حضرت امام حسن عسکری علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل می کند که فرمود: (در روز قیامت) ماه رمضان در بهترین چهره محشور می شود، و آن را بر زمین بلندی می برند که مخفی نماند و همه، او را ببینند. پس خداوند امر می کند و بر وی از پوشش و خلعت ها و انواع دیباها و لباس های بهشتی می پوشانند به گونه ای که در بزرگی آنگونه می شود که چشمی ندیده و گوشی نشنیده و قلبی کنه آن را درک نکرده است. در این هنگام از میانه عرش به منادی گفته می شود: ندا کن، پس ندا می کند: ای گروه خلائق! آیا او را می شناسید؟ خلائق می گویند: ای دعوت کننده پروردگار ما! ما او را نمی شناسیم. منادی می گوید: او ماه رمضان است. چه بسیار که به واسطه او خوشبخت شدند، و چه بسیار که به واسطه او بدبخت شدند. آگاه باشید، هر مؤمنی که بندگی خدا را در ماه رمضان بزرگ داشته است، نزد ماه رمضان بیاید و بهره اش را از این خلعت های بهشتی بردارد، و مطابق با میزان بندگی و تلاش خود در ماه رمضان این خلعت ها را قسمت کنید. پس مؤمنینی که مطیع اوامر الهی بوده اند به نزد وی آمده و به مقدار طاعتشان در دنیا از آن خلعت ها بر می دارند. یک عدّه، ده هزار تا، یک عدّه، بیشتر و یک عدّه، کمتر برداشته و خداوند به بخشندگی و کرامتش ایشان را بزرگ می دارد. بدانید عدّه ای نیز می باشند که به دنبال برداشتن آن خلعت ها می روند و اینگونه می پندارند که ما نیز به خدا ایمان داشته و موحّد می باشیم و به برتری این ماه اعتراف داریم. پس از آن خلعت ها برداشته و می پوشند. امّا ناگهان آن خلعت ها در تن آنها به آتش و مس گداخته تبدیل می شود و از این پوشش ها، به تعداد تمام نخ های آنها، مار و عقرب بیرون می آید. تعداد لباس های این افراد نیز به مقدار جرم ایشان می باشد و لذا هرکس جرمش بیشتر، لباس هایش بیشتر. بعضی هزار لباس، بعضی ده هزار لباس و بعضی بیشتر و یا کمتر نصیبشان می شود. این لباس ها بر بدن های ایشان سنگینی می کند و سنگینی آن به میزان سنگینی کوه های استوار بر ضعیف ترینِ از مردان خواهد بود. اگر خداوند حکم نکرده بود که اینها نمیرند، هرآینه از کمترین مقدار این سنگینی و عذاب می مردند. سپس به تعداد تارهای این لباس هایی که از مس گداخته و پاره های آتش می باشند، درندگان جهنّمی نظیر افعی، عقرب، شیر، پلنگ و گرگ خارج می شود. یک حیوان او را نیش می زند، یکی می درد، یکی پاره پاره می کند، و یکی له می کند. پس می گویند: ای ولیّ ما! چه شد که این لباس ها برای ما تغییر یافت، درحالیکه برای آنها به بهترین لباس های بهشتی مبدّل گردید؟ برای ما به پاره های آتش و مس گداخته تبدیل شد، درحالیکه برای آنان به لباس فاخر و خوشایند مبدّل گردید؟ پس به ایشان اینچنین پاسخ داده می شود: ایشان در ماه رمضان اطاعت خدا می کردند، و شما معصیت او می کردید. آنها عفّت داشتند، و شما زنا می کردید. آنها از خداوند پروا داشتند، و شما نسبت به خداوند جری بودید. آنها از دزدی پرهیز می کردند، و شما دزدی می کردید. آنها به بندگان خدا ظلم نمی کردند، و شما ظلم می کردید. بدیهی است که آن لباس ها نتیجه افعال نیک ایشان، و این عذاب ها نتیجه افعال قبیح شما می باشد. لذا ایشان دائماً در بهشت بوده، پیر نمی شوند و چیزی برای آنها تغییر نیافته و از بهشت خارج نمی شوند و بدون اضطراب و غم در آنجا خواهند بود، و در بهشت به واسطه خوفی که (در دنیا) داشتند، گردش می کنند، درحالیکه شاد و ایمن و مطمئن می باشند، و نه خوفی و نه حزنی خواهند داشت. امّا شما دائماً در آتش جهنّم بوده، عذاب شده، خوار گردیده، از آتش جهنم به بخش بسیار سرد جهنم منتقل شده، با آب جوش خود را شستشو داده، از میوه تلخ و بدطعمِ جهنّم خورده، و پتک های جهنّمی بر سرتان خورده، به انواع عذاب معاقَب می شوید. در جهنّم زنده هستید درحالیکه تا ابد نخواهید مرد، مگرآن کس از شما که شامل رحمت پروردگار جهانیان شود، و به واسطه شفاعت محمّد صلّی الله علیه و آله، برترین انبیا، بعد از عذاب دردناک و عقوبت شدید از جهنم خارج شود. (بحارالأنوار، ج96، ص373-375 به نقل از تفسیر الامام العسکری علیه السلام)

يك مهمانى مخصوص پادشاه جهان سالى يك بار به رعيت هايش به مدت يك ماه، مهمانى مخصوصى مى‏دهد . مهمانان بايد از اذان صبح تا اذان مغرب منتظر سفره غذا بمانند . در اين مدت مرتب از طرف پادشاه جهان به مهمانها هديه‏ ها داده مى‏شود . براى هر نفس زدن يك هديه . براى خوابيدن يك هديه . براى قرآن خواندن هديه بزرگتر . براى نماز خواندن هم يك هديه . براى صله رحم و عيادت مريض و شركت در مجلس علم و شركت در كارهاى خير هر كدام هداياى جداگانه داده مى‏شود . متاسفانه عده زيادى از رعيت‏ها بخاطر غفلت و جهل و نادانى و دشمنى با پادشاه جهان در اين مهمانى شركت نمى‏كنند و از اين هداياى بزرگ و ابدى بى ‏نصيب مى‏مانند . ا كثر اينها كسانى هستند كه زندگى چند روزه دنيا را بر زندگى ابدى در بهشت و استفاده از هداياى خداوند، ترجيح مى‏دهند . آنها مانند حيوانات مى‏خورند و مى‏چرند و از نعمتهاى پادشاه جهان استفاده مى‏كنند ولى نمك خورده و نمكدان مى‏شكنند و با پادشاه عالميان دشمنى مى‏ورزند و او و نمايندگانش را انكار مى‏كنند و گاه پا را از اين فراتر گذاشته و نمايندگان او را اذيت و آزار نموده و مى‏كشند . در مقابل، پادشاه جهان به عده ‏اى از آنها فرصت مى‏دهد تا قبل از مردن خود را اصلاح كنند و دست از دشمنى با او بردارند و عده‏ اى ديگر را بخاطر اعمال بدشان و براى عبرت ديگران مجازات مى‏كند . عده‏ اى از آن دسته‏ اى كه خداوند سبحان به آنها مهلت مى‏دهد بعد از مدتى توبه كرده و با پادشاه جهان آشتى مى‏كنند و همه ساله در مهمانى او شر كت مى‏كنند و رعيت خوبى مى‏شوند . ولى عده ‏اى ديگر به لجاجت و انكار خود ادامه داده تا عاقبت با اين وضع از دنيا مى‏روند . با آرزوى اين كه مهمان خوبى براى پادشاه جهان باشيم .....https://ketabsarfipoor.ir/

رسول خدا نمی خوابید تا مسبحات را قرائت کند و می فرمود: در این سوره ها آیه ای است که از هزار آیه برتر است. گفتند مسبحات کدام سوره ها است فرمود: سوره حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن.( سنن النبی، علامه سید محمدحسین طباطبایی، ترجمه حسین استادولی، ص 158. و از جابر نقل شده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله نمی خوابید تا سوره تبارک و الم تنزیل را قرائت کند.( سنن النبی، علامه سید محمدحسین طباطبایی، ترجمه حسین استادولی، ص 158. امام علی علیه السلام چنان بود که دو ثلث آخر شب را به نماز و مناجات و تلاوت قرآن مشغول بود و ثلث اول شب را استراحت می کرد.( شواهد التنزیل، ترجمه روحانی، ص 271 هنگامی که فرق مبارک امام علی علیه السلام را در چنین ایامی شکافتند و بشریت را تا ابد عزادار کردند ایشان باز هم آیات الهی را زمزمه می کرد و این آیات را تلاوت فرمود: «منها خلقنکم و فیها نعیدکم و منها نخرجکم تاره اخری» و نیز آیه «هذا ما وعدنا اللّه و رسوله و صدق اللّه و رسوله». ابی عبد الرحمن سلمی که خود از قاریان بزرگ جهان اسلام است می گوید: کسی را ندیده ام که قرآن را بیش از علی بن ابیطالب علیه السلام بخواند.( ی شهری، موسوعه الامام علی بن ابیطالب، ج 10، ص 57. یکی از زیباترین مظاهر عشق به تلاوت قرآن در شب عاشورا جلوه نمود. حضرت سید الشهدا علیه السلام آن شب را از سپاه کوفه فرصت خواست تا بتواند تا صبح قرآن بخواند و با خدای خود رازو نیاز کند. آن شب از خیمه های یاران امام حسین علیه السلام صدای صوت قرآن و ذکر و دعا زیاد شنیده می شد.( شهید مطهری، مرتضی، تفسیر سوره نحل، ص 105. در مسیر مدینه به کوفه هنگامی که خبر شهادت مسلم بن عقیل را به امام حسین علیه السلام دادند این آیه شریفه را تلاوت فرمود: من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوااللّه علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا.( مجموعه آثار شهید مطهری، ج 17، ص 149. امام زین العابدین علیه السلام می فرمود: لومات من بین المشرق و المغرب لما استوحشت بعد ان یکون القرآن معی. اگر همه آنان که میان مشرق و مغرب عالم اند بمیرند [و من تنها بمانم] بیمی به دل راه نمی دهم بعد از آنکه قرآن در کنار من است.( بحار الانوار، ج 46، ص 107. مالک پیشوای فرقه مالکیه می گوید: من مدتی نزد امام صادق علیه السلام رفت و آمد داشتم. در این مدت وی را ندیدیم مگر در یکی از سه حالت؛ یا در حال نماز بود، یا در حال سکوت به سر می برد و یا آن که قرآن تلاوت می کرد.( بحار الانوار، ج 17، ص 32. معاویه بن عمار می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: هر کس قرآن را بخواند بی نیاز باشد و دیگر نیازی پس از آن برای او نباشد وگرنه (اگر قرآن او را بی نیاز نسازد) هیچ چیز بی نیاز کننده او نخواهد بود. ثواب الاعمال، ترجمه غفاری، ص 230. امام موسی بن جعفر علیهماالسلام مدتی از عمر گرامی خود را در زندان های هارون گذراند. تمام کسانی که خبری از امام در آن سالها گفته یا نوشته اند عبادت خدا و تلاوت قرآن را برنامه روزانه امام گزارش کرده اند. پس از آن که فضل بن ربیع حاضر به قتل امام نشد، هارون دستور داد که حضرت را نزد فضل بن یحیی برمکی فرستاده و زندانی کنند. فضل بن یحیی یکی از اطاق های خانه خود را به آن حضرت اختصاص داد و در ضمن دستور داد مواظب اعمال آن حضرت باشند. به او خبر دادند این مرد در همه شبانه روز کارش نماز و دعا و تلاوت قرآن است. ثواب الاعمال، ترجمه غفاری، ص 230. در کتاب عیون اخبارالرضا آمده: مأمون هرگاه امام رضا علیه السلام را می آزمود و از او درباره چیزی سؤل می کرد امام پاسخ او را از قرآن می داد. صدوق، عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 193. رجاء بن ضحاک نیز می گوید: حضرت رضا علیه السلام در راه خراسان چون به میان رختخواب می رفت تلاوت بسیار می فرمود و چون به آیه ای می رسید که در آن ذکر بهشت یا دوزخ بود می گریست و از خدا تقاضای بهشت و دوری از جهنم می نمود. حار الانوار، ج 92، ص 218، باب 27 امام هادی علیه السلام نیز بعد از نماز صبح نمی خوابید و به تعقیب و ذکر و تلاوت قرآن مشغول می شد و این روش و برنامه هر روز آن بزرگوار بود. تاریخ زندگی ائمه علیهم السلام، ص 264 درباره امام عسکری علیه السلام نقل شده آن گاه که مردم را مژده می داد و یا آنان را از عذاب خدا می ترساند قرآن تلاوت می کرد. شذرات الذهب، ج 2 ص 128

🌙 شَهۡرُ رَمَضٰانَ اَلَّذی اُنۡزِلَ فیهِ القُرۡآنُ هُدًی لِلۡنّٰاسِ وَ بیِّنٰاتٍ مِنَ الهُدیٰ وَ الفُرۡقٰانۡ 💠با سلام و دعای خیر 🌙حلول ماه مبارک رمضان و آغاز ماه ضیافت الهی و هم نشینی با قرآن را به شما و خانواده محترمتان و تهنیت عرض نموده و از درگاه خداوند متعال برای شما و خانواده های محترم سلامتی و تندرستی و عاقبت بخیری مسالت می نمایم. 🌹🙏 التماس دعا🙏🌹

#ماه_رمضان ⁉️چرا باید #روزه بگیریم ؟ 🔹 یعنی چی که از صبح تا شب گرسنگی بکشیم ؟ 🔈 پاسخ استاد رحیم‌پور رو ببینید ... 🔻🔻🔻🔻🔻

ریختن گلاب بر سر و صورت در روز اول رمضان (مفاتیح الجنان) اعمال مخصوصه ماه رمضان: روز اول و در آن چند عمل است؛ دوم- كفى از گلاب بر رو بزند تا از خوارى و پريشانى نجات يابد و قدرى هم بر سر خود بزند تا در آن سال از سرسام (برسام) ايمن شود

امام رضا علیه السلام ـ به نقل از پدرانش علیهم السلام، از امام على علیه السلام ـ : روزى ، پیامبر خدا براى ما خطبه خواند و فرمود : «اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ، شب هایش برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است . ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده اید . نَفَس هایتان در آن ، تسبیح است ، خوابتان در آن ، عبادت ، عملتان در آن ، پذیرفته و دعایتان در آن ، مورد اجابت است . پس با نیّت هاى راست و دل هاى پاک ، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش ، توفیقتان دهد ؛ چرا که بدبخت ، کسى است که در این ماه بزرگ ، از آمرزش الهى محروم بماند . با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه ، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید ؛ به نیازمندان و بینوایانتان صدقه بدهید ؛ به بزرگان خود احترام ، و بر کوچک هایتان ترحّم ، و به بستگانتان نیکى کنید ؛ زبانتان را نگه دارید ؛ چشم هایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست ، بپوشانید ؛ گوش هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست ، فرو بندید ؛ به یتیمان مردم ، محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند ؛ از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید ؛ در هنگام نمازها ، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید ، که آن هنگام (وقت نماز) ، برترینِ ساعت هاست و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى نگرد و هر گاه با او مناجات کنند ، پاسخشان مى دهد و چون او را صدا بزنند ، جوابشان مى گوید و چون او را بخوانند ، اجابتشان مى کند . اى مردم! جان هاى شما در گرو کارهاى شماست ، پس با آمرزش خواهى خود ، آنها را آزاد سازید ؛ و پشت هاى شما از بار گناهانتان سنگین است ، پس با طول دادن سجده هاى خود ، آنها را سبک کنید ، و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود ، سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمى کند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب ]مى ایستند ، آنان را با آتش ، هراسان نمى سازد . اى مردم ! هر که از شما در این ماه ، روزه دارى را افطار دهد ، پاداش او براى آن ، نزد خدا ، آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست» . پس گفتند : اى پیامبر خدا ! همه ما توانایىِ این کار را نداریم! پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود : «خود را از آتش نگه دارید ، هر چند با یک دانه خرما ؛ مخود را از آتش نگه دارید ، هر چند با یک جرعه آب . اى مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه ، نیکو سازد ، براى او وسیله عبور از صراط خواهد بود ، در آن روز که گام ها بر صراط مى لغزد ؛ و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد ، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت ؛ و هر کس در این ماه ، شرّ خود را [از دیگران] باز دارد ، خداوند در روز دیدارش ، غضب خویش را از او باز خواهد داشت ؛ و هر که در این ماه ، یتیمى را گرامى بدارد ، در روز دیدار ، خداوند ، گرامى اش خواهد داشت ؛ و هر که در آن به خویشاوند خود نیکى کند ، در روز دیدار ، خداوند با رحمتش به او نیکى خواهد کرد ؛ و هر کس در آن از خویشان خود ببُرد ، خداوند در روز دیدار ، رحمتش را از او قطع خواهد نمود ؛ و هر کس در آن ، نماز مستحبّى بخواند ، براى او دورى از آتش ، نوشته مى شود ؛ و هر کس واجبى را در آن ادا کند ، پاداش کسى را دارد که هفتاد واجب را در ماه هاى دیگر ، ادا کرده است ؛ و هر کس در آن بر من زیاد صلوات بفرستد ، خداوند در روزى که وزنه اعمال ، سبک مى شود ، وزنه اعمال او را بیفزاید ؛ و هر کس در آن ، آیه اى از قرآن تلاوت کند ، پاداش کسى را دارد که در ماه هاى دیگر ، ختم قرآن کرده است . اى مردم! در این ماه ، درهاى بهشت ، بازند . پس ، از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نبندد ؛ و درهاى دوزخ ، بسته اند . پس ، از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما نگشاید ؛ و شیطان ها در بندند . پس ، از پروردگارتان بخواهید که آنها را بر شما مسلّط نسازد» . من(علی .ع) برخاستم و گفتم : اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟فرمود : «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه ، پرهیز از حرام هاى الهى است» . سپس گریست . گفتم : اى پیامبر خدا! سبب گریه شما چیست؟ فرمود : «اى على! بر این مى گریم که حرمت تو را در این ماه مى شکنند . گویا مى بینم تو در حال نماز براى پروردگار خویشى ، که نگون بخت ترینِ اوّلین و آخرین ، همو که برادر پى کننده ناقه قوم ثمود است ، برمى خیزد و بر فرق سرت ضربتى مى زند و محاسنت ، از خون سرت ، رنگین مى شود» . گفتم : اى پیامبر خدا! آیا در آن حالت ، دینم سالم است؟ فرمود : «دینت ، سالم است» .

مراجع عظام تقلید در این زمینه می‌گویند: مسافری که قصد دارد ده روز در محلی بماند، اگر بخواهد به بیرون از آن محل رفت و آمد داشته باشد، در فرض‌های ذیل نمازش کامل و روزه‌اش صحیح است: الف) پس از قصد اقامت ده روز و پس از خواندن یک نماز چهار رکعتی، تصمیم گرفته باشد به بیرون از آن منطقه (به فاصله کمتر از 22.5 کیلومتر) رفت و آمد داشته باشد.[1] ب) از ابتدا قصد داشته که در بین ده روز به اطراف محل اقامتش برود، اما جایی که می‌خواهد برود، عرفاً بخشی از همان منطقه اقامتی او شمرده می‌شود.[2] ج) از ابتدا قصد داشته که در بین ده روز به جایی برود که عُرفاً بخشی از محل اقامتش نیست و فاصله‌اش کمتر از مسافت شرعی است، که در این صورت اگر مقدار زمان یا تعداد رفت و آمدش به اندازه‌ای نشود که عرفاً منافی با قصد اقامتش باشد، نماز او تمام و روزه‌اش صحیح است. البته در تفسیر و تعیین این مقدار عرفی، مراجع تقلید نظرات متفاوتی به شرح ذیل ارائه نموده‌اند:[3] 1. آیات عظام امام خمینی، خویی، تبریزی، وحید، فاضل و نوری: (بیش از دو ساعت طول نکشد)؛ آیات عظام امام خمینی و نوری: (و فقط برای یک مرتبه باشد). 2. آیت الله خامنه‌ای: (مجموع ساعات خروج از شش، هفت ساعت بیشتر نشود). 3. آیت الله سیستانی: (یک روز یا یک شب، کامل نشود و در صورت تکرار طوری نباشد که عرفاً بگویند در دو جا اقامت دارد). 4. آیت الله اراکی: (در همان روز برگردد). 5. آیت الله بهجت: (چنانچه بیشتر روز را در محلّ اقامت باشد، نمازش تمام است). 6. آیت الله زنجانی: (همین‌که خوابگاهش در محل اقامت باشد کافی است و لازم نیست تصمیم داشته باشد در روز یا اوایل شب به محل اقامت برگردد، هر چند هر روز به خارج از محل برود). 7. آیت الله مکارم: (اگر رفتن به آن مکان طوری است که خودش مسافرت محسوب می‌شود باید تمام ده روز را شکسته بخواند). 8. آیات عظام گلپایگانی و صافی: (اگر از اوّل قصد بیرون رفتن از آن محلّ را داشته باشد، نمازش شکسته است، هر چند به حدّ ترخّص نرسد). شایان ذکر است، نظر آیت الله هادوی تهرانی درباره این پرسش، چنین است: چون از ابتدا می‌دانستید که چنین سفرهایی برایتان پیش خواهد آمد، در صورتی که این سفرها بیش از دو یا سه ساعت در روز نباشد و فاصلۀ محل اقامت شما تا آن اماکن کمتر از نصف مسافت شرعی یعنی 350 کیلومتر باشد، روزه صحیح است

🎧 ماجرای قرائت معروفی که بعد از روضه #امام_حسین علیه‌السلام خوانده شد! 🔺تلاوت مجلسی معروفی که همه ما آن را شنیده ایم! 🔊 لطفا در سکوت و آرامش این چند دقیقه را بشنوید

اثر گوش دادن به غیبت! آیت الله میرزا جواد اقا ملکی تبریزی(ره): 🌺روزی از جایی می گذشتم دو نفر با هم راجع به شخصی #صحبت می کردند. صحبت های آنها به گوشم خورد و #چـــــهل روز عقب افـــــتادم. 📚افلاکیان خاک نشین ص ۹۵

سلام الله علیه روزى آيت اللّه ميلانى هنگامى كه نزدشان نام امام خمينى برده شد فرمودند : سلام اللّه عليه . . . پس شخصی به آيت اللّه ميلانى اعتراض كرد . ايشان فرمودند : ساكت باشيد فلانى ! اينجا مسئله تقليد در بين نيست كه گفته شود فلانى اعلم است يا من ؟ اينجا بحث رهبرى است و چنين نيست كه هر مجتهدى لياقت رهبرى داشته باشد ، لياقت رهبرى را تنها فقيه سياستمداراى داراست كه عالم به زمان خويش باشد و در راه خدا از ملامت ملامتگران هراس نداشته باشد و اكنون اين مشخصات در كسى جز آيت اللّه خمينى نيست . . .

حضور امام زمان علیه السلام در مجلس عزای جدش در کرمانشاه:حضور امام زمان علیه السلام در مجلس عزای جدش در کرمانشاه آیت الله سید حسین حائری کرمانشاهی می گویند: بر اثر اوضاع سالیان اخیر و ورود فرهنگ غرب و اهانت های آشکار و پنهان روزنامه ها و جراید به دین و مبانی شریعت و مجالس عزای حسینی، دینمداری در مردم رو به تنزل گذاشته است.من تنها کاری که فعلا در خود توان انجامش را می بینم این است که در ایام منتسب به اهل البیت(ع) مراسم مفصل برگزار کرده تا مردم به جای حضور در جاهای دگر، جایی داشته باشند و بیایند.همیشه اینگونه نیست که میل به خلاف در بین مردم به علت هوای نفسانی باشد بلکه در مواردی به علت نبود جایگزین مناسب، مردم از روی نبود سرگرمی کافی مجبور به سرگرم نمودن خود به ملاهی و مناهی می شوند.دهه محرم امسال را نیز مراسم عزای شهدای کربلا در منزل ما برقرار است.من بر عکس علمای کرمانشاه که در مجالس جای خاصی می نشینند، در مراسم دهه محرم دم در ورودی خانه از سمت حیاط سرپا ایستاده و مثل یک خادم به مردم خوش آمد می گویم.شاید به همین دلیل است که اقبال مردم به مجلس ما بیش از سایر مجالس و مراسم است .راستی این نکته را بگویم که چون کرمانشاه در مسیر کاروان های زیارتی عتبات و حج قرار دارد، قوافل زیارتی و بزرگان حاضر در آنها معمولا بر منزل ما نیز ورود می نمایند و بخصوص با توجه به سابقه تحصیلی من در عتبات، علمایی که برای زیارت یا درس به عتبات می روند و یا از عتبات بر می گردند در منزل مهمان من هستند.البته کم نیستند افرادی نیز که بدون آشنایی در این مضیاف حاضر می شوند. مراسم عزای امسال مفصل است.هر روز چند روضه خوان و چند مداح و منبری به مراسم عزا پرداخته و مردم فوج فوج در مجلس شرکت می کنند.حتی کوچه هم پر از مردم عزادار است و از بس ترافیک عزادار ایجاد شده که دسته ها میان کوچه منتظرند تا دسته ای که داخل منزل است عزاداری کرده و چای و پذیرایی که انجام شد، بیرون برود و این دسته جدید وارد شود.من هم از ابتدای مراسم تا چند ساعت بعد از ظهر همینطور سرپا در ورودی داخلی منزل ایستاده ام. در همین دهه سیدی از نجف وارد منزل شد-اهل رشت بود شاید- و در آنجا ساکن شد.چند روز بعد یک عالم دیگر از نجف منزل من آمده و سید را شناخت.به من گفت: او را می شناسی؟ گفتم سابقه آشنایی با وی را ندارم. گفت: یکی از مرتاضین مهم شهر نجف است و در ظاهر شغل عطاری دارد ولی شغل اصلی اش چیز دیگر است.حالات عجیبی دارد.معمولا چند روز در نجف است و یک دفعه غیب شده و بعد از مدتی دوباره پیدا می شود. من پس از این قضیه در احترام به آن سید بیش از پیش کوشیدم.روزی به وی گفتم برخی شما را از مرتاضین می دانند.به شدت این مطلب را رد کرد ولی چون اصرار مرا دید، گفت من دوازده سال در نجف ریاضت کشیده ام و شرط تکمیل و نتیجه دهی ریاضت حدااقل دوازده سال است و در کمتر از این مدت کسی به مقامی نمی رسد! از کرامتش پرسیدم ولی مخفی می کرد و نمی گفت فقط گفت احضار ارواح برایم مقدور است.من با توجه به اینکه در این روزگار خیلی زحمت می کشیدم و در مجالس عزای هفت-هشت ساعته، سرپا بودم.به علاوه برپایی این مجالس نیز از لحاظ مخارج برایم سنگین بود در دلم بود که آیا امامان(ع) از دست من و این شیوه راضی هستند یا نه؟ و این مجلس نزد آنها قبول است؟ به سید گفتم.او گفت احضار جن ممکن است ولی جن دروغ می گوید.احضار ملائکه نیز مقدورم است ولی آنها اهل عبادتند و شایسته نیست از عبادتشان باز داریم.اما من معمولا روح علمای بزرگ و صاحبدل را احضار می کنم و سوالات خود را می پرسم.مثل میرزا حبیب الله رشتی و میرزای شیرازی دوم و سید اسماعیل صدر و سید علی داماد تبریزی (یا سید محمد پیغمبر خامنه ای). سید روز بعد به من گفت من از علما پرسیدم و فرمودند که مجلس و زحمات شما نزد اهل البیت-ع- قبول است و خود حضرت ولی عصر(عج) نیز روز نهم یا دهم در همین مجلس حضور خواهند یافت.با شوق و ذوق بی حد پرسیدم چرا روزش را دقیقا سوال نکردید؟گفت:امشب می پرسم. رسمش این بود که در اطاق خالی بی گرد و خاکی که یک حصیر داشت می رفت و می پرسید.صبح روز بعد-که 5 محرم بود- گفت:دیشب پرسیدم.حالا هر چه می گویم بنویس.

روز نهم در فلان ساعت که کنار درب ورودی نشسته اید یک دفعه لرزشی بر بدنتان مستولی شده و تمام بدنتان تکان می خورد.در این وقت به منتها الیه جایی که بین مردان و زنان حائل گذاشته شده نگاه کنید در آن نقطه از مجلس ده- دوازده نفر به یک هیئت و شکل و در لباسی شبیه لباس کردی(تقریبا مثل قبا و یک کلاه نمدی بر سر و یک شال دور کمر) نشسته اند و یکی از آنها حضرت حجت ارواحنا فداه است.در همین ساعتی که آقا تشریف دارند دو روضه خوان روضه می خوانند ولی بر خلاف قرار قبلی و رسم معهود که از حضرت ابوالفضل خوانده می شود اصلا گرد روضه نرفته و تماما از حضرت بقیه الله می گویند.شور مجلس هم امروز از باقی ایام بیشتر است.اشرف الواعظین شیرازی هم که هر روز یک ساعت بعد از ظهر می اید امروز زودتر آمده و در منبر از امام زمان می گوید. شما در حین ورود به محضر ایشان رفته و مراسم ادب به جای آورید.در ضمن ایشان یک ساعت نشسته و بیرون رفتنشان را شما متوجه نمی شوید.من تمام اینها را نوشتم و هر از گاهی مرور می کردم؛و برای رسیدن موعد قرار عاشقی روزشماری می کردم.بخصوص شب قبل از روز نهم که گفتنی نیست.دوش ز درد دل مها تا به سحر نخفته ام... در روز نهم مثل روزهای قبل من ورودی منزل ایستاده ام و مردم داخل و خارج می شوند که یک دفعه در بدن خودم لرزش شدیدی حس کردم.فورا به آن نقطه معهود نگاه کردم و چند شخص در لباس معمول کرمانشاهی ها دیدم که دایره وار نشسته اند.گندمگون و قوی استخوان و در سنین نزدیک به چهل نشان می دادند.همین که نگاه کردم به من تبسمی نموده و من به محضرشان شتافتم.تعارفاتی شد و فرمودند اینجا خانه خودمان است و شما به پذیرایی مشغول باشید.من هم خواه ناخواه به محل خود برگشتم و ... در این روز دو نفر نوحه خواندند و هر دو به جای روضه ی حضرت ابوالفضل (ع)- به امام عصر تسلیت گفتند. تا اینکه اشرف الواعظین بر خلاف زمان روزهای قبل آمد.اتاق روضه خوان ها هم نرفت و کنار در بغل من ایستاد و گفت من برای رفع خستگی امروز را تعطیل کرده بودم چون فردا سرم خیلی شلوغ است ولی نتوانستم اینجا نیایم.او معمولا آخرین نفر بود که منبر می رفت ولی امروز نفر اولی در بین منبری ها بود. اشرف منبر رفت و ابتدا مقداری سکوت نمود.بعد بدون هیچ مقدمه ای -که معمول اهل منبر است- صدا زد: ای گمشده ی بیابان ها! روی سخن ما با توست. کجایی؟ با این کلام اشرف الواعظین مجلس منفجر شد و شور و ولوله ی آن از همه روز بیشتر شد.پس از مدتی به محل نشستن امام عصر و افراد همراه نگاه کردم دیدم کسی نیست و.... ................. این حادثه در سال 1304ش اتفاق افتاده است.

⭕️ تصمیم گرفتیم بیایم کف خیابون و بعدش... 😳واکنش غیر قابل پیش بینی دخترا !!!💞 فکر نمی‌کردم با یه گفت‌و‌گوی ساده و منطقی انقدر تأثیر ببینم😍✌️ واقعا تبیین اثرگذاره...👌 🔰بپیوندید 👇 https://eitaa.com/joinchat/3253993472C88d01d5de6

📖 #تحدیر(تندخوانی)جزء اول 🎤 استاد معتز آقایی

نفس و آه کشیدن در مصائب اباعبدالله الحسین هم ثواب تسبیح را دارد!📿 🔅نَفسُ اَلمَهموم لِظُلمِنا تَسبیح وَ هَمُّهُ لَنا عِبادة. 🔸امام صادق (ع) می فرماید: نفس و آهی که به خاطر ظلم و ستمی که به امام حسین(ع) شده است می‌کشید ،ثواب تسبیح و عبادت را دارد! گریه نه،سینه زنی نه ، اشک و ناله نه ،بلکه فقط همین آه کشیدن ،تسبیح محسوب می شود! اکنون چه چیزی در ذهنتان تداعی شد؟ بله! ماه مبارک رمضان! در ماه مبارک رمضان هم نفس کشیدن ثواب تسبیح را دارد! 😔اگر به خاطر مصائب اباعبدالله الحسین، غم و اندوه دلت را گرفت ، همین غم و اندوه ، عبادت محسوب می‌شود! 📚گزیده ای از بیانات حجت الاسلام والمسلمین محمد طاهری #شب_جمعه

✅ *روزه، یکی از بهترین دستورات اسلام جهت پاکسازی بدن* ✍ امام صادق علیه السلام فرمودند: برای هر چیزی پاک کننده‌ای است و پاک کننده بدن ها، روزه است. 📚 وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۸ 🔰 روزه علاوه بر فواید معنوی و مادی زیادی که دارد، یکی از فواید آن پاکسازی بدن می باشد؛ در واقع روزه دار با نخوردن و ننوشیدن، حرارت بدن را افزایش داده و موجب خشکاندن رطوبت ها و بلغم غالب بدن می شود و سپس صفرا و سودای تجمع یافته را با افطار با شیرینی سالم یا با آب فاتر شسته و دفع می کند و کلا بدن روزه دار پاکسازی و‌ تصفیه می گردد. 💠 *فواید روزه بسیار زیاد است که بر هیچ یک از دانشمندان دنیا و پزشکان جهان پوشیده نیست.* ✅ *تعجیل در امر فرج صلوات* ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈

‍✨🦋✨ #آرامش_با_قرآن 💗 🌺🌿 به فکر نمازت باش مثل شارژ موبایلت! با صدای اذان بلند شو مثل صدای موبایلت! از انگشات واسه اذکار استفاده کن مثل صفحه کلید موبایلت! قرآن رو همیشه بخون مثل پیامهای موبایلت! 🦋 حالا آرامشتو بسنج 🦋 🦋 اسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَة؛✨ 🌺🌿(در برابر حوادث سخت زندگى،) از صبر و نماز كمك بگيريد. 💠 سوره #بقره / آیه ۱۵۳

اگر مردم می‌دانستند که خواندن قرآن به همراه تدبر چه نفعی دارد، همه‌چیز را به خاطر آن رها می‌کردند. خواندن یک آیه با تفکر و تفهم بهتر از ختم‌کردنی است که بدون تدبر و تفهم باشد؛ برای قلب انسان سودمندتر است و به حصول ایمان و چشیدن شیرینی قرآن نزدیک‌تر و این عادت گذشتگان صالح ما بوده، تا جایی که بعضی از آنها یک آیه را تا صبح تکرار می‌کرده‌اند!

رمضان: از ریشه «رم ض» ‌به معنای حرارت! ماهی که گناهان را می سوزاند.

خبر از وفات خود/ خواب‌های متعدد درباره وفات آیت الله ملکی تبریزی استاد فاطمی نیا: ... اینها حیف است، اینها سینه به سینه است، اگر ناقلش مثل من بیافتد و بمیرد دیگر کسی پیدا نمی‌شود بگوید، هی منتظر شوی که رادیو خواهد گفت، یا تلویزیون. دیگر تمام شد! ... آقا شیخ محمد حسین بهاری خودش به من فرمود که آقا میرزا جواد آقا تبریزی ـ رضوان الله علیه ـ روی منبر نشسته بود و من پای درس ایشان بودم. شیخ محمد حسین تا سه چهار سال پیش زنده بود خیلی مرد بزرگی بود منتهی دیگر چون آسم شدیدی داشت آن هم در یک گوشه شهرستان! ایشان مجهول القدر مانده بود... ایشان می‌فرمود جوان بودم میرزا جواد آقا روی منبر درس می‌گفت، می‌گوید یک دفعه دیدم این دو چشم‌های نورانی را متوجه ما کرد گفت: اهل کجایی؟ ـ من خلاصه عرض می‌کنم ـ گفتم: اهل بهار! تا گفتم اهل بهار، به پُری صورتش اشک ریخت! سپس گفت: شیخ محمد بهاری (آیت الله شیخ محمد بهاری از شاگردان آخوند ملا حسینقلی همدانی)، قبرش زیارتگاه شده یا نه؟ قبر شیخ محمد مزار شده یا نه؟ بعد گفت: ان شاء الله من در پنجشنبه هفته آینده مهمان ایشان هستم! ـ یا گفت: به او ملحِق می‌شوم ـ این حرفی که می‌زد مثل اینکه پنجشنبه بوده می‌فرمود: پنجشنبه آینده! یک شاگردی داشت آن شاگرد بی قرار شد، گریه کرد، آمد خودش دست به ضریح حضرت معصومه علیها السلام شد. گفتیم: چه خبر است؟ گفت: والله! من این آقا را می‌شناسم اینکه گفت: من پنجشنبه آینده مهمان شیخ محمد بهاری هستم، دیگر تمام شد! گفتیم: حالا امام نیست، پیامبر نیست که حرفش را این قدر زود باور می‌کنید. حالا که آقا میرزا جواد آقا سر حال است. به هر حال، گفت: پنجشنبه آینده جنازه آقا میرزا جواد آقا تبریزی تشییع شد. مهم این است که ایشان می‌گفت: طلبه‌های دارالشفاء، فیضیه و جاهای دیگر، ـ ببینید اینها مهم است، قریب به دویست و پنجاه طلبه، قریب به دویست و پنجاه طلبه! - از حوزه علمیه خواب دیده بودند صبح که پا شده بودند برای نماز، به همدیگر می‌گفتند: خواب دیدیدم! یک الف این خواب‌ها با هم فرقی نداشت. خیلی حرف است! 250 نفر خواب ببینند یک الف هم با هم فرق نداشته باشد! خلاصه؛ که در شب پنجشنبه خواب دیده بودند که جنازه آقا میرزا جواد آقا تبریزی روی تابوت حرکت می‌کند، حضرت سید انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم جلوی جنازه حرکت می‌کند!