اشعار ناقوسيه حارث بن اعور مي گويد: با آقا اميرالمؤمنين على عليه السلام در حيره ميرفتيم يك ديرانى ناقوس مي زد، آقا اميرالمؤمنين عليه السلام فرمودند: اى حارث ميدانى اين ناقوس چه مي گويد؟ گفتم خدا و رسول و پسر عمش داناترند، حضرت فرمودند: آن مثل دنيا و ويرانى آن را مينوازد و مي گويد: لا اله الا الله حقا حقا صدقا صدقا معبودی به حق و شایسته پرستش جز خدا نیست، این را بحق و راستی می گویم. ان الدنیا قد غرتنا و شغلتنا و استهوتنا به راستی که دنیا ما را فریفت و ما را به خود سرگرم نموده و سرگشته و مدهوش گردانید. یابن الدنیا مهلا مهلا یابن الدنیا دقا دقا ای فرزند دنیا آرام باش آرام ،‌ ای فرزند دنیا در کار خود دقیق شو ، دقیق یابن الدنیا جمعا جمعا تفنی الدنیا قرنا قرنا ای فرزند دنیا (کردار نیک) گردآوری کن ، گردآوردنی. دنیا سپری میشود قرن به قرن ما من یوم یمضی عنا الا اوهی رکنا منا هیچ روزی از عمر ما نمی گذرد ج‍ز اینکه پایه و رکنی از ما را سست می گرداند. قد ضیعنا دارا تبقی و استوطنا دارا تفنی ما سرای باقی را ضایع نمودیم و سرای فانی را وطن و جایگاه خویش ساختیم. لسنا ندری ما فرطنا فیها الا لو قد متنا ما آنچه را که در آن کوتاهی نموده ایم نمی دانیم مگر روزی که مرگ سراغ ما بیاید. حارث گفت يا اميرالمؤمنين خود نصارى اين را ميدانند؟ حضرت فرمودند: اگر ميدانستند مسيح را در برابر خدا پرستش نمي كردند، گويد من نزد ديرانى رفتم و گفتم تو را بحق مسيح چنانچه مينواختى ناقوس را بنواز گويد او نواخت و من كلمه بكلمه گفتم تا رسيد به جمله آخر گفت بحق پيغمبرتان قسم چه کسی شما را باين خبر داده؟ گفتم اين مردي كه ديروز با من بود، گفت ميان او و پيغمبر خويشى است، گفتم پسر عم اوست، گفت: بحق پيغمبرتان آن را از پيغمبر شما شنيده؟ گفتم آرى، مسلمان شد و گفت بخدا من در تورات خواندم كه در پايان انبياء پيغمبرى باشد كه آنچه ناقوس گويد تفسير كند. منبع: امالی شیخ صدوق / مجلس چهلم / روز سه شنبه / شب يازدهم صفر سال 368 قمري

همه عالم يه طرف حسين زهرا يه طرف هر چي عشقه يه طرف عشق به مولا يه طرف اين كيه هر كي صداش مي كنه ديوونش مي شه ديگه جايي نمي ره گداي اين خونش مي شه اين كيه كه اسمشو هر كي تو عالم مي بره همه ي وجودشو مصيبت و غم مي بره اين كيه كه عشق او عالم و حيرون مي كنه غم كربلاش دل فاطمه رو خون مي كنه اسم اون حسينه و جووني ما بفداش خدا اون روز و بياره كه بريم به كربلاش نمي دونم كه چرا دلم براش پر مي زنه هر كي تو روضش مياد به سينه و سر مي زنه يكي نيست تو كربلا خواهرش و ياري كنه يكي نيست تو قتلگاه برا حسين زاري كنه نمي دونم كه چرا قامت خواهرش خمه هر چي ما گريه كنيم برا حسين بازم كمه ديگه چيزي نمي خوام حسين زهرا رو مي خوام گل و بستان نمي خوام خيمه ي مولا رو مي خوام چي ميشه به اين گدا تو حرمت خونه بدي يه جايي به كفتر غريبه اي لونه بدي

#اݪحمداللہ‌الذے‌خلق‌الحسیـݩ‌ع♥️ افــتــخـار الـثّـقـلین آمده است بـه نــبی نـور دو عـین آمده است نور بـاران شــده ایــوان حـجـاز عاشقان مژده، حسین آمده است #قلبم‌فداےنفس‌‌هاےاولت‌ارباب💖 #ولادت ارباب دوعالم مبارک❤️ امشب که دل فاطمه شادست حسین😍 یک کرب و بلا به اذن مــادر بدهید❤️ ان شاالله .. التماس دعا دوستان🙏🏼

من سجده کنم به خدای حسین آفرین... 🎙حاج محمود کریمی #یا_حسین

روزتان مبارک مدافعان بانوی دمشق قهرمانان و دلاوران سرداران دلها

در زیارت ناحیه مقدسه به سه تا جایزه ای که خداوند به امام حسین علیه السلام داد اشاره شده است:أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشّـِفآءَ فی تُرْبَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاْجابَـهُ تَحْتَ قُـبَّـتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاْ ئِـمَّـهُ مِنْ ذُرِّیَّـتِـهِ».....سلام بر حسین که خداوند شفارا در تربتش قرار داد. سلام بر حسین که اجابت دعارا تحت ضریحش قرار داد. سلام بر حسین که خداوند امامان را از نسل او قرار داد...

خانه تکانی دل!یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول والاحوال حول حالنا الی احسن الحال یکی از سنت های خوب مردم ایران خانه تکانی است که ما در اینجا از همه خانم هایی که زحمت خانه تکانی به دوش آنها تشکر می کنیم ولی از خانه تکانی منزل و وسایل منزل مهم تر،خانه تکانی دل است.دل هم نیاز به خانه تکانی دارد.باید کینه ها و اختلافاتی اگر با فامیلی داریم با دوستان داریم را کنار بگذاریم و به دل صفا بدهیم که از محبت خارها گل میشود. لذا خداوند همه مارا برادر هم قرار داده و فرمود بین خود اصلاح کنید و بین شما قهر و اختلاف نباشد خوشا بحال کسی که برای صلح و سازش پیشقدم شود که در پیشگاه خداوند مقام بالایی دارد...

مقام با عظمت حضرت عباس علیه السلام:پيامبر اكرم (ص) به حضرت علي(ع) فرمود: به حضرت زهرا (ع) بگو؛ براي شفاعت و نجات امت چه داري؟ حضرت علي(ع) بعد از ابلاغ اين پيام به حضرت زهرا (ع) چنين پاسخ مي شنود: « اي اميرمؤمنان! دو دست بريده پسرم عباس(ع) براي ما در مورد مقام شفاعت،‌كافي است.» /////امام علي (ع) در شأن فرزندش حضرت ابوالفضل(ع) ، در آن هنگام كه در بستر شهادت بود و او را طلبيد و به سينه اش چسبانيد، فرمود:« به زودي در روز قيامت، چشمم به وسيله وجود تو روشن مي گردد!» امام حسين (عليه السلام) در شأن حضرت عباس(ع) گفتارهاي متعددي دارد از جمله در عصر تاسوعا، امام به ابوالفضل(ع) فرمود:«برادرم! جانم به قربانت! سوار بر اسب شو و نزد دشمن برو و از آنها بپرس براي چه به اينجا آمده اند…» - امام سجاد عليه السلام وقتي كه روز سيزدهم محرم، همراه بني اسد براي دفن پيكرهاي مطهر شهيدان به كربلا آمد و در كنار بدن بي دست عمويش حضرت ابوالفضل (ع) قرار گرفت، در حالي كه آن را مي بوسيد، فرمود: «اي ماه بني هاشم! بعد از تو، خاك بر سر دنيا!» - امام صادق عليه السلام فرازهاي مهمي از زيارت نامه حضرت عباس(ع) از زبان امام صادق(ع) نقل شده است كه ما به فراز آخر آن اشاره مي كنيم: « گواهي مي دهم كه تو اي عباس! در امر دينت هيچ گونه سستي نكردي و در برابر دشمن از مقاومت، باز نايستادي و به راستي با كمال بصيرت و اگاهي به صالحان نمودي و از پيامبران پيروي كردي.» - امام هادي عليه السلام در فرازي از زيارت نامه امام هادي(ع)، از زبان آن حضرت خطاب هايي با اين مضامين به حضرت عباس(ع) آمده است: السلام علي ابي الفضل العباس ابن اميرالمؤمنين…؛ سلام بر ابوالفضل العباس پسر اميرمؤمنان عليه السلام: آنكه با كمال مواسات، ايثار و برادري، جانش را نثار برادرش حسين(ع) كرد، آنكه دنيا را وسيله آخرت قرار داد، خود را فداكارانه فداي برادر نمود، نگهبان دين و سپاه حسين(ع) بود، تلاشش بسيار براي آب رساني به سوي لب تشنگان بود، آنكه دو دستش در راه خداوند متعال قطع شد.»