🎥 فیلم کامل بیانات صبح دیروز رهبر انقلاب در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی 🏷 #دیدار_مجلس @amniatemeli

🔺 افسانه نظم چند قطبی (۲) فارن افرز استفان بروک، استاد علوم سیاسی و ویلیام ولفورس، تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل 🔹 به نظر می‌رسد بسیاری از تحلیل‌گرانی که می‌گویند جهان چندقطبی شده، قدرت را به عنوان عامل نفوذ لحاظ می‌کنند، یعنی توانایی وادار کردن دیگران به انجام آن‌چه می‌خواهید. از آن‌جایی که ایالات متحده نمی‌تواند افغانستان یا عراق را مهار کند و قادر نیست بسیاری از مشکلات جهانی را حل نماید، این بحث که جهان باید چندقطبی شود، بیش‌تر مورد توجه قرار می‌گیرد. 🔸 اما قطبی شدن جهان بر منطق متفاوتی از قدرت متمرکز است. معنایی که قابل اندازه گیری است، قدرت به عنوان منابع، بالاخص قدرت نظامی و وزن اقتصادی است. در حقیقت ریشه بسیاری از مباحث مرتبط با جهان چندقطبی مرتبط به ایده و مفهومی است که در ذهن پیشگامان علم سیاست وجود داشت: این‌که سیاست بین‌الملل با لحاظ کردن نحوه توزیع منابع میان بزرگ‌ترین دولت‌ها، متفاوت عمل می کند. 🔹 در عصر چند قطبی، توزیع نسبتا برابر توانایی ها به این معنا بود که دولت ها غالبا از منظر قدرت از یکدیگر پیشی می گرفتند، رخدادی که منجر به دوره های طولانی گذار شد که در فرایندش بسیاری از قدرت ها ادعا می کردند که، قدرت اول هستند، هرچند مشخص نیست که کدام یک از آنها شایسته این عنوان بودند.به عنوان نمونه، بلافاصله پیش از وقوع جنگ جهانی اول، بریتانیا این توان را داشت تا با تکیه بر نیروی دریایی و دارایی های بسیاری که به واسطه سیاست های استعماری اش در اختیار داشت، به سان ابرقدرت نقش آفرینی کند با این حال، اقتصاد این کشور و همچنین نیروی نظامی اش از آلمان کوچک تر بود؛ بازیگری که( آلمان) در قیاس با روسیه توان نظامی کم تری داشت. 🔸 در عصر چند قطبی، توزیع نسبتا برابر توانایی ها به این معنا بود که دولت ها غالبا از منظر قدرت از یکدیگر پیشی می گرفتند، رخدادی که منجر به دوره های طولانی گذار شد که در فرایندش بسیاری از قدرت ها ادعا می کردند که، قدرت اول هستند، هرچند مشخص نیست که کدام یک از آنها شایسته این عنوان بودند.به عنوان نمونه، بلافاصله پیش از وقوع جنگ جهانی اول، بریتانیا این توان را داشت تا با تکیه بر نیروی دریایی و دارایی های بسیاری که به واسطه سیاست های استعماری اش در اختیار داشت، به سان ابرقدرت نقش آفرینی کند با این حال، اقتصاد این کشور و همچنین نیروی نظامی اش از آلمان کوچک تر بود؛ بازیگری که( آلمان) در قیاس با روسیه توان نظامی کم تری داشت. 🔹 شرایط حاکم متفاوت است. از یک طرف بازیگری که نقش رهبری جهانی را عهده دار شده وجود دارد و از سوی دیگر ماهیت فن آوری نظامی و ساختار اقتصاد جهانی روند پیشی گرفتن از رهبر جهانی را کند کرده است. قدرتمندترین سلاح های امروز بسیار پیچیده هستند و ایالات متحده و متحدانش بخش عمده ای از فن آوری های مورد نیاز برای تولید آنها را در کنترل خود دارند. منبع https://www.foreignaffairs.com/united-states/china-multipolarity-myth @amniatemeli

🎥 موشک خرمشهر ۴ رونمایی شد 🔺این موشک دارای برد ۲ هزار کیلومتر و وزن سرجنگی ۱۵۰۰ کیلوگرم است. موشک خرمشهر ۴ نقطه‌زن و بدون نیاز به هدایت فاز نهایی است. @amniatemeli

🔺تنهایی استراتژیک ✍ دانشمند علوم سیاسی الکسی ژیوف 🔸چین فعالانه از جمهوری های شوروی سابق در آسیای مرکزی استقبال می کند. در حالی که زلنسکی در G7 روسیه را نفرین می کند و در مقابل چینی ها بی سر و صدا جمهوری های سابق شوروی را زیر بال خود می گیرند. 🔹چینی ها به خوبی مستقر و فعال شده اند ؛آنها هیچ نوع هزینه ای از ادغام با کشورهای آسیای مرکزی متحمل نمی شوند، اما از آن پول و منابع مالی مناسبی به دست می آورند. جذب کشورهای آسیای مرکزی برای چین 10 تا 15 سال زمان برده است. اکنون ضعف ژئوپلیتیکی و انعطاف پذیری روسیه به نفع چینی ها است. 🔸 اما موضوع فقط به دست گرفتن کنترل آسیای مرکزی نیست. نکته مهم این است که چین با دور زدن روسیه پروژه های ژئوپلیتیکی را با جمهوری های شوروی سابق اجرا خواهد کرد، مانند ساخت راه آهن به اروپا، که بیانیه ای در مورد ساخت آن در آخرین نشست با چند کشور کوچک به امضا رسید. به طور رسمی، کشورهای آسیای مرکزی حتی در مواجهه با یک بحران نظامی و فشار تحریم‌ها همچنان وفاداری خود را به روسیه نشان می‌دهند. گواه این امر، ورود سران این کشورها به رژه در مسکو است. 🔹 اما نباید خود را فریب داد،برای جمهوری‌های آسیای مرکزی، وفاداری به مسکو یک اقدام موقت و اجباری است.از نظر تمدنی و فرهنگی، رهبران این جمهوری ها مدت هاست که از نظر اقتصادی توسط بریتانیای کبیر رام شده اند و به زودی در سیطره چین خواهند بود. 🔸روسیه تا زمانی که مسائل امنیت ملی و نظامی آسیای مرکزی را حل نکند،همچنان مورد نیاز است، در حالی که طبق حافظه قدیمی در زیرساخت ها و اقتصاد آسیای مرکزی سرمایه گذاری کرده است و البته،خود را به حیاط گذر تبدیل کرده است، تمام افراط و تفریط های انسانی آسیای مرکزی را می پذیرد - مردان جوانی که جایی ندارند در وطن خود کار کنند. 🔹روسیه به تدریج آسیای مرکزی را از دست می دهد. فاصله فرهنگی در حال افزایش است و اهمیت تمدنی مسکو در حال کاهش است.رفتار مهاجران آسیای میانه در شهرهای بزرگ این کشور بهترین تایید بر این چالش است. اکنون هزینه پشتیبانی وفاداری بیشتر و بیشتر می شود و برای همین هزینه،نقش چین پررنگ خواهد شد و به زودی هیچ هزینه ای نخواهد داشت. 🔸در سال های اخیر، روسیه رسماً خود را یک کشور-تمدنی معرفی کرده است. اما هر تمدنی مزایایی به همراه دارد که سایر کشورها و مردمان را به مدار خود جذب می کند و هر تمدنی متضمن هسته‌ای است که با موفقیت تاریخی خود، نمونه‌ای را نشان می‌دهد که باید از آن پیروی کرد.اما در اینجا جامعه روسیه یک شکست آشکار دارد.هسته تمدن آنها به بیان ملایم، در حالت موفقیت بسر نمی برد، بلکه به طور دقیق تر، از طریق طرد کامل، به سرعت از مرحله تاریخی پایین می آید. 🔹بی تردید فروش یک محصول تمدنی که وجود ندارد دشوار است. البته می توانید پول را تقسیم کنید. اتحاد جماهیر شوروی به مدت 70 سال جمهوری های ملی را حفظ کرد البته با یک نتیجه شناخته شده. روسیه 30 سال است که به "متحدان" مانند اوکراین - با یک نتیجه از قبل تعیین شده ؛ پول می دهد. ما دیگر نمی توانیم تمدن را صادر کنیم، احتمالاً پول نیز به زودی تمام می شود. آن وقت چه خواهیم کرد؟ 🔸اروپا که از نظر تمدنی به آن تعلق داریم، خود را از ما بازسازی کرده است. آسیای مرکزی، که زمانی به لحاظ تمدنی آن را فتح کرده بودیم، به تدریج خود را از ما بازسازی کرد و برای جمهوری های ماوراء قفقاز، در بهترین حالت، روسیه منبع پول و سود آسان است. دیگر کدام بازیگران؟ ژاپن؟ خصومت آمیز. چین؟ عاقل.کشورهای بالتیک و شمال اروپا؟ به شدت خصمانه. 🔹 قبل از چالش هایی که به سختی می توان با آنها کنار آمد،روسیه از نظر استراتژیک تنها است.از آنجایی که روسیه هیچ متحدی در جهان ندارد و حق موجودیت کشور ما در خطر است، پس بدیهی است که ما باید آنها را در جای دیگری جستجو کنیم. @amniatemeli

🎥 هشدار سیدحسن نصرالله به مقامات اسرائیلی: علیه فلسطین، سوریه، لبنان و ایران اشتباهی مرتکب شوید به انفجار کل منطقه منجر خواهد شد. @amniatemeli

🔺دگرگونی در دیپلماسی خاورمیانه با میانجیگری چین پیتر بیکر نیویورک تایمز 🔸 آمریکایی ها، که برای سه چهارم یک قرن، بازیگران کانونی خاورمیانه بودند و همیشه در چنین مواردی در اتاق حضور داشتند، اکنون خود را در حاشیه می بینند آن هم در لحظه یک دگرش چشمگیر. چینی ها، که سالها در این منطقه، تنها نقشی دست دوم داشته اند، ناگهان خود را به جایگاه یک بازیگر تازه قدرت رسانده اند و اسرائیلی ها، که مخ سعودی ها را علیه یک دشمن مشترک در تهران به کار گرفته بودند، اکنون حیرانند که کجای کار هستند. 🔹 استیون کوک، عضو ارشد مطالعات خاورمیانه در شورای روابط خارجی می گوید: "برخی ناظران در خلیج فارس، از قرن چینی صحبت می کنند. سعودی ها ابراز علاقه کرده اند که به سازمان همکاری های شانگهای بپیوندند ضمن آنکه بخش بزرگی از نفتشان هم به چین می رود." 🔸 دانیل کورتزر Daniel C. Kurtzer، سفیر پیشین آمریکا در اسرائیل و مصر که اکنون عضو دانشگاه پرینستون است، می گوید: "پویش های در حال دگرشی که در توافق میانجیگرانه چین نمایان شد، چالشی را متوجه دولت بایدن می کند که ترجیح می دهد بر جاهای دیگر جهان تمرکز کند. این توافق نشانه ای از هوشیاری چین در بهره وری از خشم سعودی ها از آمریکا و خلائی است که در خاورمیانه پدیدار شده و همچنین بازتاب این واقعیت که سعودی ها و ایرانی ها مدتی است سرگرم گفت وگو هستند. این یک بدبیاری شوم برای سیاست آمریکاست." 🔹 چین زمانی توانست عربستان سعودی و ایران را کنارهم بیاورد که اسرائیل امید داشت ایالات متحده بتواند رابطه اش با عربستان سعودی را برقرار سازد. اما سعودی ها، چیزهایی را می خواستند که آمریکا آمادگی تامین آن را نداشت. سعودی ها خواهان تضمین های امنیتی، کمک به توسعه یک برنامه هسته ای صلح آمیز و محدودیت کمتر بر فروش های تسلیحاتی آمریکا بودند. اکنون اسرائیل در می یابد که امیدهایش به تشکیل یک ائتلاف ضدایرانی با عربستان سعودی، آشکارا نقش بر آب می شود. منبع https://www.nytimes.com/2023/03/11/us/politics/saudi-arabia-iran-china-biden.html @amniatemeli

🎥 #قسمت_چهارم 💠 سخنان حجت‌ الاسلام والمسلمین طائب رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه و مشاور عالی فرمانده کل سپاه پاسداران 🔸 در نشست تبیین آخرین راهبردهای نظام در عرصه بین‌الملل، منطقه و داخل کشور @amniatemeli

🔻اصطلاح تهدید ترکیبی به اقدامی اطلاق می‌شود که  از طریق بازیگران دولتی یا غیردولتی با هدف،تضعیف یا آسیب رساندن از طریق تأثیرگذاری بر تصمیم‌گیری در سطح محلی، منطقه‌ای و یا حاکمیتی است. @amniatemeli

✅ کنفدراسیون به چه معنی است؟ 🔹کنفدراسیون اتحادیه‌ای مرکب از چند ایالت خودمختار یا کشور است که با حفظ حاکمیت خود برای نیل به اهداف مشترک، امور سیاست خارجی و دفاعی را در یکی از ایالت‌ها یا کشورها متمرکز می‌کنند. 🔸کنفدراسیون بر خلاف فدراسیون، دارای یک قدرت مرکزی نیست که بر شهروندان همه دولتهای متحد فرمانروا باشد، دولتهای عضو، در سیاست داخلی و خارجی خود آزادند. 🔹ایالات متحد آمریکا پیش از آنکه به صورت فدراسیون درآید از ۱۷۷۸ تا ۱۷۸۷ کنفدراسیون بود، آلمان از ۱۸۱۵ تا ۱۸۶۶ و هلند از ۱۵۸۰ تا ۱۷۹۵ به صورت کنفدراسیون بودند. کشورهای عضو کنفدراسیون در روابط بین‌المللی به صورت کشورهای جداگانه و با سیاست خود حرکت می‌کنند اما جنگ را میان خود ناروا می‌دانند و آن را جایز نمی‌شمارند. 🔸معمولاً قسمتی از وظایف دولت‌های متحد به یک کمیته مرکزی واگذار می‌گردد. 🔹کنفدراسیون به طور معمول از پیوند چند فدراسیون ایجاد می‌گردد. @amniatemeli

🎥 غرش موشک‌ بالستیک ایرانی «خیبر» در شبکه‌های عربی! وستانیوز @amniatemeli

🔺 ایران، بازیگر کلیدی منطقه مارگاریتا آردونداس 🔹در بخش بزرگی از منطقه خاورمیانه که زمانی رژیم‌های استبدادی در آن حکومت می‌کردند، اکنون چندپارگی بزرگ و «فروپاشی جزئی یا کامل اقتدار سیاسی» را شاهد هستیم. جایی که قبلاً یک رژیم قوی و قدرتمند وجود داشت، اکنون نوعی رقابت جانشینی وجود دارد که بیشتر توسط سازمان‌هایی که می‌توانند با موفقیت توانایی‌های سیاسی و نظامی را ترکیب کنند، مبارزه می‌کنند. اینجاست که قدرت های خارجی، ستون های اصلی این سازمان ها وارد می شوند. به عنوان مثال، در سوریه، دولت بشار اسد توسط ایران و روسیه حمایت می شود، در حالی که شبه نظامیان بیشتر کرد در شمال غرب مورد حمایت امریکا هستند. در شمال نیز گروه هایی وجود دارند که از سوی ترکیه حمایت می شوند. 🔸 ایران علاوه بر حضور در سوریه، در لبنان از طریق حزب‌الله، در عراق از طریق گروه‌های مسلحی مانند یگان‌های الحشد الشعبی، در یمن، جایی که حوثی‌ها را حمایت می‌کند، و در سرزمین‌های فلسطینی از طریق حماس و جهاد اسلامی، نفوذ دارد. به همین علت جمهوری اسلامی ایران یک بازیگر اساسی کلیدی در منطقه است. 🔹 برای تجزیه و تحلیل نقش ایران در کشورهای مختلف خاورمیانه، ضروری است نقش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را نه تنها در کشورهای همسایه، بلکه در اروپا را نیز شناخت. سپاه پاسداران تا آنجا پیش رفته است که ارتش های موازی را در کشورهایی مانند سوریه ایجاد و سرباز جذب کرده و آنها را آموزش می دهد. این به دمشق اجازه داد تا در سال‌های قبل از دخالت روسیه در درگیری، در برابر شورشیان بایستد. شورشیان توسط کشورهای حوزه خلیج فارس مانند امارات متحده عربی حمایت می شدند، اما هیچ انسجام واقعی حاصل نشد و به شکست آنها در جنگ منجر شد. 🔸 تهران بلندپروازی‌هایی را برای رسیدن به دریای مدیترانه دارد، هدفی که امپراتوری‌های ایران از زمان‌های قدیم درصدد دستیابی به آن بوده‌اند. اهداف دیگر تهران نابودی کشور اسرائیل و بیرون راندن کشورهای ثروتمند خلیج فارس است. ایران درصدد هژمونی در منطقه از نظر جغرافیایی و ژئواستراتژیک است. 🔹اگرچه روسیه بخشی از خاورمیانه نیست، اما نقش آن در منطقه باید برجسته شود. اگرچه روابط نظامی بین تهران و مسکو اکنون بیشتر شناخته شده است، باید به خاطر داشت که برای سال ها گروه های مسلح طرفدار ایران بر سلاح های روسی تکیه می کردند. اکنون با حمله روسیه به اوکراین، ایران پهپادهای زیادی را در اختیار روسیه قرار داده است که نقش مهمی در حمله به زیرساخت‌های غیرنظامی دارند. 🔸 از طرف دیگر چین، غول آسیایی، نیز مانند روسیه در حال تقویت روابط خود با ایران است. گواه این امر یک توافقنامه همکاری راهبردی دوجانبه 25 ساله است که در سال 2021 امضا شد. به این ترتیب شاهد خاورمیانه ای متفاوت هستیم، خاورمیانه ای که ایران و متحدانش قدرتی بی همتا دارند و حرفی متفاوت از جامعه جهانی می زنند. منبع https://www.atalayar.com/fr/articulo/politique/jonathan-spyer-lalliance-entre-la-russie-et-liran-est-en-train-de-devenir-un-partenariat/20230227163209181952.html @amniatemeli

▶️ شهید ابوالفضل راه چمنی؛ یکی از فرماندهان لشگر زینبیون در سوریه #سرمشق @amniatemeli