🔺١٤ دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در یک نگاه 🔹نگاهی به ادوار گذشته ریاست‌جمهوری @amniatemeli

🎥مهندسی شگفت آور ایرانیان در ساخت کاریز یا قنات در چند هزار سال پیش @amniatemeli

‍ ‌ ❇️ #معرفی_کتاب نام کتاب: گرایش‌های سیاسی در خاورمیانه و امنیت ملی ایران نویسنده: حمید احمدی، استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران نشر نی ‌ ‌ پژوهش‌های موجود پیرامون امنیت ملی ایران و چالش‌ها و تهدیدات بیرونی فراروی آن بیشتر تحت تأثیرات مطالعات بین‌المللی به‌ویژه مطالعهٔ تأثیرات استراتژیک و ژئوپلیتیک ناشی از سیاست ابرقدرت‌ها یا بازیگران منطقه‌ای بوده است. پژوهش کنونی بر زمینهٔ کمتر شناخته شده، اما بسیار مهم دیگر، یعنی تأثیر اندیشه‌ها و گرایش‌های سیاسی محیط پیرامونی بر امنیت ملی ایران متمرکز شده است. از آنجا که اندیشه‌ها و گرایش‌های سیاسی در خاورمیانه بر سه محور ناسیونالیسم، چپ مارکسیستی و اسلام‌گرایی استوار بوده‌اند، نویسنده نگاه این گرایش‌ها و جریانها و دولتهای طرفدار آنها به ایران و تأثیر سیاستهای ناشی از این گرایش‌ها بر امنیت ملی کشورمان را بررسی و تحلیل کرده و ضمن ارائهٔ تعریف فراگیر و نوینی از امنیت ملی ایران، آن را برآیند امنیت سرزمینی، نظامی، اقتصادی، سیاسی، انسانی و هویتی ایران و مردم ایران قلمداد می‌کند. نویسنده راهکارهای مورد نظر خود را نیز در عرصهٔ سیاست خارجی، توسعهٔ اقتصادی و سیاست‌گذاری هویتی برای از میان برداشتن یا کاهش این تهدیدات و تأمین امنیت فراگیر ملی ایران، ارائه کرده است. ‌@amniatemeli

🎥از منازعه تحریم ـ مشارکت در انتخابات عبور کرده‌ایم 🔸️ پرویز امینی، استاد علوم سیاسی: گارد اجتماعی و نیروهای سیاسی نسبت به مشارکت گشوده است. 🔸️رادیکالیزم در ایده و عاملان داخلی و خارجی آن تضعیف شده است و ظرفیت ایجاد منازعه تحریم ـ مشارکت در انتخابات پیشِ‌رو را ندارد. 🗂منبع: تسنیم @amniatemeli

🔺کاربران ایرانی در شبکه‌های اجتماعی #آمار منبع: دیتاک @amniatemeli

🔺جاسوسی و نقض امنیت ملی 🔸جاسوسی سایبر، به عملی اشاره دارد که به منظور به دست آوردن اسرار حساس، اختصاصی و یا اطلاعات طبقه‌بندی شده از افراد، رقبا، گروه‌ها، دولت‌ها و دشمنان، برای استفاده نظامی، سیاسی یا اقتصادی با استفاده از روش‌های بهره‌برداری غیر قانونی در اینترنت، شبکه، نرم‌افزار و یا رایانه صورت می‌گیرد. 2. خراب‌کاری فعالیت‌های نظامی که با استفاده از ماهواره و رایانه برای اختلال در تجهیزات دشمن صورت می‌پذیرد، خراب‌کاری نام دارد. زیرساخت‌های برق، آب، سوخت، ارتباطات، حمل‌ و نقل و... ممکن است در جنگ مجازی در معرض خطر باشند. سایر تهدیدها می‌تواند شامل سرقت اطلاعات کارت‌های اعتباری، اختلال در برنامه‌ی قطارها و یا حتی بازار سهام باشد. 3. شبکه برق شبکه‌های انتقال برق، به دلیل وابستگی به فضای مجازی و اینترنت، از مهم‌ترین هدف‌ها در جنگ مجازی محسوب می‌شوند. در سال 2009م. دولت ایالات متحده بیان داشت که دولت‌های چین و روسیه قصد داشتند تا با نفوذ نرم‌افزاری در شبکه‌های برق در این کشور، در آن اختلال ایجاد کنند. از سوی دیگر و در نقطه مقابل نیز حملات نظامی به شبکه‌های انتقال برق برای از کار انداختن اینترنت، از موارد مورد توجه در جنگ مجازی است. @amniatemeli

🎥ببینید: اینک آخرالزمان! 🔺قسمت اول @amniatemeli

🌎 نفوذ آمریکا در جهان عرب با افزایش نفوذ چین رو به افول است 🌿 نشریه فارن افرز در یادداشت قابل توجهی نوشت با افزایش طول مدت درگیری عملیات نظامی ارتش اسرائیل در داخل غزه، تأثیر پیامد‌های آن را بر جهان عرب و ایالات متحده می‌بینیم و اینکه جنگ باعث شد روند روابط دیپلماتیک بین اسرائیل و چند کشور عربی مختل شود. پیش از این، بحرین، مراکش، سودان و امارات متحده عربی روند عادی سازی روابط با اسرائیل را آغاز کرده بودند و به نظر می رسید عربستان سعودی نیز آماده پیوستن به آنها باشد. با این حال، حمله و پاسخ نظامی اسرائیل در غزه، این پیشرفت را متوقف کرد. 🔹از آن زمان، عربستان سعودی تا زمانی که اسرائیل اقدامات ملموسی برای تأسیس دولت فلسطین انجام ندهد، از عادی سازی روابط خودداری کرده است. اردن در نوامبر 2023 سفیر خود را از اسرائیل فراخواند و سفر برنامه ریزی شده بنیامین نتانیاهو به مراکش لغو شد. تظاهرات گسترده‌ای در سراسر جهان عرب در اعتراض به اقدامات اسرائیل و بحران انسانی که در غزه برگزار شد. در اردن و مراکش، معترضان خواستار پایان دادن به معاهدات صلح کشورهایشان با اسرائیل شدند و از بی توجهی به نظر مردم، توسط دولت‌هایشان ابراز ناراحتی کردند. 🔹پیامدهای جنگ در غزه به ایالات متحده نیز سرایت کرد، زیرا افکار عمومی عرب به شدت علیه مهم‌ترین و قوی‌ترین متحد اسرائیل تغییر جهت داده است. نظرسنجی‌های مؤسسه «عرب بارومتر» نشان‌دهنده کاهش چشمگیر جایگاه آمریکا در میان شهروندان عرب است که به درگیری غزه نسبت داده می‌شود. در تونس، دیدگاه‌های مثبت نسبت به ایالات متحده از 40 درصد قبل از روز 7 اکتبر به 10 درصد کاهش یافت. کاهش مشابهی در اردن (از 51 درصد در سال 2022 به 28 درصد در اوایل 2024) و لبنان (از 42 درصد به 27 درصد) مشاهده شد. 🔹این تغییر به نفع چین تمام شده است که محبوبیت آن در منطقه افزایش یافته است. پس از عملیات نظامی اسرائیل در داخل غزه، حداقل نیمی از پاسخ دهندگان در همه کشورهای مورد بررسی، دیدگاه مثبتی نسبت به چین داشتند. در اردن و مراکش، محبوبیت چین حداقل 15 درصد افزایش یافته‌است. با وجود حمایت محدود از تلاش‌های چین برای حمایت از حقوق فلسطین، این آمار نشان‌دهنده نارضایتی عمیق از سیاست‌های ایالات‌متحده است. بیش از 60 درصد از پاسخ‌دهندگان در پنج کشور عربی، بر این باور بودند که ایالات متحده از حقوق اسرائیل حمایت می‌کند، در حالی که کمتر از 17 درصد احساس می‌کردند که ایالات متحده از حقوق فلسطین دفاع می‌کند، که کمترین آن 2 درصد در اردن بود. @amniatemeli

🎥معجزه اقتصادی ویتنام، معروف به دوی موی" 🔺بخش اول 🗣️زبان اصلی با زیرنویس فارسی @amniatemeli

📛۸ کشور اول جهان در کسب بالاترین درآمد گردشگری در سال ۲۰۲۳ به ترتیب: ⚪️آمریکا ⚪️اسپانیا ⚪️بریتانیا ⚪️فرانسه ⚪️ایتالیا ⚪️امارات ⚪️ترکیه ⚪️استرالیا @amniatemeli

🟡 عصر چندجانبه‌گرایی محدود و خرده ائتلاف ها 💬 «چندجانبه‌گرایی»، یکی از آشناترین و دیرپاترین مفاهیم روابط بین الملل است. این مفهوم به شکل گیری سازمان‌هایی بزرگ برای پیگیری اهداف و منافع مشترک کشورهای عضو اشاره دارد، سازمان ملل متحد، سازمان تجارت جهانی، اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب، اتحادیه آفریقا و سازمان ناتو از جمله نهادهایی هستند که براساس منطقه چندجانبه‌گرایی شکل گرفته اند. امروزه اما با مشخص شدن محدودیت‌های این دست سازمان ها از جمله ناکارآمدی و ساختار عریض و طویل و فرایندهای اجماع سازی نسبتا دشوار، روابط بین‌الملل باعث شده مفهومی جدید و البته شرقی تحت عنوان "Minilateralism" در سال های اخیر مطرح شود... اینفوگرافی @amniatemeli

‍ 🔺نظم سایکس-پیکو پس از 100 سال همچنان پابرجاست 📚بحران دولت-ملت در خاورمیانه 📥حمید احمدی 🖇تفاوت ایران با خاورمیانه جدید این بود که ایران با همه آنچه در سال‏های قبل از کف داده بود، هسته اصلی خویش را حفظ کرده بود. در مورد عثمانی، دولت فروپاشید و بخش‏های عربی آن به چند کشور تبدیل شد. همان قدر که ایرانیان از قراردادهایی مانند «گلستان» و «ترکمان چای» نفرت دارند، اعراب از قرارداد سایکس-پیکو بیزارند اما تفاوتی که اشاره شد بسیار کلیدی است. علاوه بر این، پان ایرانیسم بسیار با پان عربیسم و پان تورکیسم متفاوت بوده و است. 🖇در ذات پان عربیسم و پان ترکیسم نوعی الحاق‏گری هست؛ یعنی آنها مایلند سرزمین‏های دیگری را به کشورهای خود الحاق کنند و مشخصا می‏خواهند سرزمین بگیرند. ولی در ایران، پان‏ایرانیزم بیشتر واکنشی به این دو جریان بوده است. تلاش‏هایی در ایران برای مناطق از دست رفته بوده، اما هیچ حزب سیاسی‏ای بر این مبنا شکل نگرفته است. حتی جریان پان ایرانیزمی را که محمود افشار شروع کرد و هنوز وجود دارد، به فکر بازگرداندن بحرین و افغاستان به خاک ایران نیست و بحث هویت فرهنگی را مطرح می‏کند. 🖇به هر روی تکلیف ایران در این خاورمیانه باستانی روشن است، اما آیا شرایط جدید مرزهای سایکس-پیکو که به جز ایران عمده مرزهای پیشین منطقه را جا به جا کرد، پابرجا خواهد ماند؟ آیا نیروهای خودخوانده «دولت اسلامی» خواهند توانست این نظم را چنان که در مقطعی در سوریه و عراق بر هم زدند، به کل از بین ببرند؟ واضح است که داعش اولین نیروی مخالف مرزهایی که در روندهای پس از قرارداد سایکس-پیکو به وجود آمدند، نیست. حتی این مرزها پیش از این به چالش کشیده شده بودند، ولی دگردیسی کامل آنها دور از ذهن است. 🖇پان عربیست‏ها دو بار این نظم را به چالش کشیده‏اند. یکی در سال 1919 که جلسه تمام احزاب و جریان‏های ناسیونالیستی در دمشق برگزار شد و همه اعراب در مخالفت با نظم سایکس-‏پیکو به تاسیس یک دولت واحد عربی به نام سوریه دست زدند، اقدامی که البته به سرعت شکست خورد چون نیروهای درگیر در آن نظم و سازماندهی نداشتند و ارتش فرانسه هم دخالت کرد و دوم چالشی است که ناصر ایجاد کرد. قرارداد معروف جمهوری متحده عربی بود که قرار بود مصر و سوریه را یکی کند و بعد عراق را شامل شود. واقعیت این است که سایکس‏-پیکو ناخواسته مسائلی را ایجاد کرد که بعدا دردسرساز شد، اما هرگز از بین نرفت. 🖇دلیل آن بود که جنبش‏های مخالف آن خود دچار تضاد بودند. حزب بعث در دهه 1940 برای بر هم زدن نظم سایکس‏پیکو به وجود آمد و خود از مشوقان وحدت مصر و سوریه و حامی جمهوری متحده عربی بود. ولی وقتی که این جمهوری شکل گرفت، آنها متوجه شدند که ناصر و ناصریزم هژمونی پیدا کرده‏اند و این تنها مورد نبود. خود مصری‏ها نیز در مقطعی که به فکر فدراسیون بودند، هژمونی خود را بر سوری‏ها غالب می‏دیدند. حتی وقتی سادات و قزافی و حافظ اسد فدراسیون جماهیر عرب درست کردند، در سال 1971 به بن‌بست خوردند. تجربه سوریه و عراق هم در اوایل دهه هشتاد سرنوشت مشابه داشت. 🖇با تقسیم‌بندی جدید خاورمیانه، رهبرانی ظهور کرده‏اند که دیگر در فکر کشور واحد نیستند. منافع نخبگان سیاسی اکنون در بر هم خوردن این نظم نیست. آنها هویت و اقتداری پیدا کرده‏اند که حاضر به ترک آن نیستند. اگر روزی اتحاد هم منفعتی داشته باشد، هر رهبری خود می‏خواهد رئیس موجودیت تازه باشد. این است که از هم پاشیده شدن نظم سایکس‏پیکو آسان نیست. داعش چالش جدی‌‏تر و گسترده‏تری درست کرد که آن هم به خاطر شرایط خاص حاکم بر سوریه و عراق بود. عراق پس از صدام و سوریه پس از بهار عربی درگیر شرایطی شدند که ترکتازی داعش را ممکن کرد ولی این نیرویی ماندگار نیست که بتواند بیش از این چالش‌برانگیز باشد. خلا سرزمینی به داعش فرصت بروز داد اما حالا تقریبا همه دشمن آن هستند و او را از بین خواهند برد. 🖇نظم سایکس‏پیکو ساختاری شده و به هم خوردنی نیست چون منافع نخبگان و توده‏ها براساس این نظم، شکل گرفته است. تضاد طبقاتی میان کشورهای عرب نیز دلیل بسیار مهمی است. اگر سوریه کشوری فرودست و عراق فرادست آن است، تغییر نظم دشوار خواهد بود. اگر نگوییم که نظم سایکس-پیکو از بین رفتنی نیست، قطعا می‏توانیم بگوییم که فروپاشی کامل آن بسیار بسیار دشوار است. از دوره باستان چنین نظم‏هایی بسیار شکل گرفته‏اند و تبدیل به واقعیت شده‏اند، واقعیت‏هایی که تغییر اساسی‌شان، بیشتر خیالی رمانتیک است. @amniatemeli