آنروز که ابوبکر رای آورد ،مولا علی علیه السلام شکست نخورد، مردم سرنوشت خود را به تباهی سپردند... آنروز که عمر بر مسند خلافت نشست، علی علیه السلام کوچک نشد، مردم اشتباهشان را تکرار کردند... آنروز که شورای شش نفره،عثمان را برعلی علیه السلام ترجیح داد، علی علیه السلام شکست نخورد، خواص به مردم خیانت کردند.. 9 ولی آنروز که علی علیه السلام به خواست مردم بر مسند خلافت نشست، خود را پیروز نمی دانست بلکه مسئول می دانست، آنروز فقط مردم پیروز شدند.... آنروز هم که شمشیر اشقی الاشقیا فرق علی علیه السلام را شکافت، باز هم علی علیه السلام شکست نخورد، که فرمود: فزت و رب الکعبه.. واین بزرگترین پیروزیست که رستگار شوی... ولی آنروز باز هم مردم شکست خوردند... وآنروز که در کربلا، سر امام حسین علیه السلام و هفتادودو تن از یارانش به نیزه رفت و حضرت زینب سلام الله علیها واسرا را به نام خارج شدگان از دین! درخرابه های شام گرداندند ومردم هلهله کنان به دورشان جمع شدند ..باز هم این مردم بودند که شکست خوردند.... شاید تمام روزهایی که مردم شکست خوردند نفهمیدند که شکست خورده اند وبرطبل شادی کوبیدند..و این قصه شکست مردم چیز عجیبی نیست، که تاریخ همچنان ادامه دارد... این بحث امامت و ولایت از صدر اسلام خاری شده در چشم خیلی از دشمنان واقعی این دین؛ دردی که بعد از ۱۴۰۰ سال هنوز براشون تازگی داره و حتی دیده میشه بعضی از درون اسلام با این مسئله مشکل دارن!حتی بعضی از اونایی که ملبّس هستند به لباس پیغمبر!!! سیاسیون در مقام_حرف معتقدند، از همه حتی امام زمان هم، می شود انتقاد کرد.اما در مقام_عمل، از نزدیکان آنان اگرانتقاد کنی تاب نمی آورند ازشهید نواب صفوی پرسیدن:چرا آرام نمی نشینی؟ ببین آیت الله بروجردی ساکت است. شهید نواب گفت: آقای بروجردی سرهنگ است، من سربازم! سربازاگرکوتاهی کند، سرهنگ مجبور میشودبیاید وسط!!... هر بار که رهبری دارد می آید وسط میدان، یعنی ما سربازها کم گذاشته ایم.. اللهم اجعل عواقب امورناخیرا اگر نماز قضا بشه میشه جبران کرد. اگر روزه قضا بشه میشه جبران کرد.* ولی اگر دفاع از "ولایت" قضا بشه، تاریخ به ما میگه نمیشه جبران کرد.* یکبار در سقیفه قضا شد، حضرت زهرا "سلام الله علیها" را شهید کردند. یکبار در صفین قضا شد، حضرت علی "علیه السلام" را شهید کردند. یکبار در کوفه قضا شد، تابوت امام حسن "علیه السلام" تیرباران شد. یکبار در کربلا قضا شد، بر پیکر امام حسین "علیه السلام" اسب تازاندند. مواظب باشیم "ولایتمان" قضا نشود. بصیرت چیست؟ به زبان ساده و روان یعنی تشخیص حق از باطل در زمان خاص خودش. @didebane_enghelab

🎥 مراقب باشیم 👈 خدا با هیچ کس، قوم و خویش نیست 🏴 @didebane_enghelab

🖤حی علی العزا🖤 به امام صادق علیه السلام عرض شد: آقای من! بفدایتان شوم.. وقتی کسی می میرد یا کشته می شود جلسه نوحه ای برای او میگیرند. ولی من مشاهده می کنم که شما و شیعیانتان از اول ماه محرم اقامه جلسه عزا میکنید. حضرت فرمودند: این چه حرفی است! هرگاه شب اول محرم فرا می رسد، اول غروب و نزدیک به اذان مغرب که ماه نو در آسمان قرار می گیرد، مادرمان حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) از عرش الهی و بهشت برین پیراهن خونین جدم حسین علیه السلام را به آسمان اول می آورد و به سمت زمین تکان می دهد… پیراهنی که آغشته به خون قلب و پیشانی و محاسن و حلقوم و نقطه نقطه ی وجود ایشان است. وقتی ایشان پیراهن را به سمت زمین تکان می دهند فریادی می زنند که صدای ایشان در تمام عالم می پیچد و به فریاد ایشان تمام ملائکه و سماواتیان به لرزه در می آیند و دل مومنین و محبان و عاشقان حسین (علیه السلام) مثل کاسه‌ی سفالی در سینه شان تکه تکه و پاره پاره می شود… ثمرات الاعواد: ۳۶.۳ ▪️آجرک الله یا صاحب الزمان… @didebane_enghelab

❌ امام خمینی (ره): ما ملت گریه سیاسی هستیم ما ملتی هستیم که با همین اشک‌ها سیل جریان می‌دهیم و خرد میکنیم سدهایی را که مقابل اسلام ایستاده است. ✍️دیده بان انقلاب @didebane_enghelab

▪️ پیشنهاد برای محرم 1⃣ یک پرچم درِ منزلتون بزنید.🏴 2⃣ یک پرچم هم ورودی آشپزخونتون بزنیدوبه اهل خونه هم بفرمائید: من این دوماه رابه نیت امام حسین( علیه السلام )توآشپزخانه خودمون خدمت می کنم.هر غذایی ازصبحانه،ناهار،شام گرفته تاچای و آب خنک دادن به اهل منزل را به نیت روضه امام حسین علیه السلام دراختیارشون بزارید. 3⃣به اهل خانه بگیداین دوماه شما هم میتوانیدتوآشپزخانه امام حسین(علیه السلام) خدمت کنید حتی به اندازه یک استکان جابه جا کردن برای مجلس امام حسین( علیه السلام) 4⃣ هرروزیک زیارت عاشوراهمراه بایک روضه توی خونه ومخصوصاًتوآشپزخونه گوش کنیدیابخونیدو برای فرج آقا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وسلامتیشون و شفای مریضهاوبرطرف شدن این بلاوبیماری و برآورده شدن حاجات همه بندگان خدا دعا کنید که همه این دعاها به خودتان بازمی گردد. 5⃣ حتماًدرآشپزخانه بدون وضودراین ایام واردنشوید. ▪️بیایدامسال همه باهم خانه های خودراحسینه و آشپزخانه ی امام حسین (علیه السلام)کنیم تا فرزندان مان ببیندو درذهن خود برای آینده ذخیره کنند👌👌👌 ▪️تا آثارنیک وباقیات وصالحات شود برای بعداز خودمان▪️ التماس دعا🙏 ✍️دیده بان انقلاب @didebane_enghelab

چند نکته درباره انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم ۱. انتخاب دکتر پزشکیان را به تمام کسانی که به او رای دادند تبریک میگویم. در مرام ما جز این نیست که رقیب را تکریم کنیم و نظر متفاوتش را محترم بشماریم. حتی اگر بعضی از رقبای ما اینطور عمل نکرده باشند و مثل سال 88 بدون هیچ سندی ادعای تقلب کرده باشند، اخلاق و منش ما حکم میکند طور دیگری رفتار کنیم و به همه کسانی که در انتخابات مثل ما فکر نکردند تبریک بگوییم. من با همه وجود معتقدم بسیاری از 16 میلیون رای دهنده به پزشکیان اگر بیشتر از ما دلشان برای اسلام و ایران نسوزد، قطعا کمتر از ما دغدغه ندارند اما سلیقه و تشخیص شان متفاوت است. ۲. این انتخابات از یک جهت بی نظیر بود؛ از این بعد که هر فرد منصفی که شاید هنوز هم درباره سلامت انتخابات تردید داشت، حالا بهتر فهمید که جمهوری اسلامی از تک تک آرای مردمش حفاظت می کند، حتی اگر فاصله رای پزشکیان با جلیلی کمتر از 3 میلیون باشد. (این فاصله کم، رکورد کم ترین فاصله آرای نامزد پیروز و رقیبش در تمام ادوار انتخابات ریاست جمهوری است) علاوه بر آن، جمهوریت نظام ما که در سایه ی ولایت فقیه معنا پیدا می کند حتی حاضر نیست مشارکت 49.8 درصدی را 50 درصد اعلام کند! این صداقت و سلامت در انتخابات را اگر کسی هنوز هم متوجه نمی شود، فقط در زمان فقدان چنین نعمتی قدر آن را خواهد دانست. ۳. با انتشار آمار رای های جلیلی و پزشکیان به تفکیک هر استان، نتیجه جالبی به دست آمد. اینکه طرفین تقریبا به صورت برابر فاتح استانها شده اند (در 16 استان پزشکیان رای اول را آورده و در 15 استان جلیلی) اما به خاطر رای قومیتی پررنگ در ۴ استان اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و کردستان، پزشکیان توانست با فاصله کمتر از ۳ میلیون رای رئیس جمهور شود. نکته جالب اینجاست که فاصله رای پزشکیان با جلیلی فقط در همین 4 استان 2 میلیون و 956 هزار رای بوده و فاصله کل آرای او با جلیلی در تمام 31 استان نیز حدود 2 میلیون و 850 هزار رای بوده است! یعنی مزیت اصلی و تمام کننده پزشکیان در این انتخابات نه گفتمان یا رویکرد سیاسی او یا حتی بعضی از دو قطبی های سیاسی، فرهنگی بلکه رای قومیتی او در 4 استان بوده که باعث شده در یک رقابت بسیار نزدیک، با همان میزان رای بیشتر در استانهای شمال غربی، انتخابات را نیز ببرد. فهم این مساله از این جهت مهم است که اگر به این موضوع توجه نشود، در دام تحلیلهای تخیلی و غلطی خواهیم افتاد که باعث می شود اساسا صورت مساله و واقعیت انتخاباتی که گذشت را متوجه نشویم. این یعنی اگر به جای جلیلی هر فرد دیگری نیز با پزشکیان رقابت می کرد، نمیتوانست بر آرای قومیتی او غلبه کند، ضمن اینکه شاید انتشار خبر اردبیلی بودن مادر جلیلی و فیلمی که او به زبان آذری سخن می گوید نیز کمی در تلطیف این وضعیت کمک کرده باشد در حالی که بقیه نامزدهای رقیب پزشکیان فاقد همین مزیت (ترک بودن مادر) بودند. 4. بعد از شمارش آرا، بعضی از هواداران آقای قالیباف، مدعی شدند اگر دور اول جلیلی به نفع قالیباف کنار میرفت، در دور دوم او میتوانست پزشکیان را شکست دهد. اما این تحلیل از چند جهت غلط است؛ اول اینکه بر اساس شاخص مقبولیت، جلیلی رای بیشتری داشت و طبیعتا باید در صحنه باقی می ماند و بعد از پایان دور اول نیز معلوم شد که رای او حدود سه برابر قالیباف بوده و از این جهت، شاید اگر برعکس بود و ایشان به نفع جلیلی کنار میرفت جلیلی میتوانست همان دور اول کار را تمام کند. ثانیا؛ رای منفی بالای آقای قالیباف به خاطر موضوعات مختلف که در انتخابات اخیر مجلس در تهران نیز خود را نشان داده بود، نشان میداد که او در دور دوم نیز رقیب ساده تری برای پزشکیان بود. در واقع وقتی آقای قالیباف در انتخابات اخیر مجلس نتوانست در شهری که 12 سال شهردارش بود رای اول باشد، طبیعی بود که در کل کشور نیز نمی توانست رای اول را بیاورد و بدیهی است که در دوگانه قالیباف و پزشکیان نیز پزشکیان پیروز بود با این تفاوت که حتما رای قالیباف به اندازه جلیلی نیز نبود. ضمن اینکه برخلاف برخی نظرسازی ها، واقعیت نیز نشان داد تمام آرای جلیلی سیاسی و ایدئولوژیک نبود بلکه بخش زیادی از رای او شامل آرای خاکستری بود که در صورت کناره گیری او، به سبد دیگری منتقل نمیشد. 5. اما جلیلی با افزایش رای ۴ میلیونی خود در سال۹۲ به حدود ۱۴ میلیون در سال ۱۴۰۳ نشان داد که جدای از خلق یک سرمایه سیاسی اجتماعی جدید و فعال، توانسته با نوع جدیدی از سیاست ورزی که جنسش با گعده های سیاسی پشت پرده تفاوت دارد، حاصل یک دهه تلاش مستمرش در میدان را در صندوق های رای به رخ بکشد‌. او امروز با این میزان رای، بعد شهید رییسی که در سال ۹۶ با بیش از ۱۵ملیون رای نفر دوم شد، دارنده بیشترین رای از سوی رقیب یک رئیس جمهور است. جلیلی با این سرمایه سیاسی چه خواهد کرد؟ گذر زمان پاسخ را مشخص میکند... @navabesafavi

🎙️#پادکست 👈 پیروزی نزدیک است. ⚠️ گاهی یک تب تند برای این است که عفونت‌ها دفع بشود. غصه نخورید! ‼️انقلابی ها حتما گوش کنید ! #استاد_امینی_خواه #منتظران‌_ظهور ⬇️⬇️ https://eitaa.com/joinchat/2182676614C2c2ec1c207

🔻آغاز دوباره‌ی دوره‌ی افول ایران ۱. ما در دهه‌ی نود و به واسطه‌ی دولت حسن روحانی، یک «برهه‌ی انحطاطی» را پشت سر گذاشتیم و می‌رفت که با گشایش‌های رئیسی، وارد مقطع تاریخی جدیدی بشویم. به‌واقع، یک دوره‌ی جدید در حال شکل‌گیری بود و قدرت ایران، احیا و بازسازی شده بود و گره‌ها نیز در مسیر گشودن. با شهادت رئیسی و اینک، قدرت‌یابی پزشکیان، باید به صراحت گفت که دوباره به آن «گذشته‌ی سیاه» بازگشته‌ایم و دولت روحانی، بازتولید شده است. پزشکیان، هیچ فکر و نظر و ایده‌ای در دست ندارد، جز همان‌ها که روحانی در طول هشت سال، همه‌ی آنها را تجربه کرد. ما به گذشته بازگشتیم. باید باور کنیم که دوره‌ی انحطاط تاریخی، آغاز شده است. پزشکیان، ایران را در «تعلیق» و «سرگردانی»، غوطه‌ور خواهد کرد و نارضایتی‌های اجتماعی، اوج خواهد گرفت. چه‌بسا حادثه‌های سال‌های ۹۶ و ۹۸، دوباره تکرار شوند و بحران از پی بحران، گریبان ایران را بگیرد. روزهای بسیار تلخ و گزنده‌ای در پیش است. ظرفیت‌ها و فتوحاتی که در این مدت کوتاه سه ساله به دست آمده‌اند، از دست خواهند رفت و بر حجم تضادها و کشمکش‌ها و گسست‌ها، افزوده خواهد شد. باید به حال ایران و قدرت تمدنی‌اش خون گریست که کسی همچون پزشکیان، بر کرسی ریاست جمهوری‌اش بنشیند. اندوخته‌های دولت پویای رئیسی، همچون پیکر او، خواهند سوخت و دردها و رنج‌ها، دوباره متولد خواهند شد. ریاست شخصیت کارنابلد و متلاطم و فاقداندیشه‌ای همچون پزشکیان، در ذات خودش، به معنی افتادن در ورطه‌ی «بحران ملی» است. ۲. در دوره‌ی انتخابات، حقایق آشکار شدند و به‌روشنی، دو نوع نگاه در کنار یکدیگر قرار گرفتند و رقابت کردند. انتظار می‌رفت که جامعه‌ی ایران، به حدی از «بلوغ فکری» و «رشد سیاسی» دست یافته باشد که انحطاط و تعالی را از یکدیگر بازشناسد و طعم تلخ آزموده را دوباره و چندباره، نچشد؛ ولی بیش از هفده میلیون نفر، ‌این‌چنین انتخاب کردند. خامی و ندانم‌‌کاری خویش را عیان کردند و نشان دادند که از نظر توان فهم و تحلیل سیاسی، در مرحله‌ی پیشاانتخاب قرار دارند. هیچ توجیهی وجود ندارد که یک نسخه‌ی شکست‌خورده و بسیار پرهزینه، دوباره به ایران تحمیل بشود و مسیر غلط، تکرار گردد، جز این‌که جامعه، حتی «حافظه‌ی تاریخی کوتاه‌مدت» نیز ندارد و عبرت نمی‌اندوزد. جامعه‌ی نابالغ و کودک‌صفت که گرفتار تلاطم‌ها و مذبذب‌هاست و یک مسیر را تا پایان طی نمی‌کند و از آنچه که بر او گذشته، درس نمی‌گیرد، رشد و پیشرفت نخواهد کرد و همچنان، سرگرم تکرار خطاهای تاریخی خویش است. این هفده میلیون نفر، ایرانی را که «نزدیک قله» بود بر «لبه‌ی پرتگاه» نشاندند و هزینه‌ی گزاف نادانی سیاسی خویش را بر بخش دیگر جامعه، تحمیل کردند. فقط نادان می‌تواند به نادان دیگر، رأی بدهد. تأمل کنید: یک‌ جمع هفده میلیونی، از کسی‌که به صراحت می‌گوید «نمی‌دانم»، توقع «تدبیر در سطح ملی» را دارند! روشن است که مردم‌سالاری، به سقوط و سفاهت کشیده شده که به این «بازی جاهلانه» تقلیل یافته است. این نوع مردم‌سالاری، عرصه‌ی قدرت‌گیری قماربازان سیاسی است و شایسته‌ی کودک‌صفتان بی‌بهره از تعقل. ۳. تأسف‌بارتر این‌که، این هفده میلیون نفر، اغلب همان کسانی هستند که هیچ‌گاه، مسئولیت انتخاب‌های غلط خویش را نمی‌پذیرند و به‌جای خویش، ساختار را متهم می‌شمارند. ساختار و بخشی از جامعه، هزینه‌ی انتخاب‌های سیاسی اینان را می‌پردازد و از چاله‌ای به چاله‌ای دیگر می‌افتد، اما اینان در مواجهه با ناکارآمدی‌ها و بحران‌ها، به سراغ «نقد ساختار» می‌روند و نه «ملامت خویش». به این ترتیب، در عین اینکه «انتخاب» می‌کنند، اما «مسئولیت» نمی‌پذیرند و با فرافکنی، به انتقاد و نفی رو می‌آورند. ما در این «چرخه‌ی باطل» گرفتار شدیم که کسانی، انتخاب‌های نادرست خود را بر کرسی قدرت می‌نشانند، اما از ساختار، توقع پاسخگویی دارند. این خصوصیت جامعه‌ی نابالغ است که می‌گریزد و با خودش و انتخاب‌هایش روبرو نمی‌شود. جامعه‌‌ای که در ناآگاهی و ندانم‌کاری، غوطه‌ور است، ثبات و قرار ندارد و به تداوم تاریخی‌اش نمی‌اندیشد و در طرف درست تاریخ، نمی‌ایستد. بعید نمی‌دانم که با این حجم از خطاکاری و ندانم‌کاری، ورق تقدیر تاریخی برگردد و به‌جای ایران، فی‌المثل، یمن در مرکز چرخش تمدنی بنشیند و ایران به حاشیه برود. ما فرصت‌های تاریخی بسیاری را سوزاندیم و قدردان نعمت عظیم انقلاب، نبودیم. این «کفران نعمت»، عقوبت‌هایی داشته و پس از این هم خواهد داشت. نخستین نقطه‌ی اصابت این عقوبت‌های جمعی، زندگی روزمره‌ی ما خواهد بود. این انتخاب غلط، جان معیشت ما را خواهد گرفت. روزهای بسیار سخت و دشواری در پیش است و صدالبته، لیاقت ما بیش از این نیست. استحقاق ما، پزشکیان است نه رئیسی که خدا، او را از ما گرفت. دلم برای «میراث رئیسی» می‌سوزد که به دست پزشکیان خواهد سوخت. @didebane_enghelab