فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❤️ خدایا ما تو را می‌خواهیم
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🤲خدایا ما هرچه می‌خواهیم از تو می‌خواهیم
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
💎 برای یه شروع جدید، نیاز به روز جدید نداری؛ نیاز به یه #طرز_فکر_جدید داری...🌷
🔹تـوبـه 🔹فـکـر 🔹اصلاح اندیشه
🔹معرفت نفس 🔹سخت‌ترین حجاب
🔹ذکر دائم شیطان 🔹همه‌ی ما می‌توانیم...
🆔 @allame_tehrani
🔆 طلوع و ظهور صفات محبوب در محبّ
عشق به عالم و دانشمندى خاص، علوم و ادراكات او را بطور اجمال، و بالاتر آنكه بطور تفصيل در نفس عاشق جلوهگر می‌كند.
✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📚 رسالهٔ مودت، ص۳۷
🔰 مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇
eitaa.com/allame_tehrani/1519
💠 علامه طهرانی در نگاه دیگران:👇
eitaa.com/allame_tehrani/1445
🆔 @allame_tehrani
🔰تأثير نفس محبوب در محبّ و اتّحاد آن دو
⚡️تأثیر محبّت در صلاح عمل و در روش تكاملى انسان
🔅طلوع و ظهور صفات محبوب در محبّ
♦️حركت در راه خدا بدون تحصيل محبّت خدا محال است
محبّت عبارت است از جاذبهٔ نفس و كشش روحى حبيب نسبت به محبوب. اين كشش به حسب أفراد و شرائط ديگر مختلف است، و نيز از نقطه نظر تأثير محبوب و درجهٔ فعّاليّت آن در نفس محبّ نيز متفاوت است. محبوب هر چه بوده باشد خواه انسان و يا حيوان و جماد و سنگ يا موجود ديگرى، به هر مقدار كه آثار جمال و محاسن او در نفس محبّ اثر بيشترى داشته باشد، به همان درجه اين قوّهٔ كشش و جاذبه در محبّ شديدتر خواهد بود و تعلّق نفس محبّ به محبوب بيشتر خواهد شد.
و چون صفات و آثار هر موجود از توابع و لوازم نفس و روح آن موجود است، بنابراين به علّت اين جاذبه و كشش روحى نفس محبّ به محبوب، آثار و صفات محبوب در محبّ منعكس خواهد شد، تا به سر حدّى كه اگر جاذبهٔ بين دو نفس به اندازهاى باشد كه در هر حال از يكديگر غفلت نداشته باشند، گوئى آن دو، چنان نفس‌هايشان در هم آميخته و به يكديگر جوش خورده و متّصل و يا متّحد شده است كه هر دو داراى نفس واحدى شدهاند.
در اين حال تمام آثار و صفات محبوب در محبّ طلوع می‌كند؛ چون بنا به فرض اين آثار، آثار محبوب است؛ و بنابر رابطهٔ محبّت و جاذبهٔ روحى محبّ، نفس محبوب در كارگاه وجودى محبّ حكمفرما مى‌شود و بجاى نفْس او آمر و ناهى خواهد بود؛ و در اينصورت به تبع نفس محبوب، آثار و صفات آن نيز در نفس محبّ پيدا خواهد شد؛ و اين راه سريعترين راه اتّصال به ارواح طيّبه است.
بسيار ديده شده است كه عاشقى متّصف به اوصاف محبوب شده است گرچه از اختيار او خارج بوده است، يا در هنگام مرض و ابتلاء معشوق، او نيز مريض و مبتلى گرديده است در حالى كه أصلاً از مرض و ابتلاء معشوق خبرى نداشته است. بسيارى از علوم و ادراكات محبوب خود به خود در نفس محبّ پيدا مى‌شود. محبّ بدون رابطهٔ مادّى و حسّى از امور محبوب اطّلاع پيدا می‌كند و با او در پنهانى گفت و شنود دارد و از گزارشات و جريانات او مو به مو خبردار می‌گردد.
و از اين بالاتر صفات محبوب در حبيب طلوع می‌كند؛ ممكن است شخصى مبتلى به صفات رذيله مانند حسد، بخل، حبّ مال و شَرَه و غيره باشد، و چون عشق به معشوقى ورزيده كه در او صفت ايثار و گذشت و عفّت بوده است، او نيز خواه ناخواه متّصف به عفّت و ايثار شده است. عشق به بىحيا عاشق با كمى حيا را بىحيا گرداند و عشق به باحيا عاشق بىحيا را باحيا كند. محبّت به شخص مالدوست شخص مُنفق را حريص و محبّت به منفق شخص حريص را منفق گرداند. عشق به عالم و دانشمندى خاص، علوم و ادراكات او را بطور اجمال، و بالاتر آنكه بطور تفصيل در نفس عاشق جلوهگر كند. و محبّت شديد به بعضى از طوائف جهّال مانند بعضى از طبقات نِسوان، دانشمندان ورزيده را كودن و جاهل گرداند.
بارى ، اثر عشق و محبّت و طلوع آثار و صفات محبوب به سبب جاذبهٔ روحى محبّ در نفس او بسيار مشهود و روشن است. در اين باب سيَر و تواريخ داستانها آوردهاند و كم و بيش براى خودِ أفرادى كه دچار محبّت شدهاند واضح و روشن است.
چون اين مقدّمه واضح شد می‌گوئيم كه: اگر كسى محبّت به شخص ستمگر و ظالمى داشته باشد گرچه او خود نيز مايل به ستم و تجاوز نباشد، ولى خود به خود روحيّهٔ ظالمانه در او پيدا مى‌شود. و اگر كسى محبّت به شخص عادل و منظّم و مستقيمى داشته باشد كه طهارت و تقوى در روح او مُهر خورده و به باطن او سرايت كرده است، خود به خود داراى صفت عدالت و استقامت و طهارت خواهد شد.
بنابراين بر أفرادى كه طالب راه خدا هستند لازم و حتم است كه خود را به صفات خدا درآورند و اين معنى بدون تحصيل محبّت خداوند محال است؛ يعنى اگر كسى در تمام عمر به كارهاى خير مشغول باشد و از بدىها اجتناب كند، ولى محبّت خدا را در دل نپروريده باشد، جان او از صفا و وفا كاملاً تهى بوده و مانند قبرى است كه روى آن را با نقش و نگار زينت نموده باشند.
جان و حقيقت انسان همان قوّهٔ جاذبه و كشش روحى اوست و گرنه با ديوار ساكن و قبر خراب چه تفاوتى دارد. عمل صالح كه از جان زنده و روح صفا و محبّت بر نخيزد چون گوشوار و دست بَرَنجَنى است كه در دست مرده و در گوش او آويزند. ولى اگر با محبّت توأم شد، مانند زينتى كه به انسان زنده آرايش دهند، موجب كمال و مزيّت او خواهد بود.
محبّ خدا بواسطه أعمال نيک، دائماً محبّت خدا را در دل خود شديد می‌كند و با مخالفت هواى نفس و موافقت رضاى محبوب عشق خدا را در دل زياده می‌گرداند، تا به حدّى كه مورد رضاى او واقع شده، از هواى خود بيرون آمده، به هواى دوست زنده است. در اينحال خدا در وجود او حكومت می‌كند ، تمام أعمال و رفتارش خود به خود به ارادهٔ خدا خواهد شد؛ كأنّه از خود خالى گرديده و از خدا سرشار است. از حركت به خود دست كشيده و به حركت خدا متحرّک است.
📚 رسالهٔ مودت، ص۳۶-۳۸
🆔 @allame_tehrani
🔥 معنای جهنم 🔥
كسی كه در دنيا روی ميزان صحيح مشی ننمايد و بر اساس وظائف انسانيّت عمل نكند، و خود را مهمل پنداشته و بی‌حساب و كتاب فرض كرده، و خود را از اين عالم شگفت‌انگيز و اين جهان عجيب با اين نظم بديع، جدا ديده و سرسری رفتار كند، در دستگاه انتظام اين عالَم مسؤول بوده و مورد مؤاخذه قرار خواهد گرفت و به پاداش و كيفر اعمال خود خواهد رسيد. اينست معنی جهنّم.
✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📚معادشناسی، ج۱، ص۱۲۳
🔰مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇
eitaa.com/allame_tehrani/1521
🆔 @allame_tehrani
🔰زندگی انسانی و حيوانی؛ حيات دنيا و عليا
اگر انسان بخواهد در دنيا شرافتمندانه زيست كند و كردار خود را بر پايۀ فضيلت و پاكی قرار دهد، و در مقام عبوديّت و تسليم أوامر حقّ متعال فتور ننموده و سستی نورزد، و در سرّاء و ضرّاء با مردمان خدا شركت كند و با رياضات شرعيّه نفس خود را ادب كند، سراسر زندگی انسان مواجه با ناگواريها شده و بايد مرد خدا با قدم راستين در اين ميدان مجاهده گام بردارد. چون اينها راه بهشت و رضوان و مقدّمۀ طهارت و تهذيب نفس است؛ و تا نفس پاک نشود و مهذَّب نگردد، وصول به بهشت امكان‌پذير نخواهد بود.
ولی جهنّم مملوّ است از شهوات و لذّات بی‌بند و بار، و دروغ و غيبت، و خيانت و فسق و فجور، و قمار و شُرب خمر، و تعدّی به اموال و نواميس مردم، و تجاوز به حقوق زن و فرزند و همسايه و شريک و رفيق و عالِم و امام و پيمبر.
چشم بی‌بند و بار باز است، هرچه را بخواهد می‌بيند. و از اين روزنه دل هر چه بخواهد تمنّی می‌كند و نفسِ آمرۀ انسان برای موافقت خواهش دل بهر زشتی كه ديده ديده و دل خواسته امر می‌كند، تا بالأخره نفس خود را از زشتيها اشباع می‌نمايد؛ اينها همه از نتائج جهنّم است.
راه دوزخ، راه عنان گسيختگی و راه بی‌بند و باری و راه عدم تعهّد و فقدان مسؤوليّت است.
باری، كسی كه در دنيا روی ميزان صحيح مشی ننمايد و بر اساس وظائف انسانيّت عمل نكند، و خود را مهمل پنداشته و بی‌حساب و كتاب فرض كرده، و خود را از اين عالم شگفت‌انگيز و اين جهان عجيب با اين نظم بديع، جدا ديده و سرسری رفتار كند، در دستگاه انتظام اين عالَم مسؤول بوده و مورد مؤاخذه قرار خواهد گرفت و به پاداش و كيفر اعمال خود خواهد رسيد. اينست معنی جهنّم.
✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📚معادشناسی، ج۱، ص۱۲۲-۱۲۴
🆔 @allame_tehrani
🌍 معنای دنیا
معنای دنيا همين زندگی كردن بر اساس تخيّلات و شهوات و لذائذ فانيه، و غفلت از برنامۀ حقيقی انسانی و جهالت و غفلت از خداست.
📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۲۴
✍ مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🔰مـشـاهـدهٔ مـتـن کـامـل:👇
eitaa.com/allame_tehrani/1523
🆔 @allame_tehrani
🌍 معنای دنيای مذموم
در أخبار وارد شده است كه دنيا ملعون خداست. در ضمن وصايائی كه حضرت رسول صلّی‌الله‌‌عليه‌‌و‌آله‌‌و‌سلّم به أبوذر غفاری می‌كنند می‌فرمايند: يَا أَبَاذَرٍّ! إنَّ الدُّنْيَا مَلْعُونَةٌ، مَلْعُونٌ مَا فِيهَا.[1] «ای أبوذر! دنيا ملعون است و ملعون است هرچه در دنياست.»
در بسياری از روايات مذمّت دنيا شده است؛ دوری از دنيا را موجب سعادت و روی آوردن به آن را علّت شقاوت دانسته است.
معنای دنيا همين زندگی كردن بر اساس تخيّلات و شهوات و لذائذ فانيه، و غفلت از برنامۀ حقيقی انسانی و جهالت و غفلت از خداست.
معنای دنيا پيروی از مكتب احساس و عواطف حيوانی و غرائز بهيمی و دور بودن از منطق عقل است.
اين معنای دنياست، يعنی زندگی پست و دَنیّ، در مقابل زندگی عُليا يعنی حيات بلندپايه در سطح فضائل انسانی. و لذا در قرآن مجيد حيات دنيا را مقابل با آخرت شمرده است: يَعْلَمُونَ ظَـٰهِرًا مِّنَ الْحَيَو'ةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ عَنِ الآخِرَةِ هُمْ غَـٰفِلُونَ. [2]
حيات آخرت كه باطن دنياست، حيات عليا است، حيات انسان عقلانی است؛ ولی حيات دنيا كه حيات منطق احساسات است حيات نفسانی است.
منظور از دنيای مذموم، زندگی كردن روی زمين و از نعمتهای پروردگار منّان بهره‌برداری كردن نيست.
روی زمين زندگی كردن و با عمر طولانی با صحّت و سلامت زيست نمودن و در امان و فراغت بال و آرامش دل و اطمينان خاطر در روی زمين به سر بردن گناه نيست.
ما به اختيار خود روی زمين نيامده‌ايم و زندگی نمی‌كنيم و به اختيار خود نمی‌رويم؛ پس اين آمدن و رفتن، دنيای مذموم نيست.
زمين كه گناه نكرده است. كوهها، آبها، آبشارها، سبزه‌ها، مناظر عجيب و غريب روی زمين، باد و باران، و پيدايش فصول أربعه، و مناظر عجيب طلوع و غروب خورشيد، و ماه و ستارگان و كهكشان، گناه نكرده‌اند.
در روی زمين انبياء و ائمّه و اوليای خدا زندگی كرده و می‌كنند؛ آنها ملعون نيستند، و زندگی آنها روی زمين موجب منقصت و پستی آنها نخواهد بود. آنها دور از رحمت خدا نبوده و نيستند.
منظور از دنيا زندگی حيوانی است. يعنی انسانی كه بايد با دارا بودن قوای عقلانی به آخرين درجۀ قوس صعود رسيده و از آخرين ذروۀ مدارج و معارج انسانيّت بالا آيد، زندگی خود را پائين آورده و بر اساس منطق حيوان زندگی كند؛ و از انديشه‌مند شدن در اين عالم عجيبِ خلقت، و تفكّر و تأمّل در برنامه و هدف انسانی غفلت ورزيده، همّ و غمّ خود را خوردن و آشاميدن و به روی هم جستن قرار دهد، ايده و آرمان خود را كشتن و غارت كردن و تعدّی به ضعفاء نمودن قرار دهد. بر اساس تخيّلات واهيه و آرزوهای پوچ كه محالست صورت واقعيّت بخود بگيرد زندگی خود را ترتيب دهد.
📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۲۴
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1ـ كتاب «مكارم الأخلاق» شيخ طبرسی، طبع سنگی، ص 258، در ضمن وصيّت مفصّلی كه رسول خدا صلّي الله عليه و آله و سلّم به أبوذر غفاری می‌كنند می‌فرمايند: يا أباذَرٍّ! إنَّ الدُّنْيَا مَلْعونَةٌ، مَلْعونٌ ما فيها إلّا ما ابْتُغيَ بِهِ وَجْهُ اللّٰهِ ـ الحديث.
2ـ آيۀ 7، از سورۀ 30: الرّوم.
🆔 @allame_tehrani
✅ زندگی در روی زمين بر اساس تقوی و عدالت زندگی دنيا نيست
برای غالب از مردم اين معنی اشتباه شده و معنی زندگی دنيا را زندگی روی زمين و حيات مادّی ادراک كرده‌اند، و بنابراين چنين می‌فهمند كه منظور از مذمّت دنيا مذمّت حيات مادّی و تمتّع از مواهب مشروعۀ الهيّه در روی زمين است.
و اين توهّمی است بس غلط. بلكه زندگی روی زمين و تمتّع از آنچه خدا عنايت فرموده است اگر توأم با تقوی و ورع و عدالت و ملكات حسنه و عبوديّت در پيشگاه ذات مقدّس خداوندی باشد بهترين وسيله است برای رسيدن به بهشت و رضوان، و حقيقتش حيات علياست در مقابل حيات دنيا.
اين زمين با آثار و خصوصيّاتش، مهد پرورش پاكدلان و پاک‌كرداران بوده است؛ آنانكه يكسره به عالم أعلی رهسپار شده و آنی در حيات دنيا وارد نشده‌اند بلكه پيوسته با وجود تمتّع از مواهب الهيّۀ روی زمين در حيات عليا مقرّ و مأوی گزيده‌اند.
زندگی روی زمين و حيات مادّی و سلامت بدن و عمر طولانی وفراغت خيال، بهترين اساس آخرت و مايۀ سعادت و راه تكامل انسان است؛ بلكه تنها وسيلۀ راه كمال و سعادت است.
در روايات بسيار وارد شده است كه انبياء و ائمّه عليهمالسّلام كار می‌كردند، تجارت می‌نمودند، زراعت می‌كردند، گلّۀ گوسفند داشتند، باغستان و نخلستان ترتيب می‌دادند، قنات آب جاری می‌نمودند.
اگر اينها حيات دنيا بود، اگر مذموم و نكوهيده بود، چرا به چنين كرداری اقدام می‌نمودند؟
أميرالمؤمنين عليهالسّلام چقدر قنواتی جاری كردند و نخلستانهائی غرس كردند، ولی در حيات عليا، نه حيات دنيا. و منافع آن را بر فقرا و مساكين و ذوی‌القربی و ضعفاء وقف می‌نمودند.
روزی أميرالمؤمنين عليهالسّلام انبانی بدوش داشته می‌رفتند، يكی از دوستان به آن حضرت برخورد نموده گفت چه بدوش حمل می‌كنيد ؟ حضرت فرمود: يک نخلستان درخت خرما را بدوش می‌برم. اين انبان پر است از هستۀ خرما. می‌برم آنها را در ميان نخلستان بكارم، و خداوند بركت می‌دهد و از هر هسته‌ای يک درخت خرما می‌رويد.[1]
📚 معادشناسی، ج۱، ص۱۲۶
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- «وسآئل‌‌الشّيعة» كتاب التّجارة، أبواب مقدّمات، باب 10، حديث 1 و 2
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⛰ کوهنورد توحید
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔥 گناه و ثواب 🌸
💫 اثر رسیدن به عالم توحید
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
🔸گرایش به دنیا
گرایش نفس به دنیا و اعتماد او به مقاصد و اهداف دنیوی، موجب حصول صورت دنیادوستی و دنیاپرستی در نفس می‌گردد.
▪️مرحوم علامه طباطبایی (قدس سره)
📚 ترجمهٔ رساله الولایة، ص۶۷
🆔 @allame_tehrani
🎈 کار بیهوده
کلمه «لهو» به معنای هرچیز و هرکار بیهوده‌ای است که انسان را از کار مهم و مفیدش بازمی‌دارد. بنابراین یکی از موارد لهو همین زندگی مادی دنیاست؛ برای اینکه آدمی را با زرق و برق خود فریب می‌دهد و از زندگی باقی و دائمی بازمی‌دارد.
▪️حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین طباطبایی (قدس سره)
🆔 @allame_tehrani
💫 غایت دین توحید است
غایت دین توحید است؛ و توحید صِرف و خالص امری است بس عظیم که بدون سالها مجاهده و تعبّد به نوامیس دینی و عبادت خالصانهٔ حضرت حق، و شهود وجدانی، و تقویت قوای ذهنی و تفکیری حاصل نمی‌شود.
📚 سرالفتوح، ص۴۸
🆔 @allame_tehrani
🔸اعتماد به نفس🔸
در هیچ جای از قرآن اعتماد به نفس نیست. من نمی‌دانم این لفظ اعتماد به نفس از کجا آمده؟! چرا اعتماد انسان به نفس باشد؟ قرآن می‌گوید: اعتماد به خدا بکن! نفس را زیر پا بگذار! این نفس را فدای پروردگار بکن! اعتماد به نفس در مقابل اعتماد به خدا این اعتماد به بت است در مقابل حقیقت؛ آن نفسی که نورانی باشد و آیت خدا باشد اگر به او اعتماد کند اعتماد به خداست؛ آن نفسی که هنوز از مراحل اخلاص نگذشته، در پشت هزار تا سنگر محجوب است، اگر به این نفس اعتماد کند به هزار تا جهنم اعتماد کرده و این اعتماد چه فایده‌ای برای او دارد؟!
لذا در قرآن مجید اصلاً اعتماد به نفس نداریم، اعتماد به خداست:
«وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللَّه».
«وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لايَمُوتُ».
«وَ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ‌يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ ۖ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً».
«فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ».
ترجمهٔ همه این آیات این است که ای پیغمبر! قلبت را به خدا بده، «وَ تَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلاً»، از همهٔ عالم بِبُر و خودت را متصل به خدا کن و به سوی خدا منقطع شو و کارت را با خدا یکسره کن! این حرکت می‌دهد.
✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📚 آیین رستگاری، ص۳۴-۳۵
(مصاحباتی پیرامون سیر و سلوک إلی الله)
🆔 @allame_tehrani
💬 قبر ما همان افکار ماست
افراد بشر تا آخر عمر، همه در همان من چه کنم و مالم کم شد، همسایه به دیوار من تیشه زد، مالیاتم این طور شد، فلان کس به من بد گفت، خواهر زنم به من چنین گفت، شریکم به من چنین گفت، من اینجا نمی‌روم به تقاص اینکه او به من بد کرد، من جواب او را نمی‌دهم برای اینکه او فلان روز به من سلام نکرد، و این‌طور حرفها گرفتار هستند، و در همین افکار هم زندانی می‌شوند و در همین افکار هم می‌میرند؛ چون قبر انسان افکارش است؛ این قبری که ما را می‌برند در آن می‌گذارند، این قبر ما نیست، این قبر بدن ماست، بدن ما از خاک بوده و می‌رود در خاک؛ نفس ما هر درجه‌ای از علوّ که داشته باشد در همان می‌ماند؛ اگر نفس ما آلوده باشد، ما را در روحانیت نفس نمی‌برند؛ قبر ما همان افکار ماست، قبر ما همین خیالات ماست، قبر ما همین تو و منی‌هاست، از تو و منی باید گذشت و تو و منی را فدای خدا کرد، آن عالمی که خدا انسان را در آن جا می‌دهد، مناسب با یک حقیقتی است که انسان با آن حقیقت در هنگام مرگ منطوی است.
▪️مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📚 آیین رستگاری، ص۳۵-۳۶
(مصاحباتی پیرامون سیر و سلوک إلی الله)
🎥 مشاهدهٔ فایل صوتی-تصویری:👇
https://eitaa.com/allame_tehrani/189
🆔 @allame_tehrani
📺 برنامهٔ زندهٔ تلویزیونی «کلمه»
▫️کلمهٔ بیستم: فقیهِ عارف
▫️یادنامهٔ علامه سید محمدحسین حسینی طهرانی (رحمةالله‌علیه)
▫️مهمان: حجت‌الاسلام عبدالحمید واسطی
▫️میزبان: وحید یامین‌پور
🗓 یکشنبه ۲۷ فروردین ۱۴۰۲
⏰ ساعت ۲۳ - شبکهٔ یک سیما
@kalame_tv1
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸اعتماد به نفس🔸
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌸 تــوبــه
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📍کـسـب اطـلاعـات بـیـشـتـر:👇
https://eitaa.com/allame_tehrani/1517
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🕋 عالم ربانی دعوت به خدا می‌کند
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
📹 برنامهٔ تلویزیونی «کلمه»
🔰حیات علمی و عملی مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید مـحـمـدحـسـیـن حـسـیـنـی طـهـرانـی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🎙استاد واسطی حفظه‌الله
📍مشاهده در تلوبیون از طریق لینک زیر:👇
telewebion.com/episode/0x62b3ce1
🆔 @allame_tehrani
💫 سـیـر و سـلـوک
انسان در أثر ضعف إدراک، و از سوى ديگر غرور و هوس و تكبّر، تنها همين ظاهر حيات دنيا را مى‌بيند و در أثر پرداختن به مظاهر و اشتغال به كثرات اين عالم، از عالم ملكوت و آنچه براى او در آن عوالم مهيّا شده غافل مانده و آن قابليّت‌ها و استعدادهاى خداوندى را براى هميشه با خود دفن خواهد كرد. و لذا مرحوم علامه طهرانی مى‌فرمودند: «نوع أفراد بنى‌آدم، كال و نارس از دنيا مى‌روند. ميوهٔ كال غيرقابل‌استفاده است؛ نه طعم و مزه‌اى دارد و نه خاصيّتى، و قابل‌خوردن نيست.» يعنى انسانى كه قابليّت دارد مظهر أسماء و صفات حسناى حضرت پروردگار شود و بر مسند خلافت إلهى تكيه زند، با لذّت‌هاى حسّى خود را از إدراكات عقليّه محروم و در ويرانه‌هاى اين عالم حبس می‌كند.
فهرست
↓۱- عمل صالح و نيّت خالص، نردبان ترقّى به‌سوى خداوند
↓۲- ضرورت سلوک و طلب فناء و لقاء
↓۲.۱- نامهٔ قاضی سعید قمی (ره) و طلب راهنمائى از فیض کاشانی (ره)
↓۲.۲- نامهٔ عرفانی فیض کاشانی به قاضی سعید قمی
↓۳- هيچ مفرّى از اظهار فنا و فقر حقيقى وجود ندارد
↓۴- اكثر انسانها، كال و نارس از دنيا مى‌روند
↓۵- لقاء خداوند در همين نشئهٔ دنيا
↓۶- آخرت نقد است، و دنيا نه نقد است و نه نسيه
↓۷- ناكام كسى است كه به وصال حق نرسيده باشد
↓۸- طوائف سه‌گانهٔ مردم در دنيا
↓۹- روايت امام باقر عليهالسّلام در اوصاف اولياء الهى
↓۱۰- امام باقر عليهالسّلام: «دنيا در نزد اهل علم مانند سايهٔ ابرها مى‌باشد»
↓۱۱- نصائح امام باقر عليهالسّلام به جابر
↓۱۲- معناى فرمايش مرحوم علّامه (ره): «دنيا و آخرت را به اهلش واگذار كرديم!»
↓۱۳- راه وصول به معرفت خداوند، فناء و اندكاک أنانيّت انسان است
↓۱۴- لزوم صرف عمر در مسألهٔ توحيد
↓۱۵- شادابى حوزه‌هاى علميّه، در تدريس حكمت و عرفان است
↓۱۶- بيان اثرات و ثمرات توحيد، در نامهٔ مرحوم حدّاد (ره) به مرحوم علّامه (ره)
↓۱۷- نوشتارهای مرتبط
↓۱۸- پانویس
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 نور مجرد، ج۱، ص ۳۵۳ تا ۳۵۵ و ۳۶۹ تا ۳۸۵
📍مشاهده از طریق لینک زیر:👇
https://b2n.ir/seirosoluk
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💎 سیر و سلوک چیست؟
🎙مرحوم علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
🔰عمل صالح و نيّت خالص، نردبان ترقّى به‌سوى خداوند
قالَ اللهُ الحَکیم فى کتابِه الکَریم:
قُلْ إنَّمَآ أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَىَّ أَنَّمَا إِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ فَمَن كَانَ يَرْجُوا لِقَآءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَ لَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً.[۱]
«بگو اى پيامبر اينست و جز اين نيست كه من بشرى همانند شما مى‌باشم كه به من وحى مى‌شود كه فقط معبود شما، معبود واحد است. پس هركس كه به لقاى پروردگارش اميدوار مى‌باشد بايد عمل صالح بجا آورده و در عبادت پروردگارش احدى را با او ـ چه در فعل و صفت و اسم و چه در ذات ـ شريک قرار ندهد.»
اين آيهٔ شريفه از جمله آياتى است كه به سالكان راه خدا بشارت امكان لقاء حضرت پروردگار جلّ و عزّ را داده و راه و طريق آن را نيز بديشان مى‌آموزد و از غرر آيات كريمهٔ قرآن است.
در الدّرالمنثور از رسول خدا صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله‌وسلّم روايت می‌كند: لَو لَم يَنزِلْ عَلَى أُمَّتى إلّا خاتِمَةُ سورَةِ الكَهفِ لَكَفَتهُمْ.[۲]«اگر بر امّت من جز آيهٔ آخر سورهٔ كهف نازل نشده بود، برايشان كافى بود.»
خلاصه و عصارهٔ همه دستورات شرع و اصول سير و سلوک إلى اللـه همين دو دستورى است كه در اين آيهٔ شريفه بيان شده كه عبارت است از عمل صالح و نيّت خالص كه نردبان ترقّى به سوى خداوند و وصال و لقاء اوست.
امّا تفصيل اين إجمال مشتمل بر ظرائف و دقائقى است كه سالک بايد با تدبّر در قرآن كريم و مأثورات از اهل‌بيت عليهمالسّلام و مراجعه به اولياى كامل و باريافتگان حرم امن إلهى بدان برسد و برخى از دقائق آن نيز از نطاق بيان خارج بوده و فهم آن متوقّف بر عنايات ربّانيّه است.
علّامه والد أفاض‌اللـه‌علينامن‌علومه‌المنيفة كه خود تمثّل عينى توحيد و سلوک بودند، با فرمايشات ارزشمند خود در مجالس و محافل و با سيرهٔ عملى خود همواره دقائق آداب عبوديّت و سير إلى اللـه را به طالبين و مشتاقان مى‌آموختند و ميراث عظيم و گرانبهائى از اين لطائف و ظرائف از خود برجاى گذاشتند.
در این فصل در حدّ وسع و مجال ابتدا به شرح برخى از امّهات و اصول کلّى طریق سلوکى و عرفانى ایشان و سپس به برخى از دستورالعمل‌ها و ارشاداتشان همراه با توضیحاتى مى‌پردازیم، بحول الله و قوّته.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 نورمجرد، ج۱، ص۳۵۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱. آيهٔ ۱۱۰ از سورهٔ ۱۸: الكهف.
۲. الميزان، ج۱۳، ص۴۰۷.
🆔 @allame_tehrani