─┅═༅🍃🌼🍃༅═┅─
.
🍁(6) آن کسانی که بعد از امیرالمومنین ع با امام حسن ع بیعت کردند نیز بیعتشان بیعت با یک امام سیاسی بود لذا کار به صلح کشید. لذا وقتی اینچنین شد، قدم ها لغزید و دل ها پراکنده گشت.
🍁(7)چرا که امام حسن ع را حاکمی می دانستند مدیر و مدبر و انسانی والا و شخصیتی بزرگ و نوه رسول خدا، نه حجت معصوم خداوند روی زمین.
🍁(8)اینجا هنر کار سبط رسول خدا ص مشخص میشود. صلح امام حسن در واقع، گذار از «امام سیاسی» به «امام مکتبی» بود. صلحی که باعث شد شیعه کم کم جان بگیرد، صلحی که باعث شد، شیعه، شیعه شدنش را آغاز کند.
🍁(9) اگر امام حسن ع صلح نمیکرد، شیعه، صرف شیعه سیاسی میماند و گروهکی میشد مخالف دولت وقت، آواره در دشت ها و بیابان ها که هر از گاهی عملیاتی انجام داده و مخالفت و وجود خود را ابراز می کردند.
─┅═༅🍃🌼🍃༅═┅─
🍁(10) و مثل بسیاری از فرقه های دیگر، صِرفِ جمعیتی مبارز تلقی میشدند که عاقبتی جز تفرقه و اضمحلال برایشان نبود. چرا که عمق معرفتی نداشتند.
🍁(11)در واقع امام مجتبی ع در شیعه، رشدی شگرف به وجود آورد که ایشان را از «بیعت حکومتی» به «بیعت عقیدتی» رساند.
🍁(12)به عبارت دیگر امام حسن ع با این کار باعث شد که زین پس شیعیان، نه فقط به خاطر حکومت، بلکه به خاطر اعتقادشان به نظام ولایت و امامت با أئمه هدی علیهم السلام بیعت کنند.
🍁(13)از این پس شیعه نه به عنوان یک «گروه حاکمیتی» بلکه به عنوان یک «جمعیت مکتبی» شناخته شد که حتی اگر حکومت دستشان نباشد نیز دارای امام و ساختارند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥حداقلی‌ترین کاری که می توان برای عید غدیر انجام داد این است که با تمام توان این کلیپ را انتشار دهید
🔹جهت اطلاعات بیشتر عدد ۱۱۰ را به ۱۰۰۰۱۱۰۱۲۳ ارسال فرمایید