دفاع قاطع حضرت رضا (ع ) از حق ، در برابر طاغوت زمانش هنگامى كه حضرت رضا (ع ) در خراسان ، بود ماءمون (خليفه وقت ) روزهاى دوشنبه و پنجشنبه را روزهاى ملاقات مردم با او قرار داده بود، محمد بن سنان (ره ) مى گويد: در يكى از اين دو روز ملاقاتى ، حضرت رضا (ع ) حضور داشت ، و ماءمون در جانب راست حضرت رضا (ع ) نشسته بود، به ماءمون خبر رسيد كه يكى از پارسايان عابد، دزدى كرده است ، ماءمون دستور داد او را نزد او بياورند، ماءمورين رفتند و او را نزد ماءمون آوردند، ماءمون به چهره او نگاه كرد، ديد بر اثر عبادت و سجده هاى زياد، پيشانيش ‍ پينه بسته است به او گفت : (خجالت نمى كشى ، تو با اين سيماى مذهبى ، دزدى ميكنى ؟) عابد: من از روى اضطرار و ناچارى دست به دزدى زدم ، زير مرا از حقى كه در خمس و بيت المال دارم باز مى دارى ، و بر اثر تهيدستى ناچار به دزدى مى شدم . ماءمون : تو چه حقى در خمس و بيت المال دارى ؟ عابد: خداوند مصرف خمس را در شش مورد، تقسيم و فرموده است : و اعلموا انما غنمتم من شى ء فان لله خمسه و للرسول ولذى القربى واليتامى والمساكين و ابن السبيل ان كنتم آمنتم بالله وما انزلنا على عبدنا يوم الفرقان يوم التقى الجمعان ... (انفال - 41). (بدانيد هر گونه غنيمتى كه به شما رسد، خمس آن براى خدا و پيامبر(ص ) و براى خويشان پيامبر(ص ) و يتيمان و مسكينان و درماندگان در سفر است اگر شما به خدا وآنچه بر بنده خود، در روز جدايى حق از باطل ، و روز درگيرى دو گروه (با ايمان و بى ايمان - يعنى روز جنگ بدر) نازل كرده ايم ايمان آورده ايد). (و همچنين اين مطلب در مورد بيت المال در آيه 7 سوره حشر آمده است ). بنابراين چرا حق مرا به من نمى دهى ، با اينكه من درمانده در سفر هستم ، و بر اثر تهيدستى نمى توانم به وطن بازگردم ، وانگهى من از آگاهان به آيات قرآن هستم . ماءمون : براى اجراى حد الهى و حكم اسلام كه درباره دزد، مقرر شده آماده باش ، ما نمى توانيم به خاطر اين ياوه سرائى تو، حدود الهى را تعطيل كنيم . عابدگفت نخست از خودت شروع كن ، و خود را با اجراى حد الهى پاكساز و بعد به ديگرى بپرداز. ماءمون در اينجا به حضرت رضا (ع ) رو كرد و عرض نمود: اين شخص چه مى گويد؟(نظر شما چيست ؟) امام رضا (ع ) فرمود: او مى گويد: تو دزدى كردى ، من هم دزدى كردم . ماءمون ، بسيار خشمگين شد، سپس به عابد رو كرد و گفت : (سوگند به خدا به جرم دزدى ، دستت را قطع مى كنم ) . عابد: آيا دست مرا قطع مى كنى ، با اينكه برده وغلام من هستى ؟! ماءمون : واى بر تو، از كجا من غلام تو شده ام ؟! عابد: مادر تو را (پدرت هارون ) از بيت المال مسلمانان خريده است بنابراين ، مادر تو جزء اموال همه مسلمانان مغرب و مشرق است و تو كه از او به وجود آمده اى برده و غلام همه مسلمانان هستى ، تا وقتى كه آنها تو را آزاد كنند، ولى من از سهمى كه دارم تو را آزاد نخواهم كرد، وانگهى تو خمس مردم را چپاول كردى و حق آل رسول (ص ) را به آنها ندادى و حق من وامثال مرا ندادى ، و از سوى ديگر چيز ناپاك ، پاك كننده ناپاك ديگر نيست ، بلكه ناپاك را چيز پاك ، پاك مى كند، و كسى كه بر گردن او حد است ، حد ديگران را جارى نمى سازد تا نخست حد خود را جارى كند، و بعد به ديگران برسد، آيا سخن خدا را نشنيده اى كه مى فرمايد: اتاءمرون الناس بالبر و تنسون انفسكم وانتم تتلون الكتاب افلا تعقلون (آيا مردم را به نيكى دعوت مى كنيد، ولى خودتان را فراموش مى نمائيد، با اينكه شما خودتان كتاب (آسمانى ) را مى خوانيد، آيا هيچ فكر نمى كنيد؟!) (بقره - 44). ماءمون در برابر گفتار شيواى عابد، درمانده شده بود، متوجه حضرت رضا (ع ) شد و عرض كرد: (نظر شما درباره اين شخص چيست ؟) حضرت رضا (ع ) فرمود: خداوند به محمد(ص ) فرمود: قل فلله الحجة البالغة : (براى خدا دليل رسا و قاطع هست ) (انعام - 146) به طورى كه بهانه اى براى هيچ كس باقى نمى ماند، و اين حجتها همان است كه نادان با وجود نادانى به آن پى مى برد، چنانكه شخص نادان با علم خود به آن آگاه مى گردد، و دنيا و آخرت بر اساس حجت ودليل ، پابرجا است ، و اين مرد( عابد) هم براى خود حجت و دليل آورد. در اين هنگام ماءمون دستور آزادى عابد را صادر كرد، و از مردم روى گردانيد با حضرت رضا (ع ) به تنهايى به صحبت پرداخت (و تمام كینه و فكر و ذكر خود را در مورد قتل حضرت رضا (ع ) به كار برد) تا اينكه آن حضرت را مسموم كرده و به شهادت رسانيد(عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 237 و 238).

بهار ربیع الاول بر همگی مبارک.

پیراهن سیاه ز تن دور می کنیم آن را ذخیره کفن و گور می کنیم اجر دو ماه گریه بر غربت حسین تقدیم مادرش از ره دور می کنیم عزاداریتان قبول، ربیع مبارک... 🌸🍂🌼

🌹احیاء سنت رسول خدا ✍فردا #اول ماه ربیع‌ الاول #پنج‌شنبه_اول ماه قمری و از روزهایی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آن را روزه می‌گرفتند. ✨رسول خدا صلی الله علیه و آله: در هر ماه سه روز را روزه می‌گرفتند؛ پنج‌شنبه اول و آخر ماه و چهارشنبه وسط ماه و تا #آخر_عمر این سنت را انجام می‌دادند.

هضم این ویدئو بسیار بسیار سنگینه و قلبی نورانی میخواد از دستش ندهید اللهم احفظ قائدنا الخامنه ای نشر حداکثری لطفا

🔺‏از امام پرسیدن از کجا فهمیدید بنی‌صدر(منافقین) مشکل داره؟ امام فرمود زیادی آیه و نهج البلاغه می‌خوند. #محمدمهدی_مصلحی

📳این زن یک سرباز در ‎جبهه حسین است و ممکن است یک سینه‌زن امام حسین در جبهه یزید باشد

🎥 پرچم گنبد حرم امام حسین‌(ع) با حلول ماه ربیع‌‌الاول تعویض شد #ربیع‌الاول🌸

آماده سفر هستید یا نه ؟ 🤔

پیامبر خدا درباره بیماری مي‌فرمايد: «مَنِ اشْتَكَى لَيْلَةً فَقَبِلَهَا بِقَبُولِهَا وَ أَدَّى شُكْرَهَا كَانَتْ لَهُ كَفَّارَةُ سَنَتَيْنِ سَنَةٍ لِقَبُولِهَا وَ سَنَةٍ لِصَبْرِهِ عَلَيْهَا...؛ كسي كه يك شب بنالد و آن شب را بپذيرد [و شكايت نكند] و شكرگزاري آن نيز بكند، كفاره گناهان دو سالش خواهد بود، يك سال به سبب پذيرفتن بيماري، و سال ديگر به علت صبر بر آن شب رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) كتمان بيماري را از گنجهاي بهشت دانسته، مي‌فرمايد: «ثَلَاثَةٌ مِنْ كُنُوزِ الْجَنَّةِ كِتْمَانُ الصَّدَقَةِ وَ كِتْمَانُ الْمُصِيبَةِ وَ كِتْمَانُ الْمَرَضِ؛ سه چيز از گنجهاي بهشتي است: پنهان داشتن صدقه، پنهان كردن مصيبت و پنهان ساختن بيماري.» آن بزرگوار از آشكار ساختن بيماري پيش از سه روز منع ‌كرده و آشكار ساختنِ آن را گلايه از خداوند بر مي‌شمرد. پيامبر اكرم(ص) مي‌فرمايد: «مَنْ مَرِضَ يَوْماً وَ لَيْلَةً فَلَمْ يَشْكُ إِلَى عُوَّادِهِ بَعَثَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَعَ خَلِيلِهِ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ الرَّحْمَنِ حَتَّى يَجُوزَ الصِّرَاطَ كَالْبَرْقِ اللَّامِع؛ هر كه يك شبانه روز مريض باشد و به عيادت‌كنندگان شكايت نكند، خداوند در قيامت، او را با دوستش، ابراهيم خليل الرحمان محشور خواهد كرد تا زماني كه چون برق لامع بر صراط بگذرد.» آن حضرت با بيان اين نكته كه ناله‌هاي مريض نوشته مي‌شود، مي‌فرمود: «يُكْتَبُ أَنِينُ الْمَرِيضِ حَسَنَاتٍ مَا صَبَرَ فَإِنْ جَزَعَ كُتِبَ هَلُوعاً لَا أَجْرَ لَهُ؛ ناله‌هاي بيمار مادامي كه صبر كند، حسنه نوشته مي‌شود. و اگر بي‌تابي نمايد [در زمره افراد] بي‌صبر نوشته شود و اجري برايش نيس روزي آن بزرگوار به عيادت شخصي رفت كه زبان به شكايت گشوده بود و آرزوي مرگ مي‌كرد، آن حضرت به او فرمود: «لَا تَتَمَنَّ الْمَوْتَ فَإِنَّكَ إِنْ كُنْتَ مُحْسِناً تَزْدَادُ إِحْسَاناً وَ إِنْ كُنْتَ مُسِيئاً فَتُؤَخَّرُ تُسْتَعْتَبُ فَلَا تَمَنَّوُا الْمَوْت؛ آرزوي مرگ مكن؛ زيرا اگر نيكوكار باشي بر نيكيهاي خود مي‌افزايي، و اگر گناهكار باشي، مهلت مي‌يابي و عذر تقصير مي‌طلبي. پس آرزوي مرگ مكنيد. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) مي‌فرمايد: «تَصَدَّقُوا وَ دَاوُوا مَرْضَاكُمْ بِالصَّدَقَةِ، فَاِنَّ الصَّدَقَةَ تُدْفِعُ عَنِ الْاَعْرَاضِ وَ الْاَمْرَاضِ وَ هِيَ زِيَادَةٌ فِي أَعْمَارِكُمْ وَ حَسَنَاتِكُمْ؛ صدقه بدهيد و بيماران خود را با صدقه درمان كنيد؛ زيرا صدقه از پيشامدهاي ناگوار و بيماريها جلوگيري مي‌كند و بر عمر و حسنات شما مي‌افزايد.» رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) از نگاه ممتد به بيماران به شدت نهي مي‌كند و مي‌فرمايد: «لَا تُدِيمُوا النَّظَرَ إِلَى أَهْلِ الْبَلَاءِ وَ الْمَجْذُومِينَ فَإِنَّهُ يَحْزُنُهُم چشم خود را به مردم بلا زده و جزامي ندوزيد و نگاه طولاني نكنيد؛ چرا كه اين عمل، آنان را اندوهگين مي‌سازد.» رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) مي‌فرمايد: «لَا تُكْرِهُوا مَرْضَاكُمْ عَلَى الطَّعَامِ فَإِنَّ اللَّهَ يُطْعِمُهُمْ وَ يَسْقِيهِم بيماران خود را بر خوردن غذا مجبور نكنيد؛ چرا كه خداوند، آنان را اطعام و سيراب مي‌كند.» در روايتي ديگر مي‌فرمايد: «إِذَا اشْتَهَي مَريضُ أحَدِكُمْ شَيْئاً فَلْيُطْعِمْهُ؛ هرگاه مريض يكي از شما به چيزي ميل داشت به او بدهد.»