° ابوهریره از رسول خدا نقل کرده است که فرمود: هنگامی که(در شب معراج) مرا به آسمان ها بردند دیدم که بر پایه عرش نوشته شده بود :هیچ معبودی نیست جز خدای یکتا، محمد رسول خداست. او را به وسیله علی تایید کردم و به وسیله علی یاری دادم. _مناقب خوارزمی،ص ۳۲۸_

. بعد از هر نماز دستان را روی چشم بگذارید و بعد از خواندن آیت الكرسی بگویید: اللهم احفظ حدقتی بحق حدقتی علی بن ابیطالب(ع)

مثل خدیجه پیدا نخواهد شد. خدیجه در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود، و مرا با ثروت خود برای پیشرفت دین خدا یاری نمود. خدا به من دستور داد خدیجه را به قصر زمرّدی که در بهشت دارد و هیچ رنج و زحمتی در آن نیست، بشارت دهم. #پیامبر_مهربانی _بحار الأنوار، ج‏۴۳، ص۱۳۱_

• در مدت سه سالی که مسلمانان مکه تحت محاصره اقتصادی قریش بودند و در شعب ابی طالب اسکان داشتند، علی|علیه السلام| که نوجوان بود به فرمان پدرش ابوطالب در بستر پیامبر می خوابید تا در صورت هجوم شبانه قریش پیامبر خدا |صلی الله علیه و اله| آسیبی نبیند. _تفسیر نمونه ج۵، ص۱۹۸_ @amir_nahl

‌• در بین موقوفات امام علی|ع| حدود صد چاه‌ دیده می‌شود که ‌حضرت با دست خود حفر کرده و آنها ‌را وقف نمودند...! بحار الأنوار، ج٤۱، ص۳۲ :))

#فقط_حیدر_امیرالمومنین_است @amir_nahl

• پیامبر مهربانیۖ : سوگند به آن کس که جانم در دست اوست اگر بیم آن نبود که گروهی از امت من درباره تو همان چیزی را که ترسایان درباره عیس بن مریم گفتند ،بگویند، امروز درباره تو سخنی می گفتم که بر هیچ مسلمانی نمی گذشتی ، جز آنکه خاک پایت را به عنوان تبرک بر می داشت. #جایگاه_علی _معجم کبیر طبرانی، ج ۱، ص۳۲۰_

° قال محمد|ص| : جایگاه علی نسبت به من ، مثل جایگاه من نسبت به پروردگارم است. _دخائر العقبی ص٦٤_ :)))🦋

• زهـرای اطھر فرمود: علی امامـی ربانـی و الھی، و هیکلی نورانی و مـرکز توجه همـه‌ی عارفـان و خداپرسـتان و فرزندی از خاندان پـاڪان، گوینده‌ی بحـق و روا، جایگاه اصلی و محور امامت، و پدر حسن و حسین دو دسته گـل پیامبر|ص| و در بزرگ و سرور جوانان اهل بهـشت است. _ریاحین الشریعه، ج۱، ص۹۳_

•• امیرالمومنین|علیه السلام| در فرازی از دعای کمیل فرمودند: پروردگارا! پروردگارا! پروردگارا! اعضاء و جوارح مرا، در راه خدمت به خودت، قوی و نیرومند گردان.

• بوی سجاده خونین کسی می آید...!💔

°°° امام علی|علیه السلام|، کنیه هاى متعدّدى داشته اند که مشهورترین آنها «ابوالحسن» است. کنیه های دیگر ایشان، ابو الحسین، ابوالسبطین، ابوالریحانتین و ابوتراب است. از روایات، چنین بر مى آید که کنیه «ابوتراب»، محبوب ترین کنیه نزد امام علیه السلام بوده است و هرگاه ایشان را با آن مى خوانده اند، شادمان مى شده است. :)))

مُهری از مِهر علی کنده به یاقوت دلم از ازل تا به ابد شکر کنم بر حکاک' #محب

می دونم شهادت مولامون علی نزدیکه، اما از مادر بشنویم... علی رو اینجا کشتن... قلب علی رو اینجا شکستن💔🥀 #غربت_حیدر

باز امشب عشق تنها می شود زخم سهم فرق مولا می شود آفتاب عشق گلگون می شود سینه ی سجاده پرخون می شود پشت نخل آرزو خم می شود داغ حسرت سهم آدم می شود جاده می ماند غریب و بی سوار ذوالفقار عدل می گیرد غبار 🖤@amir_nahl

یک عمر تماشای دَرِخون آلود*** یادآوریِ حادثه ای سرخ و کبود***کم کم به علی«ع» بال پریدن می داد*** ای تیغ نیازی به حضور تو نبود 🖤@amir_nahl

🖤@amir_nahl

. عبدالله بن مسعود میگوید از رسول خُــدا(ص) شنیدم که فرمودند: خـورشید دو چهـره دارد؛ یک روی آن بر اهل آسمان نور میدهد و روی دیگر آن برای اهل زمین نور افشانی میکند و بر هر روی آن نوشته ای است. سپس فرمود: آیــا میدانید آن نوشته ها چیست؟ مردم عرضه داشتند: خُــدا و رسولش داناتر هستند. در آن هنگام پیــامبر گرامی(ص) فرمودند: بر آن جهتی که به سوی اهل آسمان است نوشته شده اللهُ نورُ ألسَمَاواتِ وَ أَلأَرض یعنی خُــداوند نور آسمانها و زمین است، و بر آن جهت دیگر که اهل زمین آن را مُشاهده میکنند نوشته شده است علیًّ نورُ ألأَرَضین یعنی علی(ع) روشنائی زمین است💫🍃 _ارشاد ألقلوب : ج۲، ص۱۳۸_ .

قال رسول الله|ص| : [یا علی ما عرف الله حق معرفته غیری و غیرک و ما عرفک حق معرفتک غیر الله و غیری] ای علی! خداوند متعال را نشناخت به حقیقت شناختش جز من و تو، و تو را نشناخت آن گونه که حق شناخت توست، جز خدا و من! _مناقب ابن شهرآشوب، ج۳، ص۲٦۸_

. نرسد اگر به علی کسی به کجا رود؟ به کجا رسد؟ به خدا قسم که اگر کسی به علی رسد، به خدا رسد...!

• گفتم بیا تو این سحری را بمان مرو سوزانده است قلب مرا این اذان مرو...

. ندا دا جبرئیل، اینک شما و وحشت دنیای بی علی...!💔

••• در دلِ سنگ من افتاده هوای نجفت مثل آن چاه که دلتنگ صدای تو شده 💔🥀

• یَنبُع: هنگامی که رسول خدا|ص| غنایم جنگی را تقسیم می‌کرد، زمینی به نام «ینبع» به نام علی|ع| افتاد. حضرتشان چاهی‌ در آن‌جا حفر کرد که بعد از مدتی، آبی به پهنای گلوی شتر از آن فوران کرد. فردی مژده جوشیدن آب را به امام داد. حضرت فرمود: «بشارتش را به آنانی دهید که بعدها از آن استفاده خواهند کرد! این صدقه جاریه‌ای است برای حاجیان خانه خدا و مسافران آن مسیر! این زمین به هیچ‌وجه قابل فروش و بخشش نیست و به ارث نخواهد رسید. نفرین خدا و فرشتگان و مردم بر هر فردی باد که آن‌را بفروشد و یا به دیگری ببخشد ....» _ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، دعائم الإسلام‏، محقق، فیضى، آصف‏، ج۲، ص۳٤۱_