💢 مصادیق تاریخی جنگ های ترکیبی: 🔹ترکیب ارتش ویتنام شمالی با نیروهای نامنظم و ویژه ویتکنگ در جنگ ویتنام 🔹ترکیب ارتش منظم انگلستان با چریک های کشور اسپانیا در جنگ با ناپلئون 🔹 ترکیب نیروهای ارتش انگلستان با نیروهای نامنظم اعراب در جنگ با عثمانی 🔹 ترکیب نیروهای منظم،  نامنظم دولتی ، نامنظم غیر بومی (سپاه بدر و پیشمرگان کرد) در هشت سال دفاع مقدس 🔹ترکیب جنگ نیابتی ، جنگ نامنظم ، جنگ نامتقارن، جنگ بدون مرز، جنگ دور ایستا،جنگ سیاسی در جنگ سوریه 🔹ترکیب جنگ نیابتی نامنظم، جنگ دورایستا، جنگ سیاسی در جنگ لیبی #جنگ_شناختي #جنگ_ترکیبی #نفوذ @amniatemeli

🔺تحلیل سیاسی | ابعاد توافق جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی - جوانان خوز* دکتر مکرمی پور پژوهشگر روابط بین الملل : روابط ایران و عربستان به عنوان مهمترین بازیگران آسیای غربی در 7 سال اخیر و پس از تسلط انصارالله به عنوان متحد جمهوری اسلامی ایران با محوریت یمن تیره شد ، با روی کارآمدن ملک‌سلمان و اعدام شیخ باقرالنمر و با شروع جنگ یمن و پس از آن حمله به سفارت ریاض در تهران تنش‌ها میان دو کشور به اوج خود رسید ، عربستان سفارت خود را در تهران تعطیل کرد.... https://www.javanankhz.ir/تحلیل-سیاسی-ابعاد-توافق-جمهوری-اسلا/ @amniatemeli

💢 بخش مهم و مشترك در ميان هر كدام از جنگها أعم از جنگ رواني،جنگ شناختي،جنگ نرم، عمليات رواني،جنگ تركيبي انتخاب و تأثير گذاري بر"مخاطب" است. #جنگ_شناختي #جنگ_تركيبي #نفوذ @amniatemeli

✅ تحلیلی جالب از سی ان ان در مورد تفاوت جمهوری خواهان 🔺 در سال 2024 جمهوری خواهان ممکن است یک تغییر تاریخی سیاست خارجی را تکمیل کنند. 🔹 حزب جمهوری خواه در سال 2024 به سمت تکرار مهم ترین بحث سیاست خارجی خود در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری پیش می رود. فقط این بار، نتایج ممکن است معکوس شوند. 🔸 نبرد نامزدی حزب جمهوری خواه در سال 1952 نقطه عطفی در تاریخ حزب بود، زمانی که دوایت آیزنهاور، قهرمان انترناسیونالیسم و ​​اتحاد با اروپا برای مهار اتحاد جماهیر شوروی، سناتور رابرت تافت را شکست داد. از دفاع از اروپا تا مقابله با چین کمونیستی. 🔹 شکاف مشابهی در حال حاضر در حزب جمهوری خواه در حال نمایان شدن است. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق و ران دیسانتیس، فرماندار فلوریدا، دو نامزد پیشتاز این رقابت‌ها هر دو اعلام کرده‌اند که دفاع از اوکراین در برابر روسیه یک "منافع حیاتی" آمریکا نیست و "همانطور که دیسانتیس می‌گوید: چالش مهم تر رویارویی با چین است. سایر نامزدهای احتمالی 2024، مانند معاون رئیس جمهور سابق مایک پنس و نیکی هیلی، سفیر سابق سازمان ملل، به حمایت از موضع آیزنهاور مبنی بر اینکه ایالات متحده باید در حفاظت از اروپا در برابر تجاوز روسیه ثابت قدم بماند، نزدیک تر می شوند - و اصرار دارند که ترک اوکراین باعث جسارت چین و سایر دشمنان احتمالی آمریکا می شود. 🔸 پس از پیروزی چشمگیر آیزنهاور بر تافت در سال 1952، همه نامزدهای ریاست جمهوری جمهوریخواه در شش دهه آینده - فهرستی که از ریچارد نیکسون تا رونالد ریگان گرفته تا جورج دبلیو بوش، جان مک کین و میت رامنی امتداد یافت - بیشتر با بین المللی گرا شناخته شدند تا انزواطلب. 🔹 اما ترامپ زمانی که در سال 2016 در پشت پیامی مبنی بر ملی‌گرایی اقتصادی بی‌رحمانه و بدبینی نسبت به اتحادهای بین‌المللی، نامزدی انتخابات را به دست آورد، این خط را شکست. اکنون، حزب جمهوری خواه در مسیر مبارزه برای نامزدی در سال 2024 ظاهر می شود که ممکن است نشان دهد که ظهور ترامپ به طور دائمی موازنه قدرت حزب را در سیاست خارجی تغییر داده است و به دوره طولانی بین المللی گرایی جمهوری خواه پایان می دهد. دوره ای که با پیروزی آیزنهاور آغاز شده بود. 🔸 ترامپ نشان می دهد که در دوره دوم ریاست جمهوری، احتمالاً در جهت انزواگرایانه و حمایت گرایانه پیش خواهد رفت. جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق ترامپ، گفته است که او معتقد است که رئیس‌جمهور سابق آمریکا به خروج آمریکا از ناتو نزدیک شده است و اگر برای دور دوم انتخاب شود، احتمالا این کار را انجام خواهد داد. ترامپ در ویدئوی تبلیغاتی اخیر خود مطمئناً به این احتمال اشاره کرد که در آن اعلام کرد: "ما باید فرآیندی را که در دوره مدیریت من آغاز کردیم، برای ارزیابی اساسی هدف ناتو و ماموریت ناتو به پایان برسانیم." ترامپ همچنین گفته است که یک برنامه چهار ساله را برای "تحریف تدریجی تمام واردات کالاهای اساسی چین، از لوازم الکترونیکی گرفته تا فولاد و داروها" اعمال خواهد کرد. این یک تغییر سخت در اقتصاد جهانی خواهد بود. منبع: https://www.cnn.com/2023/03/28/politics/gop-foreign-policy-debate-2024/index.html @amniatemeli

🎥مستند فروشنده قسمت یکم بخش هشتم آخر 🔺روایت توافقنامه نافرجام @amniatemeli

🔺قدرت نرم در سیاست خارجی به مجموعه‌ای از روش‌ها و استراتژی‌هایی اطلاق می‌شود که در روابط بین المللی، به جای استفاده از قدرت نظامی یا اقتصادی، از قدرت فرهنگی، ارزش‌ها، نظریه‌ها، هنر، و فنون دیپلماسی نرم استفاده می‌کند. 🔸قدرت نرم در سیاست خارجی می‌تواند شامل روابط فرهنگی، هنری، آموزشی، تبلیغاتی، ورزشی، علمی و تکنولوژی باشد. برای مثال، تبلیغات، سینما و هنر می‌تواند به عنوان ابزاری برای تبلیغ نام کشور و بهبود تصویر این کشور در دید دیگران استفاده شود. همچنین، برگزاری کنفرانس‌های علمی و فرهنگی و شرکت در رویدادهای ورزشی بین‌المللی نیز می‌تواند به ارتقای جایگاه و تصویر کشور کمک کند. 🔹استفاده از قدرت نرم در سیاست خارجی می‌تواند به کاهش تنش‌ها و اختلافات بین کشورها و ایجاد روابط صلح‌آمیز و مثبت میان آن‌ها کمک کند. همچنین، این روش می‌تواند هزینه‌های اقتصادی و انسانی که با استفاده از قدرت نظامی و اقتصادی برای حل مشکلات بین المللی همراه است، کاهش دهد. @amniatemeli

✅کتاب حضور چین در خاورمیانه 🔺نوشته پروفسور انوشیروان احتشامی و نیو هورش استادان روابط بین الملل دانشکده دولت و امور بین الملل دانشگاه دورهام انگلستان 🔸ابتکار"یک کمربند، یک جاده" رئیس جمهور چین شی جین پینگ (OBOR) که به عنوان تلاشی برای احیاو گسترش تجارت چین در نظر گرفته شده است تا پیوندهای اقتصادی غرب آسیا با چین را از طریق پروژه های زیرساختی جاه طلبانه تقویت کند. 🔹این کتاب به بررسی مفاهیم OBOR و AIIB برای خاورمیانه/غرب آسیا می‌پردازد و به تعدادی از سوالات استراتژیک کلیدی ناشی از ابتکارات جدید چین می‌پردازد. @amniatemeli

🔻از دیدگاه فریدمن، طرفداران "گیبرادنایا ویانا" یا همان «جنگ ترکیبی روسی» معتقدند که؛هدف اصلی این نوع جنگ، اجتناب از میدان نبرد سنتی و نابودی دشمن از طریق ترکیبی از روش های اثرگذار همچون «ایدئولوژیک، اطلاعاتی، مالی، سیاسی و اقتصادی» است که تار و پود جامعه را متلاشی می کند و منجر به فروپاشی درونی آن بدون هرگونه جنگ سخت می شود. @amniatemeli

🎥برگه‌ای سبز و قرمز که در ۱۲ فروردین ۵۸ سرنوشت‌ساز شد. @amniatemeli

✅ صحنه جنگ ترکیبی بر ضد ایران: 🔹طراح: آمریکا و لابی صهیونیستی اسرائیل 🔹مجریان: سران و سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی کشورهای غربی،اسرائیل ،کشورهای مرتجع عربی،سازمانهای تروریستی مثل گروهک منافقین ⏰ زمان: بلند مدت 🪙 مکان: در داخل و خارج ایران 📡 پیشران طرح: غول رسانه ای غربی،عبری،عربی 🔹 عوامل همکار داخلی: نفوذیها در پوشش های سیاسی ،اقتصادی،فرهنگی  سلبریتی هاو... 🔹منبع مالی: کشورهای عربی مستقیم و غیر مستقیم 🔶اهداف: ۱_تغییر باورها و ادراک مردم ۲_تاثیر در تصمیم گیری مسئولین توسط نفوذیها و عملیات روانی رسانه ها ۳_اخلال در مسیر پیشرفت و توسعه کشور توسط نفوذیها ۴_تحریم های فلج کننده برای به زانو در آوردن مردم و مسئولین ۵_فشارهای رسانه های معاند و هدایت اغتشاشات ۶_استفاده از ترورهای کور مانند شاه چراغ برای ایجاد رعب و وحشت ۷_ایجاد جو ناامنی در کشور و بزرگ نمایی آن در رسانه های عبری عربی ۸_درگیر کردن ایران در موضوعات و محورهای مختلف از جمله حقوق زنان ۹_ایجاد اخلال در بازار اقتصادی کشور توسط نفوذیها و بالا بردن قیمت دلار و اجناس و کالاهای اساسی ۱۰_سخنرانیهای هدفمند برخی از مسئولین و سیاسیون داخلی همسو با غرب ۱۱_استفاده از اشخاص مشهور ازجمله سلبریتیها برای اثر گذاری بر ذهن مردم ۱۲_استفاده از فضای مجازی برای سست کردن ارکان خانواده و آتش تهیه اغتشاشات ۱۳_هدف قرار دادن ارکان انقلاب از جمله ولایت فقیه ۱۴_شناخت دقیق از نقاط ضعف و قوت کشور و هدف گرفتن آنها ۱۵_دامن زدن به اختلافات مذهبی با هدف تجزیه ایران ۱۶_موضوع مدارس دخترانه #جنگ_ترکیبی #نفوذ @amniatemeli

🔺 فارن پالسی استفان والت 🔹 اسرائیل و ایران: در سال 2021، هشدار دادم که جو بایدن احتمالا با فشارهای تازه ای برای اقدام نظامی علیه ایران روبه رو خواهد شد. این پیش بینی من، بسیار بدبینانه بود: این مسئله در 2022 به نقطه جوش نرسید. اما اکنون بنیامین نتانیاهو بازگشته و در راس راستگراترین دولت تاریخ اسراییل قرار گرفته است. هر امکانی برای رسیدن به یک توافق تازه برای محدود کردن برنامه هسته ای ایران، اکنون بیشتر به یک رویای دست نیافتنی شباهت دارد. تصمیم احمقانه دونالد ترامپ برای خروج از برجام، به تهران امکان داد که به بمب هسته ای نزدیکتر شود و چنین به نظر می رسد که رهبران کنونی ایران هم بیشتر علاقمند به ذخیره سازی اورانیوم با غنای بالا و تحکیم زیرساخت هسته ای خود باشند تا گفت وگو بر سر محدودیت های تازه. 🔸 اراده ایران برای ارسال پهپاد به روسیه برای بکارگیری در جنگ علیه اوکراین، این احتمال را که شاهد پیشرفتی دیپلماتیک در جبهه هسته ای باشیم، بازهم کمرنگ تر می کند. موضع نتانیاهو در اولویت دادن به توقف برنامه هسته ای ایران به این معناست که دولت بایدن را برای اقدامی تهاجمی تر، زیر فشار قرار خواهد داد. هرچند دولت بایدن تمایلی به جنگ در خاورمیانه ندارد اما این بی میلی، نتانیاهو و متحدانش در داخل ایالات متحده را در پی جویی اهدافشان متوقف نخواهد کرد. 🔹 تایوان: به رغم سفر جنجالی نانسی پلوسی به تایوان در تابستان گذشته، ذهن های آرامتر در واشنگتن و پکن، تصمیم گرفتند که درجه حرارت را پایین بیاورند. این تصمیم شگفتی هم نبود چرا که بشقاب پکن و واشنگتن، هر دو، به خوبی پُر است. تا به اینجا به نظر می رسد که دولت بایدن از جنگ اعلام نشده اقتصادی اش علیه چین کناره گرفته است. متحدان آسیایی و اروپایی ایالات متحده آمریکا، از محدودیت های صادراتی فن آوری تراشه های پیشرفته یا عناصر محافظتی در برنامه کلان اقتصادی دولت آمریکا چندان خرسند نباشند و این برای چین، یک فرصت است. اطمینان دارم که در سال 2023 صلح بر شرق آسیا حاکم خواهد ماند. 🔸 اوکراین: پیش بینی من برای سال 2022، نادرست از آب درآمد؛ گفته بودم که روسیه یا حمله نمی کند یا یک حمله محدود خواهد داشت شبیه کاری که در گرجستان کرد. اکنون همه می دانیم که ولادیمیر پوتین، توانایی های ارتش روسیه را دست بالا و توانایی اوکراین را دست کم گرفته بود. همچنین برخلاف پیش بینی من، رهبری دولت بایدن در بسیج کمک به اوکراین، نمره بالایی گرفت. با این حال، نگاه به جلو، تصویر تیره تری را نشان می دهد. جنگ فاصله زیادی تا پایان خود دارد و این نگرانی وجود دارد که سال 2023، برای دولت بایدن، دولت اوکراین و بقیه ناتو، دشوارتر از سال گذشته باشد. حملات روسیه به زیرساخت های اوکراین، خساراتی عظیم برجای گذاشته و وسعت و جمعیت بیشتر روسیه هم چه بسا مسکو را قادر سازد که کی یف را – به رغم هر میزان از کمک خارجی – در یک جنگ فرسایشی، زمین گیر کند. البته این پیش بینی با اما و اگر همراه است چرا که اطلاعات دقیقی از تلفات واقعی دو طرف، نیروهای ذخیره و توانایی سرپا نگه داشتن نیروهایشان در آینده، در دسترس نیست. هیچ یک از دو طرف نشانه ای از آمادگی برای سازش بروز نمی دهند ضمن آنکه حتی اگر هر دو طرف واقعا هم خواهان سازش باشند، دستیابی به توافقی کارآمد، کار دشواری است. 🔹 سرزمین های اشغالی فلسطین: تعهد صریح دولت تازه اسرائیل به عمق بخشیدن به سامانه ناعادلانه کنونی در سرزمین های اشغالی، از هم اکنون زنگ های هشدار را در میان جناح پیشروها در آمریکا به صدا در آورده و برخی حامیان اسرائیل در ایالات متحده را هم نگران کرده است. انتظار نداشته باشید که دولت آمریکا، کاری بیشتر از ابراز "نگرانی" و موعظه درباره گزینه مرده راه حل دو کشوری انجام دهد. دولت تازه نتانیاهو، هر کاری هم که بکند، هیچکس در دولت آمریکا، آماده مایه گذاشتن برای حقوق فلسطینی ها یا تلاش برای کاهش کمک های آمریکا به اسرائیل نیست. این وضعیت، شکاف میان شعارهای دولت بایدن در پایبندی به دمکراسی و حقوق بشر با رفتار عملی اش را بیشتر خواهد کرد. اما واقعیت این است که نوبت به خاورمیانه که می رسد، این دو رویی چندان هم تازگی ندارد. منبع https://foreignpolicy.com/2023/01/04/looking-ahead-to-2023-by-looking-back/ @amniatemeli