🌹امام در چهار قسمت اول نخست مى فرماید: «(فرزندم) بالاترین سرمایه ها عقل است»; (إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ)🌹. انسانى که داراى عقل کافى است هم از نظر معنوى غنى است و هم از نظر مادى✔️ ; از نظر معنوى عقل، او را به سوى خدا و اعتقاد صحیح و فضایل اخلاقى و اعمال صالحه دعوت مى کند، زیرا عواقب شوم رذایل اخلاقى را به خوبى درک مى نماید و او را از آن باز مى دارد🌹 و در امور مادى با حسن تدبیر و همکارى صحیح با دیگران و تشخیص دوست و دشمن و درک فرصت ها و استفاده صحیح از نیروى دیگران به فواید و برکات مادى مى رساند، بنابراین سرمایه پیروزى در دنیا و آخرت عقل است.🌹✔️

سحر خیر باشیم مخصوصا سحریا ماه مبارک رمضان را ازدست ندیم🌹

آیت الله بهجت (ره) می فرمودند:استاد ما مرحوم قاضی کلاس های من را قبل از سحر می گذاشتند و می گفتند مگر نمی خواهید عارف شوید؟ یک روز خدمت ایشان گفتیم چرا سحر کلاس می گذارید؟ فرمودند مگر آیه مبارکه سوره سجده را نخوانده اید : "فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ" شما نمی دانید من چه نور مخفی دارم،در میان شما مخفی کرده ام . پس هیچ کس نمی‌داند که به پاداش نیکوکاریشان چه نعمت و لذّتهای بی‌نهایت که روشنی‌بخش (دل و) دیده است در عالم غیب برایشان ذخیره شده است. در مجمع البیان طبرسی آمده نور چشم مخفی خدا سحر خیزی است. در سحر است که انسان فیض می بیند.

اگر کسی در باب روزه، همه ی مراتب روزه را با هم داشته باشد، یعنی هم بدن، هم عمل و هم قلبش روزه باشد چون ظاهر و باطنش منطبق می شوند پرواز می کند و می بینید کلی تحول پیدا کرده. مقام معظم رهبری درباره امام خمینی می فرمود: یک ماه رمضان که می گذشت، کاملا تغییر حالت و نورانیت فوق العاده ی امام مشهود بود. پیامبر اکرم (ص) می فرماید: در معراج یک باغ بسیار سرسبز و باصفایی دیدم از جبرئیل پرسیدم این باغ چیست؟ جبرئیل گفت: این باغ برای یکی از مومنین است، خیلی اهل ذکر است و اثر ذکرش این شده. از معراج که برمیگشتم دیدیم دودی از این باغ بلند شد، جبرئیل گفت: یا رسول الله صاحب باغ به مومنی سوء ظن پیدا کرده و تمام اعمالش در حال از بین رفتن است. در حالی که بدگمانی ربطی به عمل و بدن ندارد و مربوط به قلب است اما چنین اثری گذاشته. روزه قلبی است که پیامبر (ص) درباره اش می فرماید: خداوند چشمه های حکمت را از قلبش به زبانش جاری می کند.

یک ماه رمضان امتحان کنیم و کشیک قلبمان را بکشیم و هر کسی را می خواهیم دوست داشته باشیم به خاطر خدا دوست داشته باشیم، از هر کس بخواهیم بدمان بیاید به خاطر خدا بدمان بیاید،

در زیارت عاشورا همین را می گوید: من در صلح و سلامتم با کسی که با شما در صلح است و دشمنم با کسی که با شما دشمن است. فرقی ندارد آن دشمن خدا فامیل، همسایه، شوهر یا زن من باشد. لااقال قلباً نباید کسی را که با خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله در تعارض است، دوست داشته باشم، حال مامور به ظاهر هستیم عیبی ندارد مثلا اگر آدم بی دین بچه ی من است باید ناراحت باشم که بی دین است اما عیب ندارد حالا سر سفره ی من باشد.

انسان روزه دار باید قبل از افطار امام زمان (عج) را مورد توجه قرار دهد چرا که میزبان مومنین و روزه داران در ماه مبارک رمضان امام عصر(عج) است. اگر فردی قبل از افطار در حق امام عصر (عج) دعا کند، خداوند نیز دعاهای آن فرد را مستجاب، روزه ها و نمازهای آن را مورد قبول درگاه خود، عمل او را بالا برده و گناهان او را نیز خواهد بخشید

واقعا هر چیزی یا هر کسی را دوست داریم یا نداریم، آیا به خاطر خداست؟ امام جواد (ع) فرمود: آیا دین چیزی غیر از حب و بغض است؟ بله ما همه محب اهل بیت علیهم السلام هستیم، از امام رضا علیه السلام پرسیدند: ایمان یعنی چه؟ حضرت فرمود: الْإِیمَانُ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ لَفْظٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْجَوَارِحِ2؛ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ خیلی مهم است، روزه قلبی ایمان قلبی را درست می کند. آیا ما کشیک قلبمان را می دهیم؟ آیا هر کس را دوست داریم یا نداریم برای خدا دوست داریم؟ این دوست داشتن ها خیلی مهم است. در حد اعلایش محبت به اهل بیت علیهم السلام است. روایت از امام صادق علیه السلام است: کسی که سر سوزنی محبت دشمنان ما در دلش باشد، حق اوست که خدا او را وارد آتش کند.

خدا را شکر میکنیم که ما حسینی هستیم، ثروتی که ما داریم هیچ کس در عالم ندارد

در خانه خدا خودمان را کوچیک کنیم

امام حسین "علیه السلام" دعا می کردند خدایا من امورم را به تو واگذار می کنم و وجودم را تسلیم تو می کنم، خدایا صورت من به جز درگاه شما جای دیگری را نخواهد دید. در خانه ی خداوند هرچقدر خود را کوچک کنید خداوند به شما خواهد داد اما جلوی دیگران خودتان را کوچک نکنید، هر گامی به سمت خداوند برداریم او ده قدم به سمت ما می آید اما خیلی از ما علم داریم و باور نداریم.

از امام باقر "علیه السلام" پرسیدند که دعایی بر ما برای زیارت جدتان عرضه فرمایید. ایشان زیارت عاشورا را نشان دادند و فرمودند: هرکس این دعارا بخواند خداوند هزار هزار حسنه برصحیفه اعمال او می نویسد و هزارهزاربدی را از صحیفه اعمالش پاک می کند. اما تا می توانید تا زمانی که زنده هستید این زیارت را ترک نکنید.

امام صادق "علیه السلام" به صفوان فرمودند: ای صفوان هرکس که این دعارا بخواند من سه چیز به او می دهم. 1- اجر آن زایل نمی شود. 2- زیارتش مقبول است 3- حاجاتش مستجاب است.

#سبک_زندگی #انتظار #مهدویت #غصه_های_امام_زمان 🚩 می بینیم ولی نمی شناسیم! 🌹 روزگار «غیبت» است و امام زمان از دیده ها پنهان است، او «غائب» است، ولی به راستی منظور از روزگار غیبت چیست؟ 💠 در اینجا به ماجرای یوسف اشاره ای میکنم: یوسف، پسر یعقوب علیه السلام بود. يعقوب دوازده پسر داشت، او یوسف را بیش از همه دوست داشت زیرا می دانست او به مقام پیامبری می رسد. برادران یوسف به او حسادت ورزیدند و او را داخل چاهی انداختند. خدا می خواست یوسف را بزرگ و عزیز کند، کاروانی به سر چاه آمد، یوسف را از چاه بیرون آورد و او را به مصر برد، عزیز مصر، یوسف را خریداری کرد. یوسف از خود لياقت های زیادی نشان داد تا آنجا که خزانه دار مصر شد و بعد از مدتی «عزیز مصر» شد. قحطی همه جا را فرا گرفت، يعقوب و پسران دیگرش در کنعان (منطقه ای در کشور اردن) زندگی می کردند، آنان در فقر و سختی بودند، برادران یوسف به سوی مصر حرکت کردند تا گندم تهیه کنند. آنان نزد «عزیز مصر» آمدند ولی نمی دانستند که او، همان یوسف است، آنان يوسف را نشناختند، آنان باور نمی کردند که یوسف زنده باشد و به این مقام و شکوه رسیده باشد. آنان به یوسف گفتند: «ای عزیز مصر! بر ما صدقه بده که خداوند صدقه دهندگان را دوست دارد» یوسف هم در حق آنان مهربانی کرد، به آنان گندم زیادی داد. آنان به کنعان بازگشتند و ماجرا را به پدر گفتند. بعد از مدتی بار دیگر آنان به مصر آمدند و گندم گرفتند ولی باز هم یوسف را نشناختند. وقتی برای بار سوم آنان به مصر آمدند، يوسف تصمیم گرفت خود را به آنان معرفی کند. یوسف به آنان گفت: «آیا به یاد دارید زمانی که جاهل بودید با یوسف چه کردید؟». آنان گفتند: «یوسف را از کجا می شناسید؟»، یوسف گفت: «من يوسف هستم». اینجا بود که آنان سرهای خود را از شرمساری پایین انداختند، یوسف به آنان گفت: «امروز خجل و شرمنده نباشید، من شما را بخشیدم، امیدوارم خدا هم گناه شما را ببخشد که او مهربان ترین مهربانان است». این گفتگوها را که در اینجا نوشتم در سوره يوسف آمده است، آری، پسران يعقوب، یوسف را می دیدند ولی او را نمی شناختند، ما هم امام زمان را می بینیم ولی او نمی شناسیم! 📚 (برگرفته از کتاب حرف آخر؛ نوشته دکتر مهدی خدامیان)

آن چیزی که انسان را نزد خدا مقرب تر می کند🌹این است که یک نفر را عاشق مکتب علی بن ابی طالب علیه السلام کند🌹

ساعت ها می گذرد روز تمام می شود. روزها می گذرد ماه تمام می شود. ماه ها می گذرد سال تمام می شود. سال ها می گذرد عمر تمام می شود. پس تفکر و بیداری لازم است. قرآن فرموده است:و"َمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلَا يَعْقِلُونَ"(یس 68) «هر که را عمر دراز دهيم، در آفرينش دگرگونش کنيم چرا تعقل نمی کنيد» ما هرچه بر عمر انسان می افزاییم خلقت ساختمان بدن را فروکش و واژگون می کنیم.

خدا به تفکرات تک تک ما عالم است پس می توانیم در فکرمان هم یاد خدا باشیم و تا فکر بد آمد بگوییم اینجا خانه ی خداست برو بیرون.

بعضی ها خدا به آنها گرفتاری می دهد اما آنها پشت به خدا می کنند و بعضی ها بیشتر یاد خدا می افتند. پس انسان باید خدا را یاد کند چه جوانحی یعنی با قلبش و چه جوارحی یعنی با لسانش.

امام باقر "علیه السلام" نقل می کند: با پدرم در کوچه می رفتیم و یکباره به زمین می افتاد و سجده می کرد و می فرمود: یاد یکی از نعمات خدا افتادم!

تا به حال فکر کرده اید چرا به این ماه، بهار قرآن می گویند؟ حضرت امیرالمومنین علیه السلام فرمود: وقتی نسیم بهاری می وزد خودتان را به آن بسپارید چون همانطور که درختان خشک را زنده می کند روح و جان شما را هم زنده می کند. نسیم بهار زنده کننده و آماده کننده است. ماه رمضان ماهی است که حضرت جبرئیل مشت مشت آیه های قرآن را به دلها و قلبهای ما می پاشد. قرآن در این ماه نازل شده است و به واسطه ی روزه داری، اعمال و توجه ویژه ای که از جانب خداوند در این ماه هست، دلها آماده است تا آیات قران در آن جوانه بزند.

روایت است که هر روز دعای عهد بخوانید و با امام زمان علیه السلام پیمان ببندید. خواندن دعای عهد قبل از افطار 5 برکت دارد: 1- دعایش مستجاب می شود 2- روزه اش قبول می شود 3- نمازش قبول می شود 4- گناهش بخشیده خواهد شد 5- عملش با عمل نبی و صدیقین بالا می رود.

" يا عبادي الذين أسرفوا علي أنفسهم لا تقنطوا من رحمة الله إنّ الله يغفر الذنوب جميعاً " این ماه از آن ماه هایی است که خدا ناز گناه کاران را می کشد. تعبیر "یا عبادی" محترمانه ترین تعبیری است که خداوند به پیغمبر خود میگوید. برترین نوع خطابی که خداوند به پیغمبر عالم کرده است "عبد من" است. " إنّ الله يغفر الذنوب جميعاً " و "هو الذی یقبل التوبه عن عباده". عارف بزرگوار در مفاتیح الجنان می فرماید :"الحمدلله الذی وجب الصوم علینا لشدته رحمته"؛ شدت رحمت خدا باعث شده است که نخواهد ما ماه رمضان را از دست دهیم.