✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز شهادت مجاهد نستوه آیت‌الله قاضی طباطبائی (ره) اولین شهید محراب و امام جمعه فقید تبریز موضوع: #احکام_نماز_جمعه ❓نظر جنابعالی درباره شرکت در نماز جمعه با توجه به اینکه در عصر غیبت حضرت حجت(عج) به سر می‏بریم، چیست؟ اگر افرادی اعتقاد به عدالت امام جمعه نداشته باشند، آیا تکلیف شرکت در نماز جمعه از آنان ساقط می‏شود؟ ✅ هرچند نماز جمعه در عصر حاضر واجب تخييرى است و حضور در آن واجب نيست، ولى با توجه به فوائد و آثار شرکت در آن، سزاوار نيست که مؤمنين خود را از برکات حضور در اين نماز به مجرد تشکيک در عدالت امام جمعه و يا عذرهاى واهى ديگر، محروم سازند. ❓معنای وجوب تخییری در مسأله نماز جمعه چیست؟ ✅ معناى آن اين است که مکلّف در اداى فريضه واجب ظهر روز جمعه بين خواندن نماز جمعه يا نماز ظهر مخير است. ❓نظر جنابعالی در مورد شرکت نکردن در نماز جمعه بر اثر بی‌مبالاتی، چيست؟ ✅ ترک حضور و شرکت نکردن در نماز عبادی سياسی جمعه به خاطر اهميت ندادن به آن، شرعاً ناپسند است. 📚 أجوبة الاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «آیت‌الله قاضی طباطبائی، قلّه‌ی شجاعت و ایثار » روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠٨/١٠ ✍️ مناسبت روز: دهم آبان در تقویم به‌عنوان روز شهادت آیت‌الله شهید قاضی طباطبایی (ره)، اولین شهید محراب در انقلاب اسلامی نامگذاری گردیده، لذا روزبرگ امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این عالم مجاهد آغاز می‌نمائیم؛ شهادت در محراب، میراث ماندگار امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) است در شب نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری قمری با ضربت شمشیر یکی از خوارج زمان در محراب مسجد کوفه، به وصال حضرت دوست رسیدند! در دوران انقلاب اسلامی نیز، منافقین و خوارج، تعدادی از علمای مجاهد را به جرم پیروی از مکتب علوی و انقلاب اسلامی، همانند مولایشان در مسلخ عشق به شهادت رساندند و به‌همین دلیل به «شهدای محراب» معروف شدند؛ مجاهدان بزرگی همچون حضرات آیات سیداسدالله مدنی تبریزی؛ سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی؛ سیدعبدالحسین دستغیب؛ محمد صدوقی و عطاءالله اشرفی اصفهانی (رحمةالله علیهم). یکی از این شخصیت‌های جاودانه، شهید بزرگوار «حضرت آیت‌الله سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی (ره)» اولین امام جمعه تبریز و عالم بزرگ خطه‌ی قهرمان‌پرور آذربایجان است! این مجاهد نستوه در کنار تلاش‌های ارزشمند علمی، دارای روحیه انقلابی و اراده‎‏ای خلل‎ناپذیر بود و همواره در مبارزات سیاسی شرکت فعالانه داشت؛ به‌صورتی که ساواک، پرونده قطوری در مورد ایشان تهیه شده بود! شرکت مؤثر این عالم مجاهد، در مبارزات سیاسی، از سال‌ ١٣۴٢ هم‌زمان با آغاز نهضت امام راحل آغاز شد و در جریان این مبارزات، ایشان بارها توسط ساواک به‌عنوان رهبر و پایه‌ی اصلی نهضت در آذربایجان، دستگیر، زندانی و تبعید شدند؛ شهید قاضی، در بین مردم آذربایجان، فوق‌العاده محبوب و مورد احترام بود به‌طوری که اگر روزی را در آذربایجان تعطیل اعلام می‌کرد، بدون شک، در آن روز همه‎‏جا به‎حال تعطیل در می‌آمد! به‌همین دلیل حکومت شاهنشاهی در مواجهه مستقیم با ایشان احتیاط می‌کرد؛ آيت‌الله قاضی، جزو اولین کسانی بود که در آذربایجان، اعلامیه خلع شاه از سلطنت را امضاء کرد و در ماه‎های قبل از پیروزی انقلاب، رهبری جریانات حاد سیاسی، برپایی تظاهرات و تشکیل مجالس، همه بر عهده این عالم انقلابی بود؛ «شهید قاضی طباطبایی» بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب از طرف امام راحل به سمت نماینده ولی فقیه و امام جمعه تبریز منصوب شد و اولین نمازجمعه را در این شهر بزرگ برپا نمود؛ ایشان همچنین زحمات زیادی برای رسیدگی به محرومان و مستضعفین آذربایجان متحمل شد و همواره یار و همراه مردم قهرمان این خِطّه بود؛ مجاهد نستوه آیت الله قاضی طباطبائی (ره) تا پایان عمر، یار و یاور امام امت و سدّ مستحکمی در مقابل خطوط انحرافی و جریانات ضدانقلابی بود، به‌صورتی که منحرفان با وجود ایشان در آذربایجان، قدرت و جرئت ابراز وجود پیدا نمی‏‎کردند! و به همین دلیل، منافقین کوردل و دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی ایران با نقشه قبلی در دهم آبان سال ١٣۵٨ شمسی، مصادف با عید سعید قربان سال ۱۳۹۹ قمری، بعد از اقامه نماز مغرب و عشاء و در حال خروج از مسجد، ایشان را ترور و به شهادت رساندند! فردای آن روز، مردم مصیبت‌زده آذربایجان، پیکر پاک آن مجاهد نستوه را با شکوه بسیار، تشییع و در مسجد مقبره تبریز به خاک سپردند؛ امام خمينى (ره) نیز با ابراز کمال تأسف از این ضايعه‌ی ناگوار و تسلیت به عموم مسلمانان متعهد و علمای اعلام و مردم غيور و مجاهد آذربايجان فرمودند: «ملت عزيز برومند ايران و آذربايجان غيرتمند عزيز، بايد در اين مصيبت‌های بزرگ كه نشانه‌ی شكست حتمى دشمنان اسلام و ایران، و عجز و ناتوانی و خودباختگی آنان است، هر چه بيشتر مصمم و در راه هدف اعلای اسلام و قرآن مجيد بر مجاهدت خود افزوده و از پای ننشينند تا احقاق حق مستضعفين از جباران زمان بنمايند...» ✍️ نامش جاودان، یادش گرامی و راهش همواره پر رهرو باد. 📚 برگرفته از کتاب «قاضی طباطبائی، قله شجاعت و ایثار» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام صلح امام حسن (ع) موضوع: #احکام_اصلاح_بین_مردم اسلام برای ایجاد صلح و اصلاح میان مردم اهمیت زیادی قائل است لذا احکام ویژه‌ای برای آن مقرر کرده، از جمله: 1️⃣ «دروغ» که از گناهان کبیره است، اگر برای آشتی و اصلاح بین مردم گفته شود، جرم و گناهی ندارد. «لا کذب علی المصلح» [بحارالانوار، ج۶٩، ص٢۴٢] 2️⃣ «نجوا و درگوشی سخن گفتن» که از اعمال شیطان و مورد نهی قرآن است: «إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّيْطَان...» [مجادله/١٠]، اگر برای اصلاح و آشتی دادن باشد، منعی ندارد: «لا خَیرَ فِی کثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَینَ النَّاسِ» [نساء/١١۴] 3️⃣ با این که «عمل به سوگند»، واجب و شکستن آن حرام است، امّا اگر کسی سوگند یاد کند که دست به اصلاح و آشتی دادن میان دو نفر نزند، اسلام شکستن این سوگند را مجاز می داند: «وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَیمانِکمْ أَنْ ...تُصْلِحُوا بَینَ النَّاسِ [بقره/٢٢۴] 5️⃣ با این که «عمل به وصیت»، واجب و ترک آن حرام است، امّا اگر عمل به وصیت، میان افرادی فتنه و کدورت می‌آورد، اسلام اجازه می‌دهد که وصیت ترک شود تا میان مردم صلح و صفا حاکم باشد: «فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَینَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیه»: «و هر کس بیم دارد که از وصیت موصی (به وارث او) جفا و ستمی رفته باشد و به اصلاح میان آنان پردازد بر او گناهی نیست و محققاً خدا آمرزنده و مهربان است» [بقره/١٨٢] ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام، دین صلح و دوستی» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٨/١١ ✍️ مناسبت روز: در ایام سالروز صلح امام حسن مجتبی (ع) قرار داریم، صلح حکیمانه‌ای که باعث حفظ مسلمانان و مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و روشن شدن چهره‌ی نفاق و تزویر اُمَوی در تاریخ اسلام گردید، لذا سخنِ امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ هرگاه مسأله «صلح حسنی» مطرح می‌شود، برخی از غافلين و همچنین مغرضین، بلافاصله آن را در تقابل با «قیام و شهادت حسینی» قرار می‌دهند! اما آنها غافل از یک حقیقت بزرگ هستند که امام حسین(ع)، اطاعت از ولیِّ زمان خود را واجب می‌دانستند و معتقد بودند که پس از پدر بزرگوارشان، امام حسن (ع)، امر امامت و ولایت امت را برعهده دارند، لذا در تمامی مراحل صلحِ حسنی، همراه و پیرو برادر گرامیشان بودند و این پیمان‌نامه، مورد تأیید کامل ایشان نیز بوده است! البته با اندک تأمل در تاریخ و بررسی شرایط ویژه دو برهه‌ی زمانی، به‌راحتی می‌توان دریافت که اگر امام حسین (ع) به جای امام حسن (ع) بودند، قطعاً با معاویه صلح می‌کردند و اگر امام حسن (ع) نیز در موقعیت برادر گرامیشان بودند، حتماً در برابر یزید قیام می‌کردند و بین نظر حسنین (ع) در باب صلح و قیام هیچ اختلافی وجود نداشته و اصلاً اگر صلحِ حسنی انجام نمی‌شد و ماهیّت واقعی منافقینِ اُمَوی‌، برای مسلمانان آشکار نمی‌گردید، قیام حسینی از نظر مردم، قیام موجّهی نبود و هرگز اهداف این حماسه بزرگ، محقق نمی‌شد! 📚 برگرفته از کتاب صلح امام حسن (ع)، ترجمه رهبر فرزانه انقلاب) ❓اما یک سؤال مهم در اینجا مطرح است که بالاخره دین اسلام، دینِ «صلح و دوستی» است یا دینِ «قیام و جهاد»؟ ✅ جواب به این سؤال در کلمه «اسلام» نهفته است؛ چراکه ریشه «اسلام» از دو کلمۀ "سلم" و "سلام" به معنای صلح و آرامش می‌باشد و خداوند در جای جای قرآن کریم به اهمیت و اولویت صلح و آشتی اشاره نموده‌؛ چنانچه در آیه ٢٠٨ بقره، می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ»: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی در صلح و آشتی در آیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شما است!» و در آیه‌ی دیگر، حتی نسبت به دشمنان اسلام نیز می‌فرماید: «وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها...»: «اگر دشمنان (نیز) خواهان صلح عادلانه بودند، شما بپذیرید!» [انفال/۶١] همچنین در روایات اسلامی نیز بر صلح و دوستی بین مردم، تأکید بسیار شده‌ است، چنانچه امیرالمؤمنین (ع) نهایت سعادت انسان را تلاش برای صلح بین مردم می‌دانند: «من کمال السعادة السعی فی صلاح الجمهور» (پیام قرآن، ج١٠، ص ٣٧١) ❓اما در اینجا، سؤال دیگری مطرح می‌شود که اگر اسلام، دینِ صلح و دوستی است، پس این همه، آیات، روایات و احکام جهاد، چگونه قابل توجیه است؟! ✅ برای جواب به این سؤال، دقت به این نکته ضروری است که با توجه به اختیار انسان‌ در این دنیا، ممکن است در هر زمان، گروهی از مردم، راه طغیان و سرکشی و ظلم و تعدی به دیگران را برگزینند و به فساد و تباهی در زمین بپردازند؛ از این‌رو ضروری است که یک دین جامع و کامل، برای رفع همه موانع در مسیر هدایت بشریت، برنامه داشته باشد! لذا طبق منطق اسلام، اگر دشمنان با انعقاد صلح، قابل کنترل و دفع و چه‌بسا هدایت باشند، اصل بر مدارا و صلح است؛ اما در برخی مواقع، دشمنان، طغیان‌ و سرکشی می‌کنند، به گونه‌ای که چاره‌ای جز دفاع و استفاده از شدتِ عمل برای مسلمانان باقی نمی‌ماند! و به همین جهت است که اسلام، «جهاد» را به عنوان اقدامی دفاعی، انسان دوستانه و در راستای گسترش صلح و امنیت تشریع نموده و در قرآن کریم درباره‌ی کسانی که با منطق و صلح و دوستی، نمی‌شود با آنان سخن گفت، (و راه هدایت و سعادت بشریت را سد می‌کنند، و آگاهانه ظلم وستم کرده و به حقوق دیگران تعرض می‌نمایند،) دستور جهاد صادر شده و خطاب به پیامبر (ص) فرموده: «در برابر کافران و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگیر ...» [تحریم/٩] ✍️ در نتیجه، اسلام ناب محمدی، دین صلح و دوستی است و این مکتب انسان‌ساز، هرگز با تعدی و تجاوز و جنگ، موافق نیست! و دستورات و فرامین جهادی اسلام نیز، در راستای دفاع از حقوق مظلومین و گسترش صلح و امنیت جهانی و نفی حاکمیت طاغوت‌ها و مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی‌ها است! 📚 برداشتی از کتاب جهاد استاد مطهری (ره) https://eitaa.com/ROOZBARG