بھ پاۍ دوست فکندۍ سر از بلندی بام ــ ـ کہ نقدِ جان، بر جانان بوَد متاع قلیل

‌ ‌آویزه‌های راه‌های نور چشمم و چین‌های صفحہ پیشانۍام وَ .. روزنه‌های راھ‌های نفسم و پرّه‌های نرمِ تیغهٔ بینی‌ام و حفره‌‌های پردھ شنوایۍام و باربر مغز سرم و رَسایی رگ‌های‌طولانی گردنم و آنچه را قفسه سینه‌ام در برگرفتہ .. وَ قطعات کناره‌‌هاۍ کبدم و جایگاه‌های مفاصلم و ارتباط پاهایم و کنار انگشتانـم با همهٔ این امور گواهی می‌دهم؛ ـــــ ــ ـ ـ اگر طولِ روزگاران و زمان‌های بس دراز می‌کوشیدم که شکر یکۍ از نعمت‌هایت را به‌جا آورم توانایی‌اش را نداشتم. جز مهرورزی‌ات کہ به‌سبب آن شکرت بر من واجبـ می‌شود؛ شکری دائم وَ نو و ثنایي تازھ و فراهم. || چکیدھ‌ای از دعاۍ عرفه .

ـــــ ـــــ درود ما به قیام حسینـۍ‌اش بادا ! کہ نسل خون و شرف درس از این قیام گرفت. 𝄞 . Amajha .

مسلم ، دلشو تو مشت حسین .علیه‌السلام. گذاشت وَ رفت کوفہ . . دلی نداشت که تو غربت کوفه بگیره یا تنگ بشه !' ـ اگه مسلمی، چرا تسلیم نیستی ؟ ــ اگه دل دادی، چرا بی‌دل نیستی ؟!

. . عید قربان به نوعی یادآور همان سربلندۍ ابراهیم علیه‌السلام در آزمایش الھی است. سربلندی در آزمایش الھۍ در ذبـح عزیزترین یعنی فرزندش. قربانی، نشانھ‌ای از اطاعتـ معشوق بر اموراخلاقے و سنت‌هایی جز خواست اوست.

• قربان است و بہ تیغ مِھر بِسمل کنیم !