شجاعت و استواری مولا علی علیه السلام
در جنگها چنان بود که هر گاه مشرکان و کافران ایشان را در جنگ میدیدند،
به همدیگر وصیت میکردند؛ مثل این که مرگ را با چشم خود دیده باشند.
[زمخشری، ربیع الابرار۳۱۹/۳]
#فضیلت
هر گاه دو صف برای جنگ مقابل هم صف میکشیدند، مردم به یکدیگر میگفتند:
ملک الموت در همان صفی باید باشد که علی|ع| با آن صف است و صف مقابل، خواهی و نخواهی، باید خود را برای مرگ آماده کند.
[راغب اصفهانی، المحاضرات ۱۳۸/ ۳]
#فضیلت
روزی یکی از سرداران سپاه مولا علی |ع| به ایشان گفت که اگر اسبها آشفتند و ما از همدیگر دور شدیم، شما را کجا بیابیم؟ حضرت در پاسخ فرمودند: در همان جایی که از من دور شده اید. یعنی در همین جایی که هستم، خواهم بود.
•ابشیهی، المستطرف۱۷۸/۱ باب۴۱
#فضیلت
وقتی که در جنگ جمل، مولا علی|ع| پرچم را به پسر خود {محمّد حنفیه} سپردند، به او چنین فرمودند:
کوهها هم از هم بپاشند، تو از خود مپاش، دندان هایت را به هم بفشار، کاسه سرت را به خدا بسپار، پاهایت را چون میخ به زمین بکوب، به انتهای سپاهیان دشمن چشم بدوز، از تنگ نظری و دون همّتی، چشم بپوش و بدان که پیروزی بی گمان از آنِ خداوند سبحان است.
•نهج البلاغه، خطبه۱۱
#فضیلت
حضرت علی علیه السلام از نان دنیا به نان جو بسنده کرده بودند و از نان گندم نمیخوردند، تا آن جا که مردم از تعجّب میپرسیدند:
پسر ابوطالب با این غذا و خوراک اندک چگونه در کشتن هماوردان و پهلوانان ناتوان نمیشود؟!
مولا علی علیه السلام در پاسخ فرمودند: بدانید درختی که در بیابان خشک میروید، شاخه آن سختتر باشد، اما سبزهها و گیاهان خوش نما را پوست نازکتر باشد. آری خارها و بوتههای صحرایی را آتشی افروختهتر باشد و خاموشی آنها دیرتر رخ دهد، اما گیاهی که در ناز و نعمت روییده باشد، چون بیدی به هر بادی بلرزد.
•نهج البلاغه، نامه۴۵
#فضیلت
از سخنان آن حضرت است که فرمودند:
[وَ اللّه لَو تَظاهَرَتِ الْعَرَبُ عَلی قِتالی لَمّا وَلَّیتُ عَنها]
به خدا سوگند اگر همه عربها پشت به پشت هم دهند و به جنگ با من بشتابند، هرگز از آنان روی برنتابم و اگر فرصتی دست دهد، به پیکار همه بشتابم.
•نهج البلاغه، نامه۴۵
.
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین علی بن ابیطالب.
@amir_nahl