما قیام نماید وگرنه از میان ما برود و خود را نجات دهد. سخنان امام به ‏پایان نرسیده بود که یاران همگی صدا زدند سوگند به خدا چنین نخواهیم کرد، بلکه جان، ‏مال، زن و فرزندان خود را فدای تو خواهیم کرد. @Tebyanonline @alfavayedolkoronaieh🌱

6⃣🌺 🏴 📌 علی‌اکبر علیه‌السلام اولی به خلافت است... 📚 #اینو_خوندی؟📚 📔 #رحمت_واسعه #آیت_الله_بهجت #امام_حسین علیه‌السلام 🌿 @motigraphic | @Inokhundi @alfavayedolkoronaieh🌱

لقمه حرام همه‌ی ما مستعد “حر” شدن و همه‌مان مستعد “عمرسعد” شدنیم. می‌پرسی چطور؟ جواب خیلی ساده است. حر، سردارِ لشکر یزید بود و حق‌طلب؛ عمرسعد، آشنا با مرام اهل بیت و حق‌ستیز. روز عاشورا امام حسین(ع) خطاب به لشکریان یزید می‌فرماید این‌که کلامِ من در شما اثر نمی‌کند اثر ِ لقمه‌های حرام است.[1] لقمه‌ی حرام ممکن است اشکِ چشم را نخشکاند اما قطعا نورانیت قلب را از بین می‌برد و قلبِ تاریک چه‌ها که نمی‌کند؟! شنیده‌ایم‌ دیگر؛ عمرسعد هم در کربلا بر مصیبت آل الله می‌گریست، هم لشکرِ درنده‌خوهای یزیدی را رهبری می‌کرد! مراقب لقمه‌مان باشیم؛ کوچکی و بزرگی، چرب‌و‌چیلی، شیرینی و بی‌نمکیش فرقی نمی‌کند. حرام، حرام است چه کرور کرور، چه یک قِرانِ سیاه! لقمه‌‌ی حرام، حسین‌کش است. دست‌های علمدار، قلم می‌کند. آبِ مشک می‌ریزد و دلِ رباب، کباب می‌کند. لقمه‌ی حرام، گلوی شش ماهه می‌دَرَد، زینب به اسیری ِ شام می‌برد، لقمه‌ی حرام… مراقب لقمه‌‌مان باشیم! ______________ 1_ “فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ؛ شکم‌هایتان از حرام پر شده و بر قلب‌هایتان مُهر خورده است.” بحارالانوار، ج 45، ص8 #محرم ✒️#فرزند_آدم @tollabolkarimeh @alfavayedolkoronaieh🌱