🌹امام در چهار قسمت اول نخست مى فرماید:
«(فرزندم) بالاترین سرمایه ها عقل است»; (إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ)🌹.
انسانى که داراى عقل کافى است هم از نظر معنوى غنى است و هم از نظر مادى✔️
; از نظر معنوى عقل، او را به سوى خدا و اعتقاد صحیح و فضایل اخلاقى و اعمال صالحه دعوت مى کند، زیرا عواقب شوم رذایل اخلاقى را به خوبى درک مى نماید و او را از آن باز مى دارد🌹
و در امور مادى با حسن تدبیر و همکارى صحیح با دیگران و تشخیص دوست و دشمن و درک فرصت ها و استفاده صحیح از نیروى دیگران به فواید و برکات مادى مى رساند، بنابراین سرمایه پیروزى در دنیا و آخرت عقل است.🌹✔️
آیت الله بهجت (ره) می فرمودند:استاد ما مرحوم قاضی کلاس های من را قبل از سحر می گذاشتند و می گفتند مگر نمی خواهید عارف شوید؟
یک روز خدمت ایشان گفتیم چرا سحر کلاس می گذارید؟
فرمودند مگر آیه مبارکه سوره سجده را نخوانده اید : "فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ" شما نمی دانید من چه نور مخفی دارم،در میان شما مخفی کرده ام . پس هیچ کس نمیداند که به پاداش نیکوکاریشان چه نعمت و لذّتهای بینهایت که روشنیبخش (دل و) دیده است در عالم غیب برایشان ذخیره شده است.
در مجمع البیان طبرسی آمده نور چشم مخفی خدا سحر خیزی است. در سحر است که انسان فیض می بیند.
اگر کسی در باب روزه، همه ی مراتب روزه را با هم داشته باشد، یعنی هم بدن، هم عمل و هم قلبش روزه باشد چون ظاهر و باطنش منطبق می شوند پرواز می کند و می بینید کلی تحول پیدا کرده. مقام معظم رهبری درباره امام خمینی می فرمود: یک ماه رمضان که می گذشت، کاملا تغییر حالت و نورانیت فوق العاده ی امام مشهود بود.
پیامبر اکرم (ص) می فرماید: در معراج یک باغ بسیار سرسبز و باصفایی دیدم از جبرئیل پرسیدم این باغ چیست؟ جبرئیل گفت: این باغ برای یکی از مومنین است، خیلی اهل ذکر است و اثر ذکرش این شده. از معراج که برمیگشتم دیدیم دودی از این باغ بلند شد، جبرئیل گفت: یا رسول الله صاحب باغ به مومنی سوء ظن پیدا کرده و تمام اعمالش در حال از بین رفتن است. در حالی که بدگمانی ربطی به عمل و بدن ندارد و مربوط به قلب است اما چنین اثری گذاشته.
روزه قلبی است که پیامبر (ص) درباره اش می فرماید: خداوند چشمه های حکمت را از قلبش به زبانش جاری می کند.
یک ماه رمضان امتحان کنیم و کشیک قلبمان را بکشیم و هر کسی را می خواهیم دوست داشته باشیم به خاطر خدا دوست داشته باشیم، از هر کس بخواهیم بدمان بیاید به خاطر خدا بدمان بیاید،
در زیارت عاشورا همین را می گوید: من در صلح و سلامتم با کسی که با شما در صلح است و دشمنم با کسی که با شما دشمن است. فرقی ندارد آن دشمن خدا فامیل، همسایه، شوهر یا زن من باشد. لااقال قلباً نباید کسی را که با خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله در تعارض است، دوست داشته باشم، حال مامور به ظاهر هستیم عیبی ندارد مثلا اگر آدم بی دین بچه ی من است باید ناراحت باشم که بی دین است اما عیب ندارد حالا سر سفره ی من باشد.
انسان روزه دار باید قبل از افطار امام زمان (عج) را مورد توجه قرار دهد چرا که میزبان مومنین و روزه داران در ماه مبارک رمضان امام عصر(عج) است.
اگر فردی قبل از افطار در حق امام عصر (عج) دعا کند، خداوند نیز دعاهای آن فرد را مستجاب، روزه ها و نمازهای آن را مورد قبول درگاه خود، عمل او را بالا برده و گناهان او را نیز خواهد بخشید
واقعا هر چیزی یا هر کسی را دوست داریم یا نداریم، آیا به خاطر خداست؟ امام جواد (ع) فرمود: آیا دین چیزی غیر از حب و بغض است؟ بله ما همه محب اهل بیت علیهم السلام هستیم، از امام رضا علیه السلام پرسیدند: ایمان یعنی چه؟ حضرت فرمود: الْإِیمَانُ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ لَفْظٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ2؛ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ خیلی مهم است، روزه قلبی ایمان قلبی را درست می کند.
آیا ما کشیک قلبمان را می دهیم؟ آیا هر کس را دوست داریم یا نداریم برای خدا دوست داریم؟ این دوست داشتن ها خیلی مهم است. در حد اعلایش محبت به اهل بیت علیهم السلام است. روایت از امام صادق علیه السلام است: کسی که سر سوزنی محبت دشمنان ما در دلش باشد، حق اوست که خدا او را وارد آتش کند.