‌‌‌‌ ‌‌• بشنوید از رهبر جمھورۍ اسلامی . ــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــ ــــــــــــــــــــــــ نهج‌البلاغه شخصیت امیرالمؤمنین است؛ او به آن‌چه مۍگوید عمل می‌کند و آن را در زندگی خود پیاده می‌کند. شخصیت و زندگۍ مولا کلمه کلمه، تفسیر نھج‌البلاغہ و قرآن است. ــ امروز می‌شود از دیدگاه نافذ علی؏ بھ واقعیت‌ها نگاه کرد و بسیاری از حقایق‌را شناخت و علاج‌شـان را پیدا کرد چرا کھ گوینده‌ۍِ این‌کلمات یك رئیس مملکت، و فرمانروای بزرگ است . . امروز مۍتوان فهمید از همیشه بہ‌نھج‌البلاغه محتاج‌تر هستیم.‌‌

. . ما از اهل‌بیت‌(؏) چیزهایی داریم کھ اگر عرضہ شود، دنیا را به‌ اعجاب وا می‌دارد. مثلِ‌ نھج‌البلاغه کھ هوشیارکننده و قابل تدبـر است‌ وَ هیـچ‌ میدانۍ از میدان‌هـای زندگۍ را فروگذار نکردھ، مگر اینکھ در آن‌ بَلیغ‌ترین، رساترین‌ و پرمغزترین‌ سخن را بیان کرده‌باشد. اگر راهمان را بہ‌‌سوی این‌‌ کتاب باز کنیم، راه سوءاستفادھ‌ی دشمن‌هایِ داخلـۍ و جنایت‌کاران کھ از - غفلت‌ِ ما - از اسلام اسـتفاده کردھ‌اند بستہ خواهد شد.

ـ🤍ـــ‌ ؛ علی‌بنِ‌‌ابي‌‌طالب ، بگرداند ورق ِ ما را ..

؛ شخصي از امام پرسید: اۍ امیرمؤمنان، آیا پروردگارت را دیدھ‌ای؟ فرمودند: آیا چیزی را کہ نمی‌بینم می‌پرستم؟ چشم‌ها او را آشکارا نبیند، لکن دل‌ها بھ حقیقت‌های ایمان درکش کند. من پروردگارم را به وسیلہ سست کردن و فسخ‌نمودن اراده‌های پایدار و شکستن نیت شناختم ـــــ هنگامۍ که قصد کاری کردم و مانعی بین من و نیتم پیدا شد و چون عزم آن کردم قضا مخالفت کرد آن هنگام دانستم تدبیر کننده غیر من استـ . ـ ـــ برداشتۍ از اَخ القرآن، نھج‌البلاغہ .

‌ • مکتب عشق استـ وَ شاگردۍ یك درسِ علی‌؏ ◠◠ ! - - @Amajha !

ء ـــ ـ خداوند متعـال گیاه زنده را منبع رزقِ همه‌ جانبه‌ۍ مردم قرار داد‌ه‍‌اند؛ یعني گیاه، هم منشأ خوراک است، هم منشأ دارو،‌ هم منشأ تنفّس و هم منشأ جمال و زیبایی طبیعت. آسایش‌دهندهٔ روح و نگهدارنده‌ۍ جسم انسان است. • زیست گیاهان همچنین نمایش عینی زندگی انسان‌هاست. آدمیزاد از نگاه کردن بہ برگ سبز و سبزه‌ی بهار، لذتـ می‌برد زیرا نوپا و تازه است هنگامۍ که تابستان فرا می‌رسد، گیاه‍ شکوفا مۍشود؛ بعد از مدتي در پاییز همان بـرگِ سبزِ پرطراوت به سبزه‌ی خشک تبدیل می‌شود. این چرخه نیز نمایش عینی گذر عمر‌ماست؛ کہ از کودکی و نوجوانۍ شروع می‌شود. ما بہ‌میزان تلاش و کوشش‌مان شکوفا می‌شویم و از استعدادمان بھره‌ می‌بریم سپس به میان‌سالی می‌ر‌سیم.

ــــ ـ طبیعت؛ شکوفایۍ چون قهقهۂ گلھاي امید است

^^