eitaa logo
علمیه الزهرا(س)
149 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
4.7هزار ویدیو
234 فایل
مدرسه علمیه الزهرای شهرستان دهاقان
مشاهده در ایتا
دانلود
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰آیا در میان شاگردان امام باقر و امام صادق علیهما السلام از زنان هم کسی بوده است؟ ✍️پاسخ: ✅در ميان خيل عظيم شاگردان امام باقر و امام صادق (عليهما‌السلام) زنانی به چشم مي‌خورند،که به محضر معصومين(عليهم‌السلام) رسيده و از سخنان آنان استفاده کرده و اندوخته‌هاي خود را به ديگران منتقل مي‌کرده‌اند. در ادامه به برخي از شاگردان و راويان امام صادق (عليهما‌السلام) در ميان زنان اشاره می کنیم. یکی از این شاگردان «حُبابه والبیّه» است. حبابه بانویی مومن و دانشمند بود که خداوند عمری طولانی به او عطا کرد. حبابه محضر چندین امام را درک کرد و از دریای علمشان استفاده فراوان کرد. حبابه سال ها به زنان شیعه درس دین می داد و به سوالات شرعی شان پاسخ می گفت. در ضمن او بسیار نکته سنج و دقیق بود. از داوود رقّی روایت شده که: «روزی به همراه چند نفر در خدمت امام صادق(ع) بودیم که حبابه وارد شد و مسائل مختلفی از حلال و حرام از حضرت پرسید. ما از سوالات ظریف و دقیق او تعجب کردیم. حضرت فرمود: آیا تا به حال از این مسائل که حبابه پرسید، سوالات بهتر و دقیقتری شنیده بودید؟ عرض کردیم: فدایت شویم به درستی که چشم و دل ما روشن شد…» از دیگر بانوان شاگرد امام جعفرصادق(ع) دو خواهر به نام «سعیده» و «مَنّت» دختران ابی عمیر بودند. این دو بانوی بسیار مومن و پرهیزگار سال ها از محضر امام استفاده کرده و دانش فراوانی کسب کرده بودند. هر دو جزء راویان حدیث و معلم بانوان هم عصر خود بودند. روایت شده که سعیده بنت ابی عمیر زیاد به مسجد النبی میرفت و بر پیامبر(ص) درود می فرستاد. در واقع بانوان تربیت شده در محضر امام خود تبدیل به رسانه ای برای انتقال مفاهیم عمیق شیعی به سایر بانوان مسلمان بودند و اینچنین معارف شیعه در میان امت رسول الله تا به امروز باقی مانده است… 📚منابع: ۱-«محدثات شیعه»، تالیف دکتر نهلا غروی نائینی، انتشارات دانشگاه تربیت مدرس، چاپ اول ۱۳۷۵٫ش، صفحات ۲۰۶ و ۲۷۶ ۲-«اصحاب امام صادق(ع)»، نوشته علی محدث زاده، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ اول ۱۳۷۳٫ش، صفحات ۱۴۰، ۱۴۳ و ۲۲۷ ۳-«آشنایی با حوزه های علمیه شیعه در طول تاریخ»، نوشته سید حجت موحدابطحی، انتشارات نشاط(اصفهان)، چاپ اول ۱۳۶۵٫ش، ص ۱۸۸.
بسم الله الرحمن الرحیم : 💠 25 دستورالعمل برای ﭘﻮﻳﻨﺪﮔﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺳﻌﺎﺩﺕ از صادق آل محمد (علیهم السلام) ۱. طلَبْتُ الْجَنَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي السَّخَاءِ، 🍀 بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگى و جوانمردى يافتم. ۲.وَ طَلَبْتُ الْعَافِيَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعُزْلَةِ، 🍀 و تندرستى و رستگارى را جستجو نمودم، پس آن را در گوشهگيرى (مثبت و سازنده) يافتم. ۳. و طَلَبْتُ ثِقْلَ الْمِيزَانِ فَوَجَدْتُهُ فِي شَهَادَةِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، 🍀 و سنگينى ترازوى اعمال را جستجو نمودم، پس آن را در گواهى به يگانگى خدا تعالى و رسالت حضرت محمد (ص) يافتم. ۴.وَ طَلَبْتُ السُّرْعَةَ فِي الدُّخُولِ إِلَى الْجَنَّةِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْعَمَلِ لِلَّهِ تَعَالَى، 🍀 سرعت در ورد به بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در كار خالصانه براى خداى تعالى يافتم. ۵. و طَلَبْتُ حُبَّ الْمَوْتِ فَوَجَدْتُهُ فِي تَقْدِيمِ الْمَالِ لِوَجْهِ اللَّهِ، 🍀 و دوست داشتن مرگ را جستجو نمودم، پس آن را در پيش فرستادن ثروت (انفاق) براى خشنودى خداى تعالى يافتم. ۶. وَ طَلَبْتُ حَلَاوَةَ الْعِبَادَةِ فَوَجَدْتُهَا فِي تَرْكِ الْمَعْصِيَةِ، 🍀 و شيرينى عبادت را جستجو نمودم، پس آن را در ترك گناه يافتم. ۷. وَ طَلَبْتُ رِقَّةَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهَا فِي الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ، 🍀 و رقت (نرمى) قلب را جستجو نمودم، پس آن را در گرسنگى و تشنگى (روزه) يافتم. ۸. و طَلَبْتُ نُورَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي التَّفَكُّرِ وَ الْبُكَاءِ، 🍀 و روشنى قلب را جستجو نمودم، پس آن را در انديشيدن و گريستن يافتم. ۹. و طَلَبْتُ الْجَوَازَ عَلَى الصِّرَاطِ فَوَجَدْتُهُ فِي الصَّدَقَة، 🍀 و (آسانى) عبور بر صراط را جستجو نمودم، پس آن را در صدقه يافتم. ۱۰. وَ طَلَبْتُ نُورَ الْوَجْهِ فَوَجَدْتُهُ فِي صَلَاةِ اللَّيْلِ، 🍀 و روشنى رخسار را جستجو نمودم، پس آن را در نماز شب يافتم. ۱۱. و طَلَبْتُ فَضْلَ الْجِهَادِ فَوَجَدْتُهُ فِي الْكَسْبِ لِلْعِيَالِ، 🍀 و فضيلت جهاد را جستجو نمودم، پس آن را در به دست آوردن هزينه زندگى زن و فرزند يافتم. ۱۲. و طَلَبْتُ حُبَّ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَوَجَدْتُهُ فِي بُغْضِ أَهْلِ الْمَعَاصِي، 🍀 و دوستى خداى تعالى را جستجو كردم، پس آن را در دشمنى با گنهكاران يافتم. ۱۳.و طَلَبْتُ الرِّئَاسَةَ فَوَجَدْتُهَا فِيالنَّصِيحَةِ لِعِبَادِ اللَّهِ، 🍀 و سرورى و بزرگى را جستجو نمودم، پس آن را در خيرخواهى براى بندگان خدا يافتم. ۱۴ ۰ و طَلَبْتُ فَرَاغَ الْقَلْبِ فَوَجَدْتُهُ فِي قِلَّةِ الْمَالِ، 🍀 و آسايش قلب را جستجو نمودم، پس آن را در كمى ثروت يافتم. ۱۵. وَ طَلَبْتُ عَزَائِمَ الْأُمُورِ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّبْرِ، 🍀 و كارهاى پر ارزش را جستجو نمودم، پس آن را در شكيبايى يافتم. ۱۶.وَ طَلَبْتُ الشَّرَفَ فَوَجَدْتُهُ فِي الْعِلْمِ 🍀 و بلندى قدر و حسب را جستجو نمودم، پس آن را در دانش يافتم. ۱۷.وَ طَلَبْتُ الْعِبَادَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الْوَرَعِ، 🍀 و عبادت در جستجو نمودم، پس آن را در پرهيزكار يافتم . ۱۸. طَلَبْتُ الرَّاحَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الزُّهْدِ، 🍀 و آسايش را جستجو نمودم، پس آن را در پارسايى يافتم. ۱۹. وَ طَلَبْتُ الرِّفْعَةَ فَوَجَدْتُهَا فِي التَّوَاضُعِ، 🍀 برترى و بزرگوارى را جستجو نمودم، پس آن را در فروتنى يافتم. ۲۰. وَ طَلَبْتُ الْعِزَّ فَوَجَدْتُهُ فِي الصِّدْقِ، 🍀 و عزت (ارجمندى) را جستجو نمودم، پس آن را در راستى و درستى يافتم. ۲۱ . وَ طَلَبْتُ الذِّلَّةَ فَوَجَدْتُهَا فِي الصَّوْمِ، 🍀 و نرمى و فروتنى را جستجو نمودم، پس آن را در روزه يافتم. ۲۲. وَ طَلَبْتُ الْغِنَى فَوَجَدْتُهُ فِي الْقَنَاعَة، 🍀 و توانگرى را جستجو نمودم، پس آن را در قناعت يافتم. ۲۳ .وَ طَلَبْتُ الْأُنْسَ فَوَجَدْتُهُ فِي قِرَاءَةِ الْقُرْآنِ، 🍀 و آرامش و همدمى را جستجو نمودم، پس آن را در خواندن قرآن يافتم. ۲۴ . و طَلَبْتُ صُحْبَةَ النَّاسِ فَوَجَدْتُهَا فِي حُسْنِ الْخُلُقِ، 🍀 و همراهى و گفتگوى با مردم را جستجو نمودم، پس آن را در خوشخويى يافتم. ۲۵ .وَ طَلَبْتُ رِضَى اللَّهِ فَوَجَدْتُهُ فِي بِرِّ الْوَالِدَيْن، 🍀 و خوشنودى خدا تعالى را جستجو نمودم، پس آن را در نيكى به پدر و مادر يافتم. 📚 منبع: مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج12، ص:174
🍃🌸چگونه صحبت کردن را از بیاموزیم 🔻 ۱۰ ویژگی یک "سخن خوب" از دیدگاه قرآن کریم: 1⃣ باشد. "لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ" 2⃣ باشد. "قَوْلاً لَّيِّناً" زبانمان تیغ نداشته باشد. 3⃣ حرفی که می زنیم خودمان هم کنیم. "لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ" 4⃣ باشد. "وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا" 5⃣ حرفمان باشد. "قَوْلًا سَدِيدًا" حرف بزنیم. 6⃣ کلام باشد. " قَوْلاً بَلِیغًا" 7⃣ باشد. "قولوللناس حسنا" 8⃣ را انتخاب کنیم. "یَقُولُ الَّتی هِیَ أحْسَن" 9⃣ سخن هایمان روح و داشته باشد. "و قولوا لهم قولا معروفا" 🔟 همدیگر را با صدا بزنیم. "قولاً كريماً" ✅کمک کنیم تا در جامعه حرف‌های باب شود. "هدوا الی الطّیب من القول"
✍عکس نوشته های قرانی ❓گاهی زندگی بر انسان سخت می‌شود! علت آن چیست؟ 🔻قرآن کریم : ✅«وَمَنْ أَعْرَ‌ضَ عَن ذِكْرِ‌ي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُ‌هُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ» ﴿١٢٤﴾ 👈و هر كس از ياد من دل بگرداند، در حقيقت، زندگى تنگ [و سختى‌] خواهد داشت، و روز رستاخيز او را نابينا محشور مى‌كنيم.» 📚سوره مبارکه طه – آیه 124
☘🌺☘🌸☘🌼 ✨تفاوت وصيت دو تن از حاکمان ممالک اسلامي به فرزندانشان‼️ ❌يک❌ ❇️وصيت منصور دوانيقي(يکي از حاکمان سلسله عباسيان)به فرزندش محمد در سال ۱۵۸ هجري قمري: 🔶من مردم را به طُرُق مختلف رام و مطيع ساخته‌ام. اکنون مردم سه دسته‌اند: «گروهي فقير و بيچاره‌اند و هميشه دست نياز به سوي تو دراز خواهند کرد، گروه ديگر، متواري هستند و هميشه بر جان خود مي‌ترسند، و گروه سوم در گوشه‌ي زندان‌ها به سر مي‌برند و آزادي خود را فقط از رهگذر عفو و بخشش تو آرزو مي‌کنند. وقتي که به حکومت رسيدي خيلي به مردم در طلب رفاه و آسايش ميدان نده.» 📚تاريخ يعقوبي ، جلد ۳، صفحه ۱۳۳ ❌دو❌ 💠وصيت امام علي عليه‌السلام به فرزندش، امام حسن مجتبي عليه‌السلام در سال چهلم هجري قمري: 🔷«ﺍﻯ ﻓﺮﺯﻧﺪم! ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﺗﻮ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﺳﺖ، مانند ﺗﺮﺍﺯﻭ بدان. ﭘﺲ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ همان چیزی را ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ که ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻰ‌ﺩﺍﺭﻯ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻣﺨﻮﺍﻩ ﺁﻧﭽﻪ را ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺩ ﻧﻤﻰ‌ﺧﻮﺍﻫﻰ. ﺑﻪ هیچکس ﺳﺘﻢ ﻣﻜﻦ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ نمی‌خواهی ﺑﺮ ﺗﻮ ﺳﺘﻢ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻧﻴﻜﻰ ﻛﻦ، ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ می‌ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﻴﻜﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﺁﻧﭽﻪ برای ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺯﺷﺖ ﻣﻰ‌ﺩﺍنی برای ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺰ ﺯﺷﺖ ﺑﺪﺍﺭ. ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻰ‌ﺭﺳﺪ ﻭ خوشحالت ﻣﻰ‌کند، ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺳﺪ.» 📚ﻣﺮﻭﺝ ﺍﻟﺬﻫﺐ، جلد ۲ ، صفحه ۴۲۵ 📚ﺑﺤﺎﺭ ﺍﻻﻧﻮﺍﺭ، جلد ۴۲ ، صفحه ۲۴۸ ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🌴🌴🌴🌱🌱🌱🌳🌳🌳🎍🎍
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰حضور اين همه آدم با گذشتگان و آيندگان چطور در قيامت و بهشت وجهنم جا مي شود؟ ✍️پاسخ: ✅خداوند متعال درباره گستره بهشت مى فرمايد: (وَ سارِعُوا اِلى مَغفِرَه مِن رَبِّكُمْ وجَنَّه عَرضُهَا السَّمـوتُ والاَرضُ اُعِدَّت لِلمُتَّقين) [1] ؛ و شتاب كنيد براى رسيدن به آمرزش پروردگارتان و بهشتى كه وسعت آن، آسمان ها و زمين است كه براى پرهيزگاران آماده شده است. مراد از «عرض» در آيه شريف، پهنا و گستره است. در زبان عربى، هنگامى كه مى خواهند بگويند فلان شئ از وسعت برخوردار است. واژه «عرض» را به كار مى برند. عبارت (جَنَّه عَرْضُهَا السَّمواتُ وَ الاَرْضُ) كنايه از اين است كه بهشت از نظر گستره، به اندازه اى وسيع است كه به نهايت وسعت رسيده است و يا به قدرى است كه قوه واهمه بشرى از درك گستره آن ناتوان است. هر چند معاد جسمانى است و بهشتيان و جهنميان با وجود جسمانى، پاداش و كيفر داده مى شوند، ولى بهشت و جهنم ويژگى هاى اين جهان مادى را ندارد، زيرا با برچيده شدن اين جهان مادى و تمام كرات آسمانى و ويران شدن آنها، قيامت آغاز مى شود: (يَومَ تُبَدَّلُ الاَرضُ غَيرَ الاَرضِ والسَّمـوتُ وبَرَزوا لِلّهِ الو حِدِ القَهّار) [2] ؛ در آن روز كه اين زمين به زمين ديگر و آسمان ها [به آسمان هاى ديگر] مبدّل مى شود و آنان در پيشگاه خداوند واحد قهّار ظاهر مى گردند؛ (اِذَا الشَّمسُ كُوِّرَت * واِذَا النُّجُومُ انكَدَرَت) [3] ؛ هنگامى كه خورشيد در هم پيچيده شود و هنگامى كه ستارگان بى فروغ شوند؛ (اِذَا السَّماءُ انفَطَرَت * واِذَا الكَواكِبُ انتَثَرَت) [4] ؛ هنگامى كه آسمان از هم شكافته شود و هنگامى كه ستارگان پراكنده شوند و فرو ريزند. بنابراين بهشت و جهنم در عالَم ديگرى فوق اين جهان مادى است و ويژگى هاى اين جهان مادى را ندارد. آن عالَم از نظر گستره به اندازه اى است كه وسعت بهشت به مقدار آسمان ها و زمين است و جهنم نيز از وسعتى برخوردار است كه همه گنه كاران در آن جاى مى گيرند. [5] در روايت است كه پيامبراكرم(ص) و حضرت على(ع) در پاسخ اين پرسش كه اگر وسعت بهشت، آسمان ها و زمين است، پس دوزخ كجاست؟ فرمودند: چون شب آيد، روز كجاست؟ [6] ب) منظور از «نزديك كردن» (ازلِفَت) يعنى در پيش رويشان باشد و داخل شدنشان در آن زحمتى نداشته باشد. و اين كه بهشت را به آنها نزديك مى كنند، نه آنها را به بهشت، دَرك آن در شرايط اين دنيا قابل تصور نيست، امّا از آن جا كه اصول حاكم بر قيامت و آخرت، اصولى است كه با شرايط اين جهان بسيار تفاوت دارد، پس جاى شگفتى نيست. [7] پي نوشتها: [1] . آل عمران، آيه 133. [2] . ابراهيم، آيه 48. [3] . تكوير، آيه 1و2. [4] . انفطار، آيه 1و2. [5] . ر.ك: الميزان، ج 4، ص 20؛ بحارالأنوار، ج 8، ص 83 و ج 66، ص 57؛ سيد شريف رضى، حقايق التأويل فى متشابه التنزيل، ص 241. [6] . عبد على عروسى حويزى، تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 463؛ فضل بن شاذان قمى، الفضائل، ص 150. [7] . الميزان، ج 4، ص 32 ـ 43. 🔵مشارکت در مباحث با ارسال سوال در انجمن های گفتگوی مرکز ملی 🔹 گفتگوی دینی http://www.askdin.com
✨﷽✨ ✍استادی می فرمود : این آیه معنایش این نیست که با ذکر خدا دل آرام می گیرد این جمله یعنی خدا می گوید: جوری ساخته ام تو را که جز با یاد من آرام نگیری...!! تفاوت ظریفی است! اگر بیقراری؛ اگر دلتنگی؛ اگر دلگیری؛ گیر کار آنجاست که هزار یاد، جز یاد او، در دلت جولان می‌دهد... ✨«أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ»✨
بقاء بر جنابت 💠سوال ۷۸۳: اگر غسل جنابت برای روزه ماه رمضان یا روزه های دیگر فراموش شود و در اثناء روز به یاد انسان بیفتد، چه حکمی دارد؟ ✅جواب: اگر در روزه ماه رمضان غسل جنابت را در شب تا طلوع فجر فراموش کند و با حالت جنابت صبح نماید، روزه اش باطل است و احوط این است که قضای روزه ماه رمضان هم در این حکم به آن ملحق شود. ولی در سایر روزه ها، روزه بر اثر آن باطل نمی شود.
👇👇👇 ♨️سوال: 🔰خداوند به صراحت در قرآن اعلام کرده است که «و ما من دابة الا علي الله رزقها» پس اگر خداوند متفکل روزي انسان هاست، پس چرا در آفريقا عده اي دنده هايشان از فرط گرسنگي بيرون زده است و در حال مرگ اند؟ ✍️پاسخ: ✅آيا معناي آيه بايد اين باشد که در اين دنيا هيچ کس از گرسنگي رنج نبرد و نميرد؟ مثلاً اگر فرمود: خداوند متعال از زمين و آسمان به شما آب مي‌رساند، يعني ديگر هيچ نقطه خشکي روي زمين نبايد باشد و هيچ کسي از تشنگي هلاک نگردد؟ اگر فرمود: «هُوَ الشّافي»، يعني ديگر هيچ کس بيمار نمي‌شود و اگر بيمار شد آني شَفا و بهبود مي‌يابد و هيچ کس از بيماري نمي‌ميرد؟! براي روشن شدن اين موضوع بايد به چند نکته اشاره شود؛ مطلب اول آن که خدا رزاق است همان طور که شافي و هادي است اما چرا عده اي بيمارند و عده اي از در اثر بيماري از دنيا مي روند؟ لذا تمام بحث هايي که در خصوص رزق مي شود، اينجا هم مي توان به آن پرداخت. دوم آنکه رزق تنها مادي نيست و رزق معنوي هم رزق است. لذا در روايات وارد شده فردي خدمت امام صادق (ع) اظهار فقر کرد و امام (ع) به او فرمودند: تو سرمايه بسياري داري و خودت نمي داني و اشاره کردند به سرمايه معنوي و فرمودند تو وقتي بر راه هدايتي هستي و گمراه نيستي اين سرمايه بزرگي است که در اختيار داري. نبايد فراموش کرد دنيا محل گذر است نه ماندن. سختي و آساني آن به سرعت مي گذرد و همه فراموش مي شود؛ لذت ها، مريضي ها، شادي ها و غم ها از بين مي رود. آن چه مي ماند آن مساله سرمايه بزرگ و هدايت است. گاه به فردي مي گوييم فقير که هيچ بهره مالي ندارد، اگر اين فرد مثلا در گروه تکفيري ها فعاليت مي کرد و ثروت دنيا را در اختيار داشت، باز هم غني خوانده مي شد يا به لحاظ فقر معنوي که داشت، فقير محسوب مي شد؟! لذا رزق تنها امور مادي نيست و در ماديت هم تنها کميّت نيست. سوم دقت کنيد خدا رزاق است يعني رزق را مي دهد اين که آيا من آن را مي گيرم يا خير نکته ديگري است. مثلا من به کسي مي گويم تشنه ام در حالي که ليوان دستم است و آن فرد ليوان را پر از آب مي کند. در اينجا من مي توانم بخورم يا مي توانم اين آب را بريزم. اما اگر اين آب ريخته شد، چه کسي مقصر است؟ قطعا من خودم مقصرم. بحث خيلي ساده است يعني اسراف گاه باعث از دست دادن رزق و روزي مي شود. چهارم تفاوت بين مردم اعم از چاقي و لاغري، شهري و غيرشهري، کوتاهي و بلندي قد، کندي و زرنگي و ... وجود دارد و اين جزو سنت هاي خلقت است و اين موارد نيز جزو رزق هاي الهي است. در واقع تفاوت لازمه خلقت است و علت آن اين است که که خدا مردم را در انجام وظيفه شان امتحان کند. اما نکته مهم اين است خدا امتحاني که مي گيرد يکسان نيست حتي از يک انسان در دو حالت مختلف امتحان يکسان نمي گيرد. مثلا در شب قدر عبادت بيشتري مي طلبد تا در شب هاي عادي يا آن که پول بيشتري دارد انفاق بيشتري را از او مي طلبد لذا اين ظلم نيست، چون امتحان ها يکسان نيست. پنجم خدا اختيار را از انسان ها نگرفته و نمي گيرد لذا دست ستمگران را هم نمي بندد براي اين که آن هم به اختيار خود ستم کرده و اراده خود را در دنيا عملي کند اگر خدا مي خواست اختيار آدم ها را سلب کند، سلب اختيار از شمر و ابن ملجم و قاتلان اسراييلي مي شد. گاه باب رزق را خدا نمي بندد و ظالم مي بندد. در روايات وارد شده کسي آمد خدمت امام صادق (ع) و گفت مگر آيه نداريم که تؤتي الملک من تشاء... امام (ع) فرمودند: بلي. گفت: پس سلطنت بني اميه چيست؟ امام (ع) فرمودند: اگر کسي لباس تو را بدزدد اين لباس را خدا به او داده يا دزديده؟ ششم اگر ما به دلايلي خودمان رزقمان را محدود کنيم مانند اسراف، تنبلي، گناه، ناداني و ... مقصر خود هستيم. ما وظيفه داريم راه هاي حلال بهتري را همواره براي کسب رزق پيدا کنيم، اگر پيدا نکرديم خدا مقصر نيست. هفتم در هر صورت وقتي رزق محدود شد علت خاص آن کدام يک از اينهاست آيا امتحان خداست يا ظلم يک ظالم يا گناه خود ما اين را نمي دانيم. علت کار خاص هر کس را امام زمان (عج) مي داند که لوح تقدير ما را مي داند و در شب قدر به ايشان عرضه مي شود. او مي داند هر کسي هر مورد خاصي چه مقدار خدا روزي به او مادي و معنوي داده و چه مقدار خود، راه را بست يا ظالمي بسته که بايد او هم بابت ظلم خود جواب پس دهد. هشتم آن که اگر ظالمي گناه کرد، قضاي خدا هست اما رضاي خدا هميشه نيست؛ قضاي خدا يعني همان سلطه و حکومت خدا که هميشه داير است و از بين نمي رود اما هيچ گاه قضاي خدا رضاي او نيست مانند بچه اي که گرسنه مي ماند و اين مورد پسند او نيست.
🔆خواندن چند آیه در نماز مستحبی 👈سؤال: آیا می توانیم در به جای یک ، چند قرائت کنیم؟ ایت الله خامنه ای ☢جواب: اشکال ندارد.