🌹حدیث دویست و چهارده: 🌹 امام باقر عليه السلام : اِنَّ هذَا اللِّسانَ مِفْتاحُ كُلِّ خَيْرٍ وَ شَرٍّ، فَيَنْبَغى لِلْمُؤمِنِ اَنْ يَخْتِمَ عَلىلِسانِهِ كَما يَخْتِمُ عَلى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ.🌹 به راستى كه اين زبان كليد همه خوبى ها و بدى هاست پس شايسته است كه مؤمن زبان خود را مُهر و موم كند، همان گونه كه (صندوق) طلا و نقره خود را مُهر و موم مى كند.🌹

Z ‌: 🌟 جامعه ی دارای ولایت، جامعه ای می شود که تمام استعدادهای انسانی را رشد می دهد. 🌟 همه ی چیزهایی که برای کمال و تعالی انسان ، خدا به او داده،اینها را بارور می کند. 🌟 انسان ها را به تکامل می رساند. 🌟 انسانیت ها را تقویت می کند. 🌟 ولیّ یعنی همان کسی که همه ی سررشته ها به او برمی گردد ، جامعه را در راه خدا و دارای ذکر خدا می کند از لحاظ ثروت، تقسیم عادلانه ی ثروت به وجود می آورد، سعی می کند نیکی ها را اشاعه بدهد و بدی ها را محو و ریشه سوز کند. الحج الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ ﻫﻤﺎﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺍﮔﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﻭ ﺗﻤﻜّﻦ ﺩﻫﻴﻢ ، ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺑﺮﭘﺎ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ، ﻭ ﺯﻛﺎﺕ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ، ﻭ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﭘﺴﻨﺪﻳﺪﻩ ﻭﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺯﺷﺖ ﺑﺎﺯﻣﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ ; ﻭ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺧﺪﺍﺳﺖ .(٤١) 🌟اَقامُو الصَّلاه: نماز سمبلی است برای ذکر خدا و توجه و جهت گیریِ خداییِ یک جامعه 🌟 وَ آتُوالزَّکاه: تقسیم عادلانه ی ثروت ،زکات موجب تعدیل ثروت است. 🌟 ما خیال می کنیم امر به معروف و نهی از منکر به معنای این است که بنده به جنابعالی امر کنم که شما فلان کار بد را انجام ندهید ،فلان کار خوب را انجام بدهید،فقط همین امر کردن و گفتن 🌟 در حالی که امر کردن و گفتن، یکی از جلوه های امر به معروف و نهی از منکر است. 🌟 به امیرالمومنین گفتند که با معاویه چرا می جنگی؟ گفت برای خاطر اینکه امر به معروف و نهی از منکر واجب است. 🌟 امام حسین از مدینه بلند می شود، آقا کجا می روی؟ 🌟 می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم. 🌟 ببینید چقدر دایره و دامنه وسیع و چقدر از نظر ما کوچک و تنگ است. 🌟 به هر حال وقتی ولایت در جامعه ای بود،اینها هم انجام می گیرد. 🌟 اقامه ی صلاه، ایتای زکات، امر به معروف، نهی از منکر و خلاصه پیکر بی جانی، جان و روح و حیات می یابد.

مهر پاسداری از انقلاب را بر پیشانیش زدند «اثر قناصه دشمن همچون خال هندی در پیشانی شهید به پاس تمام زحمات وی در جهت پیروزی و حفظ انقلاب نقش بست.» کد خبر: ۲۳۳۳۲۴ تاریخ انتشار: ۰۷ فروردين ۱۳۹۶ - ۱۳:۰۵ - 27March 2017 گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: شهيد محمد سلماني از شهدائي است که در روي زمين و ميان آشنايان غريب و در آسمانها و در ميان اولياء و شهدا و ملائک آشنا مي باشد. او اصفهاني بود و در تبريز (دانشجوي دانشگاه تبريز) با انقلاب و مبارزات و سپاه همراه شد و در تيپ کربلا (که اکنون مربوط به مازندران است) شهيد شد. حال نه در تبريز اورا مي شناسند و قدرداني مي کنند ونه در اصفهان ونه در مازندران و در زمرۀ هيچکدام از کنگره ها و مراسمي که به مناسبت تجليل شهدا بر پا مي شود قرار ندارد. اسم اين شهيد هميشه در میان همرزمان تجسم مظلوميت و غربت براي بوده و هست.

حتی وقتي در جبهه شهيد شد معراج شهدا نمي دانست پيکر پاکش را به کجا بفرستد. سردار یعقوب زهدی جانشین فرمانده توپخانه سپاه در دوران دفاع مقدس و احمد خرم به کمک و وساطت شهيد مجيد سليمي (آن زمان در سپاه تهران بود) در زير زمين پزشکي قانوني تهران پس از جستجوي فراوان وی را يافتند و براي تشييع به اصفهان منتقل کردند. همرزمان شهید ویژگی متعالی وی را به رشته تحریر بکشند او مصداق بارز «يحبهم و يحبونه» بود چرا که «اعزة علي الکافرين و اذلة علي المومنين» بود. در مقابل دشمنان شجاع و جسور و سرسخت و در برابر دوستان متواضع و خاکي بود. پرتلاش و سخت کوش و نا آرام ،داراي ايمان محکم ، عزم و ارادۀ خلل ناپذير و مجاهدت بي وقفه، عشق به امام و ايثار و فداکاري و ده ها ويژگي متعالي که دوستان و همرزمان شهید بايد در تبيين آن کمک کنند و به رشتۀ تحرير بکشند. روایتی از ورود به دانشگاه تا پاکسازی منطقه از لوس ضدانقلابیون شهيد سلماني هفتم فروردين 1361 در دشت خونين رقابيه در عمليات فتح المبين به ديدار معشوق نائل آمد. محمد سلماني در سال 1337 در اصفهان به دنيا آمد. پس از اخذ ديپلم در دانشکده کشاورزي دانشگاه تبريز قبول شد. ورود او به دانشگاه تبريز در سال 1356 مصادف با اوج گيري حرکت هاي دانشجوئي و انقلاب اسلامي بود. او در قيام 29 بهمن تبريز شرکت و نقش فعالي داشت. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به سپاه تبريز پيوست و در واحد عمليات فعال شد. با گروه ضربتي که در عمليات درست کرد. در جريان پاکسازي ضد انقلاب و کميته هائي که توسط عناصر نفوذي عليه انقلاب فعاليت مي کردند نقش تعيين کننده اي داشت.