❤اَللهُ یَعلَمُ ما فِے قُلوبِکُم...❤: #قسمت_ششم نشستم کف اتاق و شروع کردم به نق زدن اخه ینی چی مگه حکومت نظامیه !! این چه وضعشه ... من به جرم تک فرزند بودن همیشه محکوم بودم ب اطاعت کردن ولی خدایی صبرم حدی داره فک میکنه اینجاهم دادگاهه حکم میده و من باید اطاعت کنم خسته شدم از این همه سختگیری ...اه غر زدنام که تموم شد رفتم سراغ کیفم زیرشو گرفتمو برعکسش کردم تا کتابام تِلِپی بیوفته زمین ازین کار لذت میبردم همه محتویات کیفم خالی شد با دیدن گوشیم یاد اون دوتا پسره افتادم خودمو پرت کردم رو تختو قفل گوشیمو باز کردم و یه سره رفتم تو گالری عکسو باز کردم تا ببینم قضیه از چه قراره زوم کردم رو بنر یه نگاه به ادرس کردم خب از خونمون تا این ادرس خیلی راه نبود فوقِ فوقش ۲۵ دقیقه ساعتشم ۷:۳۰ غروب بود همینجور که در حال آنالیز بنر بودم چشمم افتاد به اونی که با اون مردک دست به یقه شد . یه چهره کاملا عادی با قد متوسط . ولی چهارشونه و خیلی اندامی با صورت گندم گون . قیافش نشون میداد تقریبا ۲۳ یا ۲۴ سالش باشه دستش درد نکنه به خاطر من خودشو تو خطر انداخت ممکن بود خودشم آسیب ببینه. ولی اینجور آدما خیلی کمن . به قول بابا نیستن همیشه کسایی که تو رو نجات بدن از دست آقا دزده . همینجور که داشتم به فداکاریش فکر میکردم و عکس و این ور اون ور میکردم متوجه شدم که دوستشم تو عکس افتاده با اینکه خیلی واضح نبود، عکسو زوم کردم رو صورتش ‌ تا عکسشو زوم کردم لرزش دستاش یادم افتاد برام خیلی عجیب بود. با دقت بهش نگاه کردم پسر قد بلند و تقریبا لاغری بود پوست صورتش برخلاف دوستش سفید بود ابروهای پیوسته ای داشت و محاسن رو صورتش جذبشو بیشتر میکرد چیز دیگه ای تو اون عکس بی کیفیت دیده نمیشد . موبایلمو زیر بالشم قایم کردم و کف اتاق دراز کشیدم عادتم بود با اینکه میز تحریر داشتم ولی اکثر اوقات رو زمین درس میخوندم . کتاب تست فیزیکمو باز کردمو بعد حل کردن دوتا سوال دوباره ذهنم رفت پیش اونا . چقدر زجرآور بود که نمیتونستم ذهنمو متمرکز کنم اعصابم خورد بود خواستم تست سومو شروع کنم که یاد مراسمشون افتادم که از فردا شب شروع میشد ‌. به سرم زد برای تشکر ازشون یه زمانی برم هیئتشون ولی با این اوضاعی که پیش اومد و حکمی که پدر دادن یه کار غیر معقول بود. البته برا خودمم سخت بود با کسایی که نمیشناسم حرف بزنم. بیخیال شدمو سعی کردم ذهنمو متمرکز کنم تایم‌گرفتمو سعی کردم به هیچی جز خودم و درسامو پزشکیِ دانشگاه تهران فک نکنم. با همین قوت پیش رفتم و تو نیم ساعت ۱۲ تا سوال حل کردم که ۵ تاش غلط بود از غلط زدنام اعصابم خورد میشد خو اگه بلد نیستی نزن چرا چرت وپرت میگی!! همینجوری حرص میخوردم و بلند بلند غر میزدم که مامان با یه ظرف میوه وارد اتاقم شدو گف + بس کن با این وضع میخوای دانشگاهم قبول شی؟ تو اگه بخوای اینجوری پیش بری بهت افتخار شستن دسشویی های بیمارستانم‌نمیدن چ برسه به پزشکی. با این حرفش پکر شدم و بهش نگاه کردم و گفتم +اخه تو نمیدونی کهههه غلط زدنام احمقانسسس! قیافمو کج و کوله کردمو ادامه دادم +مامااان اگه یه وقت خدایی نکرده قبول نشدم میزاری برم آزاد بخونم مامان اخماشو تو هم کردو خیلی جدی گفت _اصلا فکرشم نکن .باباتو که میشناسی تو سعیتو کن قبول شی وگرنه باید دور دانشگاه و خط بکشی . با این حرفش دوباره بدبختیام یادم افتاد. خودمو کنترل کردم و گفتم +بله خودم میشناسمشون ظرف میوه رو گذاش رو زمین و خودش رفت بیرون ازش تشکر کردمو گفتم _مرسی یه لبخندی گوشه لبش نشست و از اتاق رفت بیرون ذهنم‌بیش تر از قبل مشغول شد علاوه بر اون انگار یه نفر با کفش پاشنه بلند رو اعصابم رژه میرفت! واقعا دلیل این همه سختگیری و نمیفهمیدم خواستم بیخیال همه ی اتفاقای که افتاده بود شم و خیلی بهتر از قبل به درسم بچسبم ولی نمیشد لپ تاپمو روشن کردمو رفتم دوباره اهدافیو که نوشتم با خودم مرور کردم. بعد اینکه کارم تموم شد از تو کتابخونه کتاب شیمیو برداشتم و جوری تو بهرش غرق شدم که گذر زمانو متوجه نشدم ________ با صدای در ب خودم اومدم _بفرمایید بابا بود در و آروم باز کرد و اومد تو با دیدنش حالتمو از دراز کشیده به نشسته تغییر دادم خیلی خشک گفت +نمیای برا شام؟ نگاش کردمو گفتم _نیام؟ روشو برگردوندو گف +میل خودته مظلومانه بش نگاه کردم و گفتم _هنوز از دستم ناراحتین در اتاق و باز کرد و رفت بیرون +زودتر بیا غذا سرد میشه با عجله پاشدم و رفتم دستشو گرفتم _تا نگین ازم ناراحت نیسین نمیام دستمو از رو دستش برداشت و گف +باشه بخشیدمت زودتر بیا شام سرد شد انقدم درس نخون یه وقت دیدی قبول شدی منم نمیتونم نه بیارم بعدشم یه لبخند بی روح نشست کنار لبش چشمی گفتم بعدش باهم رفتیم پایین..... @alvane

❤اَللهُ یَعلَمُ ما فِے قُلوبِکُم...❤: #قسمت_هفتم شام و تو آرامش بیشتری خوردیم همش داشتم فکر میکردم فرداشب ک مادرم نیست من چجوری تنهایی برم؟ وقتی پدرم از آشپزخونه خارج شد از مادرم پرسیدم : _مامان فردا ساعت چند میری بیمارستان ؟ _فردا چون باید جای یکی از دوستامم بمونم زودتر میرم.غروب میرم تا ۲ شب.چطور؟ تو فکر فرو رفتم و گفتم _هیچی برگشتم به بهترین و آروم ترین قسمت خونمون یعنی اتاقم خب حالا چ کنم ؟ بابامم ک غروب تازه میاد اوففف نمیدونم چرا ولی دلم خیلی میخواست که برم .شاید دیگه فرصتی پیش نمیومد ک ببینمشون.یا اگه پیش میومد دیگه خیلی دیر بود و منو حتی به یادم‌نمی اوردن. ولی من باید میدیدمشون. وقتی از فکر کردن خسته شدم از اتاقم بیرون رفتم و نشستم رو کاناپه جلو تی وی . مشغول بالا پایین کردن شبکه ها بودم اما نگام به چهره ی پر جذبه بابام بود. متفکرانه به کتاب توی دستش خیره بود و غرق بود تو کلمه های کتاب وقتی دیدم حواسش بهم نیست تی وی و بیخیال شدم و دستم و گرفتم زیر سرم و بیشتر بش زل زدم پدرم شخصیت جالبی داشت ‌ پرجذبه بود ولی خیلی مهربون در عین حال به هیچ بشری رو نمیداد و کم پیش میومد احساساتش و بروز بده با سیاست بود و دلسوز حرفش حق بود و حکمش درست جا نماز آب نمیکشید ولی هیچ وقت نشد لقمه حرومی بیاره سر سفرمون مثه شاهزاده ها بزرگم نکرد با اینکه خودش شاهی بود بهم یاد داد چجوری محکم وایستم رو به رو مشکلاتم درسته یخورده بعضی از حرفاش اذیتم میکرد اما اینو هم میدونستم ک اگه نباشه منم نیستم از تماشاش غرق لذت شدم و خدارو شکر کردم بخاطر بودنش پدر ومادر من نمیتونستن بچه ای داشته باشن. ب دنیا اومدن من یجور معجزه بود براشون از جام بلند شدم و رفتم پشت سرش خم شدم و رو موهاشو بوسیدم و دوباره تند رفتم تو اتاقم . یه کتاب ورداشتم تا وقتی خوابم ببره بخونم ولی فایده نداشت نه حوصله خوندن داشتم نه خوابم گرفت. پریدم رو تختم تشک نیمه فنریم بالا پایین شد و ازش کلی لذت بردم دوباره خودم و پرت کردم روش که بالا پایین شم بابام حق داشت هنوز منو بچه بدونه آخه این چ کاریه ؟؟ یخورده که گذشت چشام و بستم و نفهمیدم کی خوابم برد __ +فاطمه جاان ماماان پاشوو بعد نگو بیدارم نکردیی با صدای مامان چشامو باز کردم و ب ساعت فانتزی رو دیوار روبه روم نگاه کردم ۵ و نیم بود به زور از تختم دل کندم و رفتم وضو گرفتم سعی میکردم تا جایی ک میتونم نمازام و بخونم . سجاده صورتیم و پهن کردم چادر گل گلیم و از توش در اوردم و رو سرم گذاشتم. چشمم افتاد به قرآن خوشگل تو جانمازم یادش بخیر مادرجونم وقتی از مکه اومده بود برام آورد. نمازم و خوندم و کلی انرژی گرفتم. بعدش چندتا از کتابامو گرفتم و گذاشتم تو کیفم. یخورده هم پول برداشتم .رفتم جلو میز آینم نشسم یخورده به صورتم کرم زدم ک از حالت جنی در بیام موهامو شونه کردم و بعد بافتمشون یه بوس تو آینه واس خودم فرستادم و رفتم تو آشپزخونه با اینکه از شیر بدم میومد بخاطر فایده های زیادی که داشت یه لیوان براخودم ریختم و با عسل نوش جان کردم دوباره برگشتم اتاقم .از بین مانتوهای تو کمد ک مرتب کنار هم چیده شده مانتو سرمه ایم که ساده ترینشون بود و برداشتم و تنم کردم .یه شلوار جین ب همون رنگ پوشیدم. در کمد کناری و باز کردم. این کمدم پر از شاخه های روسری و شال و مقنعه بود. چون داشتم میرفتم کتابخونه یه مقنعه بلند مشکی از توشون انتخاب کردم گذاشتم سرم و یخوردع کشیدمش عقب . موهامم چون بافته بودم فقط ی تیکه اش از پایین مقنعه ام مشخص بود برا همین مقنعه رو بازم عقب تر کشیدم حالا فقط یه خورده از ریشه های موهای بورَم معلوم بود ادکلن خوشبوم و برداشتم و زدم و با لبخند کیفم و گرفتم از اتاقم بیرون رفتم روپله جلو در نشستم و مشغول بستن بندای کتونی مشکیم‌شدم‌ از خونه خارج شدم راه کتابخونه رو پیش گرفتم .چون راه زیادی نبود پیاده میرفتم تا یه خورده ورزشم کرده باشم برنامه هر پنجشنبه ام اینجوری بود یه مغازه ای وایستادم و دوتا کیک کاکائویی گنده با یه بطری شیرکاکائو خریدم پولشو حساب کردم و دوباره راه افتادم سمت کتابخونه . به کتابخونه که رسیدم خیلی آروم‌و بی سرو صدا وارد سالن مطالعه شدم و رفتم جای همیشگی خودم نشستم. کتابامو در اوردمو به ترتیبی که باید میخوندم رو میزم چیدمشون . اول دین و زندگی و بعدش ادبیات و بعدشم برای تنوع زیست ! ساعت مچیمو در اوردم و گذاشتم رو به روم تا مثلن مدیریت زمان کرده باشم دین و زندگی و باز کردم و شروع کردم .... #نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزاپور #لطفا_کانال_را_به_دوستان_خود_معرفی_کنید. @alvane

#دلــنــوشــتــهـ ای از یه شرمنــده ی منتظـر💔 دلتنگتم و با هیچ کسم میل سخن نیست! بغض ینی هوای بدونه تو... بغض ینی هوای نفس های بدونه تو... بغض ینی شکنجه گاهه زندگی بدونه تو.،،، و بغض ینی دلتنگی،بی قراری، بیداری و بی خوابی بدونه تو و برای تو! بغض ینی غریبی ات آقا،،، بغض ینی تنهایی ات آقا،،، بغض ینی یک عمر فراغ، یک عمرگریه یک عمر انتظار و یک عمر امید! آخر انتظار تا کی!؟ آخر انتظار تا کی؟! بغض ینی کجایی آقا! ینی کجایی؟ کجایی؟ کجایی؟ امید غریبان زهرا کجایی! آه،،، بغض ینی من و گناه و پشیمونی! بغض ینی من و بغض و شرمندگی! بغض ینی من و زجرو...خدایا ببخش، خدایا ببخش! آقا ببخش! ببخش و بیا، ببخش و برگرد. من تو را میخواهمت، دنیا نیز تورا تمنا میکند! بیا آقا... بیا دلیل نفس هایم،،، بیا دلیل زندگی ام،،، بیا. بیا...🥀 💐الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَـــ الْفَـــرَج💐

سوالات قبر چیست؟ دو ملک به نام نکیر و منکر در قبر از عقاید و اعمال کلی انسان، سوالاتی را مطرح می‌کنند که انسان باید بالاجبار به آن سوالات جواب دهد. 🌹🌹امام سجاد (ع) در این باره میفرماید: 1⃣ اولین سؤال آن دو فرشته این است که آیا خدا را پرستش می کردی یا مشرک بودی؟ 2⃣ دوم این که از پیامبر و مکتب و دین و کتاب (قرآن) سؤال میشود؛ 3⃣ سوم این که از رهبری و ولایت می پرسند که کدام رهبر (حق یا باطل) را تقویت و یا تضعیف می کردی؟ 4⃣ چهارم این که از عمر می پرسند که در چه راهی مصرف کردی؟ 5⃣ پنجم این که از مال و درآمدها می پرسند که از چه راهی به دست آوردی و در چه راهی مصرف نمودی؟ بعد حضرت در ادامه می فرمایند: خودتان را برای پاسخ گویی به سؤالات شب اول قبر آماده نمایید. 📚بحار الأنوار، ج ۶، ۲۲۳

─┅═ঊঈ ✨﷽✨ ঈঊ═┅─ التماس تفکر ✅ 🍃خاموش بودن ‌‍‍‍‌‌‍ نصف حکمت است تعقیب نکردن دیگران ، نصف آرامش و مداخله نکردن در کار دیگران ، نصف ادب همیشه آنکه قویتر بود کمتر زور میگفت و آنکه راحتر می گفت اشتباه کردم اعتماد به نفسش بالاتر بود آنکه " صدایش " آرامتر بود حرف هایش بانفوذتر بود آنکه خودش را واقعا " دوست داشت دیگران را واقعی تر دوست داشت آنکه به " تفاوت بین انسانها " واقف بود بیشتر نقاط مشترک میان خود و دیگران را پیدا میکرد...

حتما در این نظر سنجی شرکت کنید و به بچه مهندس رای بدین تا الان پایتخت ۳۳ درصد رای آورده و بچه مهندس ۲۹ درصد برید به بچه مهندس رای بدید به خانوادتون هم بگید نظرسنجی در وبسایت هم هست #پیشنهاد شرکت در نظر سنجی شبکه آی فیلم فارسی: ادامه تولید کدام سریال را بیشتر دوست دارید: نون-خ : ۱ ستایش : ۲ پایتخت : ۳ بچه مهندس : ۴ نحوه شرکت در نظرسنجی ارسال گزینه مورد نظر به سامانه پیامکی ۳۰۰۰۰۹۸ یا مراجعه به بخش نظرسنجی وب سایت ifilm

#آیت_الله_تحریری بعـــد از هر نمــاز پـدر و مـادرتـان را دعـا کنـیـــد. #نورانیت این عمل شما را هم بهــره مند می کند

⚠⛔⚠⛔⚠ 🔹توجیه غلط درانجام برخی گناهان!🔹 1⛔رشوه! شیرین است! 2⛔موسیقی! برای آرامش اعصاب 3⛔به نامحرم نظرکردن! بابا یک نظر حلال است! 4⛔غیبت! برو پیش رویش هم میگم! 5⛔بخیلی! اگرالله میخواست بهش میداد 6⛔دروغ! مصلحتی است! 7⛔رباخواری! برو همه میخورند! 8⛔برنامه های مبتذل! آدم یه چیزی یادمیگیره! 9⛔تهمت! تنها من نمیگم همه میگویند 10⛔ مال حرام! پیش 3 میلیارد دلار چیزی نیست 11⛔مجلس حرام!یک شب هزارشب نمیشه! 12⛔ حجابی! دل پاک باشه! 13⛔بی نمازی! فلانی که نماز میخونه هزارجورفساد میکند! 14⛔ابرو چیدن! به اجازه شوهر حلال است شش ونظافته 15⛔دست دادن با نامحرم! دردل چیزی ندارد! 16⛔حج نکردن! .حجو نمیتونم نگه دارم 17⛔عدم تلاوت قران ! هرسال ماه رمضان ختم میکنم خب 18⛔نخواندن نماز درجماعت! وقت ندارم خدا درخانه هم هست! 19⛔عدم توجه به تربیت اطفال! کوچیکه نمیدونه 20⛔استهزا وتمسخردیگران! خنده نمک زندگیست! 21⛔عدم مسولیت دربرابرفسادها! من تنهایی چیکارمیتونم بکنم 22-⛔عیاشی! زندگی دو روزه 23-⛔آرایش دربیرون ازخانه! بی سلیقگی خوب نیست دوروزجوانیه! و نظافت لازمه! 24 ⛔نگرفتن روزه! (معده درد دارم دکتر منع کرده) به استثنای مریضای واقعیو....قیامتم دلیل دارید

شهید محمدرضا نمکی در سال ۱۳۳۲ در بجنورد متولد شد. در بیست سالگی وارد هوانیروز شد. محمدرضا همزمان با یک سالگی دخترش در چهارم تیر سال ۶۷ همان طور که گفته بود به شهادت رسید. از خلبانان بالگرد جنگنده (کبری) بود که در سال ۱۳۵۲ در هوانیروز استخدام شد. پس از گذراندن دوره‌های نظامی و پرواز، با اخذ گواهینامه خلبانی در پایگاه هوانیروز مسجدسلیمان با درجه ستوان سومی به انجام وظیفه پرداخت. خلبان نمکی را باید در کنار نظامیانی قرار دارد که فراز و نشیب فراوانی در عمر خدمت نظامی خود داشته‌اند. پرونده خدمتی او سرشار از مأموریت های متعدد و خطیر در پرواز و جبهه‌های جنگ است. انضباط دقیق، اراده قوی، ایمان و رشادت پرواز در مقابله با دشمن از خصلت‌های بارز این خلبان هوانیروز بود. سال‌های جنگ خاطرات پرشوری از او به جا گذاشته است. در عملیات‌های متعددی حضوری مشهود و عملکردی برجسته داشت. این خلبان متبهر هوانیروز پس از ازدواج ۱۰ سال در آرزوی فرزند بود که به لطف الهی از این نعمت بهره‌مند شد. در تاریخ یکم تیرماه ۱۳۶۴ از جبهه با همسرش تماس می‌گیرد و جویای حال فرزند می‌شود. همسر در جواب می‌گوید (سه روز دیگر دخترمان یک ساله می‌شود. برای جشن تولدش حتما حضور داشته باش)خلبان نمکی می‌گوید برای دخترمان حتماً جشن تولد بگیر. حتی اگر من شهید شدم.سه روز بعد در تاریخ ۶۷/۴/۴ این خلبان رشید و آرزومند هوانیروز گفته‌اش به حقیقت می‌پیوندد و به شهادت می‌رسد. پیکر سوخته او را در همان روزی که تولد یک سالگی فرزندش (سبا) بود به خانواده‌اش تحویل می‌دهند. مزار خلبان شهید هوانیروز سرتیپ محمدرضا نمکی در بهشت‌زهرای تهران می‌باشد.