اما داستان انتخابات سال ۱۳۹۲👇

سال ۱۳۹۲‌ دوره‌ی دوم احمدی‌نژاد تموم شد و باید رییس جمهور جدید انتخاب می‌شد. نامزدهای مورد حمایت احمدی نژاد تایید صلاحیت نشدن و نهایتا ۸ نامزد تونستن به مسابقه‌ی انتخابات وارد بشن.

از جبهه‌ی اصلاحات؛ حسن روحانی و محمدرضا عارف

از جبهه‌ی اصول‌گرا؛ باقر قالیباف، سعید جلیلی، محسن رضایی، علی اکبر ولایتی و غلامعلی حداد عادل.

‌ یه نامزد اصفهانیِ نام‌ناآشنا هم بود که تقریبا مستقل بود؛ سیدمحمد غرضی. اولی، سمت چپ

در انتخابات، عارف به نفع روحانی انصراف داد و جبهه‌ی اصلاحات یکصدا از حسن روحانی حمایت کرد💪

‌ ولی در جریان اصول‌گرایی، از بین پنج چهره‌ی موجود همه احساس وظیفه کردن، تا آخر موندن و هیچکس به نفع هیچ کس کنار رفت.✋

فقط ایشون بود که انصراف داد غلامعلی حداد عادل و به نفع جریان اصول‌گرایی از میدان انتخابات کنار کشید.

‌ حالا این‌طرف یه روحانی بود اون‌طرف یه قالیباف، یه جلیلی، یه ولایتی، یه رضایی.😕

‌ خلاصه هرچی بزرگان اصول‌گرایی تلاش کردن، آقایون نامزد به جز حداد هیچ کدوم حاضر نشدن انصراف بدن. یادمه میگفتن فلان نامزد گوشی‌شو خاموش کرده و جواب هیچ‌کیو نمیده😅

‌ واقعا توی تحلیل‌هاشون روحانی رو عددی نمی‌شمردن و بعید می‌دونستن یکی مثه روحانی رای بیاره.

اون وقتی که توی تلویزیون کلید رو از تو جیبش درآورد و گفت کلید دست منه، من پای تلویزیون بودم. یه نگاه به بابام کردم، گفتم این یارو انگار خُلَم هستا😅