«غیرت وحیا چه شده» ؟؟؟؟؟؟ شیخ بهاالدین عاملی در یکی از کتابهای خود می نویسد: روزی زنی نزد قاضی شکایت کرد که پانصد مثقال طلا از شوهرم طلب دارم واو به من نمیدهد، قاضی شوهر را احضار کرد،سپس از زن پرسید: آیا شاهدی هم داری؟ زن گفت: آری، آن دو مرد شاهدند، قاضی از گواهان پرسید: گواهی دهید که این زن پانصد مثقال طلا از شوهرش طلب دارد. گواهان گفتند: سزاست این زن نقاب از صورت خود بردارد تا ما وی را بهتر شناسایی کنیم ببینیم همان زن است، چون زن این سخن شنید، بر خود لرزید! شوهرش فریاد برآورد شما چه گفتید؟ برای پانصد مثقال طلا همسر من چهره اش را به شما نشان دهد؟! هرگز!هرگز! من پانصد مثقال را خواهم داد ورضایت نمی دهم که چهره همسرم در حضور چند مرد بیگانه نمایان شود، چون زن آن جوانمردی وغیرت را از شوهر خود مشاهده کرد از شکایت خود چشم پوشید وآن مبلغ را به شوهرش بخشید. چه خوب بود که آن مرد باغیرت،جامعه امروز ما را هم میدید که چگونه رخ وساق به همگان نشان میدهند وشوهران وپدران وبرادرانشان نیز هم عقیده آنهایند ودر کنارشان به رفتار آنان مباهات می کنند. @amn_org

چه زیباست! هر صبح قبل از خورشید به خدا سلام کنیم، نام او را نجوا کنیم، وآرام بگیریم. دلتون مملو از یاد خدا زندگی تون مملو از شادی، وصبحتون پر از نگاه مهربان او @amn_org

فرزندان آگاه (۱) در بخش نخست به خاطر اهميت و تقدم طبيعى حقوق فرزندان بر والدين، سخن گفتيم و حال به حقوق والدين مى پردازيم با اذعان به اين كه اگر پدران و مادران به وظايف خود آشنا باشند و حقوق فرزندانشان را همان طورى كه در مكتب وحى آموخته اند به انجام برسانند، مطمئنا فرزندان صالح نيز متقابلا به انجام حقوق والدينشان همت گماشته و به وظايف خود به نحو احسن عمل خواهند نمود. اما اگر پدران و مادران به تربيت صحيح اولادشان نپردازند و در مورد آن بى توجه شوند، بديهى است كه نبايد چندان انتظارى از بچه هاى تربيت نيافته خود داشته باشند. اگر پدر و مادر رعايت حقوق فرزندان را نكنند و آنان را طبق فرهنگ اسلام و تعاليم عالى اهل بيت عليهم السلام پرورش ندهند ممكن است در آينده با مسائلى روبرو شوند كه هيچ گاه تصور نمى كرده اند. مطالعه داستان غم انگيز پدرى كه در اثر بى توجهى و سهل انگارى به اين مهم، فرزندان خود را از دست داده است، ضرورت طرح موضوع را نمايان تر مى سازد. این داستان را در شماره بعد بخوانید. @amn_org

بسم الله الرحمن الرحیم 👌💬 مهم ترین نکته ای که در تربیت فراموش میکنیم 👶🧒 تربیت فرزند، به #حوصله نیاز دارد و آزاد گذاشتن کودک، به هم ‌ریختگی و سر و صدا دارد. 👈برخی از امور به قدری واضح است که از آن غافل می‌شویم. یکی از اینها «کودک بودنِ کودک» است. شما وقتی با کسی که گوشش می‌شنود صحبت می‌کنید، امّا او به جهت بی‌دقّتی، حرف‌های شما را نمی‌فهمد، از دستش عصبانی می‌شوید؛ امّا اگر با کسی که قدرت شنوایی ضعیفی دارد، صحبت کنید و او دیر متوجّه شود، عصبانی نمی‌شوید؛ زیرا قبول کرده‌اید شنواییِ ضعیفی دارد. 👈👈👈 ما نپذیرفته‌ایم که بچّه‌ها، بچّه‌اند و با بزرگ‌ترها، فرق دارند. لذا وقتی بچّگی می‌کنند، حوصله‌مان زود، سر می‌رود. 👌اگر به این مسئله #دقّت کنیم، اگر فرزندمان جست و خیز نداشته باشد، نگران می‌شویم. درست مثل وقتی که کودک، غذا نمی‌خورَد. ما از غذا نخوردن کودکمان، نه تنها خوش‌حال نمی‌شویم، ناراحت هم می‌شویم.... #استاد_عباسی_ولدی

هر روز ، به خودمون قول بديم بیشتر از روز قبل پیشرفت کنيم اخلاق های خوبمون رو پررنگ کنيم بد اخلاقی و غر زدن رو فراموش کنيم به سلامتیمون بیشتر اهمیت بديم برای کارهایی که دوست داريم وقت بذاريم از دایره ی ترس هامون بیرون بیايم برای ساختن یه خانواده امن و زيباتر اول از خودمون شروع کنيم. @amn_org

چقدر به فکر نوجوانانمون هستیم؟ چقدر نگران انحرافشونیم؟ قبل از اینکه منحرفین بیان سراغشون، شما رفتید سراغشون؟ معارف اهل بیت از خیلی انحرافات جلوگیری میکنه

🔴 مقام معظم رهبری فرمودند‌: اگر شما یک جسم بی‌جان را به منزل ببرید و بخواهید آن را به عنوان یک کالا نگهداری کنید چندان به رسیدگی نیاز ندارد. شاید لازم باشد هر چند ماهی یک بار #گردگیری شود. اما اگر یک گلدان زنده را به منزل ببرید، باید هر روز به آن رسیدگی نمایید، از آن مراقبت کنید و در آب، نور و هوای آن ، دقت لازم را به کار برید. 💠 شما هم یک #گل_زنده را به منزل می‌برید و باید از آن به طور مرتب مراقبت کنید تا #پژمرده نشود . عروس خانم‌ها باید از شوهر خودشان مراقبت نمایند و پذیرایی و رسیدگی داشته باشند. دامادها نیز باید مراقب عروس خانم‌ها باشند و به آنها محبت و مودت نمایند. 📗 پرتوی از خورشید، ص ۱۳۰ @amn_org

یادتون باشه: اگر چه گاهی تکه ابری جلوی تابش خورشید رو میگیره، ولی خورشید پا بر جاست....... نگذارید لکه های ابر غم ومشکلات....... مانع تابش خورشید به زندگی تون بشه از زندگی لذت ببرید. صبحتون بخیر روزتون سرشار از الطاف الهی @amn_org

فرزندان آگاه (۲) پدر فراموش شده: مرد محترمى نقل مى كرد، با اصرار همسرم، بچه ها را پس از پايان تحصيلات ابتدايى به لندن فرستادم. با اين كه شخصا تمايل زيادى به اين كار نداشتم در ظرف چند سال با هر زحمتى بود پولى فراهم مى كردم و به خيال خود وسائل آسايش و راحتى آن ها را در ديار فرنگ مهيا مى ساختم. سال گذشته مصمم شدم براى ديدار بچه ها و سركشى به وضع تحصيلى آن ها سفرى به لندن بكنم، قبلا مراتب را تلگرافا به بچه ها اطلاع دادم و به يكى دو نفر از دوستان هم كه در لندن بودند، قصد خود و ساعت ورودم را خبر كردم بارى ساعتى فرا رسيد كه هواپيما در فرودگاه لندن به زمين نشست و من به شوق ديدن نور چشمى ها به اطراف نگاه مى كردم، متاءسفانه هر چه بيشتر جستجو مى كردم كمتر اثرى از بچه ها بود، تا بالاخره يكى از آشنايان كه او هم از ساعت ورودم مطلع بود مرا ديد و به طرفم آمد، با ناراحتى از بچه هايم پرسيدم، گفت: امروز (پيك نيك) مى روند و به من گفتند به اطلاع شما برسانم كه منتظر آن ها نشويد چون حداقل ده روز در گردش دسته جمعى خواهند بود! به محض شنيدن اين خبر خون در عروقم منجمد شد كه: اى واى من هزاران كيلومتر راه براى ديدن بچه ها طى كرده ام و آن ها با اين كه مى دانستند من مى آيم به گردش رفته اند، با اين همه قانع نشدم و از دوست خود پرسيدم كه ديدن آن ها قبل از حركتشان امكان دارد يا خير! دوستم گفت بله، چون فاصله زيادى تا راه آهن نيست، اگر عجله كنيم ممكن است قبل از حركت به ديدن آن ها موفق شويد. با اتومبيلى كه دوستم داشت به طرف مقصد حركت نموديم اتفاقا محلى كه بچه هايم در آن محل اجتماع كرده بودند ممنوع الورود بود و پليس اجازه نمى داد كسى وارد آن محوطه بشود. با چشم كنجكاو دقت كرديم و بچه ها را درست موقعى كه عازم سوار شدن به قطار بودند ديديم، شما خيال مى كنيد چه صحنه اى به وجود آمد: من با اضطراب تمام و بدون توجه به مقررات حتى دستور پليس با سرعت به طرف بچه ها دويدم، در حالى كه آن ها هم كوشش ‍ مى كردند از رفقاى خود پيشى گرفته و زودتر سوار قطار بشوند! هنگامى كه چشمان ما با هم تلاقى كرد من از فرط شوق گريه مى كردم ولى بچه ها فقط با اشاره دست (باى ، باى) با من كردند. قطار به حركت در آمد و من در جاى خود ميخكوب شدم. پليس هم در انتظارم كه به علت عدم رعايت مقررات جلبم نمايد، اين بچه ها اصلا فراموش كرده اند كه پدرى دارند كه مدت ها راه پيموده تا به آن ها رسيده و بعد با خود انديشيدم كه من ديگر براى آن ها حكم پدر شرقى را ندارم، بلكه ماشين پول سازى هستم كه بايستى ماهيانه آن ها را در موقع مقرر بفرستم. با دل افسرده و پشيمان عازم دادگاه خلاف در انگليس شدم. پس از شروع محاكمه تصميم گرفتم از خودم دفاع كنم: ابتدا از رئيس دادگاه پرسيدم: آيا شما فرزند داريد و بعد همين سؤال را از هيئت منصفه كردم. هنگامى كه همگى پاسخ مثبت دادند، داستان خود را به آنان شرح دادم كه: من پس از سال ها دورى از فرزندانم آن ها را در محلى ديدم كه ورود به آن جا ممنوع بود, ولى اين من نبودم كه به طرف آن ها دويدم بلكه پدرى بود كه سال ها در اشتياق ديدن فرزندان خود خون جگر خورده بود و مطلع نبود كه محيط شما به فرزندانش آداب ديگرى آموخته است و اين پدر در اشتباه بود هنوز گمان مى كرده است بچه هايش همان ها هستند كه او چند سال پيش روانه اروپا نموده است. آنان بالاخره مرا به علت عمل خلاف مقررات مجرم شناخته و جريمه كردند! @amn_org

@amn_org

"تو درست بشو نیستی" - گاهی حواسمان نیست و حتیٰ با نگاهمان این جمله را به عزیزان و اطرافیان خود منتقل می‌کنیم؛ همان کسانی‌که بارها خطا کرده‌اند اما می‌خواهند تغییر کنند، اگر ما بگذاریم... 🔥 انتقال این باور، یعنی تزریق ناامیدی... و آنها دیگــر ترجیح می‌دهند در اشتباه و خطای خود باقی بمانند، بجای اینکه تمام وقت و انرژی خود را برای تغییـر نگاه و باور ما هدر دهند. ※ خانم جان، آقا جان! همانگونه که عینک خود را قبل از به چشم زدن، خوب پاک می‌کنیم تا بهتــر ببینیم، واجب است بر ما، هر روز صبح که بیدار می‌شویم نگاهمان را برق بیندازیم. ✨ 💥مبادا پای تخته سیاه ذهنمان، بدها از خوب‌ها جدا شوند، که این سرآغاز سقوط است؛ یعنی افتادن از چشم خـــدا... @amn_org