🔰 مقاومت در دوران پسا طوفانالاقصی
🔹 سخنان اخیر زیاد النخاله، دبیرکل جهاد اسلامی، در کنفرانس قومی عرب، صرفاً یک سخنرانی نبود؛ بلکه رونمایی از «دکترین مقاومت» در دوران پسا طوفانالاقصی بود. این دکترین، بر سه اصل بنیادین استوار است که فهم آن، کلید درک نقشه راه آینده منطقه است.
⬅️ ۱. اصل اول: «سلاح»، ضامن بقا و تنها ابزار مذاکره.
تأکید مکرر النخاله بر اینکه «سلاح مقاومت را زمین نمیگذاریم»، یک شعار نیست؛ یک اصل راهبردی است. مقاومت به این درک قطعی رسیده است که در برابر دشمنی که تنها زبان زور را میفهمد، «سلاح» نه فقط ابزار جنگ، که تنها ضامن بقا و مهمترین ابزار چانهزنی سیاسی است. هرگونه طرح صلحی که پیششرط آن خلع سلاح مقاومت باشد، نه یک پیشنهاد صلح، که یک «تله تسلیم» است. مقاومت فهمیده است که قدرت میدانی، پشتوانه هر دستاورد سیاسی است و بدون آن، دیپلماسی به التماس تبدیل خواهد شد.
⬅️ ۲. اصل دوم: «وحدت میدانی»، رمز عبور از بحران.
اشاره دبیرکل جهاد اسلامی به «وحدت تمامی گروههای مقاومت در میدان»، کالبدشکافی دقیق «رمز پیروزی» در برابر ائتلاف جهانی دشمن بود. دشمن با تمام توان نظامی و رسانهای خود به میدان آمد تا با ایجاد شکاف (بین حماس و جهاد، بین غزه و کرانه باختری، بین فلسطین و محور مقاومت)، جبهه را از درون فرو بپاشاند. اما #وحدت_میدانی، این استراتژی را عقیم ساخت. این وحدت، یک ائتلاف سیاسی صِرف نبود؛ یک «همخونی» و «همسرنوشتی» در سنگر بود که مقاومت را از مجموعهای از گروهها، به یک «پیکر واحد» تبدیل کرد.
⬅️ ۳. اصل سوم: «صبر راهبردی»، تعریف جدیدی از پیروزی.
جمله پایانی النخاله، «پیروزی از آنِ ماست، خواه زمان آن کوتاه یا بلند باشد»، مانیفست نهایی این دکترین است. این یعنی مقاومت، تعریف خود را از «پیروزی» از یک مفهوم کوتاهمدت و تاکتیکی، به یک #افق_راهبردی و بلندمدت تغییر داده است. در این نگاه، «ایستادگی» و «حفظ سلاح» و «عدم تسلیم»، خود، عین پیروزی است. این #صبر_راهبردی، دشمن را که به دنبال پیروزیهای سریع و قاطع است، در یک باتلاق فرسایشی گرفتار میکند که هر روز آن، یک شکست جدید برای او و یک پیروزی برای مقاومت است.