🎥موشن گرافی| ماجرای حماسه ماندگار پد خندق چه بود؟ @amniatemeli

🔺گادامر معتقد بود اثر هنری به "رویداد فهم" منتهی می‌شود. او الگوی اثر هنری را به علوم انسانی تعمیم می‌دهد. او می‌گوید حقیقت علوم انسانی بیشتر به "رویداد" (که ما را مسخر می‌کند و چشمانمان را به روی حقیقت می‌گشاید) متکی است تا به "روش".  🔹 درک گادامر از هرمنوتیک، در کل ترکیبی از درک دیلتای و هایدگر (و دیگران) و البته تأملات عمیق خودش است. اثر هنری کاشف حقیقت است و هرمنوتیک اثر هنری، نه تنها حقایقی را دربارۀ اثر بر ما مکشوف می‌سازد، بلکه حقایقی دربارۀ خودمان را نیز بر ما عیان می‌کند.   🔸 گادامر احتمالا مهم‌ترین هرمنوتیسین است. او عناصری از رویکرد دوم به هرمنوتیک را به رویکرد سوم اضافه می‌کند و مثل هایدگر مخالف این ایده است که فهم باید یکسره از پیش‌داوری‌ها مبرا باشد. ولی می‌افزاید که "زمان" به ما مجال می‌دهد پیش‌داوری‌ها خوب و بد را از یکدیگر تفکیک کنیم.   🔹اینکه فقط "مرور زمان" می‌تواند به ما کمک کند فرق بین آثار ارزشمند و سایر آثار را از یکدیگر تفکیک کنیم. اما اگر چنین باشد، چه بسا آن شعر ریلکه به زیان ما تمام شود. یعنی در مواجهه با یک اثر هنری (یا فلسفی) بی‌ارزش، زندگی‌مان را تغییر دهیم!   به هر حال گادامر در این جا متاثر از "معیار کفایت" هگل است که می‌گفت: هر آنچه بقا یافته، چیزی برای خود داشته است.   🔸به هر حال هرمنوتیک از اواسط سدۀ هفدهم تا اواخر قرن بیستم، سه معنای عمده را تجربه کرد: فن تفسیر "متن"، روش‌شناسی "فهم"، تفسیر "وجود" از طریق "رویداد فهم".  @amniatemeli

🎥 در روسیه چه‌خبر بود؟ 🔸️ دو روز اخیر وقایع روسیه تیتر اول خبرهای دنیا بود، اما واقعا در روسیه چه‌خبر بود؟ آیا کودتا شد؟ امروز وضعیت روسیه چگونه‌است آیا بعد از بیانیه پوتین همه چیز به حالت عادی برگشت؟ 🗂منبع: ایرنا #بین_الملل #تحلیل #دنیای_تحلیل #روسیه #واگنر #گروه_واگنر #پوتین #حکومت_نظامی @amniatemeli

✅نظریه دوشمشیر چه بود و چه می گفت؟ 🔺تا پیش‌ از قرن شانزدهم میلادی، نظریه‌ «دو شمشیر» گلازیوس‌ اول‌ تعیین‌کننده‌ و دو مرز قدرت‌ پاپ‌ و امپراتور بود. 🔸مطابق‌ این‌ نظریه‌، قدرت‌ زمینی‌ در دست‌ امپراتور و قدرت‌ آسمانها در دست‌ پاپ‌ بود و هر یک‌ از دو نهاد کلیسا و دولت‌ می‌بایست‌ از ورود به‌ قلمرو قدرت‌ دیگری‌ اجتناب‌ کنند. 🔹اما تفسیر این‌ امر که‌ مرز زمین‌ و آسمان‌ کجاست‌، همواره‌ عامل‌ ایجاد اختلاف‌ میان‌ کلیسا و دولت‌ بود. در اوایل‌ قرن‌ سیزدهم‌ دستگاه‌ امپراتوری‌ روبه‌ افول‌ نهاد و این‌ امر به‌ کلیسا جرات‌ نادیده‌ گرفتن‌ آموزه‌ «دو شمشیر» را بخشید. 🔸 پاپ‌ با استفاده‌ از حمایت‌ پادشاهان‌ ملی‌ در برابر امپراتور قد بر افراشت‌ و تفوق‌ نهایی‌ را به‌ دست‌ آورد. اما این‌ وضعیت‌ دیری‌ نپایید و بتدریج‌ پادشاهان‌ ملی‌ اقتدار پاپ‌ را به‌ چالش‌ گرفتند. کشاکش‌ میان‌ پاپ‌ و پادشاه‌ ادامه‌ یافت‌ تا اینکه‌ سرانجام‌ پادشاهی‌ مطلق‌ ظهور کرد و دولتهای‌ ملی‌ در حیات‌ سیاسی‌ اروپاییان‌ رسمیت‌ یافتند. 🔹مطابق‌ نظریه‌ دو شمشیر،اقتدار پاپ‌ و امپراتور مبنایی‌ دینی‌ داشت‌أ یعنی‌ مسیح‌ این‌ دو حوزه‌ را از یکدیگر تفکیک‌ و هرکدام‌ را به‌ نهادی‌ خاص‌ واگذار کرده‌ بود. در همین‌ راستا پادشاه‌ نیز قدرت‌ خود را ناشی‌ از خواست‌ خداوند می‌دانست‌. #نظریه_دوشمشیر @amniatemeli

🔸بررسی قدرت موشک بالستیک فتاح در رسانه های غربی 🔹‌ کارشناس هلندی:ایران دارایِ ابزاری است که به تهدید‌ها تحقق می‌بخشد از این روی من به هیچ‌وجه آنها را دستِ کم نمی‌گیرم وستانیوز @amniatemeli

🎥 فیلم کامل بیانات صبح امروز رهبر انقلاب در دیدار خانواده‌های شهدا @amniatemeli

🔺نهادگرائی نئولیبرال: 🔹یکی از زیر شاخه های نهادگرائی لیبرالیسم بوده که در کنار دیگر زیر شاخه های این شاخه از لیبرالیسم نظیر کارکردگرائی و نوکارکردگرائی، به نقش سازمانها و نهادهای بین المللی بعنوان بازوی رژیمهای بین المللی در ایجاد و گسترش همکاریهای بین المللی تاکید دارد. از جمله نظریه پردازان معروف آن، رابرت کیون رهبر مکتب هاروارد( نظریه لیبرال بین المللی) می باشد که در ادامه نظریه پردازی خود در حوزه فراملی و وابستگی متقابل به آن پرداخته است. بر اساس تقریر جدید کیون، او همان اندازه که وامدار لیبرالیسم بود، بر واقع گرائی نیز تکیه داشت. لذا نهادگرائی جدید خود را با پذیرش استدلالهای نو واقع گرائی تدوین کرد. کیون ضمن تاکید بر پذیرش مفروضات پایه رئالیسم نظیر آنارشیک بودن نظام بین الملل، کنشگران اصلی بودن دولتها در عرصه بین الملل، رفتار یکپارچه و عقلانی دولتها بر اساس تامین منافع ملی، اهمیت قدرت و توانمندی برای دولتها، وجود ارتباط میان رژیم های بین المللی و قدرت( هژمونی ایالات متحده) و سرانجام عدم استقلال قدرت و وابستگی متقابل( اعتقاد به اینکه وابستگی متقابل نوعی از قدرت است)، بر استدلالات اصلی لیبرالیسم که رئالیسم بیش از حد بر تعارض تاکید دارد و ظرفیت نهادهای بین المللی را برای پیشبرد همکاری دست کم می گیرد، حفظ می کند. 🔸این نظریه می کوشد تا نشان دهد که چگونه به رغم وجود همان خصوصیاتی که نو رئالیست ها برای نظام بین الملل و واحدهای تشکیل دهنده آن قائل اند، همکاری شکل گرفته و تداوم می یابد. او نظریه ثبات هژمون را که بر اساس آن، وجود قدرت هژمون به شکل گیری و فعالیتهای نهادهای بین المللی منجر می شود را می پذیرد، اما معتقد است که همکاری بین المللی فراتر و پایدارتر از آن است که این نظریه پیش بینی می کرد.لذا معتقد است که همکاری حتی پس از افول هژمون نیز می تواند به شکل با ثباتی ادامه یابد. @amniatemeli

🎥سازمان ملل متحد به زبان ساده @amniatemeli

✅ ابرقدرت بعدی کسی نیست که شما تصور می‌کنید. بخش ۱ فارن پالسی 🔺 چه کسی دنیا را اداره می‌کند؟ 🔹 قبلاً جواب دادن به این سؤال آسان بود. اگر بیش از 45 سال سن دارید، در دنیایی بزرگ شده‌اید که تحت سلطه دو ابرقدرت بود. ایالات متحده و متحدانش قوانین را در یک طرف دیوار برلین تعیین کردند، در حالی که اتحاد جماهیر شوروی از طرف دیگر آن را هدف قرار داد. تقریباً هر کشور دیگری مجبور بود سیستم های سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود را با یک طرف یا طرف دیگر هماهنگ کند. آن دنیای دوقطبی بود. 🔸 سپس، در سال 1991، اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید و ایالات متحده به عنوان تنها ابرقدرت جهان باقی ماند. ایالات متحده هم از طریق نقش مسلط خود در سازمان های بین‌المللی و هم با اعمال قدرت خام، نتایج را دیکته کرد. این دنیای تک قطبی بود. 🔹 ‌حدود 15 سال پیش، جهان دوباره تغییر کرد - و پیچیده‌تر شد. ایالات متحده کم‌تر علاقمند بود که افسر پلیس جهان، معمار تجارت جهانی و حتی تشویق‌کننده ارزش های جهانی باشد. کشورهای دیگر که قدرتمندتر می‌شدند، به طور فزاینده‌ای می‌توانستند قوانینی را که دوست نداشتند نادیده بگیرند و گه‌گاه برخی را خودشان وضع کنند. این یک دنیای "G-Zero" است: جهانی غیرقطبی بدون رهبران جهانی. 🔺 سه اتفاق کلیدی  سه چیز اتفاق افتاد که باعث این رکود ژئوپلیتیکی شد، زمانی که معماری جهانی دیگر با توازن قدرت زیربنایی همخوانی نداشت. 🔶 اولا، روسیه وارد نظم بین المللی تحت رهبری غرب نشد. روسیه که در این شرایط یک قدرت بزرگ سابق است، به شدت عصبانی شده و غرب را دشمن اصلی خود در صحنه جهانی می‌بیند. چه بیشتر مقصر این امر متوجه آمریکا و متحدانش باشد یا روسیه، واقعیت این است که ما اکنون در این نقطه هستیم. 🔹 دوم، چین به نهادهای تحت رهبری ایالات متحده وارد شد - اما با این فرض که چینی‌ها هر چه یکپارچه‌تر، ثروتمندتر و قدرتمندتر شوند، آمریکایی‌تر خواهند شد - یعنی یک دموکراسی با بازار آزاد که مایل به تبدیل شدن به یک سهامدار مسئول به رهبری ایالات متحده. همانطور که معلوم است، آنها هنوز چینی هستند - و ایالات متحده آماده پذیرش آن نیست. 🔶 و سوم، ایالات متحده و متحدانش ده ها میلیون شهروند خود را که احساس می‌کردند از جهانی شدن عقب مانده بودند، نادیده گرفتند. نارضایتی‌های آن‌ها بیشتر به دلیل افزایش نابرابری درآمد و دستمزد، تغییر جمعیت‌شناسی و سیاست‌های هویتی و دوقطبی شدن، تقویت شد. پس از دهه‌ها بی‌توجهی خوش‌خیم، اکثر این شهروندان اساساً نسبت به دولت‌های خود و خود دموکراسی بی‌اعتماد شده‌اند و به نوبه خود باعث می‌شوند که رهبران آن‌ها توانایی یا تمایل کمتری برای رهبری داشته باشند. منبع https://foreignpolicy.com/2023/06/17/china-russia-us-multipolar-world-technology/ @amniatemeli

🔺 قابلیت های موشکی و پهپادی حزب الله لبنان @amniatemeli

🔺 بی اعتمادی آمریکایی‌ها به بایدن 🔸به گزارش موسسه نظرسنجی پیو، در شرایطی که دیدگاه عمومی نسبت به اقتصاد آمریکا در #منفی‌_ترین حالت ممکن در سال‌های اخیر بوده است، جایگاه سیاسی جو بایدن نیز در #پایین‌_ترین نقطه از زمان آغاز ریاست جمهوری او قرار دارد. 🔹بر اساس این گزارش، حدود ۶۳ درصد آمریکایی‌ها از عملکرد بایدن به عنوان رئیس جمهور ناراضی هستند و تنها ۳۷ درصد از نحوه مدیریت او به عنوان رئیس جمهور استقبال می‌کنند. ❇️‌ لینک گزارش: https://www.pewresearch.org/politics/2022/07/13/bidens-job-rating-slumps-as-publics-view-of-economy-turns-more-negative/ @amniatemeli

🎥شاید تا حالا اسم پان‌ترکیسم رو شنیدیم ولی دقیق ندونیم چیه... اگه می‌خواهید در مورد سابقه و چگونگی تشکیل پان‌ترکیسم اطلاعات کسب کنید این فیلم رو ببینید @amniatemeli