📖 دعای عرفه یکی از ادعیهٔ وارده در روز عرفه دعای امام حسین علیه‌السلام است که روايت شده: امام حسين بن علىّ بن أبى‌طالب عليهم‌السّلام در عصر روز عرفه با حالت تذلّل و تخشّع، و آرام آرام از چادر خود در سرزمين عرفات بيرون آمد تا اينكه وى و جماعتى از اهل‌بيت وى و پسرانش و غلامانش در حاشيهٔ چپ كوه عرفات جبلُ‌الرّحمه رو به بيت‌الله‌الحرام وقوف نمودند. سپس دو دست خود را مانند مسكينى كه طعام طلبد در برابر صورتش بلند كرده اين دعا را خواندند: فهرست ↓۱- متن دعای امام حسین علیه‌السلام در عصر روز عرفه ↓۲- تتمهٔ دعای عرفه ↓۳- نکاتی دربارهٔ دعای عرفه از علامه طهرانی ↓۳.۱- عبارات دعاى عرفه، خدا را در همهٔ موجودات نشان می‌دهد ↓۳.۲- انكار انتساب تتمّهٔ دعاى عرفه به حضرت امام حسين عليه‌السّلام‌ ↓۴- پانویس 🌐 مشاهده از طریق لینک زیر:👇 http://erfanvahekmat.com/e/iM 🆔 @allame_tehrani

🔴 انكار انتساب تتمّهٔ دعاى عرفه به حضرت امام حسين عليه‌السّلام‌ ...حضرت آقا (مرحوم علامه طهرانی) در يک بررسى نشان مى‌دهند كه اين كلمات الحاقى گزيده‌اى از مناجاتى است كه شيخ تاج‌الدّين أبى‌الفضل أحمد بن محمّد بن عبدالكريم معروف به ابن عطاء‌الله اسكندرى شاذلى مالكى متوفّى در قاهره سنهٔ ۷۰۹ ابداع كرده - كه در مجموعهٔ «الحِكَم العَطآئيّة» او به طبع رسيده - و بعداً توسّط شخص ديگرى در «إقبال» سيّد پس از دعاى عرفهٔ امام حسين عليه‌السّلام قرار داده شده است؛ و در نسخه‌هاى قديمى «إقبال» وجود ندارد. و مرحوم مجلسى پس از نقل دعاى عرفه به نبودن اين زيادى در نسخهٔ قديمى «إقبال» تصريح كرده است... و سپس تأكيد مى‌كنند كه مرحوم حاج شيخ عبّاس قمّى بايد در «مفاتيح» تصريح مى‌كرد كه اين زيادى در بعضى از نسخ «إقبال» كه‌ قديمى هم نيست وجود دارد.[یعنی در نسخ قدیمی موجود نیست.] و...(۱) مرحوم علامه در کتاب شریف «الله‌شناسی» می‌فرمایند: ...باری، اين‌ مناجات‌ و حِكَمی كه‌ از ابن‌ عطاء‌الله‌ مشهور می‌باشد از آنِ اوست‌ و إسنادش‌ به‌ حضرت‌ امام‌ حسين‌ سيّدالشّهداء روحی فداه‌، غلط‌ است‌. مرحوم‌ سيّد ابن‌ طاووس‌ كه‌ وفاتش‌ در پنجم‌ ذوالقعده سنهٔ 664 بوده‌ است چطور تصوّر دارد كه‌ اين‌ فقرات‌ را از ابن‌ عطاءالله‌ كه‌ وفاتش‌ در جُمادی‌الآخره سنهٔ 709 بوده‌ است‌ أخذ كند و به‌ حضرت‌ نسبت‌ دهد؟ ميان‌ زمان‌ ارتحال‌ اين‌ دو نفر چهل‌ و چهار سال‌ و هفت‌ ماه‌ فاصله‌ است‌، و سيّد بدين‌ مدّت‌ يعنی قريب‌ نيم‌ قرن‌ پيش‌ از انشاءكنندهٔ اين‌ دعاها رحلت‌ نموده‌ است‌. بنابراين‌ در اينجا بطور حتم‌ بايد گفت‌ الحاق‌ اين‌ فقرات‌ به‌ دعای امام‌ در روز عرفه‌ در كتاب‌ «إقبال‌»، پس‌ از ارتحال‌ سيّد تحقّق‌ يافته‌ است‌. بنابراين‌، احتمال‌ دوّم‌ علّامه مجلسی (ره‌) بطور يقين‌، به‌ تعيّن‌ مبدّل‌ می‌گردد؛ و احتمال‌ اوّل‌ او كه‌: شايد در بدو امر در كتب‌ بعضی از آنان‌ آمده‌ است‌، و ابن‌ طاووس‌ در كتاب‌ «إقبال‌» با غفلت‌ از حقيقت‌ حال‌ نقل‌ كرده‌ است‌، نادرست‌ خواهد شد. حاشا و كلّا كه‌ سيّد با آن‌ عظمت‌ مقام‌، كلام‌ عارفی را از كتابی اخذ كند و بردارد به‌ دنبال‌ دعای امام‌ بگذارد و اسناد و انتسابش‌ را به‌ امام‌ بدهد! شاهد بر اين‌، عدم‌ ذكر سيّد در كتاب‌ «مصباح‌ الزّآئر» و عدم‌ ذكر آن‌ در نسخه‌های عتيقه از «إقبال‌» است‌. يعنی اين‌ نسخه‌ها در زمان‌ حيات‌ سيّد بوده‌ است‌، و پس‌ از وفاتش‌ بدان‌ الحاق‌ نمودند. امّا چون‌ مجلسی از كتاب‌ «حِكم‌عطائيّه‌» بی‌اطّلاع‌ بوده‌ است‌ و از مولّف‌ آن‌ و از زمان‌ تأليفش‌ خبر نداشته‌ است‌، لهذا به‌ چنين‌ اسناد اشتباهی در افتاده‌ است‌. و امّا اشتباه‌ و غلط‌ مرحوم‌ محدّث‌ قمّی آن‌ است‌ كه‌: پس‌ از آنكه‌ ايشان‌ كه‌ خبرهٔ فنّ و تأليف‌ و بحث‌ و فحص‌ هستند، كلام‌ علّامه مجلسی را در «بحارالأنوار» ديده‌اند كه‌ فرموده‌ است‌: اين‌ فقرات‌ از دعا در نسخ‌ عتيقهٔ كتاب‌ «إقبال‌» يافت‌ نشده‌ است‌، چرا در «مفاتيح‌‌الجنان‌» فرموده‌اند: «وليكن‌ سيّد ابن‌ طاووس‌ در «إقبال‌» بعد از «يَا رَبِّ يَا رَبِّ يَا رَبِّ» اين‌ زيادتی را ذكر فرموده‌ است‌؟» زيرا كه‌ اين‌ عبارت‌، اسناد دعا را به‌ سيّد ابن‌ طاووس‌ می‌رساند. ايشان‌ بايد فرموده‌ باشند: در بعضی از نسخ‌ كتاب‌ «إقبال‌» كه‌ عتيقه‌ نيستند اين‌ زيادتی ديده‌ شده‌ است‌. حاصل‌ سخن‌ آنستكه‌: اين‌ دعا، دعای بسيار خوب‌ با مضمون‌ رشيق‌ و عالی است‌، و خواندن‌ آن‌ در هر وقت‌ مساعدی كه‌ حال‌ اقتضا كند ـ نه‌ با تكلّف‌ ـ مغتنم‌ و مفيد می‌باشد؛ امّا إسناد آن‌ به‌ حضرت‌ سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ جائز نيست‌. وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ أوَّلاً وَ ءَاخِراً ، وَ ظاهِراً وَ باطِناً.(۲) 📚 منابع: ۱- آیتِ‌نور، ج۱، ص۴۸۸ ۲- الله‌شناسی، ج۱، ص۲۷۱ ( برای مشاهدهٔ متن کامل، به منابع مربوطه مراجعه فرمایید.) 🆔 @allame_tehrani

🔹ای قوم به حج رفته کجایید کجایید؟ مـعـشـوق هـمـیـن جـاسـت بیایید بیایید! ▪️امام صادق (علیه‌السلام): إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَتَجَلَّى لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ‌السَّلاَمُ قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ وَ يَقْضِي حَوَائِجَهُمْ وَ يَغْفِرُ ذُنُوبَهُمْ وَ يُشَفِّعُهُمْ فِي مَسَائِلِهِمْ ثُمَّ يَثْنِي بِأَهْلِ عَرَفَاتٍ فَيَفْعَلُ بِهِمْ ذَلِكَ. خداوند تبارک و تعالى براى زوّار قبر حضرت امام حسين عليه‌السّلام قبل از اهل عرفات تجلّى كرده و حوائج آنها را برآورده و گناهانشان را آمرزيده و در مسائل و خواسته‌هايشان شفاعتشان را كرده و سپس توجّه به اهل عرفات نموده و آنچه در حق زوّار امام حسين عليه‌السّلام منظور نمود براى ايشان نيز ملحوظ‍‌ مى‌دارد. 📚 کامل‌الزیارات، ص۱۶۵ 🆔 @allame_tehrani

🔰اعمال شب و روز عید قربان 📚 «مفاتیح‌الجنان» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔰 اعمال عید قربان 🔹شب عید قربان http://erfanvahekmat.com/a/2S 🔹روز عید قربان http://erfanvahekmat.com/a/2T 🔹دعای روز عید قربان http://erfanvahekmat.com/e/g5 🔹دعای آن که به نماز عید قربان می‌رود http://erfanvahekmat.com/e/gi 🔹دعای قبل از نماز عید قربان http://erfanvahekmat.com/e/g8 🔹دعای بعد از نماز عید قربان http://erfanvahekmat.com/e/g7 🆔 @allame_tehrani

💐 معنای عید قربان در دين مقدس اسلام روز قربان، عيد است؛ به جهت آنكه مردم به عشق لقآء و ديدار وجه‌الله، دست از خانه و لانه و وطن و كسب و كار و شهرت و جاه و جميع علائق شسته، و به سوى بيت‌الله‌الحرام مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيق روان شده، و طواف و سعى و وقوف در عرفات را كه خارج از حرم است، بجاى آورده سپس داخل در حرم و مشعر آمده و شب را به اذن دخولى كه از حضرت او دريافت كرده است، در مزدلفه آرميده، و سپس به منى آمده، و شيطان را هفت‏بار سنگ زده، و قربانى كرده، و سر تراشيده، و در اين مدت پاى و سر برهنه به دنبال حبيب در جستجو و در تكاپو بوده است. اينک جاى آن دارد كه موقع خروج از احرام است، به شكرانهٔ قبولى اعمال و پذيرش اين اعمال سخت، و در عين حال شيرين و لذت‏بخش عيد بگيرد، و الحمدلله بگويد، و به مراسم عيد كه آنهم باز ذكر خدا و تطهير بيشترى است، مهيا گردد، نماز عيد بخواند، و زبان به تقديس و تمجيد الهى بگشايد، و از جمال و جلال او بيان كند، و از محاسن و زيبائى‏هاى او اعلان وحدت و توحيد ذات و اسماء و صفات و افعال را در عالم منتشر كند و بگويد: الله اكبر الله اكبر لا اله الا الله و الله اكبر الله اكبر و لله الحمد الله اكبر على ما رزقنا من بهيمة الأنعام، الحمد لله على ما أبلانا. و نه تنها خود حجاج، بلكه جميع مسلمين در سراسر بقاع عالم بدين موهبت عظمائى كه نصيب برادرانشان در آن مواقف كريمه شده است عيد بگيرند، و به دنبال اعمالی كه در ذوالقعده و ده روز از ذوالحجه بجاى آورده‏اند قربانى كنند، و نماز عيد بخوانند، و براى جماعت با امام، پاى برهنه به صحرا روند. 📚 «امام‌شناسی»، ج۹، ص۲۰۳ 🆔 @allame_tehrani

🔰خطبهٔ عید سعید قربان 🔸فلسفهٔ قربانی و لزوم دفاع از حق 🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🗓 تاریخ سخنرانی: 1403/12/11 📝 متن مکتوب سخنرانی: eitaa.com/allame_tehrani/3693 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔰توضیحات: 🔹حکمت تشریع حکم قربانی. 🔹میزان تأثیر ظاهر عمل در ارزش آن. 🔹ارزش یافتن عمل به‌واسطۀ جنبۀ باطنی و الهی آن. 🔹معنای عید. 🔹علّت جعل عید فطر به‌عنوان عید. 🔹علّت جعل عید قربان به‌عنوان عید. 🔹لزوم حسن ظنّ به خدا در حج. 🔹قربانی حج به عوض فدا کردن و قربانی‌نمودن نفس خود. 🔹عید گرفتن عید قربان به‌سبب حصول حالات تجرّدی حج. 🔹علّت جعل عید غدیر به‌عنوان عید. 🔹خطر انحطاط از اعیاد حقیقی به اعیاد اعتباری و موهومی. 🔹تنافی سلطۀ کفار بر مؤمنین با محوریّت توحید در اسلام. 🔹وجوب هجرت از دارالکفر به دارالإسلام. 🔹لزوم دفاع و حمایت از حق. 🔹آثار سوء بی‌تفاوتی و عدم دفاع از حق. 🔹حکایت کناره‌گیری سعد بن وقّاص از دفاع و حمایت از حقّانیّت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام. 🔹محاجّۀ معاویه و سعد وقّاص. 🔹استشهاد سعد وقّاص به فضائل خاصّۀ امیرالمؤمنین. 🔹احتجاج معاویه علیه کناره‌گیری سعد وقّاص از یاری امیرالمؤمنین با وجود علم به فضائلش. 🔹علّت حرمت شدید و اکید احتیاط‌کاری بی‌مورد در دفاع از حق. 🔹اعتراض منتصر عبّاسی به هتک حرمت نمودن پدرش متوکّل نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السّلام. 🔹حفظ اعتدال و انقیاد تام نسبت به ولایت در مکتب تشیّع. 🆔 @allame_tehrani

🔰خطبهٔ عید سعید قربان 🔸فلسفهٔ قربانی و لزوم دفاع از حق 📝 متن مکتوب سخنرانی 🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 🗓 تاریخ سخنرانی: 1403/12/11 🔉 فایل صوتی سخنرانی: eitaa.com/allame_tehrani/3692 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔰توضیحات: 🔹حکمت تشریع حکم قربانی. 🔹میزان تأثیر ظاهر عمل در ارزش آن. 🔹ارزش یافتن عمل به‌واسطۀ جنبۀ باطنی و الهی آن. 🔹معنای عید. 🔹علّت جعل عید فطر به‌عنوان عید. 🔹علّت جعل عید قربان به‌عنوان عید. 🔹لزوم حسن ظنّ به خدا در حج. 🔹قربانی حج به عوض فدا کردن و قربانی‌نمودن نفس خود. 🔹عید گرفتن عید قربان به‌سبب حصول حالات تجرّدی حج. 🔹علّت جعل عید غدیر به‌عنوان عید. 🔹خطر انحطاط از اعیاد حقیقی به اعیاد اعتباری و موهومی. 🔹تنافی سلطۀ کفار بر مؤمنین با محوریّت توحید در اسلام. 🔹وجوب هجرت از دارالکفر به دارالإسلام. 🔹لزوم دفاع و حمایت از حق. 🔹آثار سوء بی‌تفاوتی و عدم دفاع از حق. 🔹حکایت کناره‌گیری سعد بن وقّاص از دفاع و حمایت از حقّانیّت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام. 🔹محاجّۀ معاویه و سعد وقّاص. 🔹استشهاد سعد وقّاص به فضائل خاصّۀ امیرالمؤمنین. 🔹احتجاج معاویه علیه کناره‌گیری سعد وقّاص از یاری امیرالمؤمنین با وجود علم به فضائلش. 🔹علّت حرمت شدید و اکید احتیاط‌کاری بی‌مورد در دفاع از حق. 🔹اعتراض منتصر عبّاسی به هتک حرمت نمودن پدرش متوکّل نسبت به اهل‌بیت علیهم‌السّلام. 🔹حفظ اعتدال و انقیاد تام نسبت به ولایت در مکتب تشیّع. 🆔 @allame_tehrani

🔰حکمت تشریع حکم قربانی قال الله الحکیم فی کتابِه الکریم: ﴿لَن‌يَنَالَ ٱللَهَ لُحُومُهَا وَ لَا دِمَآؤُهَا وَلَـٰكِن يَنَالُهُ ٱلتَّقۡوَىٰ مِنكُمۡ﴾؛(1) «گوسفندان، شتران و گاوهایی که در هرجا (در منا یا در مکّه و یا سایر اماکن) قربانی می‌کنید، نه گوشت‌های آنها به خدا می‌رسد و نه خون‌های آنها؛ ولیکن تقوایی که از ذبح آنها و نحر آنها نصیب شما می‌شود، آن به خدا می‌رسد.» ﴿يَنَالُهُ﴾ یعنی: تقوایی که مُکتسَب از نحر و ذبح این حیوانات است، به خدا می‌رسد. این آیۀ قرآن است! ﴿إِنَّهُۥ لَقَوۡلٞ فَصۡلٞ * وَ مَا هُوَ بِٱلۡهَزۡلِ﴾؛(2) «قرآن کتاب فاصل است (یعنی مُتقَن و محکم و کلام قاطع و برّنده است) * و شوخی و مزاح هم نیست و قرآن براساس تسامح با انسان صحبت نمی‌کند.» این آیه می‌رساند که تمام این قربانی‌هایی که در دنیا می‌شود و به آن امر شده است، گرچه طبعاً فوایدی دارد که رسیدگی به ضعفا و فقرا و مستمندان است، رسیدگی به مردم مستحق است، اطعام است، ولیمه است، إشباع مؤمنین است، و خدا اطعامِ طعام را دوست دارد، و همۀ اینها براساس خود محفوظ است؛ ولی جان و روح و سرّ این قربانی، آن پاکی و طهارتی است که انسان در اثر این عمل کسب می‌کند؛ یعنی انسان در اثر قربانی کسب طهارت می‌کند، و این به درد انسان می‌خورد. خود قربانی و اطعام و ریختن خون این حیوان، و گوشت و پوست را در راه خدا دادن، همۀ اینها برای این عالم است و چیزی آنجا نمی‌رود؛ ولیکن روح و نتیجۀ این کار که آن تقوای مُکتسِبۀ از این کار است، به‌سوی خدا می‌رود، اصلاً به‌سوی خدا می‌رود و به خدا می‌رسد! خدا چیست که چیزی به خدا برسد؟! ﴿إِلَيۡهِ يَصۡعَدُ ٱلۡكَلِمُ ٱلطَّيِّبُ وَ ٱلۡعَمَلُ ٱلصَّالِحُ يَرۡفَعُهُ﴾؛(3) «عمل صالحی که انسان انجام می‌دهد ـ هرچه می‌خواهد باشد ـ در نفس انسان ایجاد یک روح و یک پدیدۀ نفسی و یک حال بقاء و تجرّد و یک حادثۀ روحانی می‌کند که آن به‌سوی خدا می‌رود.» ﴿إِلَيۡهِ يَصۡعَدُ﴾؛ «به‌سوی خدا بالا می‌رود.» چه چیزی؟ ﴿ٱلۡكَلِمُ ٱلطَّيِّبُ﴾؛ آن چیزی که موجب بلند شدن کلمۀ طیّب و حرکت آن به‌سوی خدا می‌شود، عمل صالح است. پس قربانی عمل صالح است و این قربانی موجب تقوا می‌شود، که آن تقوا به‌سوی خدا بالا می‌رود؛ پس انسان باید دنبال تقوا برود. البتّه این مسئله اختصاصی به قربانی ندارد؛ بلکه از روی آیۀ ﴿إِلَيۡهِ يَصۡعَدُ ٱلۡكَلِمُ ٱلطَّيِّبُ﴾، با تنقیح مناط کلّی از همین آیۀ ﴿لَن‌يَنَالَ ٱللَهَ لُحُومُهَا وَ لَا دِمَآؤُهَا﴾، می‌توان استفاده کرد که هر عملی انسان در دنیا انجام می‌دهد، یک پیکر و ظاهری دارد و یک جان و روحی دارد؛ ظاهرش در اینجا می‌ماند و روحش برای انسان باقی می‌ماند. آن‌وقت باید حساب کنیم که چه اندازه این عمل برای انسان روح ایجاد کرده است که بر این اساس، آن عمل دارای ارزش است؛ و اینجا دیگر مَفرَق طُرُق است. 📚 مبانی اخلاق در آیات و روایات، ج۲، ص۱۱۵ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- سورهٔ حج (٢٢)، آیهٔ ٣٧. ۲- سورهٔ طارق (٨٦)، آیهٔ ١٣ و ١٤. ۳- سورهٔ فاطر (٣٥)، آیه ١٠. 🆔 @allame_tehrani

🔸میزان تأثیر ظاهر عمل در ارزش آن بعضی‌ها می‌گویند: هرچه عمل در دنیا بزرگ و چشمگیر باشد و ظاهر و ابّهت و جلالتش بیشتر باشد، آن عمل بهتر است. ما چه‌کار داریم که باطنش چیست؟! امّا بعضی می‌گویند: این عمل ظاهر، براساس پدید آوردن آن ملکوت و جان برای انسان است؛ اگر این اثر در آن قوی باشد، قیمت دارد و الّا قیمت ندارد. قرآن هم این‌طور می‌گوید. مردم دنیا غالباً چشمشان به ظاهر است و هر کسی کارهایی بکند که چشمگیر باشد، ظاهر باشد، زیاد سر و صدا داشته باشد و بوق و انتشارات در آن زیاد باشد، دنبالش می‌روند؛ چون به‌طور کلّی، طرز تفکّر و سطح اندیشۀ عامّه، کوتاه است! اینها در یک حدود خیلی خیلی نازلی تأمّل و تفکّر می‌کنند و به‌طور کلّی می‌توان گفت: «احساسات بر عقول آنها غالب است و مشاهدات بر اندیشه‌های آنها غالب است!» بنابراین اگر کسی کارهای خیلی چشمگیری کند، مثلاً مسجدی بسازد، بیمارستانی بسازد، طبع کتب دینی و از این کارها بکند، ولو خیلی خیلی مهم باشد، در نزد اینها خیلی دارای ارزش است؛ ولی حساب نمی‌کنند که این کارها بر چه اساسی بوده است. قرآن و این آیاتی که برای شما خوانده شد و سایر آیات و اصلاً بنای فلسفۀ اسلام بر این نیست و می‌گوید: «آن عملی برای انسان قیمت دارد که ایجاد روح کند، و هرچه این عمل در ایجاد آن پدیدۀ روحی قوی‌تر باشد، بهتر است.» 📚 مبانی اخلاق در آیات و روایات، ج۲، ص۱۱۷ 🆔 @allame_tehrani

💫 ارزش یافتن عمل به‌واسطۀ جنبۀ باطنی و الهی آن ... بنابراین اگر انسان عملی در دنیا انجام بدهد که این عمل خیلی چشمگیر باشد، ولیکن از روی تقوا نباشد، از روی خواست خدا نباشد، برای رضای خدا نباشد، در آن شائبۀ خودنمایی باشد، خودپسندی باشد، آوازه باشد، صیت باشد، حسّ تقدّم باشد و حسّ تفاخر باشد؛ اینها به درد خدا نمی‌خورد و برای دنیا است. ﴿إنَّمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَا لَعِبٌ وَ لَهۡوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفَاخُرُۢ بَيۡنَكُمۡ﴾؛(1) اینها به درد خدا نمی‌خورد، و به‌سوی خدا هم بالا نمی‌رود. ﴿مَا عِندَكُمۡ يَنفَدُ وَ مَا عِندَ ٱللَهِ بَاقٖ﴾؛(2) «آنچه پیش شما است دستخوش زوال و نیستی واقع می‌شود، امّا آنچه پیش خدا است باقی می‌ماند.» ﴿آنچه پیش شما است﴾ یعنی: برای شئون شما است، برای شئون دنیوی است، برای زیادی دنیا و اعتبار و ثروت است، برای اندیشه‌های مادّی و شخصیّت‌طلبی و زیاد کردن آبرو است؛ و خلاصه آن چیزهایی که انسان در دنیا از نقطه‌نظر دنیوی به آن اتّکا دارد، اینها همه برای شما است و اینجا می‌ماند و با شما نمی‌رود. ﴿آنچه پیش خدا است باقی می‌ماند﴾، نه یعنی آنچه خدا در روز ازل پیش خودش خلق کرده است باقی می‌ماند، آن که مسلّم است؛ چون آن اسماء و صفات برای خدا است، و چه قرآن بگوید باقی می‌ماند یا نگوید باقی می‌ماند، برای خدا است. ﴿مَا عِندَ ٱللَهِ﴾ یعنی: آنچه از اعمال برای شما حاصل می‌شود که لِلّه است، آن باقی می‌ماند؛ آن پدیدۀ فکری و آن حادثۀ روحی و آن طلیعۀ ملکوتی و آن حال خوش و آن اندیشۀ صحیح و آن عقیدۀ پاک و آن صفات و ملکات خوب، آنها باقی می‌مانند و بعد از اینکه انسان از دنیا می‌رود باز هم آنها با انسان هست، چون پدیدۀ [مادی] نیست. شما این نمازی که خواندید، یک عمل ظاهری بود؛ وضو گرفتید، رو به قبله ایستادید و نمازی هم بجا آوردید، تمام اینها عمل ظاهری بود؛ امّا باطنی داشت و باطنش این بود که عمل را برای خدا انجام دادید، غرضی از این عمل نداشتید، با این عمل نمی‌خواستید خودنمایی کنید و در این حالِ نماز توجّه به خدا داشتید و با خدا صحبت می‌کردید. باطن نماز آن حال خوشی بود که شما در حال نماز و دعا به‌دست آوردید، و این باقی می‌ماند، چون این مادّی نیست. این عمل مادّی وضو و نماز، مقدّمۀ پیدایش آن عمل معنوی است، و هرچه آن را بیشتر پدید بیاورید قوی‌تر است. لذا عملی برای انسان بهتر است که مقرِّب‌تر باشد؛ مقرِّب‌تر باشد یعنی برای خدا باشد؛ برای خدا باشد یعنی حرکت و تحرّکش برای ایجاد آن پدیدۀ روحی بیشتر باشد. این مناط کلّی است که قرآن مجید به دست ما می‌دهد. 📚 مبانی اخلاق در آیات و روایات، ج۲، ص۱۱۸ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱- سورهٔ حدید (٥٧)، آیهٔ ٢٠. سرّالفتوح، ص٢٨،‌ تعلیقهٔ ٢: «بدانید که زندگانى دنیا به ترتیب‌ زمان‌، به بازى و بیهوده‌گرى و خودنمایى و فخرفروشى [و زیاده‌طلبى در اموال و اولاد] سپرى مى‌شود.» ۲- سورهٔ نحل (١٦)، آیهٔ ٩٦. 🆔 @allame_tehrani

🌷معنای عید امروز روز عید قربان است؛ یعنی مردم باید این روز را عید بگیرند. عید یعنی چه؟ عید یعنی روزی که انسان شیرینی بخورد و شکلات بخورد و بستنی بخورد و دست بزند؟ و یا اینکه مثل سابق که در روز عید نوروز، حاجی نوروز در کوچه‌ها راه می‌افتاد، انسان هم یک دایره و دمبکی بردارد و بزند؟! و یا اینکه چراغی آویزان کند و قالیچه‌ای ببندد؟ نه‌خیر، اگر ما معنای عید را این‌طور بفهمیم، اشتباه فهمیده‌ایم. اینکه اگر ما وقتی به نام عید فکر می‌کنیم این مظاهر را در ذهن خود متمثّل می‌کنیم، شاید ناشی از تربیت‌های غلطی باشد که ما را در زمان‌های اخیر بدون اختیار در آن مسیر سوق داده‌اند، ولی این معنای عید نیست؛ معنای عید آن روزی است که انسان بما هو انسان ـ نه انسان بما هو حیوان، نه انسان بما هو جنسٌ أعم، نه انسان بما هو نامی، بلکه انسان بما هو انسان، و انسان بما هو ناطق ـ به بهره‌ای برسد که برای او ایجاد فرح و سرور کند، او را پاک کند، تطهیر کند، تهذیب کند، طاهر کند و به خدا نزدیک کند؛ این برای او عید است. 📚 مبانی اخلاق در آیات و روایات، ج۲، ص۱۱۹ 🆔 @allame_tehrani