🕋 لقاء و زیارت خدا در همین نشئهٔ دنیا
مى‌فرمودند: انسان بايد اين راه را در همين نشئهٔ دنيا طىّ كند و همين‌جا به لقاء و زيارت خدا مشرّف شود.
يكبار در أواخر عمر شريفشان مى‌فرمودند: آيا آيهٔ كريمهٔ: وَ مَن يَخْرُجْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِراً إِلَى اللّٰهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللّٰهِ.[۱]«هر كس از مقرّ و مأواى خود خارج شده و به سوى خدا و رسول او هجرت كند و در ميان راه، مرگ او را فرا گيرد، أجر و پاداشش برخداست.» دلالت دارد بر اينكه سالكى كه در راه خدا آمده و هجرت إلى‌اللـه‌ورسوله نموده و قبل از حصول كمال از دنيا رفته‌است، در عالم برزخ مراحل سير نفسانى بسوى پروردگار را حتماً طىّ نموده و به فناء ذاتى مى‌رسد؟
خير! چنين دلالتى ندارد! جملهٔ: فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللّٰهِ كه جزاء شرط واقع شده تنها دلالت بر اين معنى دارد كه خداوند مزد و پاداش او را مى‌دهد و بيش از اين دلالتى ندارد. وقتى أجل انسان رسيد، نامهٔ عملش بسته مى‌شود و هرچه بوده و هرچه كرده، تا همان زمانى است كه از دنيا مى‌رود؛ و بيش از آن به فضل إلهى وابسته‌است و ضمانت و وعدهٔ قطعى ندارد. و لذا انسان بايد تلاش كند تا در همين نشئه به لقاء إلهى برسد.[۲]
كسى كه جمال أحديّت را در اين دنيا زيارت نكرده معلوم نيست بتواند در سراى ديگر زيارت كند. زيرا نشئهٔ دنيا، مقام كسب معرفت بوده و استعداد و لوازم هدايت و اهتداء در آن فراهم است، و دار عقبى دار جزاء است.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚نورمجرد، ج۱، ص۳۷۰-۳۷۱
ـــــــــــــ
▪️مشاهدهٔ پاورقی
🆔 @allame_tehrani
🔸لزوم استفاده از لحظه لحظهٔ عمر و هدر ندادن اوقات
مؤمن باید از لحظه لحظهٔ عمر خود کمال استفاده را ببرد و هیچ دقیقه و ثانیه را بى‌بهره نگذارد. اگر بنا بر آن باشد که انسان عمرش هدر نرود و از هر لحظهٔ آن در مسیر عبودیّت و تقّرب استفاده کند، باید در امور خود منظّم بوده و براى هر کارى برنامه‌اى خاصّ و معیّن داشته باشد. تداخل امور با یکدیگر و تعهّد نداشتن به انجام آنها در موقع معیّن، موجب هدر رفتن اوقات شده و سرمایهٔ عمر آدمى را ضایع مى‌نماید. مؤمن همیشه به عمرش ضنین است و اجازه نمى‌دهد که اوقاتش در غیر ضرورت صرف گردد.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 نورمجرد، ج۲، ص۵۴۳
🆔 @allame_tehrani
🔹مؤمن در وقت و عمر خود بخیل و ضنین است
...اگرچه جود و کرم و سماحت از صفات و علائم مؤمن است ولى از این روایت(۱) استفاده مى‌شود که: مؤمن باید در امر وقت و عمرش بخیل و ضنین باشد؛ زیرا عمر انسان سرمایهٔ آخرت و حیات ابدى اوست و هیچ کس مجاز نیست از آخرت خود جود و بخشش نماید.
علّامه والد حقیقةً این طور بودند. هیچ‌وقت ندیدیم وقت ایشان بدون استفاده بگذرد و فارغ و بیکار باشند یا به امرى غیرضرورى بپردازند، حتّى هنگامى که به اندرونى مى‌آمدند نیز غالباً کتابى همراهشان بود و اگر فارغ مى‌شدند مطالعه مى‌نمودند. در محافل و مجالس نیز اینطور بودند که تا لازم نمى‌شد صحبت نمى‌فرمودند و عمر شریف خود را با حرفها و سخنان غیرضرورى اتلاف نمى‌کردند؛ دائم‌المراقبه بودند و اگر سخنى ضرورى نبود به سکوت و ذکر و توجّه مشغول مى‌شدند و بهرهٔ خود را به نحو أوفى از انس و توجّه به حضرت حقّ مى‌بردند.
✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
📚 نورمجرد، ج۲، ص۵۴۴
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- فقرهٔ پایانی روایت شریفهٔ عنوان بصرى: «قُمْ عَنّى یا أَباعَبْدِاللَهِ فَقَدْ نَصَحْتُ لَکَ وَ لاتُفْسِدْ عَلَىَّ وِرْدى؛ فَإنّى امْرُوءٌ ضَنینٌ بِنَفْسى، وَ السَّلامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى.»(بحارالأنوار، ج۱، ص۲۲۶)
«اى أباعبدالله، از نزد من برخیز و ورد مرا (قرآن و اذکارى را که بجا مى‌آورم) بر من فاسد نکن؛ زیرا من مردى هستم که بر خودم ضنینم و نسبت به حساب عمر و وقتم مواظبت دارم که هدر نرفته و بیهوده تلف نشود، و سلام بر آن کسى باد که از راه هدایت پیروى نماید.»
🆔 @allame_tehrani
🔸استفاده از فرصت جوانی و گذر عمر
وقتی انسان سنّش بیشتر شود می‌بیند که عمرش فانی شده و از بین رفته و دستش خالیست!
هر چه عمر بیشتر شود محاسن هم سفیدتر می‌شود، این‌ها خبر است، پیغام رفتن است!
آن‌وقت می‌فهمد و می‌گوید کاش در جوانی بیشتر کار کرده بودیم! ای کاش یک «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّه» بیشتر گفته بودیم، این‌قدر هر چیزی را به فرداها نمی‌انداختیم.
▪️حضرت آیةالله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💫 کامل شوید...
🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله)
🆔 @allame_tehrani
الله شناسی-استادشفیعیان.mp3
25.44M
📗 تدریس کتاب «الله شناسی»
🎙استاد حاج شیخ روح‌الله شفیعیان
📼 جلسهٔ پنجم (۵)
📹 فایل تصویری جلسه (آپارات)
🔉 صوت جلسهٔ چهارم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🆔 @allame_tehrani
الله شناسی ج۱ (۶).mp3
21.94M
📗 تدریس کتاب «الله شناسی»
🎙استاد واسطی (حفظه‌الله)
📼 جلسهٔ ششم (۶)
📝 متن مکتوب جلسه (PDF)
📹 فایل تصویری جلسه (آپارات)
🔉 صوت جلسهٔ پنجم
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🔰اهم موضوعات مطرح شده:
🔸نحوهٔ جاری بودن ارادهٔ خدا
🔸قلب امام خزائن ملکوت است
🔸نیت‌ها شکل‌های زندگی را آشکار می‌کند
🔸رحمت: هر چیزی که سبب رفع نقص شود
🔸طریقهٔ ربط خالق و مخلوق در آیهٔ نور
🔸۵۰۰ آیهٔ قرآن، موضوع دورهٔ علوم و معارف
🔸وظیفهٔ طلاب: تلاش برای رساندن آیات و روایات به قلب‌ها
🔸نحوهٔ انتقال معارف به مردم
🔸خصوصیات منحصرهٔ تفسیر المیزان
🔸مراجعه به ۳۰ دورهٔ تفسیر توسط علامه طهرانی
🔸در نظر گرفتن ۱۰۰ عنوان رساله
🆔 @allame_tehrani
تفسیر ترجمه ای سوره حمد و بقره.pdf
1.78M
📖 تفسیر ترجمه‌ای سورهٔ حمد و بقره
(مبتنی بر تفسیر المیزان و تسنیم)
✍ استاد واسطی (حفظه‌الله)
#تفسیر #ترجمه
@imamsadegh_mosque
🆔 @allame_tehrani
تفسیر ترجمه ای سوره توبه - کل سوره.pdf
701.3K
📖 تفسیر ترجمه‌ای سورهٔ توبه (برائت)
✍ استاد واسطی (حفظه‌الله)
#تفسیر #ترجمه
@imamsadegh_mosque
🆔 @allame_tehrani
8.05M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍃 چرا به حضرت مهدی، «مهدی» می‌گویند؟
🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
🆔 @allame_tehrani
19.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰قانون توحید!
💬 حکایتی عجیب از آیت‌الله سید علی قاضی (قدس سره)
🎙حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة)
📝 مـتـن حـکـایـت
🆔 @allame_tehrani
✅ کسی که عرفان ندارد، نه دنیا دارد نه آخرت!
💬 حکایتی شنیدنی دربارهٔ حضرت آیت‌الله سید جمال‌الدین گلپایگانی (قدس‌الله‌سره)
🔰حالات والای توحیدی و معنوی مرحوم آیةالله سیّد جمال‌الدّین گلپایگانی (قدس سره)
مرحوم آیة الحقّ و الیقین آیة‌الله‌العظمی آقای سیّد جمال‌الدّین گلپایگانی تغمَّده‌الله‌برحمته از مردان پاک و منزّه و از مراجع عالیقدر نجف اشرف و در عین حال دارای روابط معنوی و باطنی با حضرت حقّ متعال بودند. مردی متین و استوار و مراقب و می‌توان او را جمال السّالکین إلی الله تعالی نام برد. اعمال او اسوه و الگوی صبر و تحمّل و ایثار و زهد و مراقبت و سعۀ نفس و دانش قوی بود.
حقّاً سیمای او نمونۀ ظاهر و بارزی از علماء راستین، و مشایخ طائفۀ حقّۀ مذهب جعفریّه بود. و آئینه و آیتی از سیر و سلوک أئمّۀ طاهرین سلام الله علیهم أجمعین، و یاد آورندۀ خدا و عالم آخرت بود.
هنوز چشمان اشک‌آلود آن مرحوم برای آشنایان، و ناله‌ها و سوزهای شبانه برای همسایگان که در محلۀ حُوَیْش نجف اشرف بودند حکایاتی است شنیدنی. تا این سنه که یکهزار و سیصد و نود و نه هجریّۀ قمریّه است بیست و دو سال است که رحلت نموده، (رحلت ایشان در بیست و نهم شهر محرّم الحرام سنۀ یکهزار و سیصد و هفتاد و هفت هجریّۀ قمریّه اتّفاق افتاد) و مقبرهٔ ایشان در وادی‌‌السّلام نجف است؛ رحمةُ الله علیه رحمةً واسعة.
نسبت به چنین مردان راستین خدا باید گفت که: عَاشَ سَعِیداً وَ مَاتَ سَعِیداً. زیرا تمنّای حرکت به سوی خدا، و رفع حجابهای ظلمانی و نورانی، و پیوستن به لقاء‌الله من جمیع الجهات، و ادراک مقام فناء و اندکاک أنانیّت در ذات اقدس حضرت حقّ سبحانه و تعالی اوّلین برنامۀ روش و منهاج او بود؛ و دعای اللّٰهُمَّ ارْزُقْنَا التَّجَافِیَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ، وَ الإنَابَةَ إلَی دَارِ الْخُلُودِ، وَ الاِسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ نُزُولِهِ(۱)، نه تنها ورد زبان، بلکه حال نفس، و تحقّق و شهود دل تابناک و ضمیر منوّرش بود.
پیوسته صحیفۀ سجّادیّه در مقابل او روی کتاب‌های مطالعه بود، و از مناجات خمسة‌عشر حضرت سجّاد بسیار لذّت می‌برد و غالباً آنها را می‌خواند و از حفظ بود، و بالأخصّ به مناجات هشتم که مناجات مُریدین است بسیار عشق می‌ورزید.
اطاق مطالعۀ همیشگی ایشان در بیرونی و طبقۀ فوقانی و اطاق محقّری بود، و بالأخصّ در تابستان گرم نجف سخت و مشکل بود. گرفتاری‌ها و شدائد از اطراف و اکناف روی‌‌آور بود، و در این اواخر به کسالت قلب و پرستات مبتلا بود و عمل جرّاحی پرستات نموده و روی تخت افتاده، و ادرار بوسیلۀ لوله‌ای در ظرفی زیر تخت می‌ریخت. و قرض ایشان چه برای امرار مخارج شخصی، و چه برای طلّاب به حدّ اعلی رسیده بود. و خانۀ مسکونی خود را به چهارصد دینار عراقی به جهت مصرف یک عمل جرّاحی که برای یکی از ارحامشان پیش‌آمد کرده بود، به رهن گذاشته بودند، و از جهات داخلیِ منزل نیز ناراحت و در شدائدی بسر می‌برد.
این حقیر در هفته یکی دوبار به خدمتش می‌رسیدم و تا اندازه‌ای برای من گفتگو داشت. در این حال که یک روز وارد شدم دیدم: در حالیکه به پشت روی تخت افتاده، و سنّ از هشتاد سال گذشته است، صحیفهٔ کوچک خود را می‌خوانَد و اشک می‌ریزد و در عالمی از سرور و بهجت و نشاط و لذّت است که حقّاً زبان از وصف آن عاجز است. کأنّه از شدّت انس با خدای تعالی، در پوست نمی‌گنجد و می‌خواهد به پرواز درآید.
سلام کردم، گفت: بنشین! ای فلان‌کس از حالات من که تو خبر داری (و در اینجا اشاره کرد به جمیع گرفتاری‌ها: از مرض و جرّاحی، و تنهائی، و ناملایم بودن وضع داخلی، و هوای گرم، و قرض فراوان، و گرو رفتن منزل و غیرها).
عرض کردم: آری! و سپس با یک تبسّم ملیحی رو به من کرد و فرمود:
من خوشم، خوش؛ کسی که عرفان ندارد، نه دنیا دارد نه آخرت!
📚 معاد‌شناسی، ج۹، ص۱۱۵
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱- از ادعيهٔ حضرت امام زين‌العابدين عليه‌السلام است كه در سجده تكرار می‌نمودند و ترجمه‌اش اين است: بار پروردگارا! به ما روزی كن كه پهلو از اين خانۀ غرور دنيا تهی كنيم و به سوی خانۀ جاودان آخرت مجدانه دل دهيم، و استعداد مرگ را قبل از رسيدن آن به ما عنايت فرما.
📹 مشاهدهٔ کلیپ تصویری
📝 متن کوتاه دیگر
🆔 @allame_tehrani